Share
บทที่ 871
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 872
เหล่าแม่ทัพที่ได้ยินข่าวกำลังหยอกล้อก่นด่าฟางหยุนซื่อสุนัขตัวนี้ เพื่อระบายความโกรธแค้นในใจหากไม่เห็นแก่สถานะทูตของฟางหยุนซื่อ ตอนนี้พวกเขาคงพุ่งไปจับเจ้าสวะนี่สับเป็นหมื่นชิ้นไปแล้วฟังคำพูดไม่น่าลื่นหูของเหล่าแม่ทัพ ฟางหยุนซื่อยังคงมีท่าทางสบายอกสบายใจในเมื่อเขาสวามิภักดิ์ต่อศัตรูทรยศบ้านเมือง จดจุบของภรรยาและลูกสาว เขาไม่ต้องคิดก็รู้สำหรับคนอย่างเขา ขอแค่เขามีชีวิตรอดก็พอแล้ว ภรรยาและลูกสาวจะมีจุดจบเช่นไร ล้วนไม่สำคัญในเมื่อต้องใช้ชีวิตเยี่ยงสัตว์ ก็ต้องมีจิตสำนึกเยี่ยงสัตว์แน่นอน ท่าทางไม่สะทกสะท้านของฟางหยุนซื่อเป็นเพียงการเสแสร้งเขารู้ว่าเหล่าแม่ทัพต้าเฉียนเหล่านี้เกลียดชังเขาเพียงใดเขาไม่กลัวคำดูถูกเหยียดหยามของแม่ทัพเหล่านี้ เขากลัวแต่ว่าคนเหล่านี้จะโกรธจนไม่เคารพกฎ จับเขาหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนกระทั่งหยุนเจิงเดินเข้ามาใกล้ ทุกคนจึงเปิดทางให้“ท่านอ๋อง!”ทุกคนพากันทำความเคารพหยุนเจิงโบกมือให้ทุกคน สายตาทอดมองฟางหยุนซื่อฟางหยุนซื่อดูไปแล้วเหมือจะอายุประมาณสี่สิบปี สีหน้าดูไม่เลว ดูท่าทางแล้ว อยู่ที่เป่ยหวนคงไม่เลวเลย“เจ้าคือฟางหยุนซื่อ?”หยุนเจิงมองค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 873
แม้ฟางหยุนซื่อจะไม่พอใจกับท่าทางของหยุนเจิง แต่ก็ไม่กล้ารีบร้อนหลังพยายามสงบสติอารมณ์ หยุนเจิงจึงเปิดปากพูด “ประมุขฮูเจี๋ยมีความต้องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับต้าเฉียน ให้องค์หญิงต้าเฉียนแต่งงานกับท่านอ๋อง หวังว่าต้าเฉียนกับเป่ยหวนจะหยุดการโจมตี สร้างความสัมพันธ์ที่ดีอีกครั้ง...”กล่าวจบ ฟางหยุนซื่อให้คนส่งหนังสือสมรสออกไปหยุนเจิงเรียกคนไปรับเอามาหยุนเจิงเปิดอ่าน ลูกตาหดลงอย่างควบคุมไม่อยู่เสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินยื่นหน้ามาใกล้เงียบๆ บนใบหน้าเผยแววประหลาดใจเป็นหนังสือสมรถจริงด้วย!นี่คือหนังสือสมรสอย่างเป็นทางการ น่าเชื่อถือว่าคำพูดจากปากเจียเหยามากฮูเจี๋ยต้องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับต้าเฉียนจริงหรือ?ใช้การแต่งงานแลกกับการเจรจาสงบศึกหรือ?หรือจะบอกว่า คิดจะใช้วิธีที่ทำกับโปหลวนมาใช้กับหยุนเจิง?อย่างหลังน่าจะมีความเป็นไปได้มากกว่ากระมัง?ถึงเช่นไร ทุกวันนี้เป่ยหวนก็ถูกตีจนกลายเป็นสภาพนี้แล้ว กล่าวได้ว่าทั้งหมดนี่ต้องขอบคุณหยุนเจิงฮูเจี๋ยไม่อยากเอาชีวิตหยุนเจิง นั่นก็ผิดปกติแล้ว!หยุนเจิงเก็บหนังสือสมรส กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ในเมื่อประมุขใหญ่ฮูเจี๋ยส่งหนัง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 874
