ตอนที่ 36 : ღ(≧ ◡ ≦)ღ

ติ๊ดๆๆๆ!!  ตี้ดดด!!  ติ๊ดๆๆๆ!!  ตี้ดดด !!

เสียงโทรศัพท์มือถือของพริมโรสดังขึ้น เจ้าชายอิสราร์ เอื้อมมือไปหยิบมาสไลค์รับสาย แล้วเปิดสปีคเกอร์โฟนยื่นมาใกล้ๆ ใบหน้าของเธอ

“เฮลโล?” หญิงสาวตอบรับด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย

“หัวหน้า! พวกเรามากันพร้อมแล้วครับ กำลังรอให้หัวหน้ามาเปิดประชุม!”  หญิงสาวเลิกคิ้ว เหลือบตามองไปทางคนที่กำลังถือโทรศัพท์อยู่อย่างสงสัย

“รอสักครู่ กำลังจะออกไป!” ชายหนุ่มกลับตอบรับเสียเอง “ผมลืมไปเลย เรียกประชุมองครักษ์สำหรับวางแผนงานของวันพรุ่งนี้เอาไว้ คุณคงต้องรีบหน่อย ถ้าไม่อยากให้ลูกน้องรู้ว่าหัวหน้าเข้าประชุมช้าเพราะอะไร!” พริมโรสตวัดสายตาค้อนใส่เขาไปทีหนึ่ง ก่อนที่จะรีบลุกขึ้นไปแต่งตัว

…

ภาพที่เจ้านายผู้สูงศักดิ์ เดินกุมมือหัวหน้าหน่วยพิเศษราชองครักษ์เข้ามาในห้องประชุมนั้น ทำให้บรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่นั่งกันหน้าสลอนราวห้าสิบกว่าคน ต่างก็หน้าแดงและกลืนน้ำลายเข้าไปอึกใหญ่ด้วยความอิจฉาตาร้อน ผสมผสานไปด้วยความรู้สึกเสียดายและความหวาดหวั่นกลัวเกรง ซึ่งบางคนก็ยังแยกไม่ออกด้วยซ้ำว่ากำลังอยู่ในอารมณ์ไหนมากกว่ากัน

สายตาทุกคู่เอาแต่จ้องมองหญิงสาวใบหน้าสวยหวาน ที่มีผมดำยาวสยายเต็มแผ่นหลัง ในชุดเดรสคอวียาวถึงข้อเท้า แขนเสื้อยาวจั๊มขอบที่ข้อมือ เนื้อผ้าชีฟองทรงหลวมที่สวมใส่ พริ้วส่ายไปตามเรือนร่างอย่างน่าดูยามขยับกายเคลื่อนไหว ลวดลายดอกไม้สีเหลืองนวลบนพื้นสีเขียวอมฟ้าอ่อนๆ ขับเน้นให้ผู้สวมใส่ยิ่งดูเปราะบาง น่ารักน่าทะนุถนอม ราวกับกล้วยไม้ที่ได้รับการประคบประหงม และผ่านการดูแลมาเป็นอย่างดี 

รูปลักษณ์ภายนอกที่หลอกสายตา ทำให้บางคนถึงกับแอบส่ายศีรษะไปมาอย่างปลงกับชีวิต เพราะมันช่างห่างกันไกลลิบลับกับสตรีในชุดฝึกสีดำที่โชว์สกิลความห้าวหาญอย่างบุรุษ ในวันที่ทดสอบคัดเลือกหัวหน้าหน่วยคนนั้นอย่างสิ้นเชิง

บุรุษหลายคนในที่นี้ เคยปรามาสความอรชรอ้อนแอ้นที่เห็นเพียงภายนอก และโดนจับทุ่มจนคว่ำมาแล้ว บางคนโดนเหยียบจนจมคาฝ่าเท้าไซส์เล็ก และบางคนก็ยังมีรอยแผลฟกช้ำดำเชียวเพราะถูกคอมแบทหัวเหล็กทั้งตบทั้งเตะเสย จนเห็นเป็นหลักฐานประจานอยู่บนหน้าตาและตามตัวด้วยซ้ำ 

