ตอนที่ 37 : (っ˘з(˘⌣˘)18+

"อาาา..เสียวเป็นบ้าเลย~" 

เสียงครางต่ำเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างถูกอกถูกใจ เมื่อถูกเรียวลิ้นอุ่นชื้นไล้เลียส่วนหัวของท่อนเนื้อแข็งจนเปียกชุ่ม คล้ายกำลังละเลียดไอศกรีมแท่งโปรดรสหวานที่ไม่อยากให้หมดเร็วเกินไปนัก สลับกับการปาดลิ้นฉวัดเฉวียนไปมาเพื่อสร้างความสุข ตามด้วยเม้มริมฝีปากดูดดุน แล้วแกล้งงับเบาๆ ไปทีละนิดอย่างนุ่มนวล

"อร่อยไหม?~" เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า นัยน์ตาล้ำลึกส่องประกายหวานเยิ้ม สีหน้าคล้ายยิ้มแต่ไม่ยิ้ม 

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาคลี่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ทว่ากลับแฝงอุบายอันร้ายกาจเอาไว้ หลุบตาลงมองมือตัวเองที่กำลังกอบกุมแท่งเนื้ออวบอุ่น แล้วชักรูดสลับขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะเกร็งปลายลิ้นกดเซาะไปตามแนวร่อง ตวัดปาดน้ำหล่อลื่นสีใสไล้เลียดูดดื่มอย่างเอร็ดอร่อย แล้วซอกซอนลงมากระตุ้นความซาบซ่านตรงส่วนคอที่หยักโค้งโดยรอบ ก่อนที่จะบรรจงจรดปลายลิ้นสะกิดเล้าโลมเส้นเอ็นสองสลึงอย่างแผ่วเบา

“ซี้ดดด~..อือ~..โรสจ๋า~”

พริมโรสเหลือบตามองคนที่กำลังฟินจนหลับตาพริ้ม หงายหน้าครวญครางออกมาเสียงต่ำนั้นอีกครั้ง เธอลอบยิ้มในใจที่สามารถทำให้ความกำหนัดของเขาพวยพุ่งขึ้นมาจนเคลิบเคลิ้มได้ แต่ก็ยังไม่พอเท่าที่ใจต้องการ เธอจะทำให้เขาตื่นตัวมากขึ้นไปกว่านี้อีก ปรนเปรอจนกว่าเขาจะลืมตัว แล้วปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายคุมเกม

ชายหนุ่มแสดงสีหน้าอาการเสียวสยิว เมื่อมองดูริมฝีปากนุ่มกลืนกินความเป็นชายเข้าไปในปาก บีบโพรงเนื้อนุ่มให้กระชับรับทุกสัดส่วนของเขาแล้วใช้ลิ้นกวาดอยู่ภายในไปมา พร้อมกับเอียงหน้าจนส่วนปลายไปชนกระพุ้งแก้มทั้งซ้ายและขวา อารมณ์ยิ่งพุ่งทะยานเมื่อได้ยินเสียงหวานครางอู้อี้ออกมาอย่างน่ารัก จากนั้นก็รูดปากขึ้นลงผลุบเข้าผลุบออกรัวถี่สลับกับจังหวะเนิบช้า กระตุ้นความต้องการให้ยิ่งเสียวกระสัน จนแทบอยากจะปล่อยลาวาสีขาวขุ่นให้ทะลุทะลวงเข้าไปในคอของเธอให้รู้แล้วรู้รอด 

“โรสๆ ผมเกือบจะไม่ไหวแล้ว!” เขากระสันแบบสุด ๆ จนทนไม่ไหว จับศีรษะของเธอกดเข้าไปให้ลึกยิ่งขึ้นจนแก่นกายกระทุ้งไปถึงคอ 

ใบหน้าเธอกลายเป็นสีแดงเมื่อเขาดันเข้ามาลึกเกินไป แต่พริมโรสก็ไม่ได้แสดงท่าทีประท้วง กลับใช้ลิ้นกดรูดท่อนเอ็นพร้อมกับดูดแล้วปล่อยจนเกิดเสียงบ๊วบขึ้นมาเป็นจังหวะ และใช้มือข้างหนึ่งเล้าโลมที่ถุงกลมสองใบ มืออีกข้างลูบไล้ที่รูจีบของเขาไปด้วยเบาๆ 

ชายหนุ่มหมดความอดทนอดกลั้น ยกสะโพกขึ้นสาวเอวเข้าหาอย่างรวดเร็วรุนแรง พร้อมกับสูดปากเปล่งเสียงครวญครางกระเส่า ตัวเกร็งแข็งสั่นสะท้าน บ่งบอกถึงความเสียวซ่านที่กำลังขมวดเป็นเกลียวสูงพุ่งขึ้น และจวนเจียนใกล้จะระเบิดเข้าไปทุกที แต่แล้วหญิงสาวก็ถอนริมฝีปากออก เขาจ้องมองอย่างงุนงง สติแทบจะขาดผึง

