Share
บทที่ 949
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 950
จางซูพยักหน้า ถามด้วยความประหลาดใจ “องค์ชาย ท่านคิดทำสิ่งใดเพื่อหาเงิน? หลังทำออกมาแล้ว ทำเงินได้มากกว่าสุราของพวกเราหรือไม่?” “น่าจะได้พอๆ กับสุรา!” หยุนเจิงกล่าว “ถึงเช่นไรมีของสองชิ้น มีหนึ่งชิ้น ข้ารับประกันว่าทำออกมาได้ แต่อีกชิ้น น่าจะทำออกมาได้ยาก ข้าสามารถสอนเจ้าได้ ต่อไปเจ้าค่อยๆ ทำ! ขอแค่ทำออกมาได้ เกรงว่าจะทำเงินได้มากกว่าเหล้าอีก...”“จริงหรือ?”จางซูดวงตาเป็นประกายทันที“จริงแท้แน่นอน!”หยุนเจิงหัวเราะหึๆ “เจ้าก็รอนับเงินได้เลย!”เกลือละเอียด ทำง่ายกระจก ทำยาก!หากอุณหภูมิไม่ถึง เช่นนั้นก็เลิกพูดไปได้เลยแต่ว่า กระจกเป็นสิ่งที่ค่อยๆ ทำได้!เกลือละเอียดสามารถทำได้แน่นอนส่วนเรื่องการกำหนดราคา แล้วแต่จางซู!ถึงเช่นไรของในมือจางซู ไม่มีทางราคาถูก“ได้ ได้!”มีคำพูดนี้ของหยุนเจิง จางซูยินดีมีความสุข เขาตั้งปณิธานว่าจะเป็นอภิมหาเศรษฐีอันดับสองของต้าเฉียน!ต้องรีบหาเงินจึงจะเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง!“จริงด้วย พวกเราทำของออกมาขาย ต้องซื้อของบางอย่างกลับมาด้วย!” หยุนเจิงกำชับ “ยาสมุนไพรที่พวกเราขาดแคลนตอนนี้ กลับไปข้าจะสั่งคนให้เตรียมสำเนาให้เจ้า! ต่อไปพวกเรายังต้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 951
รายงานด่วนจากชายแดนเว่ย?หยุนเจิงขมวดคิ้ว หรือว่าเป่ยหวนลอบโจมตีชายแดนเว่ยแล้ว?เป่ยหวนตอนนี้กล้าบุกโจมตีระยะไกล?หยุนเจิงรับจดหมายจากหลู่ซิงมาอย่างรวดเร็วเมื่อได้อ่าน หัวคิ้วของหยุนเจิงผ่อนคลายทันที ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมาหลายส่วนนี่เป็นรายงานที่ตู๋กูเช่อส่งมาจากชายแดนเว่ยโฉวฉือโจมตีเป่ยหมัวถัว หัวหน้าเป่ยหมัวถัวส่งทูตมาขอความช่วยเหลือจากต้าเฉียนขอแค่ต้าเฉียนส่งทหารไปสนับสนุน เป่ยหมัวถัวยินดีเป็นข้าทาสต้าเฉียน กลายเป็นข้าราชบริพารของต้าเฉียนปัจจุบัน ทูตของเป่ยหมัวถัวมาถึงชายแดนเว่ยแล้วตู๋กูเช่อขอคำแนะนำจากหยุนเจิง จำเป็นต้องส่งทหารไปสนับสนุนหรือไม่“เอาล่ะ เจ้าไปทำงาน! ข้ามีเรื่องต้องไปทำเช่นกัน”หยุนเจิงเก็บจดหมาย หันหน้ามองจางซู“ก็ได้!”จางซูพยักหน้า กล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “องค์ชายรอนับเงินเถอะ!”“ดี!”หยุนเจิงพยักหน้ายิ้ม พาหลู่ซิ่งออกจากโรงฝีมือไประหว่างทางกลับ หยุนเจิงนำจดหมายฉบับนั้นส่งให้หลู่ซิงอ่านรอให้หลู่ซิงอ่านจบ จึงได้ถามว่า “เจ้ามีความเห็นเช่นไร?”หลู่ซิงครุ่นคิดเงียบๆ จากนั้นก็ถามกลับ “เป่ยหมัวถัวอยู่ห่างจากพวกเราค่อนข้างไกล ต่อให้พวกเราส่งทหา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 952
