Share
บทที่ 860
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 861
เจ้าจับไว้ไม่อยู่ ยกให้ข้าดีกว่า!คำพูดหนึ่งประโยคของหยุนเจิง จุดไฟโทสะของเจียเหยาขึ้นมาในชั่วพริบตา“หยุนเจิง!”ดวงตาทั้งสองของเจียเหยาเต็มไปด้วยไฟโทสะ คำรามต่ำด้วยแรงอาฆาตเข้มข้น “ข้าไม่อยากเสียเวลาพูดไร้สาระกับเจ้า! หากเจ้าไม่ทิ้งมันเทศดินเอาไว้ ต่อให้กองทัพข้าต้องพังย่อยยับ ก็ต้องเก็บเจ้าเอาไว้ในอยู่บนแผ่นดินเป่ยหวนข้าตลอดไป!”ไฟโทสะไร้สิ้นสุดของจเจียเหยาถูกจุดขึ้นแล้วเจียเหยารู้ พวกเขามากันด้วยความเร็ว กำลังรบจึงลดลง หากต้องปะทะกับพวกหยุนเจิง ทหารม้าหนึ่งหมื่นของนาง ไม่ได้มีความมั่นใจสิบส่วนว่าจะจัดกการทหารม้าของพวกหยุนเจิงได้แต่ตอนนี้นางไม่สนใจสิ่งใดมากมายแล้วนางจำเป็นต้องแย่งมันเทศดินกลับมา!สู้กับต้าเฉียนจนถึงตอนนี้ เป่ยหวนพลังแคว้นเสียหายอย่างหนักการเพราะปลูกมันเทศดินที่ให้ผลผลิตสูงน่ามหัศจรรย์เป็นบริเวณกว้าง สามารถฟื้นฟูพลังแคว้นเป่ยหวนได้อย่างรวดเร็วมีเพียงต้องฟื้นฟูพลัง จึงสามารถไปหาต้าเฉียนเพื่อล้างความอัปยศได้!“ขอแค่เจ้ากล้าทำสงคราม ข้าก็ทำเป็นเพื่อนเจ้าให้ถึงที่สุด!”นัยน์ตาหยุนเจิงไหววูบแววเย็นชา ร้องตะโกนถาม “เหล่าชายชาตรีต้าเฉียน กล้าสู้กับทหารม้าเป่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 862
“ดำปี๋ทั้งแถบ มองไม่ชัด แต่อย่างน้อยมีคนนับหมื่น!”สายสืบตอบอย่างรีบร้อนคนนับหมื่น?ในใจเจียเหยาเศร้าโศกแค่ต่อกรกับกองทหารม้าของพวกหยุนเจิง นางยังไม่มีความมั่นใจว่าจะชนะเลยตอนนี้กองหนุนนับหมื่นมาถึงอีก?เจียเหยากำหมัดแน่น ตัวสั่นไม่หยุดเนิ่นนาน เจียเหยาปล่อยมือลงอย่างห่อเหี่ยว คำรามด้วยความโศกเศร้า “กองทัพ...ล่าถอย!”ตอนที่กล่าวคำว่า “ล่าถอย” ออกมา เจียเหยาแทบกระอักเลือดมันเทศดินเหล่านั้น ถูกกำหนดว่านำกลับมาไม่ได้แล้ว!หยุนเจิง!บัญชีนี้ ข้าจะคิดบัญชีกับเจ้าไม่ช้าก็เร็ว!เจียเหยาถอยทัพอย่างรวดเร็วด้วยใจที่ไม่ยินยอมระหว่างที่ล่าถอย เจียเหยายังไม่ลืมหันหัวกลับมา มองหยุนเจิงด้วยความเครียดแค้นจากที่ไกลๆแม้จะเห็นใบหน้าของหยุนเจิงไม่ชัด แต่นางแทบจะล็อกสายตาไว้ที่หยุนเจิงที่อยู่หน้าขบวน“เห้อ นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะล่าถอยแล้ว?”มองดูทหารม้าเป่ยหวนที่ล่าถอยราวกับกระแสน้ำ เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดปกติพวกเขาเตรียมจะที่จะสู้ตายในสนามรบแล้ว นึกไม่ถึงว่ากองทัพศัตรูจะถอยแล้ว?หยุนเจิงรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งเจียเหยาไม่ใช่เล่นถึงชีวิตหรือ?เหตุใดจู่ๆ ก็ถอยแล้วล่ะ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 863