ซึ่งทุกคนต่างก็มีความคิด ที่เห็นพ้องต้องกัน โดยไม่ได้นัดหมายกันมาก่อนว่า ดอกไม้พิษแสนสวยบอบบางผู้นี้ ก็ดูเหมาะสมกันอย่างยิ่งแล้ว กับเจ้านายสูงศักดิ์ที่โหดเหี้ยมอำมหิตผู้นั้น ราวกับเป็นคู่ที่สวรรค์จงใจผลักดันลงมา ให้ก่อกวนความสงบสุขของผู้คนที่อยู่รอบข้างอย่างแท้จริง 

เจ้าชายอิสราร์เดินไปที่หัวโต๊ะ ซึ่งเป็นด้านบนของโต๊ะประชุมที่จัดเป็นรูปตัวไอ พริมโรสนั่งตัวถัดมาทางซ้ายมือเขา ชายคนที่นั่งข้างเธอ รีบลุกขึ้นแสดงมารยาทสุภาพบุรุษ แล้วดึงเก้าอี้ออกมารอให้เธอนั่งลง แล้วกลับไปนั่งที่ของตัวเองตามเดิม หญิงสาวกล่าวขอบคุณเขาอย่างสุภาพ จำเขาได้ทันที ที่เห็นตาข้างหนึ่งที่ปูดบวมจนเขียวคล้ำ

สายตาคมหวานมองกราดไปยังผู้คนโดยรอบ รวมถึงกลุ่มคนที่นั่งไกลออกไปถึงห้องอาหาร ซึ่งพอเอาประตูบานเลื่อนที่กั้นห้องออก ก็ทำให้ขยายพื้นที่ห้องประชุมให้กว้างขึ้นมากกว่าเดิม สามารถรองรับคนได้เป็นจำนวนมาก 

หญิงสาวมองบุคคลที่นั่งล้อมรอบโต๊ะประชุม ซึ่งจะมียศตำแหน่งสูงกว่าองครักษ์คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่รอบนอก เธอคลี่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะกดส่งไฟล์วาระการประชุมเข้าไปในกลุ่มแชท

“เอาล่ะ! เรามาเริ่มประชุมกันเลยค่ะ!” พริมโรสพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าประธานในที่ประชุมได้นั่งลงที่หัวโต๊ะเรียบร้อยแล้ว “ก่อนอื่นขอทราบรายงานความคืบหน้าของคนบงการ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารในครั้งนี้ก่อน ใครรับผิดชอบเรื่องนี้คะ?”

“ผมครับ!” ชายคนที่นั่งข้างเธอเสนอตัวขึ้นมา

“ฟะฮัด เชิญค่ะ”

"มีหลายกลุ่มที่ออกมาเคลื่อนไหว กับการเดินทางออกนอกประเทศในครั้งนี้ของเชคฮ์อิสราร์ กลุ่มแรก..เป็นพวกสหพันธ์เฮชบุล ซึ่งเป็นกลุ่มสมาชิกอัลเคดาสาขาเปเรซ เราเพิ่งจะสืบทราบมาว่าท่านอัชรอฟ อดีตสุลต่านองค์ก่อน ซึ่งเป็นท่านลุงของเชคฮ์อิสราร์ และสุลต่านโอมาร์ คือหนึ่งในสามของผู้นำสหพันธ์ กลุ่มที่สองคือท่านอักมัล(พ่อของไลลา)ท่านอาของเชคฮ์อิสราร์ กลุ่มที่สามคือเชคฮ์อิดรีสพระอนุชา ซึ่งมีหมายกำหนดการที่จะเดินทางไปทีแลนด์ในวันเดียวกันทั้งหมดครับ"

"ลองประเมินระดับความอันตรายของทั้งสามกลุ่มนี้หน่อยค่ะ"

"ท่านอัชรอฟ ระดับสิบ! มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะก่อวินาศกรรม สายรายงานมาว่ามีการเคลื่อนย้ายคนจำนวนหนึ่งออกนอกประเทศมาก่อนหน้านี้เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว ปลายทางคือทีแลนด์ และนำโดรนพิสัยไกลให้มาอยู่ในระยะของการยิงเป้าหมาย แต่สายข่าวยังระบุสถานที่ไม่ได้ครับ!"

