เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 885
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 886
หลังเสียงกีบเท้าม้าเป่ยหวน ทั้งฝืนดินเหมือนกับกำลังสั่นไหว“พวกเรา จงกลายเป็นฝันร้ายของเป่ยหวน!หยุนเจิงคำราม ปลายมีดชี้ไปยังกองทัพที่นำโดยฮูเจี๋ย ตะโกนอย่างโหดเหี้ยม “ฆ่า!”“ฆ่า!”ทันใดนั้น ทหารต้าเฉียนราวกับหมาป่าหิวกระหาย แย่งกันพุ่งเข้าใส่ทัพศัตรูเวลาเดียวกัน ฮูเจี๋ยนำกองทัพบุกเข้ามาไม่หยุดดูทหารม้าต้าเฉียนพลังอำนาจดุจสายรุ้ง ฮูเจี๋ยรู้ กองกำลังไห่เจ๋อหลายพันคนพังทลายหมดแล้วเขาเสียลูกชายด้วยน้ำมือชายต้าเฉียนอีกแล้ว!ลูกชายสี่คนของเขา ตายไปแล้วสามคน!ภายในนั้น สองคนล้วนตายด้วยน้ำมือหยุนเจิง!หยุนเจิง!หยุนเจิงที่สมควรตาย!เป่ยหวนมีจุดจบหน้าอนาถอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือหยุนเจิง!ต่อให้สู้จนกองทัพล่มสลายย่อยยับ ก็ต้องประหารหยุนเจิงให้ได้!เพื่อกำจัดตัวหายนะของเป่ยหวนให้สิ้นซาก!ฮูเจี๋ยไม่ทันได้เจ็บปวดเสียใจ ในใจมีไฟโทสะกำลังเผาไหม้อย่างบ้าคลั่งไม่มีสิ้นสุดไม่สนว่าต้องแลกด้วยสิ่งใด ก็ต้องสังหารหยุนเจิงให้ได้!“ฆ่า!”“ฆ่า!”“ฆ่า!”ฮูเจี๋ยร้องคำรามด้วยสองตาแดงเป้าหมายของฮูเจี๋ย มีเพียงหยุนเจิง!ภายใต้เสียงคำรามสุดเสียงของฮูเจี๋ย ไฟโทสะภายในกายทหารเป่ย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 887
เวลานี้ หยุนเจิงฆ่าจนตาแดงเช่นกันหยุนเจิงเวลานี้ ราวกับเปลี่ยนเป็นสัตว์ร้ายดาบในมือเขาแม้แหลมคม ทว่าก็ทนรับการฟันอย่างต่อเนื่องไม่ไหวดาบแตกหัก หยุนเจิงรับอาวุธจากทหารองครักษ์ที่ส่งมาให้บุกฆ่าต่อไปช่วงเวลาคลุมเครือ หยุนเจิงรู้ถึงเหมือนตัวเองถูกยุงกัดเขารู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บแล้วแต่ตอนนี้แม้แต่จะตรวจสอบบาดแผลเขาก็ยังไม่มีเวลา ทำได้เพียงนำทัพบุกฆ่าต่อไปฆ่าไป ฆ่ามา เงาหยาบกร้านแต่ทรงพลังอำนาจมีปรากฎต่อหน้าหยุนเจิงดาบสันโค้งในมือคนผู้นี้ไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในเป่ยหวน เป็นดาบที่คล้ายกับดาบทวนกวนกงหยุนเจิงไม่แม้แต่จะไปพิจารณาว่าคนผู้นี้เป็นใคร ขอแค่ไม่ได้สวมชุดเกราะของต้าเฉียน ทั้งหมดล้วนเป็นศัตรู!ฆ่า!หยุนเจิงก่นเสียงคำรามในใจ บุกไปโดยไม่สนสิ่งใดทั้งนั้น“แกร๊ง!”เสียงกระแทกกัน หยุนเจิ้งสั่นสะเทือนหงายไปด้านหลังทันทีด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของสัตว์ประหลาดหน้าขนที่อยู่ตรงหน้าความแข็งแกร่งที่ยิ่งใหญ่ ทำให้ดาบในมือหยุนเจิงหลุดปลิวออกไปนาทีนี้ สัตว์ประหลาดหน้าขนฟันลงมาอย่างดุดันหยุนเจิงยังไม่ทันได้ตั้งตัว ทำได้เพียงดึงบังเหียน“ฮี้...”ขาหน้าของม้าศึกยกห่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 888
