Share
บทที่ 943
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 944
“ข้าก็คิดไม่ถึงเช่นกัน”เยี่ยจื่อพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็เงยหน้ามองหยุนเจิง “บางที ฝ่าบาทนำราชโองการฉบับนี้เป็น...” “ยังจะเรียกฝ่าบาท?” หยุนเจิงมุมปากยิ้ม “ควรเรียกเสด็จพ่อ”เสด็จพ่อหรือ?เยี่ยจื่อเมื่อได้ฟัง ใบหน้าแดงเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่อยู่เรียกฝ่าบาทมาตั้งหลายปี จู่ๆ ให้เปลี่ยนเป็นเรียกเสด็จพ่อ นางยังไม่ค่อยคุ้นชินเยี่ยจื่อยิ้มด้วยความเขินอาย จากนั้นก็กล่าวอย่างถ่อมตน “เจ้าสังหารประมุขใหญ่เป่ยหวน กอบกู้สามเมืองชายแดน ฝ่าบาทควรพระราชทานรางวัลให้เจ้ามากมาย...”หยุนเจิงรู้ว่าเยี่ยจื่อต้องการกล่าวสิ่งใด จึงยื่นนิ้วมือไปปิดริมฝีปากแดงของเยี่ยจื่อคนงาม กล่าวอย่างจริงจัง “ราชโอกาสการของเสด็จพ่อสำหรับข้าแล้ว เป็นรางวัลชิ้นใหญ่ที่สุดแล้ว!”บางที ในมุมที่เสด็จพ่อยืนอยู่ รางโองการฉบับเดียวทดแทนรางวัลของเขาได้ ได้กำไรอย่างแน่นอนแต่มองจากมุมที่เขายืนอยู่ รางโองการฉบับนี้ เป็นรางวัลที่ดีที่สุดแล้วตำแหน่งขุนนาง?ตำแหน่งซั่วเป่ยเจี๋ยตู้สื่อ พร้อมตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ฝู่กั๋วของเขา ต่อให้ประทานตำแหน่งให้อีก ก็ไม่มีตำแหน่งที่ดีไปกว่านี้แล้ว ทรัพย์สินเงินทอง?เขาสามารถหาเงินเองได้ขอแค่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 945
วันที่สองตอนเช้า หยุนเจิงและเยี่ยจื่อไม่สนใจความอบอุ่น รีบตื่นแต่เช้าไปคาราวะจักรพรรดิจักรพรรดิเหวินในสถานะพ่อ ตรัสทักทายง่ายๆ กับทั้งสองคนไม่กี่ประโยคหลังเสวยอาหารเช้า จักรพรรดิเหวินก็ทรงเสด็จจากไปสามวันให้หลัง พวกหยุนเจิงส่งจักรพรรดิเหวินออกจากด่านเป่ยลู่ส่วนภรรยาและลูกของฉินชีหู่ มาถึงด่านเป่ยลู่แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่หยุนเจิงได้พบลูกสาวลูกชายของฉินชีหู่ ครั้งนั้นที่ดื่มสุราที่บ้านตระกูลฉิน เขาไม่ได้พบภรรยาและลูกของฉินชีหู่ลูกสาวหนึ่ง ลูกชายสองลูกสาวของฉินชีหู่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเสิ่นเนี่ยนฉือ แล้วก็ลูกชายที่ยังเล็กสองคน ดูไปแล้วคงอายุไม่ถึงสามขวบ ดูเหมือนฝาแฝด แต่กลับต่างกันอย่างสิ้นเชิงคนหนึ่งหน้าตานิสัยดุดัน อีกครั้งใบหน้าสะอาดหมดจดมองดูเหล่าลูกชายของฉินชีหู่ หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะนึกเลื่อมใสในใจเจ้าฉินชีหู่ นอนอยู่บ้านในปีนั้น เอาแต่ผลิตลูก!จักรพรรดิเหวินเดินมาข้างหน้า อุ้มลูกชายคนเล็กหน้าตาสะอาดหมดจดในสายตาเด็กน้อย จักรพรรดิเหวินไม่ใช่จักรพรรดิจักรพรรดิเหวินทรงเพิ่งอุ้มเด็กน้อย เด็กน้อยก็เอื้อมมือไปคว้าเคราของจักรพรรดิเหวิน“เจ้าตัวเล็ก อยู่นิ่งหน่อ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 946