"แรงจูงใจในการก่อวินาศกรรมของเขาคืออะไร? ไม่ใช่มุ่งเป้าแค่เฉพาะเชคฮ์อิสราร์เท่านั้นหรอกหรือ?"

"อ่า  ก่อนหน้านี้ประเทศอเมริโกย ได้ร่วมมือกับเชคฮ์อิสราร์ในการวางแผนลอบสังหารเขาหลายครั้ง และได้ให้ความร่วมมือทำรัฐประหารในเวลาต่อมา ดังนั้นเป้าหมายหลัก จึงเป็นประธานาธิบดีอเมริโกย กับเชคฮ์เป็นที่แน่นอนครับ"

"แล้วท่านอักมัล กับเชคฮ์อิดรีส มีแรงจูงใจในการลอบสังหารหรือไม่?"

"มีข่าวที่ยังไม่ได้กรองรายงานมาว่า จะมีการวางแผนทำรัฐประหารเร็วๆ นี้ โดยเริ่มจากการลอบสังหารเชคฮ์อิสราร์ เพื่อเป็นการตัดกำลังสำคัญขององค์สุลต่าน แต่ก็ระบุไม่ได้ว่าเป็นคนกลุ่มใด จะเป็นทั้งสองท่านนี้หรือไม่ ยังสืบทราบไม่แน่ชัดครับ เพราะทั้งสหพันธ์เฮชบุล และองค์กรลับใต้ดิน ต่างก็พุ่งเป้ามาที่เชคฮ์อิสราร์ด้วยเช่นกัน" 

พริมโพสได้ยินดังนี้แล้วก็ขนลุกซู่ นึกเป็นห่วงเขาขึ้นมาจับใจ เธอต้องทำทุกวิถีทาง ที่จะป้องกันเขา จากภัยอันตรายรอบด้านนี้ให้จงได้ เธอเหลือบสายตาขึ้นมองเขา ซึ่งก็กำลังมองมาที่เธออย่างอบอุ่น 

"โอเค ประเมินจากเบื้องต้นแล้ว ภารกิจนี้อยู่ในระดับร้ายแรง! ดังนั้นเราจะแบ่งความรับผิดชอบออกเป็นห้าทีม ฟะฮัด! คุณเป็นหัวหน้าทีมอัลฟ่าวัน หน้าที่ความรับผิดชอบคือตรวจสอบสถานที่ล่วงหน้า เช็คข้อมูลข่าวสารที่เกี่ยวกับการประชุม และตรวจสอบการข่าวของพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการประท้วง หรือมีผู้ชุมนุมในพื้นที่ในรัศมีใกล้เคียงทั้งหมด”

"รับทราบครับ!"

"ฮาซิฟ! คุณเป็นหัวหน้าทีมบราโวทู หน้าที่ความรับผิดชอบคือสำรวจเส้นทาง ยานพาหนะที่ใช้รับส่ง ตลอดจนการประสานงานกับส่วนเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ลดจุดคับขันที่เหมาะแก่การโจมตี ให้มีน้อยที่สุดตลอดเส้นทาง รวมทั้งตรวจสอบหาโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด และสำรวจเส้นทางที่จะไปให้ถึงได้เร็วที่สุดสำรองเอาไว้หลายๆ เส้นทางด้วย"

"รับคำสั่งครับ!"

"รอดิน! คุณเป็นหัวหน้าทีมชาลีทรี หน้าที่ความรับผิดชอบคือ สนธิกำลังกับเจ้าหน้าที่ตำรวจของพื้นที่ ในการตรวจสอบ จับกุม หรือตรวจค้นบุคคลที่ไม่น่าไว้วางใจ"

"ครับผม!"

"อะมีน! คุณเป็นหัวหน้าทีมเดลต้าโฟร์ หน้าที่ความรับผิดชอบคือติดต่อสอบถามเกี่ยวกับพื้นที่หลบภัย และเส้นทางที่ไปยังพื้นที่หลบภัย จากนั้นขอกำลังส่วนหนึ่งจากเจ้าหน้าที่ในการวางกำลังล้อมรอบพื้นที่ไว้ ตรวจสอบเส้นทางถอนกำลัง รวมถึงตรวจสอบอุปกรณ์ และเครื่องมือที่เหมาะสมในการตรึงพื้นที่ ในกรณีฉุกเฉินที่เกิดขึ้นระหว่างการโจมตีด้วย!"