“ไม่เป็นไร ไม่ตายหรอก!”หยุนเจิงยิ้มมุมปาก “เจ้าได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”“ข้าไม่เป็นไร”เมี่ยวอินส่ายหน้า จากนั้นก็ถลึงตาใส่หยุนเจิงอย่างหงุดหงิด “เสียแรงเจ้าเป็นแม่ทัพหลักของกองทัพ ตอนที่บุกเข้าขบวนศัตรู อย่างกับคนบ้า! ยังดีที่เจ้าไม่ได้ขี่ย่ำเหมันต์ มิฉะนั้น พวกเราคงตามเจ้าไม่ทันแล้ว...”หยุนเจิงหัวเราะ กล่าวอย่างไม่เห็นด้วย “บุกมาถึงตรงนี้แล้ว อย่าว่าแต่แม่ทัพหลักเลย ต่อให้เป็นจักรพรรดิมาเองก็ต้องบุกฆ่าเหมือนกัน!”ผู้ชาย ย่อมต้องมีเวลาหุนหันพลันแล่นไม่ใช่บนเตียง ก็ต้องบนสนามรบบุกมาถึงขั้นนี้แล้ว ใครจะสนว่าจะสมเหตุสมผลหรือไม่!เวลานี้ มีเพียงเจ้าตายข้าอยู่!ทุกคนล้วนกำลังฆ่าอย่างบ้าคลั่งต่อให้เขาหลบบัญชาการอยู่ด้านหลัง ก็ไม่ได้มีความหมายใดมากนักคนฆ่าจนตาแดง เกรงว่าแม้แต่คำสั่งกองทัพล้วนไม่ฟังแล้ว อย่าว่าแต่ปฏิบัติตามคำสั่งทหารเลยสองสนามรบใหญ่ติดต่อกัน ตั้งแต่เวลาช่วงเที่ยงจนถึงยามตะวันรอนหลังการพังทลายของทหารม้าเป่ยหวน หยุนเจิงจัดคนช่วยเหลือผู้บาดเจ็บอย่างรวดเร็วในใจเขารู้ดี สงครามใหญ่ที่ปะทะกันโดยตรงติดต่อกันสองครั้ง ความเสียหายของพวกเขาหนักมากถึงที่สุดนี่ไม่เหม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 889
“เจ้าคิดจะหลอกล่อทิศทางการไล่ล่าของทัพศัตรู?”เมี่ยวอินด้านหนึ่งพันแผลให้หยุนเจิง ด้านหนึ่งไถ่ถาม“อืม!”หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ “ทันทีที่ทัพศัตรูได้ข่าวการตายของฮูเจี๋ย เป็นไปได้มากว่าจะส่งคนมาไล่ล่าพวกเรา! หากสามารถล่อทัพศัตรูไปยังทิศทางตรงกันข้ามไห้ ต่อให้พวกเราถูกศัตรูไล่ล่า ต้องปะทะกับพวกเขาอีกสนาม โอกาสชนะก็จะมีมากขึ้นหน่อย“พวกเราต้องต่อสู้ต่อไป เช่นนั้น...”เมี่ยวอินอยากจะกล่าวแต่ก็หยุดไว้“ข้ารู้”หยุนเจิงพยักหน้า กล่าวด้วยความจนใจ “ข้าไม่อยากสู้กับทัพศัตรูอีก แต่เกรงว่าทัพศัตรูจะบ้าคลั่ง ต้องตามมาสู้กับเราให้ได้ วางแผนเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็มีความหวังเพิ่มขึ้นอีกหน่อยไม่ใช่หรือ?”เวลานี้แล้ว นอกจากพวกคลั่งสงครามอย่างฉินชีหู่ ใครบ้างคิดจะไปปะทะกับทัพศัตรู!ผลลัพธ์ของสงครามครั้งนี้พวกเขาได้มามากเพียงพอแล้วแน่นอน ความเสียหายก็มากเกินพอเช่นกันต่อไป ไม่มีผลสงครามใด ให้คนเหล่านี้ที่เหลือแยกย้ายกลับไปใช้ชีวิต ก็นับว่าเป็นชัยชนะยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วแต่พวกเขาคิดอยากถอย ทัพศัตรูอาจไม่อยากให้พวกเขาถอย!ถึงเช่นไร ประมุขใหญ่เป่ยหวนล้วนถูกกำจัดแล้ว“ก็จริง!”เมี่ยวอินพยักหน้า จา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 890