ท้องฟ้ายามใกล้ค่ำ ในที่สุดตู๋กูเช่อก็นำกำลังมารวมกับพวกหยุนเจิงตู๋กูเช่อเป็นห่วงความปลอดภัยของพวกหยุนเจิง รีบระดมทหารม้าหนึ่งหมื่นคน ออกเดินทางด้วยสัมภาระเบา ตอนที่หยุดพักผ่อนไม่กี่ชั่วยามที่ชายแดนชิง ฟ้ายังไม่สว่าง พวกเขาแบกสัมภาระเบาเดินหน้าไปสนับสนุนพวกหยุนเจิงเมื่อเข้าใจสถานการณ์แล้ว หยุนเจิงถามทันที “พวกเจ้าพบทหารบาดเจ็บที่พวกเราส่งกลับไปเหล่านั้นหรือไม่?”“พบแล้ว”ตู๋กูเช่อตอบ “ท่านอ๋องวางใจ พวกเราเป็นแค่กองทัพหน้าเท่านั้น ด้านหลังยังมีกองทัพใหญ่ตามมาทางนี้ ข้าสั่งคนไปบอกคนข้างหลังให้รับพวกเขาแล้ว”“เช่นนั้นก็ดี!”หยุนเจิงถอยหายใจด้วยความโล่งอกเขากลัวว่าทหารเหล่านั้นจะถูกศัตรูจับไป!ในเมื่อต้องเคลือนไหวในถิ่นศัตรู หากกล่าวว่าไม่กังวลปัญหานี้เลยสักนิดนั้น ไม่เป็นไม่ได้เลยตู๋กูเช่อหัวเราะ จากนั้นก็กล่าว “ใช่แล้ว ท่านอ๋อง พวกเราได้รับข่าว ทางด้านโย่วเสียนอ๋องโปหลวนเหมือนจะมีความเคลื่อนไหวผิดปกติ ตอนนี้ไม่รู้สถานการณ์ทางนั้นว่าเกิดเรื่องใดกันแน่”กองกำลังโปปลวนมีความเคลื่อนไหวผิดปกติ?หยุนเจิงครุนคิดเงียบๆ จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย “โปหลวนอาจได้รับข่าวที่เจียเหยาบังคับสยบช
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 864
เป่ยหวนตอนนี้ไม่ต้องป้องกันอันตรายจากธรรมชาติ ภายในก็ยังเกิดปัญหาด้วยด้วยสถานการณ์เช่นนี้ หากเป่ยหวนยังไม่ล่าถอย พวกเขาก็สามารถหาโอกาสบุกไปได้ตลอดเวลา วันนี้ฆ่าชนเผ่านี้ พรุ่งนี้ฆ่าอีกชนเผ่า หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เป่ยหวนก็จะอ่อนแอลงเรื่อยๆตอนนี้ แม้พวกเขาจะทิ้งพี่ดินไป แต่อย่างน้อยคนกับปศุสัตว์ยังอยู่นี่เป็นปัญหาตามสภาพความเป็นจริงคนอยู่ไร้บ้าน คนและบ้านยังอยู่มีบ้านไร้คน เสียทั้งคนทั้งบ้านผู้หญิงคนนี้ มองเรื่องราวได้ละเอียดลึกซึ้ง!เปลี่ยนเป็นคนอื่น คงไม่มีจิตวิญญาณกล้าหาญมากมายเช่นนางเจียเหยาเริ่มล่าถอยแล้ว ทางด้านจั่วเสียนอ๋อง ตอนนี้คงไม่มีปัญหาใดมากแล้วได้!ขอแค่ตั้งใจไปจัดการโปหลวนก็พอแล้ว!หยุนเจิงขบคิดเงียบๆ ออกคำสั่งกองทัพหยุดพักทันที เช้าตรู่พรุ่งนี้ ออกเคลื่อนทัพไปยังชายแดนเว่ย!อีกทั้งทหารบาดเจ็บเหล่านี้ ต้องเอามันเทศและคนบาดเจ็บสาหัสกลับไปด้านหลังหลังออกคำสั่งเสร็จ หยุนเจิงสั่งตู้กุยหยวน “พรุ่งนี้ เจ้านำกองทหารโลหิตไปตรวจสอบพื้นที่ที่พบป่าพรุ ดูว่าชนเผ่าโดยรอบอพยพออกไปหมดแล้วหรือไม่! หลังตรวจสอบชัดเจน ค่อยกลับมารวมตัวกับพวกเราที่ชายแดนเว่ย!”พวกเจียเห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 865