จักรพรรดิเหวินถามหยุนเจิงอีกครั้ง“นี่...”หยุนเจิงกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น “นี่คงไม่ใช่...ลูกชายของพี่ใหญ่กระมัง?”ท่าทางของจักรพรรดิเหวินและฉินชีหู่ที่มีต่อเด็กคนนี้ ผิดปกติจริงแท้บวกกับเด็กคนนี้เรียกเขาเช่นนี้ หยุนเจิงคิดถึงได้เพียงรัชทายาทองค์ก่อน“อื้ม”จักรพรรดิเหวินพยักพระพักตร์ ถอนพระทัยเบาๆ “พี่ใหญ่เจ้ามีลูกชายสองหญิงหนึ่ง ข้ามาทันได้ช่วยเด็กชายคนนี้...” กล่าวจบ จักรพรรดิเหวินค่อยๆ ตรัสเล่าความจริงออกมาหนึงปีก่อน รัชทายาทองค์ก่อนก่อกบฏล้มเหลว จึงฆ่าตัวตายด้วยความจนใจไม่ว่ารัชทยาทองค์ก่อนถูกตราหน้าว่าก่อกบฏหรือไม่ หรือว่าเขามีใจคิดก่อกบฏจริง ขอเพียงเขายกทัพ เรื่องนี้ก็ไม่มีที่ว่างให้ถอยกลับแล้วจักรพรรดิเหวินอยากจะรักษาลูกชายสองคนกับลูกสาวหนึ่งคนของรัชทยาทองค์ก่อน ทว่าไม่อาจทำได้เปิดเผย ทำได้เพียงแอบส่งคนไปช่วยเวลานั้น พระชายารัชทายาทองค์ก่อนได้พาลูกๆ ไปยังบ้านมารดาเมื่อรู้ข่าวรัชทายาทองค์ก่อนพ่ายแพ้และฆ่าตัวตาย พระชายารัชทายาทองค์ก็รู้ว่าครอบครัวคงหลบไม่พ้นคราวเคราะห์ ตอนที่ไปล้อมป้อมเมืองอวี่หลิน จึงจุดไปเผาจวน ตั้งใจพาลูกชายสองลูกสาวหนึ่งของรัชทายาทองค์ก่อนติ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 947
จักรพรรดิเหวินมอบหมายเรื่องมากมายให้หยุนเจิง จากนั้นถึงเสด็จตามหยุนเจิงออกจากห้องหลังส่งจักรพรรดิเหวินออกจากด่านเป่ยลู่ ฉินชีหู่กล่าวขอบพระทัยจักรพรรดิเหวินอีกครั้ง“อย่ามาใช้ลูกไม้นี้กับข้า!”จักรพรรดิเหวินถีบฉินชีหู่ด้วยความหงุดหงิด กล่าวด้วยสีพระพักตร์เคร่งขรึม “ข้าช่วยขจัดความกังวลด้านหลังให้เจ้าแล้ว เจ้าช่วยเจ้าหกตีเป่ยหวนให้ดี! พวกสารเลวอย่างเจ้าสองคนหากยังไม่อาจตีเป่ยหวนจนศิโรราบ ข้าจะทำให้พวกเจ้าศิโรราบ!”“พ่ะย่ะค่ะ!”ทั้งสองคนรับคำสั่ง“ไสหัวกลับไปเถอะ!”จักรพรรดิเหวินโบกมือให้ทั้งสองคนด้วยความรำคาญ “ข้าอยู่ที่เมืองจักรพรรดิ รอข่าวดีจากพวกเจ้า!”ตรัสจบ จักรพรรดิไม่อยากตรัสไร้สาระกับพวกเขาอีก ทรงพลิกตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วพวกโจวไต้ทำความเคารพหยุนเจิงอย่างรีบง่าย จากนั้นก็พลิกตัวขึ้นหลังม้าอย่างรวดเร็วไม่นาน จักรพรรดิเหวินพาเหล่าราชองรักษ์ออกเดินทางมองจักรพรรดิเหวินที่จากไปไกล ทุกคนโค้งคำนับอีกครั้ง“พี่ใหญ่ฉิน จากด่านเป่ยลู่ปรับย้ายทหารและม้าหนึ่งหมื่นไปยังแนวหน้า เจ้านำทัพไปแนวหน้า ก็ถือโอกาสพาลูกและภรรยาของเจ้ากลับติ้งเป่ย ข้าไปรับเมี่ยวอิน!” หยุนเจิงหลังจากสั่ง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 948
