Share

บทที่ 932

มิน่าเล่า!

เขาถึงว่าเหตุใดตาแก่นี่มาเร็วเช่นนี้!

ทนไม่ไหวที่จะมาทดสอบเขาถึงซั่วเป่ยแล้ว?

ช่างเถอะ!

เช่นไรก็ยังดีกว่าต้องเผชิญหน้ากันในสนามรบมาก!

เขาเป็นห่วงว่า พวกเขาพ่อลูกตอนพบกันอีกครั้ง ก็ต้องเผชิญหน้ากันในสนามรบแล้ว

บอกตามตรง ที่เป็นอยู่ตอนนี้ เป็นเรื่องที่เมื่อก่อนเขาไม่กล้าคิด

จักรพรรดิเหวิมมองหยุนเจิงอย่างมีเลศนัย ตอนที่ประทับอยู่ในกระโจม ก็ได้พลิกหน้าสมุดบัญชีดูอีกครั้ง

อ่านไปอ่านมา คิ้วของจักรพรรดิเหวินขมวดขึ้นมา “รบกับฮูเจี๋ย พวกเจ้าก็มีความตายมากมายเพียงนี้แล้ว? บอกมา เจ้าคิดจะหลอกเอาเงินจากข้าเท่าใด? หรือไม่ เจ้าเอาข้าชั่งน้ำหนักดู ว่าตัวข้ามีราคาเท่าใด?”

อุว๊ะ!

ตาแก่ กินหมัดข้าสักที!

หยุนเจิงคำรามลั่นในใจ อธิบายอย่างจนใจ “เสด็จพ่อเข้าใจผิดแล้ว! นี่คือทหารที่เสียชีวิตตอนที่เจียเหยานำทัพบุกทะลวงสันดอนเป่ยหวน! ส่วนการรบกับฮูเจี๋ย ผู้เสียชีวิตที่ด้านหน้าและหลังรวมกันประมาณเจ็ดพันคน...”

เขาไม่เชื่อว่าหันจิ้นไม่ได้บอกเรื่องเหล่านี้กับเสด็จพ่อ!

ต่อให้หานจิ้นไม่รู้จำนวนตัวเลขผู้บาดเจ็บเสียชีวิต แต่ก็พอประมาณการคร่าวๆ ได้

อีกอย่าง สรุปแล้วพวกเขานำคนไปจำนวนเพียงเท่านั้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status