“โรสๆ! ที่รัก! คุณกำลังทำอะไร?” เขาถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน ออกอาการคล้ายคนใกล้จะบ้าคลั่ง

แต่แล้วทั้งคู่ก็ตัวแข็งค้าง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งลง กดศีรษะของหญิงสาวให้ถอยลึกเข้าไปข้างใต้ พร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ให้เข้ามาชิดกับขอบโต๊ะ อำพรางความพิรุธทั้งหมดไว้ได้ทันท่วงที

“เอ่อ..ฝ่าบาทเพคะ~ หม่อมฉันมีเรื่องจะทูลถาม~” น้ำเสียงหวานที่เอ่ยออกมาอย่างออดอ้อน ทำให้พริมโรสคิ้วกระตุก รู้สึกขวางหูขวางตา กับความหน้าตาดีมีเสน่ห์ของเขาขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้

ฮึ!! เกิดมาหน้าตาดีขนาดนี้เพื่ออะไร??

“ด่วนไหมฮัลดา? ถ้ายังไง… อุ้บส์!!” 

ปัง!!

เขากระตุกทั้งตัวอย่างเสียวสุดขีด เมื่อความเป็นชายทางด้านล่างถูกริมฝีปากนุ่มเข้าครอบงำ เผลอทุบมือลงไปบนโต๊ะเสียงดังปัง จนฮัลดาตกใจ 

“ฝะ ฝ่าบาท! เป็นอะไรไปเพคะ ให้หม่อม…”

“หยุด!! อย่าเข้ามา!” เขารีบยกมือห้าม เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะเดินอ้อมโต๊ะมาหา อีกมือก็ดันศีรษะคนใต้โต๊ะให้ออกห่างไปก่อน 

“หม่อมฉันจะพยุงไปห้องบรรทมเพคะ! ฝ่าบาทจะได้นอนพัก แล้วจะได้ไปตามคุณหมอมาดูพระอาการ!” 

“ไม่ๆ! ฉันไม่เป็นอะไร อ้าาาา!! ซี้ดดด!!.. ฮัลดา! เธอออกไปก่อน! อ้าาา!!” 

ลิ้นร้ายออกห่างได้เพียงชั่วครู่ ก็กลับมาไล้เลียถุงกลมใบน้อยแล้วอมไว้ในปาก ดุนดันหยอกล้ออย่างซุกซน ทำให้เขาเสียวจนสั่นไปทั้งตัวแล้ว

“ตะ..แต่ว่า ฝ่า..”

“โอ๊ย!! อยากจะบ้า! ฮัลดา!! ออกไป! เร็วเข้า!!”

“พะ..เพคะ!”

“ล็อคประตูห้องอาหารให้ด้วย!” เขาตะโกนสั่งตามหลังเสียงเข้ม หญิงสาวรีบเดินไปให้ถึงประตูโดยเร็ว แล้วทำตามที่เขาสั่งอย่างลนลาน

“ร้ายนักนะ! มานี่!!” 

เขาดึงท่อนเอ็นออกจากปากของคนขี้แกล้ง แล้วลากคนตัวเล็กออกมาจากข้างใต้อย่างไม่ปราณีปราศัย จับหันหลังพาดลงไปกับโต๊ะ ดึงชายกระโปรงรวบขึ้นมามือไม้สั่น ก่อนที่จะดึงแพนตี้ตัวน้อยให้รูดลงมาที่ขาอ่อน แล้วฟาดฝ่ามือลงไปที่บั้นท้าย จนขึ้นเป็นรอยแดงห้านิ้วที่เนื้อขาวๆ นุ่มแน่น

“โอ๊ย!! ฝ่าบาท! หม่อมฉันผิดไปแล้ว ไม่แกล้งอีกแล้วเพคะ อ๊าย!! เจ็บๆ! โอ๊ย! พอแล้วๆ!” เขาฟาดสั่งสอนลงไปอีกสองที จนหญิงสาวร้องเสียงหลง

“หุบปาก! กล้าทำ! ก็ต้องกล้ารับผลที่จะตามมาด้วย!” เขาพูดจบก็รูดซิปเสื้ออย่างทุลักทุเล เพราะเนื้อผ้าติดเข้าไปในซิป ก่อนที่จะกระชากฉีกออกจากกันอย่างขัดใจ

“ฝ่าบาท!  ตัวนี้มันแพงนะ!”

