Share
บทที่ 948
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 949
“ข้ากำลังจะบอกเจ้าเรื่องนี้ไม่ใช่หรือ?”หยุนเจิงยิ้มมองจางซู “กองทหารแนวหน้าจะเป็นต้องหมุนเวียน ข้าสามารถอยู่ที่ซั่วเป่ยได้สองสามวันชั่วคราว เจ้าเตรียมตัวลำบากได้เลย ข้าดูก่อนว่าสามารถทำของที่สามารถขายได้กำไรออกมาได้หรือไม่!”ลำบาก? เมื่อได้ฟังหยุนเจิงบอกว่าต้องลำบาก จางซูเหมือนลูกโป่งลมรั่วทันทีเขากลัวต้องลำบาก!เมื่อก่อนไม่มีการค้าให้ทำมากนัก เขาอยู่ที่โรงฝีมือทดลองสิ่งของที่หยุนเจิงกล่าวถึงกันคนเหล่านั้น ทดลองทำเศษทองแดงและเหล็กไร้ประโยชน์ออกมามากมาย น้ำหนักตัวลดลงไปหลายชั่งได้พักผ่อนไม่กี่วัน ก็ต้องเริ่มลำบากอีกแล้ว?เห็นท่าทางยิ้มฝืนของจางซู เยี่ยจื่อหลุดหัวเราะออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่“ดูท่าทางเจ้าสิ!”หยุนเจิงยิ้มจ้องจางซู “ไม่ใช่เจ้ากับข้าลำบากด้วยกันหรือ? ถ้าไม่ใช่เพื่อให้หน่วยงานต่างๆ หมุนเวียนพักผ่อน เจ้าคิดจะลำบากพร้อมข้าล้วนไม่มีโอกาส!”จางซูกล่าวด้วยรอยยิ้มฝืน “พูดราวกับท่านเป็นสาวงาม...”“ข้า...”หยุนเจิงหน้าดำอึมครึม“หึหึ...ล้อเล่น”จางซูหัวเราะแห้ง กล่าวอย่างไร้กังวล “ลำบากก็ลำบากเถอะ ขอแค่ทำงานได้ก็พอ! ข้าก็แค่ถูกกระบอกปืนไฟในโรงฝีมือทำให้กลัวแล้ว...”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 950
จางซูพยักหน้า ถามด้วยความประหลาดใจ “องค์ชาย ท่านคิดทำสิ่งใดเพื่อหาเงิน? หลังทำออกมาแล้ว ทำเงินได้มากกว่าสุราของพวกเราหรือไม่?” “น่าจะได้พอๆ กับสุรา!” หยุนเจิงกล่าว “ถึงเช่นไรมีของสองชิ้น มีหนึ่งชิ้น ข้ารับประกันว่าทำออกมาได้ แต่อีกชิ้น น่าจะทำออกมาได้ยาก ข้าสามารถสอนเจ้าได้ ต่อไปเจ้าค่อยๆ ทำ! ขอแค่ทำออกมาได้ เกรงว่าจะทำเงินได้มากกว่าเหล้าอีก...”“จริงหรือ?”จางซูดวงตาเป็นประกายทันที“จริงแท้แน่นอน!”หยุนเจิงหัวเราะหึๆ “เจ้าก็รอนับเงินได้เลย!”เกลือละเอียด ทำง่ายกระจก ทำยาก!หากอุณหภูมิไม่ถึง เช่นนั้นก็เลิกพูดไปได้เลยแต่ว่า กระจกเป็นสิ่งที่ค่อยๆ ทำได้!เกลือละเอียดสามารถทำได้แน่นอนส่วนเรื่องการกำหนดราคา แล้วแต่จางซู!ถึงเช่นไรของในมือจางซู ไม่มีทางราคาถูก“ได้ ได้!”มีคำพูดนี้ของหยุนเจิง จางซูยินดีมีความสุข เขาตั้งปณิธานว่าจะเป็นอภิมหาเศรษฐีอันดับสองของต้าเฉียน!ต้องรีบหาเงินจึงจะเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง!“จริงด้วย พวกเราทำของออกมาขาย ต้องซื้อของบางอย่างกลับมาด้วย!” หยุนเจิงกำชับ “ยาสมุนไพรที่พวกเราขาดแคลนตอนนี้ กลับไปข้าจะสั่งคนให้เตรียมสำเนาให้เจ้า! ต่อไปพวกเรายังต้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 951