“ดีเลย!”เมี่ยวอินหัวเราะ “เช่นนั้นข้าจะรอเจ้าขี่เมฆหลากสีมารับข้าแต่งงาน!”“คำไหนคำนั้น!”หยุนเจิงก้มหน้าจูบริมฝีปากเมี่ยวอินเบาๆ……กลับถึงติ้งเป่ย หยุนเจิงพาทุกคนไปตรวจสอบสถานการณ์การเจริญเติมโตของมันเทศเป็นอันดับแรกหลายวันที่จักรพรรดิเหวินเสด็จมา พวกเขาล่าช้าไปมากตอนนี้ ต้นกล้ามันเทศงอกขึ้นมามากกว่าเมื่อก่อนแล้วต้นกล้ามันเทศจำนวนมากโตได้ครึ่งเมตรแล้วชาติก่อนหยุนเจิงไม่เคยปลูกมันเทศด้วยตัวเองมาก่อน เคยแต่ดูคนอื่นปลูกโดยรูปธรรมแล้วโตเท่าใดจึงสามารถปักชำได้ หยุนเจิงไม่แน่ใจเช่นกัน ถึงเช่นไรก็คิดว่าโตขนาดนี้แล้วน่าจะเหมาะสมกับการปักชำแล้วฉวยโอกาสตอนที่พวกเขายังอยู่ที่ติ้งเป่ย เขาต้องรีบทำเรื่องนี้หยุนเจิงเรียกระดมทหารชาวนาหนึ่งพันคน หลังจากอธิบายวิธีตัดต้นกล้าแล้ว ทุกคนก็พากันทำงานพวกหยุนเจิงอยู่บนที่ดินขนาดหนึ่งหมู่ กำลังปักชำด้วยตัวเองเวลานี้ ทุกคนสามารถร่วมเพาะปลูกร่วมกัน เป็นความสุขชนิดหนึ่ง “เจ้าสิ่งนี้ต้องปลูกห่างกันเท่าใด?”เสิ่นลั่วเยี่ยนถามหยุนเจิงอย่างไม่เข้าใจ “คือว่า...”หยุนเจิงครุ่นคิด ตอบกลับ “ถึงเช่นไรพื้นที่มีร่องเพียงเท่านี้ พวกเราทุกคนปลู
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 949
“ข้ากำลังจะบอกเจ้าเรื่องนี้ไม่ใช่หรือ?”หยุนเจิงยิ้มมองจางซู “กองทหารแนวหน้าจะเป็นต้องหมุนเวียน ข้าสามารถอยู่ที่ซั่วเป่ยได้สองสามวันชั่วคราว เจ้าเตรียมตัวลำบากได้เลย ข้าดูก่อนว่าสามารถทำของที่สามารถขายได้กำไรออกมาได้หรือไม่!”ลำบาก? เมื่อได้ฟังหยุนเจิงบอกว่าต้องลำบาก จางซูเหมือนลูกโป่งลมรั่วทันทีเขากลัวต้องลำบาก!เมื่อก่อนไม่มีการค้าให้ทำมากนัก เขาอยู่ที่โรงฝีมือทดลองสิ่งของที่หยุนเจิงกล่าวถึงกันคนเหล่านั้น ทดลองทำเศษทองแดงและเหล็กไร้ประโยชน์ออกมามากมาย น้ำหนักตัวลดลงไปหลายชั่งได้พักผ่อนไม่กี่วัน ก็ต้องเริ่มลำบากอีกแล้ว?เห็นท่าทางยิ้มฝืนของจางซู เยี่ยจื่อหลุดหัวเราะออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่“ดูท่าทางเจ้าสิ!”หยุนเจิงยิ้มจ้องจางซู “ไม่ใช่เจ้ากับข้าลำบากด้วยกันหรือ? ถ้าไม่ใช่เพื่อให้หน่วยงานต่างๆ หมุนเวียนพักผ่อน เจ้าคิดจะลำบากพร้อมข้าล้วนไม่มีโอกาส!”จางซูกล่าวด้วยรอยยิ้มฝืน “พูดราวกับท่านเป็นสาวงาม...”“ข้า...”หยุนเจิงหน้าดำอึมครึม“หึหึ...ล้อเล่น”จางซูหัวเราะแห้ง กล่าวอย่างไร้กังวล “ลำบากก็ลำบากเถอะ ขอแค่ทำงานได้ก็พอ! ข้าก็แค่ถูกกระบอกปืนไฟในโรงฝีมือทำให้กลัวแล้ว...”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 950
