บทที่ 867

ช่วยเหลือเงินและเสบียง?

เมื่อได้ยินคำพูดของโปหลวน คนข้างกายหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะแอบเบ้ปาก

เขาช่างฝันหวานนัก!

เปิดปากมาก็คือเรื่องเงินและเสบียง!

เขาคิดว่าเงินและเสบียงของหยุนเจิงเป็นลมพัดหรือไร!

หยุนเจิงกลับไม่พูดจา เพียงแค่ขบคิดเงียบๆ

ช่วยโปหลวน เป็นเรื่องแน่นอน!

แต่ว่า เขาต้องการดูว่าโปหลวรคุ้มค่าที่เขาจะช่วยเหรือไม่

อย่าเอาเงินและเสบียงของเขาไปถลุง สุดท้ายก็เสียเปรียบพวกเขาเจียเหยา

ขบคิดเงียบๆ หยุนเจิงพาโปหลวนไปด้านข้าง

“ช่วยเจ้า ไม่ใช่ไม่ได้ แต่เจ้าต้องทำให้ข้าเห็นความสามารถเจ้า!”

หยุนเจิงไม่อ้อมค้อมกับโปหลวน กล่าวเข้าประเด็น

“ท่านอ๋องมีเงื่อนไขใด?”

ในเมื่อหยุนเจิงตรงไปตรงมาเช่นนี้ โปหลวนก็ตรงเข้าประเด็นเช่นกัน

หยุนเจิงถามเสียงต่ำ “เจ้าสามารถเรียกกองกำลังเก่ากลับมาได้เท่าใด?”

โปหลวนกล่าวด้วยความมั่นอกมั่นใจ “ชนเผ่าเหล่านั้นของข้า ต่อให้ยอมอยู่ใต้อำนาจเจียเหยาและฮูเจี๋ย ก็เพียงแค่ยอมจำนนชั่วคราวเท่านั้น! ขอแค่มีเสบียงมากพอ อย่างน้อยข้าก็สามารถระดมกองทัพหนึ่งแสนได้!”

กองทัพหนึ่งแสน?

หยุนเจิงหน้าดําทะมึน

เจ้าหมอนี่ จะขี้โม้ก็ไม่จำเป็นต้องขนาดนี้!

หากเป็นตอนก่อนเกิดเร