รายงานด่วนจากชายแดนเว่ย?หยุนเจิงขมวดคิ้ว หรือว่าเป่ยหวนลอบโจมตีชายแดนเว่ยแล้ว?เป่ยหวนตอนนี้กล้าบุกโจมตีระยะไกล?หยุนเจิงรับจดหมายจากหลู่ซิงมาอย่างรวดเร็วเมื่อได้อ่าน หัวคิ้วของหยุนเจิงผ่อนคลายทันที ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมาหลายส่วนนี่เป็นรายงานที่ตู๋กูเช่อส่งมาจากชายแดนเว่ยโฉวฉือโจมตีเป่ยหมัวถัว หัวหน้าเป่ยหมัวถัวส่งทูตมาขอความช่วยเหลือจากต้าเฉียนขอแค่ต้าเฉียนส่งทหารไปสนับสนุน เป่ยหมัวถัวยินดีเป็นข้าทาสต้าเฉียน กลายเป็นข้าราชบริพารของต้าเฉียนปัจจุบัน ทูตของเป่ยหมัวถัวมาถึงชายแดนเว่ยแล้วตู๋กูเช่อขอคำแนะนำจากหยุนเจิง จำเป็นต้องส่งทหารไปสนับสนุนหรือไม่“เอาล่ะ เจ้าไปทำงาน! ข้ามีเรื่องต้องไปทำเช่นกัน”หยุนเจิงเก็บจดหมาย หันหน้ามองจางซู“ก็ได้!”จางซูพยักหน้า กล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “องค์ชายรอนับเงินเถอะ!”“ดี!”หยุนเจิงพยักหน้ายิ้ม พาหลู่ซิ่งออกจากโรงฝีมือไประหว่างทางกลับ หยุนเจิงนำจดหมายฉบับนั้นส่งให้หลู่ซิงอ่านรอให้หลู่ซิงอ่านจบ จึงได้ถามว่า “เจ้ามีความเห็นเช่นไร?”หลู่ซิงครุ่นคิดเงียบๆ จากนั้นก็ถามกลับ “เป่ยหมัวถัวอยู่ห่างจากพวกเราค่อนข้างไกล ต่อให้พวกเราส่งทหา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 952
“อูฐผอมแห้งใหญ่กว่าม้า เป่ยหวนแม้จะอาการร่อแร่ แต่ไม่ใช่ไม่มีกำลังโต้กลับ”หยุนเจิงกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ทันทีที่เป่ยหมัวถัวลงมือกับเป่ยหวน แคว้นเล็กๆ เหล่านั้นไม่ได้ผสมโรงตีเป่ยหวนด้วย แต่เกรงว่าก็ต้องมีความคิดเช่นนี้ไม่มากก็น้อย! ตราบใดที่เป่ยหวนประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่หรือประสบปัญหา พวกเขาก็จะผสมโรงตามด้วย...”เรื่องนี้ไม่สำคัญว่าแคว้นเหล่านั้นผสมโรงกับเป่ยหมัวถัวตีเป่ยหวนหรือไม่แต่สำคัญว่าต้องปลุกปั่นความคิดของแคว้นเล็กเหล่านี้ ให้พวกเขาคว้าโอกาสกัดเป่ยหวนสักทีเป่ยหมัวถัวตีเป่ยหวน แย่งปศุสัตว์ของเป่ยหวน ฆ่าชาวเป่ยหวน หากเป่ยหวนไม่สนใจ ยังไม่ต้องพูดถึงปัญหาที่ว่าเป่ยหวนจะกล่ำกลืนลงไปได้หรือไม่ ขอแค่เป่ยหวนกล้าไม่สนใจ แคว้นเล็กอื่นๆ ก็จะรีบดำเนินการตามเหมาะสมทันทีที่เป่ยหวนต้องโจมตีเป่ยหมัวถัว โอกาสของพวกเขาก็มาแล้วไม่ใช่หรือ?เป่ยหมัวถัวก็คือเหยื่อล่อที่พวกเขาโยนไปให้เป่ยหวนไม่สนว่าเป่ยหวนจะสนใจเป่ยหมัวถัวหรือไม่ สำหรับพวกเขาแล้วล้วนแต่ได้ประโยชน์!เพื่อได้ฟังคำอธิบายของหยุนเจิง หลู่ซิงก็เข้าใจแล้วด้านใน นึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องวกไปวนมาเช่นนี้ด้วย?“องค์ชายเป็นค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 953
