บทที่ 482

“ไทเฮาเพคะ ตอนนี้ท่านป้าของหม่อมฉันคอยดูแลหกตำหนักฝ่ายใน แม้นางจะอยู่ใกล้ชิดพระองค์เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่เมื่อเห็นว่าพระองค์ทรงรักใคร่เอ็นดูซีเอ๋อร์และองค์หญิงห้า ท่านป้าจึงเรียนรู้สิ่งนั้นมาด้วย นางจึงได้พูดแก้ตัวแทนเนี่ยนซีเพคะ”

ฉู่เนี่ยนซีตอบโต้ไทเฮาอย่างไม่ถ่อมตัวหรือเอาแต่ใจ ทำให้ไทเฮาตรัสอะไรไม่ออก หากนางจะตำหนิอีกฝ่ายก็เหมือนกำลังตำหนิตัวเองด้วย

ทุกคนสนทนากับไทเฮาอยู่พักหนึ่ง เมื่อเห็นว่าใกล้จะค่ำแล้วจึงพากันกลับ

เมื่อใกล้ค่ำลมหนาวก็พัดกรรโชกเสียงดัง

หลังจากที่เสี่ยวเถาปิดหน้าต่างอย่างแน่นหนา นางก็เดินเข้าไปในศาลาอุ่นร้อนพร้อมเทียนที่จุดใหม่ในมือกำลังจะนำไปเปลี่ยนแทนที่เทียนเก่าที่กำลังจะไหม้หมด เมื่อเห็นว่าฉู่เนี่ยนซียังคงยุ่งอยู่ นางจึงพูดด้วยความกังวล “พระชายา ตอนนี้แสงเทียนสลัวแล้ว ทำต่อวันพรุ่งนี้เถอะเพคะ”

ฉู่เนี่ยนซีวางดอกเก๊กฮวยแห้งจำนวนหนึ่งไว้ในตะกร้าอีกใบหนึ่งในมือ พลางเหยียดหลังแล้วพูดอย่างเกียจคร้าน “กว่าท่านป้าจะตั้งครรภ์ได้นั้นไม่ง่าย ข้าว่าจะใช้ดอกเก๊กฮวยมาทำหมอนนุ่ม ๆ ท่านป้าจะได้นอนหลับได้ดีขึ้น”

“กุ้ยเฟยคงจะดีใจมากที่ได้รู้ว่าพระชายามานั่งเลือกดอกไม้ทีละ