หากเจียเหยาและฮูเจี๋ยคิดอยากถ่วงเวลาพวกเขา ดูเหมือน คงมีแค่เป้าหมายเดียว“โปหลวนไม่จำเป็นเรียกระดมกองกำลังเก่าให้มากพอ แต่พวกเขาอาจพบการกระทำของโปหลวนแล้ว!”หยุนเจิงพยักหน้า “ตอนนี้พวกเขาต้องการจัดการโปหลวนนั้นง่ายมาก แต่ก่อนหน้านั้นคือ พวกเราไม่ส่งทหารไปช่วยเหลือโปหลวน!”“ขอแค่ถ่วงเวลาพวกเราไว้ พวกเขาก็สามารถกำจัดโปหลวนได้อย่างรวดเร็ว ยุติความขัดแย้งภายใน!”“เจียเหยาก็พวกเราสงสัย จึงจงใจขอร้องข้าให้เอามันเทศดินครึ่งหนึ่งคืนให้นาง!”“นางอยากให้ข้าเข้าใจว่านี่เป็นการค้า ไม่ใช่แผนร้าย...”เมื่อได้ฟังการวิเคราะห์ของหยุนเจิง ทุกคนพยักหน้าเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่อยู่หากโปหลวนทางนั้นทำงานสำเร็จแล้ว เจียเหยาและฮูเจี๋ยอาจทำเช่นนี้จริงถึงขั้นกล่าวได้ว่าจำเป็นต้องทำเช่นนี้!“ดังนั้น เจ้านัดเจียเหยาอีกสามวันให้หลังพบกันที่ทะเลสาบไป๋หลาง กำลังหลอกพวกเขาเช่นกัน?”เมี่ยวอินยกมุมปากยิ้มตอนแรกนางนึกว่าหยุนเจิงแอบตกลงกับเจียเหยาเป็นการส่วนตัว!เดิมนางคิดว่าช้ากว่านี้หน่อยจะชี้แนะกับหยุนเจิงว่าต้องทำใจว่าศัตรูมีแผนร้ายตอนนี้ดูเหมือนไม่จำเป็นแล้ว“แน่นอนว่าเป็นการหลอกพวกเขา!”หัวเราะยิ้ม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 875
ออกจากชายแดนเว่ย ฟางหยุนซื่อควบม้ากลับไปอย่างบ้าคลั่งเพื่อการส่งทูตครั้งนี้ ประมุขฮูเจี๋ยมอบม้าล้ำค่าที่มีความทนทานแข็งแกร่งให้กับเขาฟางหยุนซื่อควบม้าไปตลอดทาง ในที่สุดหลังฟ้ามืดครึ่งชั่วยามก็มาถึงค่ายใหญ่ที่ตั้งอยู่ใต้เขาห่านป่าหวนกลับของประมุขฮูเจี๋ย ฟางหยุนซื่อเพิ่งเข้ามา ประมุขใหญ่ฮูเจี๋ยก็ถามสถานการณ์การทูตกับเขาอย่างอดใจรอไม่ไหวฟางหยุนซื่อไม่กล้าปิดบัง เล่าทุกขั้นตอนอย่างละเอียดแม้แต่ตอนที่เขาถูกคนต้าเฉียนพวกนั้นทำให้อับอายก็เล่าอย่างชัดเจนดูเหมือน ครั้งนี้เขาได้รับความไม่เป็นธรรมอย่างมากทว่า ประมุขฮูเจี๋ยไม่สนใจเรื่องที่เขาได้รับความไม่เป็นธรรมแม้แต่น้อยฟางหยุนซื่อเพิ่งกล่าวจบ ฮูเจี๋ยก็มองเจียเหยาที่อยู่ข้างกายเขาไม่เคยพบหยุนเจิง แต่คุ้นเคยกับชื่อหยุนเจิงเขานึกไม่ถึงเลยสักนิด จักรพรรดิเหวินที่ถูกพวกเขาทุบตีจนสูญเสียเกราะเมื่อหกปีก่อน จะมีลูกชายเช่นนี้ความอัปยศของจักรพรรดิเหวินเมื่อหกปีก่อน สุดท้ายก็ถูกลูกชายเขาคนนี้ล้างให้หมดแล้วทุกวันนี้ วิกฤตกาลกลับมาอยู่ฝั่งเป่ยหวนแล้วเป่ยหวนทางนี้ คนที่เข้าใจหยุนเจิงมากที่สุด ก็ไม่ใช่คนอื่นนอกจากลูกสาวสุดที่รักของเข