เที่ยงของวันที่สองหยุนเจิงนำกองทัพสามหมื่นคุ้มกันส่งเสบียงเข้าประจำการที่ชายแดนเว่ย คนของนักรบภูตสิบแปดพาชาวเป่ยหวนหลายคนที่สภาพจนตรอกมาหาพวกเขาทุกคนล้วนเลือดย้อมไปทั่วตัว บนตัวยังมีบาดแผลเห็นได้ชัดว่าเพิ่งผ่านการต่อสู้นองเลือดมา“นี่มันเรื่องใดกัน? พวกเขาเป็นใคร?”หยุนเจิงถามภูตเก้าตอบทันที “องค์ชาย ท่านนี้คือโย่วเสียนอ๋องโปหลวนแห่งเป่ยหวน ตอนที่พวกเราแทรกแซงเข้าไปในทุ่งหญ้ามู่หม่า พบพวกเขาที่ถูกทหารม้านับร้อยไล่ตามล่าโดยบังเอิญ พวกเราช่วยเขากำจัดทหารไล่ตาม โย่วเสียนอ๋องรู้ตัวตนของพวกเรา จึงขอร้องพวกเราให้พาพวกเขากลับมาพบท่านอ๋อง...”“ข้าโปหลวน คาราวะท่านอ๋อง!”ภูตเก้าเพิ่งกล่าวจบ โปหลวนผมเผ้าพะรุงพะรังรีบกระโดดขึ้นมาทำความเคารพหยุนเจิงโปหลวนคุกเข่าข้างเดียว มือขวาวางไว้ตำแหน่งหัวใจในเป่ยหวน นี่นับว่าเป็นการทำความเคารพสูงสุดแล้วการทำความเคารพที่สูงกว่านี้ ก็คือการกราบแล้วนอนราบไปกับพื้นแล้วแต่ว่า นั่นเป็นการทำความเคารพบูชาสวรรค์และบรรพบุรุษเมื่อเห็นการทำความเคารพของโปหลวน ทหารคนสนิทที่เหลือพากันทำความเคารพตามโปหลวนหยุนเจิงกระโดดลงหลังม้า มองประเมินโปหลวนตั้งแต่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 866
หยุนเจิงขมวดคิ้วถาม “อยู่ดีๆ ชนเผ่าของเจ้าจะเกิดการกบฏได้เช่นไร?”พูดถึงเรื่องนี้ โปหลวนใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า กัดฟันแน่น “ก่อนหน้านี้ตอนที่ท่านอ๋องจู่โจมทุ่งหญ้ามู่หม่า ข้าฉวยโอกาสยึดชนเผ่าในสังกัดของฮูเจี๋ย...”เดิมที ชนเผ่าที่เขายึดนั้นไม่มีปัญหาใดที่แย่ก็คือเนื่องจากเสบียงของเจียเหยาไม่เพียงพอ จึงโยกย้ายคนไปมากมายในบรรดาคนที่ถูกโยกย้าย มีคนไม่น้อยถูกเขายึดครองในชนเผ่าเหล่านั้นคนเหล่านี้ถูกโยกย้ายแล้ว ย่อมต้องกลับไปยังชนเผ่าของตัวเองฉวยโอกาสตอนที่พวกเขาเดินทางไปยังเขาเทพหมาป่า คนที่ถูกโยกย้ายเหล่านั้นถูกซื้อตัว จากนั้นส่งคนไปรายงาน บอกว่าทหารม้าต้าเฉียนบุกไปยังทุ่งหญ้ามู่หม่าแล้วลูกชายคนโตของเขาเป็นพวกคนโง่มีความกล้าหาญแต่ไร้สมอง นึกไม่ถึงว่าจะเชื่อว่าเป็นความจริง นำทหารมุ่งไปยังทุ่งหญ้ามู่หม่าด้วยตัวเองทันทีชนเผ่าในทุ่งหญ้าฆ่าวัวฆ่าแพะ ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างอบอุ่นตอนที่กินอิ่มหนำสำราญก็หลับไป คนในชนเผ่าก็พลันลอบจู่โจมลูกชายคนโตของเขาตายท่ามกลางความโกลาหลในกองทัพ ทหารห้าพันบางคนตาย บางคนหนีจากนั้น พวกเขาก็ต่ำอยู่ในสภาพเช่นนี้“……”เมื่อฟังคำของโปหลวน ทุกคน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 867