"รับคำสั่งครับ!"

"ส่วนทีมที่ห้า รหัสคือเอ็คโค่ไฟว์ เอาฟาเป็นหัวหน้าทีม และจะแบ่งทีมย่อยเป็นสามทีม ดูแลรักษาความปลอดภัยสามชั้น ชั้นนอกเราจะวางมือสไนเปอร์ไว้บนพื้นที่สูงที่สุด สี่จุดตรงทางด้านหน้าของงาน และจุดละสองคนตรงทางเข้าออกด้านหลัง บางส่วนจะเข้าไปสังเกตการณ์ในห้องคอนโทรล และบางส่วนปะปนอยู่กับเจ้าหน้าที่ทางด้านหน้า"

"ฟาอิด! คุณคุมทีมชั้นกลาง เข้าตรวจค้นวัตถุระเบิด และดูแลรักษาความปลอดภัยภายในงานทั้งหมด ส่วนฉันกับลูกทีมอีกห้าคนจะรับผิดชอบดูแลส่วนชั้นใน ประกบตามติดเชคฮ์และท่านหญิง มีใครไม่เข้าใจตรงไหนไหมคะ?" 

โครกครากกกกก!!  จ๊อกๆๆๆ!!

ขณะที่เจ้าชายอิสราร์ กำลังอ้าปากจะพูดเพื่อปิดท้าย จู่ๆ เสียงประหลาดก็ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ ชายหนุ่มสูงศักดิ์หันมาตามทิศทางของเสียง จ้องหน้าพริมโรสแล้วเลิกคิ้วอย่างนึกขัน สายตาของทุกคนในที่นั้น พลอยเบนไปจับจ้องตามสายตาของเขาไปด้วย และมองมาที่เธอเป็นจุดเดียว 

หญิงสาวหน้าร้อน แต่พยายามรักษาความสงบในสีหน้าเอาไว้อย่างเต็มที่ หันไปหาคนข้างๆ อย่างว่องไว แล้วเอ่ยกับฟะฮัดคนที่นั่งอยู่ติดกันทางซ้ายมือ ด้วยน้ำเสียงจริงใจที่สุดเท่าที่จะทำได้

"อดทนหน่อย! อีกเดี๋ยวก็จะเลิกประชุมแล้วล่ะ!" 

ฟะฮัดทำสีหน้าเหลอหลา เมื่อเห็นหัวหน้าราชองครักษ์ที่ทำสีหน้าจริงจัง หันมาพูดด้วยน้ำเสียง ที่แสดงความเห็นใจอย่างยิ่งยวด เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเสียงประหลาดนั่นมาจากตัวเขาเองหรือเปล่า ความคิดขัดแย้งเริ่มตีกันในหัว เพราะเขารู้สึกว่ามันดังมาจากทางขวามือของเขามากกว่าชัดๆ พลันสายตาเหลือบไปมองคนที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วก็ต้องชาวาบไปทั้งตัว เมื่อมองเห็นสายตาพิพากษาจ้องเขม็งมองมาอย่างคาดโทษ 

ธ่อ! ไม่ต้องจ้องถึงขนาดนี้ก็ได้ ถึงยังไงก็ไม่มีใครกล้าโวยวายออกไปอยู่แล้ว!! 

ชีวิตเขาคงจะมืดมนลงไปทันทีที่คิดจะปฏิเสธ จึงได้แต่นั่งก้มหน้าหลบสายตาผู้คนอยู่อย่างนั้น

…

หลังจากที่ทุกคนออกไปกันหมดแล้ว เจ้าชายอิสราร์ยกยิ้มมุมปาก เอียงคอมองแอคติ้งที่ดูเปราะบาง ต้านทานไม่ได้แต่ลมของเธออย่างนึกขัน แววตาเจ้าเล่ห์เพทุบาย ถูกปกปิดไว้ด้วยความใสซื่ออย่างแนบเนียน อ่อนแอเสียจนดูน่าสงสาร

“อย่าล้อหม่อมฉันสิเพคะ!” พวงแก้มนวลแดงระเรื่อหลุบตายิ้มเอียงอายคล้ายกุลสตรี เมื่อสบตาทอประกายระยิบระยับ และเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของเขา

“แอบร้าย! ไปป้ายความผิดให้คนอื่นแบบนั้นได้ยังไง!”