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 876
ทว่าตั้งแต่เจียเหยานำทัพมา ก็พ่ายแพ้ติดต่อกันไม่ใช่หรือ?นางก็แค่แม่ทัพแพ้สงคราม มีสิทธิ์ใดมาพูดจากับเขาเช่นนี้?“ไม่กลัว?”เจียเหยามองไห่เจ๋อด้วยความเย็นชา “เจ้าไปถามทหารภายในค่ายเหล่านั้น ถามว่าพวกเขากลัวหยุนเจิงหรือไม่?”กองทัพเป่ยหวน ถ้วนกล่าวได้ว่าถูกหยุนเจิงโจมตีย่อยยับ!หยุนเจิงชื่อนี้ ในเป่ยหวนตอนนี้ กลายเป็นเหมือนฝันร้ายของคนจำนวนมากเมื่อกล่าวถึงหยุนเจิง คนมากมายในกองทัพก็รู้ถึงหวาดกลัวขอแค่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นหยุนเจิงนำทัพ ขวัญกำลังใจทหารของพวกเขาก็ลดลไปหลายส่วนแล้ว!เผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้น่ากลัวเช่นนี้ เขายังกล้าบอกว่าพวกเขาหน้ากลัวหมาป่า หลังกลัวเสือ?สมควรให้เขานำทัพด้วยตัวเองไปสู้กับหยุนเจิงสักครั้ง!“มีเพียงคนขี้ขลาดเท่านั้นที่จะกลัว!”ไห่เจ๋อถากถางเสียงเย็นอย่างไม่เห็นด้วย “หากเจ้ากลัว ก็กลับชนเผ่าของเจ้าไป! เสด็จพ่อตอนแรกหากให้ข้านำทัพไปยังสามเมืองชายแดน พวกเราจะตกอยู่ในสภาพนี้ได้เช่นไร?”“เจ้า...”ประโยคเดียวของไห่เจ๋อ จุดไฟโทสะของเจียเหยาได้ในพริบตานางจะฟังไม่ออกได้เช่นไร ไห๋เจ๋อกำลังโทษว่านางนำทัพได้ไม่ดี ทำให้เป่ยหวนตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย“เจ้าอ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 877
กลางดึก หยุนเจิงถูกอวี๋ซื่อจงปลุกให้ตื่น“องค์ชาย นักรบภูตแปดและเก้ากลับมาแล้ว!”เสียงของอวี๋ซื่อจงดังมาจากนอกประตูภูตแปด ภูตเก้า?หยุนเจิงพลันลุกขึ้นนั้ง สวมรองเท้าลวกๆ คลุมด้วยเสื้อที่เสิ่นลั่วเยี่ยนส่งมาให้ จากนั้นก็ออกไปจากประตูอย่างรวดเร็วไม่นาน หยุนเจิงเห็นภูตแปดและภูตเก้าแล้วไม่รอทั้งสองคนทำความเคารพ หยุนเจิงถามความใจร้อน “ได้ข่าวโปหลวนทางนั้นแล้วใช่หรือไม่?”“ไม่ใช่แค่ข้าวของโปหลวน!”ภูตแปดตอบ “ยังมีความเคลื่อนไหวของประมุขเป่ยหวน...”“รีบพูดมา!”หยุนเจิงเร่งเร้าอย่างทนไม่ไหวมีข่าวกลับมาก็ดีแล้ว!กลัวแต่ไม่มีข่าว อาศัยแค่การคาดเดาเรื่อยเปื่อยของตัวเองภูตแปดรู้ว่าหยุนเจิงร้อนใจ จึงนำข่าวที่พวกเขาได้มาบอกออกไปโปหลวนระดมกำลังกองกำลังเก่าได้สองหมื่นคนแล้วแต่ว่า ด้านกำลังรบยังยากที่จะพูดเรื่องจากภายในกองทัพสองหมื่นคนจากกองกำลังเก่า คนที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นทหารชั้นยอด คาดว่ามีไม่ถึงห้าพันคนส่วนที่เหลือ โดยพื้นฐานแล้วล้วนเป็นคนของแต่ละชนเผ่าภายในนั้นบางส่วนเป็นคนที่อายุห้าสิบแล้วคนชนเผ่ารอบบริเวณกองกำลังฉาเหอ ขอแค่เป็นคนที่สามารถขี่ม้าถืออาวุธได้ ล้วนนับ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 878
