แชร์

บทที่ 410

บริเวณด้านหลังมีเสียงป่าไผ่สั่น ฉู่เนี่ยนซีหันกลับมาเห็นร่างสูงของเย่เฟยหลีกำลังเดินมาหานาง

เมื่อเย่เฟยหลีเห็นคนที่ถูกจับได้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความชั่วร้าย หลังจากเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างชัดเจน น้ำเสียงที่เย็นชาและดุดันของเขาก็ผสมปนเปด้วยความสงสัยเช่นกัน

“ซ่างกวานชาง?”

ซางกวน? เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฉู่เนี่ยนซีก็เกิดความสงสัยในใจว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับซ่างกวานเยียน

“นำตัวกลับจวน!”

ดวงตาที่คมกริบเหมือนมีดของเย่เฟยหลีแทงทะลุตัวซ่างกวานชาง และหลังจากพูดจบ เขาก็อยากจะพาฉู่เนี่ยนซีออกไป

“นายหญิง ท่านไปก่อนเถิด กระหม่อมจะพาเขาตามไปทีหลัง” อวี๋ซีกล่าวด้วยความโกรธเล็กน้อย

ฉู่เนี่ยนซีพยักหน้าและกลับจวนไปพร้อมกับเย่เฟยหลี

ทั้งสองมาที่เรือนของฉู่เนี่ยนซี นั่งคนละฝั่งซ้ายขวาในห้องโถงใหญ่ หลังจากที่เสี่ยวเถานำชามาให้ทั้งคู่แล้ว นางก็ยืนข้างฉู่เนี่ยนซีด้วยความนอบน้อม เย่เฟยหลีพูดกับเหลียงหยวนว่า “ไปเรียกซ่างกวานเยียนมาที”

ซ่างกวานเยียนดีใจมากเมื่อเห็นเหลียงหยวนรีบมาถ่ายทอดข้อความ โดยคิดว่าเย่เฟยหลียอมรับการเสียชีวิตของฉู่เนี่ยนซีแล้ว และได้หารือกับตระกูลเพื่อให้นางได้เป็นชายาเอกใน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status