ตอนกลางคืน หยุนเจิงบอกกับทุกคนว่าพรุ่งนี้จะไปชายแดนเว่ยหยุนเจิงและเยี่ยจื่อบ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน เป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองคนแยกจากกันไม่ได้เดิมทีหยุนเจิงวางแผนที่จะรอให้การเปลี่ยนแปลงแนวป้องกันของหน่วยงานต่างๆ เสร็จสิ้นก่อนจะเข้าสู่แนวหน้า แต่มีเรื่องตรงหน้า เขาไม่อาจหมกมุ่นกับความอบอุ่นได้อีกต่อไปเยี่ยจื่อแม้จะตัดใจจากหยุนเจิงไม่ลง ทว่าก็ตัดสินใจสนับสนุนส่งเสริมหยุนเจิงในทุกเรื่องหลังอาหารค่ำ หยุนเจิงพาผู้หญิงทั้งสามคนของเขานั่งสนทนาเรื่อยเปื่อยในเรือนเยี่ยจื่อต้องการช่วยหยุนเจิงควบคุมดูแลเรื่องด้านหลัง ไม่อาจตามไปสนามรบแนวหน้าได้ ทำได้เพียงกำชับให้ทั้งสามคนต้องระวังให้มาก กำชับเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินปกป้องหยุนเจิงให้ดีถึงแม้ นางรู้อยู่แล้วว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินจะปกป้องหยุนเจิงสุดชีวิต ทว่าก็ยังอดไม่ได้ที่จะกำชับเสิ่นลั่วเยี่ยนพยักหน้ารับประกัน “พี่สะใภ้ ท่านวางใจเถอะ พวกเราต้อง...” “ยังเรียกพี่สะใภ้อีก!”เยี่ยจื่อจ้องเสิ่นลั่วเยี่ยนด้วยความโกรธและเขินอาย “เจ้าควรเรียกข้าว่าน้องสาว...”แม้ว่า การเรียกนี้ค่อนข้างขัดหูแต่เสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นพระชายาเอก นางเป็นอนุหากความ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 954
มองดูท่าทางเขินอายของเยี่ยจื่อ หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังคืนนี้ ไม่มีใครมารบกวนหยุนเจิงและเยี่ยจื่อเยี่ยจือไม่รู้ว่าการไปครั้งนี้ของหยุนเจิงจะใช้เวลานานเพียงใดกว่าจะกลับติ้งเป่ย เธอไม่สนใจความเขินอายของสตรีในเรือน มอบความร้อนแรงทั้งหมดให้กับหยุนเจิงอีกทั้ง พวกเขาได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากันแล้ว ใยจะต้องเขินอายอีกเล่า?ตอนนี้ ทั้งสองตกหลุมรักกันหลายต่อหลายครั้งหยุนเจิงเหมือนคนอึดตายยาก พัวพันกับเยี่ยจื่อครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งหมดเรี่ยวแรง ทั้งสองคนก็ยังโอบกอดกันและกันแนบแน่น……เช้าวันที่สอง พวกหยุนเจิงออกเดินทางหยุนเจิงไม่ยอมให้ทุกคนส่ง พาคณะเดินทางออกจากติ้งเป่ยโดยตรงระหว่างทาง หยุนเจิงปรึกษาเรื่องต่อไปกับต่งกังและหลู่ซิ่งต่อพวกเสิ่นลั่วเยี่ยนรับผิดชอบยืนฟังอยู่ด้านข้าง ไม่พูดสอดแทรกเจียเหยาประกาศตนเป็นองค์หญิงเจี้ยนกั๋ว ไม่ใช่เรื่องดีรอจนทุกหน่วยปรับเปลี่ยนแนวป้องกันเสร็จสิ้น หยุนเจิงกำลังจัดเตรียมกองทัพใหม่หลังศึกดุเดือดคราวก่อน นอกจากทหารชาวนาและผู้บาดเจ็บแล้ว กองทหารมณฑลทางเหนือยังมีคนเกือบหนึ่งแสนหกหมื่นคนประชากรซั่วเป่ยไม่เพียงพอ ทหารที่พวก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 955