จางซูพยักหน้า ถามด้วยความประหลาดใจ “องค์ชาย ท่านคิดทำสิ่งใดเพื่อหาเงิน? หลังทำออกมาแล้ว ทำเงินได้มากกว่าสุราของพวกเราหรือไม่?” “น่าจะได้พอๆ กับสุรา!” หยุนเจิงกล่าว “ถึงเช่นไรมีของสองชิ้น มีหนึ่งชิ้น ข้ารับประกันว่าทำออกมาได้ แต่อีกชิ้น น่าจะทำออกมาได้ยาก ข้าสามารถสอนเจ้าได้ ต่อไปเจ้าค่อยๆ ทำ! ขอแค่ทำออกมาได้ เกรงว่าจะทำเงินได้มากกว่าเหล้าอีก...”“จริงหรือ?”จางซูดวงตาเป็นประกายทันที“จริงแท้แน่นอน!”หยุนเจิงหัวเราะหึๆ “เจ้าก็รอนับเงินได้เลย!”เกลือละเอียด ทำง่ายกระจก ทำยาก!หากอุณหภูมิไม่ถึง เช่นนั้นก็เลิกพูดไปได้เลยแต่ว่า กระจกเป็นสิ่งที่ค่อยๆ ทำได้!เกลือละเอียดสามารถทำได้แน่นอนส่วนเรื่องการกำหนดราคา แล้วแต่จางซู!ถึงเช่นไรของในมือจางซู ไม่มีทางราคาถูก“ได้ ได้!”มีคำพูดนี้ของหยุนเจิง จางซูยินดีมีความสุข เขาตั้งปณิธานว่าจะเป็นอภิมหาเศรษฐีอันดับสองของต้าเฉียน!ต้องรีบหาเงินจึงจะเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง!“จริงด้วย พวกเราทำของออกมาขาย ต้องซื้อของบางอย่างกลับมาด้วย!” หยุนเจิงกำชับ “ยาสมุนไพรที่พวกเราขาดแคลนตอนนี้ กลับไปข้าจะสั่งคนให้เตรียมสำเนาให้เจ้า! ต่อไปพวกเรายังต้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 951
รายงานด่วนจากชายแดนเว่ย?หยุนเจิงขมวดคิ้ว หรือว่าเป่ยหวนลอบโจมตีชายแดนเว่ยแล้ว?เป่ยหวนตอนนี้กล้าบุกโจมตีระยะไกล?หยุนเจิงรับจดหมายจากหลู่ซิงมาอย่างรวดเร็วเมื่อได้อ่าน หัวคิ้วของหยุนเจิงผ่อนคลายทันที ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมาหลายส่วนนี่เป็นรายงานที่ตู๋กูเช่อส่งมาจากชายแดนเว่ยโฉวฉือโจมตีเป่ยหมัวถัว หัวหน้าเป่ยหมัวถัวส่งทูตมาขอความช่วยเหลือจากต้าเฉียนขอแค่ต้าเฉียนส่งทหารไปสนับสนุน เป่ยหมัวถัวยินดีเป็นข้าทาสต้าเฉียน กลายเป็นข้าราชบริพารของต้าเฉียนปัจจุบัน ทูตของเป่ยหมัวถัวมาถึงชายแดนเว่ยแล้วตู๋กูเช่อขอคำแนะนำจากหยุนเจิง จำเป็นต้องส่งทหารไปสนับสนุนหรือไม่“เอาล่ะ เจ้าไปทำงาน! ข้ามีเรื่องต้องไปทำเช่นกัน”หยุนเจิงเก็บจดหมาย หันหน้ามองจางซู“ก็ได้!”จางซูพยักหน้า กล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “องค์ชายรอนับเงินเถอะ!”“ดี!”หยุนเจิงพยักหน้ายิ้ม พาหลู่ซิ่งออกจากโรงฝีมือไประหว่างทางกลับ หยุนเจิงนำจดหมายฉบับนั้นส่งให้หลู่ซิงอ่านรอให้หลู่ซิงอ่านจบ จึงได้ถามว่า “เจ้ามีความเห็นเช่นไร?”หลู่ซิงครุ่นคิดเงียบๆ จากนั้นก็ถามกลับ “เป่ยหมัวถัวอยู่ห่างจากพวกเราค่อนข้างไกล ต่อให้พวกเราส่งทหา
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1110
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1109
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1108
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1107
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1106
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1105
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1104
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1103
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1102