“ไม่ได้รับบาดเจ็บก็แปลกแล้ว!”ฉินชีหู่หัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้มองฉินชีหู่ “รีบพันแผลก่อน! ข้าเห็นว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บแล้ว!”กล่าวจบ เสิ่นลั่วเยี่ยนชี้บาดแผลที่หลังของฉินชีหู่“ข้าได้รับบาดเจ็บหรือ?”ฉินชีหู่สีหน้ามึนงง จากนั้นก็ขยับแผ่นหลังเมื่อขยับ แผ่นหลังพลันรู้สึกเจ็บออกมา“ได้รับบาดเจ็บจริงด้วย?”ฉินชีหู่สีหน้าสับสน “มารดาสิ ข้าได้รับบาดเจ็บเช่นไร?”เมื่อได้ฟังคำของฉินชีหู่ ทุกคนสีหน้าดำอึมครึมอย่างควบคุมไม่อยู่แม้แต่บาดเจ็บได้เช่นไรเขาล้วนไม่รู้?หยุนเจิงแม้ไม่รู้ว่าเขาถูกใครทำให้บาดเจ็บ แต่อย่างน้อยเขาก็ยังรู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บเพียงแต่ตอนนั้นกำลังตะลุมบอนกับคนอื่น เขาไม่มีจิตใจไปดูอาการเท่านั้นส่วนเจ้านี่ แม้กระทั่งตัวเองได้รับบาดเจ็บยังไม่รู้ตัว?ยังหน้าชื่นตาบานอยู่ตรงนี้เสิ่นลั่วเยี่ยนมองเขาด้วยรอยยิ้มฝืน จากนั้นก็กล่าวด้วยความสำนึกผิด “ใต้สังกัดฮูเจี๋ยมีนายพลกล้าคนหนึ่ง ตอนที่ข้าปะทะเขา ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เจ้ารีบเข้ามาช่วยข้า ถูกคนผู้นั้นลอบโจมตีที่แผ่นหลัง...”ตอนนั้นนางเห็นเข้าในช่วงเวลาคลุมเครือแต่สถานการณ์โดยรวม นางเองก็เห็นไม่ชัดถึงเช
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 891
แม้ระยะยังห่างไกล ทว่าหยุนเจิงยังจำเอกลักษณ์ประจำตัวของคนผู้นี้ได้ตู้กุยหยวน!คนที่ถูกทหารกองทหารโลหิตผู้นั้นกอดเอาไว้ ไม่ใช่ตู้กุยหยวนแล้วจะเป็นใคร?ชั่วพริบตา รอยยิ้มเสิ่นลั่วเยี่ยนและฉินชีหู่แข็งค้างหยุนเจิงเหมอลอยไปเล็กน้อย จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนทันที รีบเดินไปหาทหารกองทหารโลหิตผู้นั้น ส่วนคนที่เหลือก็วิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็วทันทีที่เขาไปถึงหน้าทหารผู้นั้น คนผู้นั้นลุกเข่าลง“องค์ชาย...”เสียงร้องไห้ น้ำตาของต่งกังพรั่งพรูออกมาหยุนเจิงก้มหน้าคนที่ต่งกงกอดอยู่ ไม่ใช่ตู้กุยหยวนแล้วจะเป็นผู้ใด?ตู้กุยหยวนเวลานี้ ไม่มีลมหายใจแล้วตามร่างกายเขามีบาดแผลที่สะดุดตาอยู่หลายแห่ง หน้าอกยุบลงไปควรจะเป็นไปได้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกม้าศึกเหยียบย่ำหลังจากตกจากหลังม้าตู้กุยหยวนต่อสู้จนตายไปเงียบๆการตายที่ไม่เหลือคำพูดสั่งเสียไว้สักประโยคเช่นเดียวกับทหารส่วนใหญ่ท่ามกลางสงครามดุเดือด ทุกคนกำลังตะลุมบอนกับทัพศัตรูสุดชีวิต ไม่มีผู้ใดสังเกตว่าหยุนเจิงตายเมื่อใดตอนที่เห็นร่างของตู้กุยหยวน ดวงตาหยุนเจิงเริ่มร้อนผ่าว“ทหาร!”เวลานี้ หยุนเจิงพลันอาละวาดออกมา คำรามด้วยแรงอา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 892