ราชสำนักเป่ยหวนเจียเหยาหัวใจหนักอึ้งเดินออกจากกระโจมมาถึงด้านนอก มองออกไปที่ไกลๆ ก็จะสามารถเห็นคนกำลังใช้แรงงานอยู่บนที่ดินบริเวณโดยรอบราชสำนักหลายปีมานี้ ชนเผ่ามากมายด้านหลังเป่ยหวนล้วนได้เปลี่ยนจากการอาศัยอยู่ริมน้ำมาเป็นการตั้งถิ่นฐาน แต่ว่า ตอนที่แม่น้ำและทุ่งหญ้าอุดมสมบูรณ์ ทุกชนเผ่าจะส่งคนออกไปเลี้ยงสัตว์กินหญ้าก่อนฤดูหนาวจะมา คนเลี้ยงสัตว์ที่ส่งออกไปก็จะต้อนฝูงปศุสัตว์กลับมาส่วนคนที่เหลืออยู่ในชนเผ่า ต่างเรียนรู้การเพาะปลูกเนื่องจากเวลาที่เหมาะสมสำหรับการทำเกษตรในเป่ยหวนนั้นสั้นมาก ทุกปีสามารถปลูกธัญพืชได้เพียงฤดูกาลเดียวอีกทั้ง ประเภทของธัญพืชก็มีจำกัดอย่างมากแต่ธัญพืชของฤดูกาลนี้ กลับเป็นชะตาชีวิตของชนเผ่าเป่ยหวนมากมายก่อนหน้านี้ก็เพราะเสบียงอาหารไม่เพียงพอ พวกเขาจึงไม่สามารถจัดตั้งกองทัพได้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกดังกล่าว เจียเหยาไม่อยากเจออีกแล้วตอนนี้ ทางราชสำนักนอกจากองครักษ์จำนวนน้อยและคนรับใช้ ทุกคนล้วนถูกเจียเหยาสั่งไปใช้แรงงานก่อนหน้าวันนี้ เจียเหยาเองก็ลงแปลงนาใช้แรงงานเช่นกันต่อให้สามารถเก็บเกี่ยวธัญพืชได้เพิ่มเพียงหนึ่งถัง ก็ล้วนเป็นประ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 956
ตอนนี้พวกเขาคิดล่าถอย แต่กองทหารศัตรูก็เต็มกำลังกลัวก็แต่พวกเขาล่าถอยแล้ว ทัพศัตรูยังไล่ตามและสู้อย่างดุเดือดหากเป็นเช่นนั้น พื้นที่การอพยพของพวกเขาก็จะยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ“ข้าเข้าใจ”เจียเหยายิ้มฝืนกล่าว “ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องล่าถอยแล้ว! หลังจากพวกเราล่าถอย ต่อให้ทัพศัตรูคิดบุกมา แนวการรบจะถูกดึงให้ยาวขึ้นเช่นกัน พวกเขาส่งทหารมาหนึ่งครั้ง แม้ว่าจะเลือกเส้นทางที่ใกล้ที่สุดก็ตาม ไปมาหนึ่งรอบอย่างน้อยต้องใช้เวลาสี่ห้าสิบวัน แค่พวกเราทำให้เขาพลาดหนึ่งครั้ง ก็สามารถยื้อเวลาได้มากขึ้น”“มันก็จริง”ปู้ตูพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวว่า “แต่ว่า พวกเราถอยครั้งนี้ พวกเราก็ไม่มีพื้นที่มากมายไว้เลี้ยงสัตว์แล้ว ถึงเวลานั้น ปศุสัตว์จำนวนมากก็จะหิวตาย!”ไม่มีสถานที่เลี้ยงสัตว์มากพอ ปศุสัตว์ต้องหิวตายแน่นอนพวกเขาล้วนไม่มีอาหารกินแล้ว ยังคิดหวังใช้ธัญพืชเลี้ยงปศุสัตว์ได้หรือ?“ปศุสัตว์ของพวกเราไม่มีโอกาสได้หิวตาย!”เจียเหยากล่าวเรียบๆ “พวกเราต้องทนจนถึงฤดูเก็บเกี่ยวใบไม้ร่วง จำเป็นต้องฆ่าปศุสัตว์จำนวนมาก!”หิวตาย?คิดมากไปแล้ว!ปศุสัตว์มากมาย จึงจะมีปศุสัตว์ที่หิวตาย!ปศุสัตว์ถูกคนกิ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 958
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 957
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 956
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 955
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 954
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 953
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 952
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 951
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 950