“อูฐผอมแห้งใหญ่กว่าม้า เป่ยหวนแม้จะอาการร่อแร่ แต่ไม่ใช่ไม่มีกำลังโต้กลับ”หยุนเจิงกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ทันทีที่เป่ยหมัวถัวลงมือกับเป่ยหวน แคว้นเล็กๆ เหล่านั้นไม่ได้ผสมโรงตีเป่ยหวนด้วย แต่เกรงว่าก็ต้องมีความคิดเช่นนี้ไม่มากก็น้อย! ตราบใดที่เป่ยหวนประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่หรือประสบปัญหา พวกเขาก็จะผสมโรงตามด้วย...”เรื่องนี้ไม่สำคัญว่าแคว้นเหล่านั้นผสมโรงกับเป่ยหมัวถัวตีเป่ยหวนหรือไม่แต่สำคัญว่าต้องปลุกปั่นความคิดของแคว้นเล็กเหล่านี้ ให้พวกเขาคว้าโอกาสกัดเป่ยหวนสักทีเป่ยหมัวถัวตีเป่ยหวน แย่งปศุสัตว์ของเป่ยหวน ฆ่าชาวเป่ยหวน หากเป่ยหวนไม่สนใจ ยังไม่ต้องพูดถึงปัญหาที่ว่าเป่ยหวนจะกล่ำกลืนลงไปได้หรือไม่ ขอแค่เป่ยหวนกล้าไม่สนใจ แคว้นเล็กอื่นๆ ก็จะรีบดำเนินการตามเหมาะสมทันทีที่เป่ยหวนต้องโจมตีเป่ยหมัวถัว โอกาสของพวกเขาก็มาแล้วไม่ใช่หรือ?เป่ยหมัวถัวก็คือเหยื่อล่อที่พวกเขาโยนไปให้เป่ยหวนไม่สนว่าเป่ยหวนจะสนใจเป่ยหมัวถัวหรือไม่ สำหรับพวกเขาแล้วล้วนแต่ได้ประโยชน์!เพื่อได้ฟังคำอธิบายของหยุนเจิง หลู่ซิงก็เข้าใจแล้วด้านใน นึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องวกไปวนมาเช่นนี้ด้วย?“องค์ชายเป็นค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 953
ตอนกลางคืน หยุนเจิงบอกกับทุกคนว่าพรุ่งนี้จะไปชายแดนเว่ยหยุนเจิงและเยี่ยจื่อบ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน เป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองคนแยกจากกันไม่ได้เดิมทีหยุนเจิงวางแผนที่จะรอให้การเปลี่ยนแปลงแนวป้องกันของหน่วยงานต่างๆ เสร็จสิ้นก่อนจะเข้าสู่แนวหน้า แต่มีเรื่องตรงหน้า เขาไม่อาจหมกมุ่นกับความอบอุ่นได้อีกต่อไปเยี่ยจื่อแม้จะตัดใจจากหยุนเจิงไม่ลง ทว่าก็ตัดสินใจสนับสนุนส่งเสริมหยุนเจิงในทุกเรื่องหลังอาหารค่ำ หยุนเจิงพาผู้หญิงทั้งสามคนของเขานั่งสนทนาเรื่อยเปื่อยในเรือนเยี่ยจื่อต้องการช่วยหยุนเจิงควบคุมดูแลเรื่องด้านหลัง ไม่อาจตามไปสนามรบแนวหน้าได้ ทำได้เพียงกำชับให้ทั้งสามคนต้องระวังให้มาก กำชับเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินปกป้องหยุนเจิงให้ดีถึงแม้ นางรู้อยู่แล้วว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินจะปกป้องหยุนเจิงสุดชีวิต ทว่าก็ยังอดไม่ได้ที่จะกำชับเสิ่นลั่วเยี่ยนพยักหน้ารับประกัน “พี่สะใภ้ ท่านวางใจเถอะ พวกเราต้อง...” “ยังเรียกพี่สะใภ้อีก!”เยี่ยจื่อจ้องเสิ่นลั่วเยี่ยนด้วยความโกรธและเขินอาย “เจ้าควรเรียกข้าว่าน้องสาว...”แม้ว่า การเรียกนี้ค่อนข้างขัดหูแต่เสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นพระชายาเอก นางเป็นอนุหากความ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 954