“ก็..ก็อาจจะเป็นเสียงของเขาจริงๆ ก็ได้นี่ ว้าย!” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปคว้าข้อมือเล็ก ดึงให้เดินอ้อมโต๊ะแล้วกดตัวให้นั่งลงบนตัก มือข้างหนึ่งลูบไล้ผมของเธออย่างนุ่มนวล แววตาอ่อนโยนลึกล้ำ แต่น้ำเสียงนั่นกลับทำร้ายผู้คน

“จิ้งจอกเจ้าเล่ห์! ทำแต่เรื่องร้ายๆ! ต้องถูกลงโทษ! อุ้บส์!!”  ไม่รอให้เขาลงมือ หญิงสาวชิงความได้เปรียบด้วยการประกบริมฝีปากจุมพิตเขาเสียก่อน

เจ้าชายอิสราร์อุทานอย่างแปลกใจ ที่ถูกหญิงสาวจู่โจม นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอแสดงออกอย่างชัดเจนทางการกระทำว่ารู้สึกอย่างไรกับเขา ชายหนุ่มหมายมั่นว่าจะทำให้เธอพูดความรู้สึกออกมาด้วยให้ได้ ว่ารู้สึกอย่างไรกับเขากันแน่ มันคือความรัก หรือว่าชอบแค่เซ็กส์ที่เขาปรนเปรอให้

ชาหนุ่มกำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจุมพิตที่วาบหวาม จู่ๆ หญิงสาวก็ถอนริมฝีปากออก เขาลืมตาขึ้นมอง เห็นหญิงสาวไถลตัวลงไปนั่งตรงระหว่างขาของเขา 

“โรส!..” เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นโครมครามจนผิดจังหวะ ไม่คิดว่าเธอจะชวนเขาเล่นอะไรที่น่าตื่นเต้นอย่างนี้ 

พริมโรสเงยหน้าขึ้นมามองจากใต้โต๊ะ แววตาเจ้าเล่ห์พาดผ่านไปแว่บหนึ่ง ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสายตาออดอ้อนของกระต่ายน้อยผู้ใสซื่อในพริบตา ชายหนุ่มแอบนึกขันอยู่ในใจ รู้สึกชื่นชมในแอคติ้งปลอมๆ ของเธอ แต่ก็ยอมรับว่าสายตาแบบนี้สามารถปลุกกระแสไฟในตัวให้รุ่มร้อนขึ้นมาได้จริงๆ 

มือเรียวลูบไล้ที่ต้นขา ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาปลดเข็มขัดและปลดตะขอกางเกงออก ค่อยๆ บรรจงรูดซิปลงมาช้าๆ ความเป็นชายผงาดผึงเหยียดขยายออกมาจนสุด ทันทีที่นิ้วเรียว เกี่ยวขอบบ๊อกเซอร์ของเขาลงมา 

แววตาหยิ่งยโสหรี่ลงมองคนที่อยู่ด้านล่างอย่างอวดดี ใช้มือจับท่อนเนื้อตบเบาๆ ไปบนพวงแก้มนิ่ม ก่อนที่จะเผยอปาก ครางซี้ดออกมา หลังจากโดนลิ้นชุ่มชื้น ไล้เลียทักทายบนปลายหัวหยักสีแดงคล้ำแล้วดูดเบาๆ ทีหนึ่ง สายตาออดอ้อนในตอนแรกนั้นหายไปแล้ว กลับถูกแทนที่ด้วยความเจ้าเล่ห์เพทุบาย แอบวางแผนร้ายในใจเพื่อเอาคืนเขา หลังจากที่โดนกลั่นแกล้งให้ต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อก่อนหน้านี้