ช่วยเหลือเงินและเสบียง?เมื่อได้ยินคำพูดของโปหลวน คนข้างกายหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะแอบเบ้ปากเขาช่างฝันหวานนัก!เปิดปากมาก็คือเรื่องเงินและเสบียง!เขาคิดว่าเงินและเสบียงของหยุนเจิงเป็นลมพัดหรือไร!หยุนเจิงกลับไม่พูดจา เพียงแค่ขบคิดเงียบๆช่วยโปหลวน เป็นเรื่องแน่นอน!แต่ว่า เขาต้องการดูว่าโปหลวรคุ้มค่าที่เขาจะช่วยเหรือไม่อย่าเอาเงินและเสบียงของเขาไปถลุง สุดท้ายก็เสียเปรียบพวกเขาเจียเหยาขบคิดเงียบๆ หยุนเจิงพาโปหลวนไปด้านข้าง“ช่วยเจ้า ไม่ใช่ไม่ได้ แต่เจ้าต้องทำให้ข้าเห็นความสามารถเจ้า!”หยุนเจิงไม่อ้อมค้อมกับโปหลวน กล่าวเข้าประเด็น“ท่านอ๋องมีเงื่อนไขใด?”ในเมื่อหยุนเจิงตรงไปตรงมาเช่นนี้ โปหลวนก็ตรงเข้าประเด็นเช่นกันหยุนเจิงถามเสียงต่ำ “เจ้าสามารถเรียกกองกำลังเก่ากลับมาได้เท่าใด?”โปหลวนกล่าวด้วยความมั่นอกมั่นใจ “ชนเผ่าเหล่านั้นของข้า ต่อให้ยอมอยู่ใต้อำนาจเจียเหยาและฮูเจี๋ย ก็เพียงแค่ยอมจำนนชั่วคราวเท่านั้น! ขอแค่มีเสบียงมากพอ อย่างน้อยข้าก็สามารถระดมกองทัพหนึ่งแสนได้!”กองทัพหนึ่งแสน?หยุนเจิงหน้าดําทะมึนเจ้าหมอนี่ จะขี้โม้ก็ไม่จำเป็นต้องขนาดนี้!หากเป็นตอนก่อนเกิดเร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 868
ดื่มเลือดเป็นพันธมิตร?หยุนเจิงสีหน้าดำทะมึนข้าดื่มบ้านนายท่านรองของเจ้าสิ!ประสาทแดก!ขยับไม่ขยับก็จะดื่มเลือดเป็นพันธมิตร!สัญญาเลือดใดก็ไม่อาจพึ่งพาได้!มีเพียงความแข็งแกร่งเท่านั้นที่พึ่งพาได้!ได้!เห็นแก่ที่เจ้าหมอนี่ยังมีราคาอยู่บ้าง เช่นนั้นก็รับปากคำขอของเขาแล้วกัน!หยุนเจิงสบถในใจ พยักหน้ากล่าว “ได้ เช่นนั้นข้าจะดื่มเลือดเป็นพันธมิตรกับโย่วเสียนอ๋อง!”กล่าวจบ หยุนเจิงเรียกคนเตรียมชามเหล้าสองใบส่วนเหล้า นำแฮลกอฮอล์ที่พวกเขานำมาผสมน้ำมากหน่อย ให้มีกลิ่นเหล้าก็พอแล้วเมื่อชามเหล้าส่งมาอยู่ตรงหน้าพวกเขาสองคน หยุนเจิงกรีดนิ้วมือของตัวเอง บีบเลือดสองสามหยดลงในชามเหล้าโปหลวนใจกล้า กรีดบนฝ่ามือโดยตรง ปล่อยให้เลือดสดไหลลงในชามเหล้า“……”หยุนเจิงเห็นดังนั้น ในใจสบถอย่างบ้าคลั่งขยับไม่ขยับก็กรีดฝ่ามือแล้ว?มารดาเขาสิ มือใช้จับอาวุธและกุมบังเหียนตกลงไหม?นี่ส่งผลต่อแรงในการทำสงครามโดยแท้!มิน่าเล่าเจ้าคนเลวนี่จึงถูกเจียเหยาและฮูเจี๋ยวางแผนใส่จนสภาพเป็นเช่นนี้กรีดนิ้วมันจะตายหรือไร!ยังใส่เลือดลงในเหล้ามากมายเช่นนี้?เขาคิดว่าดื่มเลือดของเขาก็สามารถเพิ่มพลังมหาศ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 904
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 903
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 902
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 901
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 900
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 899
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 898
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 897
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 896