“หุบปาก!!” เขาตวาดอีกรอบ ดึงร่างบอบบางให้หันหน้าเข้าหา 

มือข้างหนึ่งลูบสายคล้องให้รูดออกจากไหล่แล้วปลดตะขอด้านหลัง รูดเสื้อที่ขาดแร่งให้ทิ้งตัวตามลงไป อุ้มร่างบางขึ้นนั่งหมิ่นอยู่ขอบโต๊ะ ขยับตัวเข้ามาชิดหว่างขาแล้วจับท่อนเอ็นสอดใส่เข้าไปทันที

"อ้าาาา~..ซี้ดดด~" หญิงสาวจือปากครางซี้ดออกมาอย่างพึงพอใจ ใบหน้าเงยแหงน 

ชายหนุ่มก้มศีรษะลงมาซุกไซ้หน้าอกอวบ ขบเม้มดูดแล้วเลียอย่างเมามันส์ มือข้างนึงเขี่ยปลายเต้ากระตุ้นอารมณ์ไปด้วย หญิงสาวครวญครางออกมาเบาๆ เผลอตัวแอ่นหน้าอกให้ดูดดุนอย่างเร่าร้อน ขณะที่เขาซอยสะโพกโยกเข้าออกไปด้วยอารมณ์ที่รุนแรงมากกว่าทุกครั้ง

เขาโน้มตัวลงสอดมือใหญ่ไปวางไว้ที่บั้นท้ายด้านหลังแล้วกดไว้ให้รองรับแรงอัดที่หนักหน่วงและดุเดือดของเขา ร่างบางสะท้านสะเทือนไปตามแรงกระแทกจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ต้องกอดคอเขาได้เป็นหลัก และดูเหมือนเขาจะเดินหน้าไปคนเดียวอย่างเอาแต่ใจ โดยไม่สนว่าเธอจะตามเขาทันหรือเปล่า 

ชายหนุ่มโอบรั้งร่างบางให้เข้ามาชิดตัว ช้อนใต้เข่าข้างหนึ่งขึ้นมาเพื่อกันไม่ไห้ร่างบางลื่นไหล ก่อนที่จะกระแทกอัดความหนักหน่วงให้ดุเดือดเพิ่มขึ้นไปอีก

พริมโรสรู้สึกว่าครั้งนี้เขาแข็งขึงมากกว่าปกติ ทำให้รู้สึกเจ็บนิดๆ กับการกระแทกเน้นๆ เข้ามาในแต่ละครั้งจนจุกช่องท้องไปหมด เขามองหน้าเธอเพื่อสังเกตปฏิกิริยา และดูเหมือนว่าจะพอใจที่เห็นเธอเป็นแบบนี้ คล้ายกับว่าอยากย่ำยีเรือนร่างของเธอให้แหลกคามือ มิหนำซ้ำยังไม่ผ่อนความแรงลงแต่อย่างใด กลับเร่งให้เร็วขึ้นไปอีก จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อขึ้นมาดังลั่น

"อ้ากกกกก!..อ้าาาาา!..ซี้ดดด~..โรสจ๋า~..โรส~" เขาดึงแก่นกายออกมาจนเกือบหลุด แล้วอัดกระแทกเข้าไปอีกจนสุดลำอยู่สองสามครั้ง ก็เปล่งเสียงครางต่ำในลำคอ แล้วครวญครางเรียกชื่อเธอออกมาอย่างหฤหรรษ์ พร้อมกับปลดปล่อยความอัดอั้นที่อุ่นร้อนจนเธอรู้สึกวูบวาบแถวบริเวณหน้าท้องไปหมด 

ร่างเขากระตุกเกร็ง ก่อนจะฟุบหน้าซบลงที่ซอกคอหอมกรุ่น เนื้อตัวสั่นสะท้าน เสียงหอบหายใจกระเส่า แขนข้างหนึ่งกอดร่างบอบบางของเธอไว้แน่น มืออีกข้างบีบเคล้นแก้มก้นนุ่มนิ่มอย่างเมามันส์ในอารมณ์ 

“อาา..น่าตีนัก! ทำไมชอบทำให้ผมลืมตัวฮึ? ดีเท่าไหร่แล้วที่ไม่เผลอกัดคุณเข้าไปอีก! เจ็บไหม?” 

พริมโรสยิ้มอย่างจืดเจื่อน พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ล้วนเป็นเธอที่หาเรื่องใส่ตัวเอง จะบ่นออกไปให้เขารู้ได้อย่างไร

แผนล้มเหลวไม่เป็นท่า!

“หม่อมฉันไม่กล้าแล้วเพคะ!”

“ทำได้! แต่หื่นให้ดูเวลาด้วย!” หญิงสาวตวัดสายตาค้อนอย่างหมั่นไส้กับตรรกะที่ลื่นไหลของเขา 

“เอาออกได้หรือยังเพคะ หม่อมฉันจะไปอาบน้ำ!”

“เอาออกทำไม มันใช่เวลาอาบน้ำไหม?”

“หม่อมฉันหิวแล้วด้วย!”

“อย่ามาหาข้ออ้าง! อีกเดี๋ยวค่อยไปกิน!” เขาพูดพร้อมเริ่มขยับเอวอย่างเนิบช้าอีกครั้ง

พอเจอแบบนี้ ทำให้น้ำตาแทบจะไหลเป็นสายน้ำ ให้กับตรรกะที่ไม่เลือกเวลาของเขา ต่อไปนี้เธอจะจำไว้จนขึ้นใจเลยว่า ไม่ควรไปแหย่เสือที่กำลังหลับอีก