Share

บทที่ 936

ซั่วเป่ยส่งกับดักออกมาจำนวนมาก...

อ้อไม่ เป็นผลิตภัณฑ์ที่ให้เหล่าเศรษฐีได้ดื่มด่ำสำราญ

รวมถึงสุรา ผลิตภัณฑ์ขนสัตว์ ม้าที่ดูดีแต่ไร้ประโยชน์ รวมถึงสินค้าอุปโภคบริโภคระดับสูงในสมองของหยุนเจิง

ขายของเหล่านั้นทำให้ตระกูลผู้ดี ตระกูลขุนนาง ลุ่มหลงมัวเมา ลดทอนทรัพย์สินของพวกเขา จากนั้นก็นำทรัพย์สินที่จากพวกเขาไปซื้อที่นาและเสบียงอาหารให้มือพวกเขาเป็นต้น

ตระกูลผู้ดีและทรงอำนาจเหล่านั้นมีเงินในมือมากมาย ก็จะบริโภคก็จะพัฒนาต่อไปอีกขั้น

เป็นเช่นนี้ ก็จะกลายเป็นวงจรอุบาตรหนึ่ง

อีกทั้งคนเหล่านี้ไม่มีที่นามากมายแล้ว ย่อมไม่อาจเลี้ยงคนรับใช้ และผู้เช่าผืนนาได้มากมายแล้ว

ใช้คำพูดของหยุนเจิง นี่เรียกว่าผ่อนปรนแรงผลิต

อีกทั้ง สินค้าฟุ่มเฟือยเหล่านี้สามารถขายได้ไม่เพียงแต่ให้กับเหล่าตระกูลผู้ดีและขุนนางของต้าเฉียน เท่านั้น แต่ยังขายให้กับแคว้นโดยรอบได้ด้วย อีกทั้งยังได้เงินอีก สามารถซื้อเสบียงรวมไปถึงวัตถุปัจจัยที่ต้าเฉียนขาดแคลนจากแคว้นโดยรอบได้

แล้วก็เป็นการลดทอนกำลังของแคว้นโดยรอบด้วย

เช่นนี้หรือ?

เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่ใช่คนทำการค้า ฟังอยู่นานสองนาน ก็ฟังไม่เข้าใจทั้งหมด

แต่ความหมายคร่าวๆ นาง
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status