มองดูท่าทางเขินอายของเยี่ยจื่อ หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังคืนนี้ ไม่มีใครมารบกวนหยุนเจิงและเยี่ยจื่อเยี่ยจือไม่รู้ว่าการไปครั้งนี้ของหยุนเจิงจะใช้เวลานานเพียงใดกว่าจะกลับติ้งเป่ย เธอไม่สนใจความเขินอายของสตรีในเรือน มอบความร้อนแรงทั้งหมดให้กับหยุนเจิงอีกทั้ง พวกเขาได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากันแล้ว ใยจะต้องเขินอายอีกเล่า?ตอนนี้ ทั้งสองตกหลุมรักกันหลายต่อหลายครั้งหยุนเจิงเหมือนคนอึดตายยาก พัวพันกับเยี่ยจื่อครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งหมดเรี่ยวแรง ทั้งสองคนก็ยังโอบกอดกันและกันแนบแน่น……เช้าวันที่สอง พวกหยุนเจิงออกเดินทางหยุนเจิงไม่ยอมให้ทุกคนส่ง พาคณะเดินทางออกจากติ้งเป่ยโดยตรงระหว่างทาง หยุนเจิงปรึกษาเรื่องต่อไปกับต่งกังและหลู่ซิ่งต่อพวกเสิ่นลั่วเยี่ยนรับผิดชอบยืนฟังอยู่ด้านข้าง ไม่พูดสอดแทรกเจียเหยาประกาศตนเป็นองค์หญิงเจี้ยนกั๋ว ไม่ใช่เรื่องดีรอจนทุกหน่วยปรับเปลี่ยนแนวป้องกันเสร็จสิ้น หยุนเจิงกำลังจัดเตรียมกองทัพใหม่หลังศึกดุเดือดคราวก่อน นอกจากทหารชาวนาและผู้บาดเจ็บแล้ว กองทหารมณฑลทางเหนือยังมีคนเกือบหนึ่งแสนหกหมื่นคนประชากรซั่วเป่ยไม่เพียงพอ ทหารที่พวก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 955
ราชสำนักเป่ยหวนเจียเหยาหัวใจหนักอึ้งเดินออกจากกระโจมมาถึงด้านนอก มองออกไปที่ไกลๆ ก็จะสามารถเห็นคนกำลังใช้แรงงานอยู่บนที่ดินบริเวณโดยรอบราชสำนักหลายปีมานี้ ชนเผ่ามากมายด้านหลังเป่ยหวนล้วนได้เปลี่ยนจากการอาศัยอยู่ริมน้ำมาเป็นการตั้งถิ่นฐาน แต่ว่า ตอนที่แม่น้ำและทุ่งหญ้าอุดมสมบูรณ์ ทุกชนเผ่าจะส่งคนออกไปเลี้ยงสัตว์กินหญ้าก่อนฤดูหนาวจะมา คนเลี้ยงสัตว์ที่ส่งออกไปก็จะต้อนฝูงปศุสัตว์กลับมาส่วนคนที่เหลืออยู่ในชนเผ่า ต่างเรียนรู้การเพาะปลูกเนื่องจากเวลาที่เหมาะสมสำหรับการทำเกษตรในเป่ยหวนนั้นสั้นมาก ทุกปีสามารถปลูกธัญพืชได้เพียงฤดูกาลเดียวอีกทั้ง ประเภทของธัญพืชก็มีจำกัดอย่างมากแต่ธัญพืชของฤดูกาลนี้ กลับเป็นชะตาชีวิตของชนเผ่าเป่ยหวนมากมายก่อนหน้านี้ก็เพราะเสบียงอาหารไม่เพียงพอ พวกเขาจึงไม่สามารถจัดตั้งกองทัพได้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกดังกล่าว เจียเหยาไม่อยากเจออีกแล้วตอนนี้ ทางราชสำนักนอกจากองครักษ์จำนวนน้อยและคนรับใช้ ทุกคนล้วนถูกเจียเหยาสั่งไปใช้แรงงานก่อนหน้าวันนี้ เจียเหยาเองก็ลงแปลงนาใช้แรงงานเช่นกันต่อให้สามารถเก็บเกี่ยวธัญพืชได้เพิ่มเพียงหนึ่งถัง ก็ล้วนเป็นประ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 956