แต่ต่งกงกลับไม่ยอมลุกขึ้น เพียงแค่นั่งก้นกระแทกลงกับพื้น มองร่างตู้กุยหยวนอย่างเหม่อลอย“ก่อนตู้กุยหยวนตายได้ฝากฝังสิ่งใด?”เนิ่นนาน หยุนเจิงถามต่งกงโดยที่หันหลังให้กับทุกคนต่งกงดึงสติกลับมาด้วยความยากเย็น สำลักด้วยเสียงสะอื้น “ก่อนตายพี่ใหญ่ตู้ฝากฝังกับเหล่าพี่น้อง หากเขาตายในสงคราม สถานที่แห่งความตาย ก็คือสถานที่หวนคืนกลับ...”สถานที่แห่งความตาย ก็คือสถานที่หวนคืนกลับ...ภายในใจหยุนเจิงนึกย้อนประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่ากระดูกผู้ภักดีฝังไว้ทุกแห่งหน ใยต้องห่อศพไว้บนหลังม้าเพื่อส่งคืนคำพูดของตู้กุยหยวน คงมีความหมายเดียวกับประโยคนี้กระมัง?หยุนเจิงพยายามปรับอารมณ์ บังคับให้ตัวเองสงบลงผ่านไปเนิ่นนาน หยุนเจิงจึงเดินทางยังตรงที่พวกเขานั่งเมื่อครู่ หยิบดาบใหญ่ที่แตกหักของฉินชีหู่เล่มนั้นหน้าดาบหักครึ่ง เหมาะกับการนำมาขุดดินเมื่อเห็นการกระทำของหยุนเจิง ทุกคนเดาได้แล้วว่าหยุนเจิงต้องการทำสิ่งใดเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินรีบเข้ามา อยากจะรับดาบในมือหยุนเจิง ทว่าหยุนเจิงปฏิเสธ“เจ้าบาดเจ็บ ให้ข้าทำเถอะ!”เมี่ยวอินกล่าวเสียงเบากับหยุนเจิง“ไม่เป็นไร”หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ “ไร้หน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 893
เผชิญหน้ากับคำถามของหยุนเจิง บอกเล่าเรื่องราวด้วยสีหน้าเศร้าหมองหลังจากสืบข่าวจากทัพหลังศัตรู ได้รู้ว่าครั้งนี้เป็นฮูเจี๋ยนำทัพด้วยตัวเองบุกโจมตีโปหลวน ตู้กุยหยวนรีบกลับมาที่ชายแดนเว่ย อยากจะรายงายหยุนเจิงปรากฎว่ากลับมาถึงชายแดนเว่ย หยุนเจิงได้นำทัพเข้าสู่ทุ่งหญ้ามู่หม่าแล้วหลังจากตู้กุยหยวนส่งคนไปรายงายอวี๋ซื่อจง ก็รีบนำทัพมาทันที“พวกเข้าข้ามแม่น้ำเช่นไร?”หยุนเจิงถามอีกครั้ง “เหตุใดสวมเสื้อกันเช่นนี้?”ต่งกังตอบ “พวกเราคนน้อย ให้คนที่ว่ายน้ำเก่งนำเชือกหนาๆ ไปผูกไว้อีกฝั่ง คนที่เหลือเกาะเชือกน้ำข้ามแม่น้ำมา”คนของกองทหารโลหิตมีจำนวนไม่น้อยที่ว่ายน้ำไม่เป็นแต่ช่วยไม่ได้ ทหารทางเหนือก็เป็นเช่นนี้ ไม่คุ้นเคยกับการว่ายน้ำเมื่อก่อนล้วนเป็นฤดูหนาวที่หนาวเหน็บ แม้แต่แม่น้ำไป๋สุ่ยล้วนกลายเป็นน้ำแข็ง ต่อให้ฝึกฝนกองทหารโลหิตเช่นไร ก็ไม่อาจเจาะแม่น้ำที่เป็นน้ำแข็งเพื่อฝึกฝนได้!ความจริง วิธีการข้ามแม่น้ำนี้ พวกเขาเคยใช้ตอนที่โจมตีก่อกวนบนทุ่งหญ้ามู่หม่าแต่ตอนนั้นหลังจากพวกเขาข้ามแม่น้ำไป ก็ยังมีเวลาหาสถานที่นำเสื้อผ้าผิงไฟให้แห้งแต่ครั้งนี้ พวกเขารีบร้อนมาช่วยเหลือหยุนเจิง ไม
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1137
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1136
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1135
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1134