ตอนนี้พวกเขาคิดล่าถอย แต่กองทหารศัตรูก็เต็มกำลังกลัวก็แต่พวกเขาล่าถอยแล้ว ทัพศัตรูยังไล่ตามและสู้อย่างดุเดือดหากเป็นเช่นนั้น พื้นที่การอพยพของพวกเขาก็จะยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ“ข้าเข้าใจ”เจียเหยายิ้มฝืนกล่าว “ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องล่าถอยแล้ว! หลังจากพวกเราล่าถอย ต่อให้ทัพศัตรูคิดบุกมา แนวการรบจะถูกดึงให้ยาวขึ้นเช่นกัน พวกเขาส่งทหารมาหนึ่งครั้ง แม้ว่าจะเลือกเส้นทางที่ใกล้ที่สุดก็ตาม ไปมาหนึ่งรอบอย่างน้อยต้องใช้เวลาสี่ห้าสิบวัน แค่พวกเราทำให้เขาพลาดหนึ่งครั้ง ก็สามารถยื้อเวลาได้มากขึ้น”“มันก็จริง”ปู้ตูพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวว่า “แต่ว่า พวกเราถอยครั้งนี้ พวกเราก็ไม่มีพื้นที่มากมายไว้เลี้ยงสัตว์แล้ว ถึงเวลานั้น ปศุสัตว์จำนวนมากก็จะหิวตาย!”ไม่มีสถานที่เลี้ยงสัตว์มากพอ ปศุสัตว์ต้องหิวตายแน่นอนพวกเขาล้วนไม่มีอาหารกินแล้ว ยังคิดหวังใช้ธัญพืชเลี้ยงปศุสัตว์ได้หรือ?“ปศุสัตว์ของพวกเราไม่มีโอกาสได้หิวตาย!”เจียเหยากล่าวเรียบๆ “พวกเราต้องทนจนถึงฤดูเก็บเกี่ยวใบไม้ร่วง จำเป็นต้องฆ่าปศุสัตว์จำนวนมาก!”หิวตาย?คิดมากไปแล้ว!ปศุสัตว์มากมาย จึงจะมีปศุสัตว์ที่หิวตาย!ปศุสัตว์ถูกคนกิ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 957
ขอ...ขอสันติ?เมื่อได้ฟังคำของเจียเหยา กุ้ยโหยวและฟางหยุนซื่อตกตะลึงเห็นสีหน้าของทั้งสองคน เจียเหยาอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าในใจพวกเขายังคิดว่าเป่ยหวนตอนนี้ยังเป็นเหมือนเป่ยหวนเมื่อก่อนหรือ?ยังจะคิดขอสันติ?ตอนนี้หากขอสันติสำเร็จจริง ต่อให้ต้องยกดินแดนและกลายเป็นข้าราชบริพารก็ตาม นางล้วนดีใจจนแทบบ้า!ถึงเช่นไรพวกเขาก็ต้องถอยแล้วถอยอีกสถานที่เหล่านั้น จะทำร้ายเช่นไรก็ได้ทั้งนั้น!ขอแค่รักษาพื้นที่อยู่อาศัยของพวกเขาไว้อย่างเพียงพอ ให้พวกเขาได้พักหายใจก็พอ“องค์หญิง พวกเราต้องร้องขอสันติจริงหรือ?”กุ้ยโหยวไม่ยอม “พวกเราสามารถเรียกระดมทัพสองสามแสนคน...”“พอแล้ว! คำพูดเช่นนี้ เจ้าเชื่อหรือ?”เจียเหยาตัดบทฟางหยุนซื่ออย่างไร้เรี่ยวแรง “พวกเราสามารถระดมทัพสองสามแสนคนได้จริง แต่หากก่อนเข้าฤดูหนาวเอาชนะกองทหารมณฑลทางเหนือไม่ได้ โลกนี้ก็จะไร้ชื่อเป่ยหวนอีกต่อไป...”ระดมกองทัพสู้สุดชีวิต ใครบ้างทำไม่เป็น?ไม่มีเสบียงอาหาร ก็ต้องฆ่าปศุสัตว์ทิ้งให้เรียบเพื่อเติมเต็มเสบียงกองทัพ!ไม่มีเกราะ ใช้หนังวัวหุ้มสองชั้นสวมสักหน่อยก็ยังพอได้ไม่มีอาวุธที่เพียงพอล่ะ?ง่ายมาก!หลอมเครื่องมือกา
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 958
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 957
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 956
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 955
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 954
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 953
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 952
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 951
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 950