ผู้ป่วยในกองทัพมากเกินไป ยังจะสู้อะไรได้อีก!ที่สำคัญที่สุดคือ ทหารของกองทหารมณฑลทางเหนือล้วนเป็นทหารทางเหนือคนมากมายว่ายน้ำไม่เป็น!ให้ทหารม้าขี่ม้าศึกข้ามแม่น้ำ ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ดีไม่ดี ยังไม่ทันได้ทำสงคราม พวกเขาคนนับพันก็จมน้ำตายไปก่อนแล้วอีกทั้ง อาหารแห้งของพวกเขานอกจากเนื้อแห้งจำนวนน้อยแล้ว โดยพื้นฐานแล้วล้วนเป็นข้าวสาลีหรือข้าวไม่ขัดสี นอกจากนี้ยังมีเมล็ดข้าวสาลีจำนวนเล็กน้อยที่นำไปนึ่งแล้วทอดของพวกนี้เมื่อโดนน้ำ ก็จะเน่าเสียแล้วหากต้องการข้ามแม่น้ำ ก็มีคนและม้าที่พลัดแยกออกจากกันตอนข้ามแม่น้ำหืม?คิดไปคิดมา ดวงตาของหยุนเจิงพลันเป็นประกายเมื่อเห็นสีหน้าของหยุนเจิง เมี่ยวอินอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความรู้สึกดีใจ “เจ้าคิดวิธีข้ามแม่น้ำได้แล้ว?”“ใช่!”หยุนเจิงพยักหน้า“รีบพูดมา วิธีได?”เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยสีหน้าคาดหวังหยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “ให้ข้าปิดเอาไว้ก่อน! การแบ่งทหารความคิดนี้สามารถทำได้จริง พวกเราหารือกลยุทธ์รับมือกันต่อ!”ได้!ยังจะปกปิดอีก!ก็ได้!ปกปิดก็ปกปิด!ขอแค่ข้ามแม่น้ำได้ก็พอ!“หากจัดการปัญหาข้ามแม่น้ำได้แล้ว พวกเราก็สามา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 879
เช้าตรู่วันที่สอง พวกหยุนเจิงนำทหารม้าสองหมื่นออกเดินทางทหารม้าสองหมื่นด้านหลัง บัญชาการโดยตู๋กูเช่อมาถึงสถานที่ข้ามแม่น้ำ กองทหารมาหนึ่งหมื่นของหยุนเจิงลงหลังม้าทันทีจากนั้น ทุกคนก็ง่วนทำงานไม่นาน ทุกคนก็พบต้นไม้จากบริเวณโดยรอบบางส่วนที่ไม่ถูกไฟเผาก่อนหน้านี้วิธีข้ามแม่น้ำของหยุนเจิงแสนง่ายดายคนและหมาม้ากันข้ามแม่น้ำคนข้ามต้นไม้ที่โค่นเป็นสะพานในบริเวณที่แคบและกระแสน้ำไหลเร็ว ม้าศึกของพวกเขามอบให้ทหารม้าหนึ่งหมื่นคนที่นำโดยอวี๋ซื่อจงรอคนของพวกเขาข้ามไปเคลื่อนทัพไปยังสถานที่ที่ม้าศึกจะข้ามแม่น้ำไป อวี๋ซื่อจงค่อยนำม้าศึกของพวกเขาลงสู่แม่น้ำขอแค่ศัตรูไม่ส่งสายลับมาตรวจสอบบริเวณนี้ พวกเขาก็จะรวมตัวกันข้ามแม่น้ำได้อย่างราบรื่นคนของนักรบภูตสิบแปดข้ามไปอีกฝั่งล่วงหน้าตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว กำจัดอุปสรรคทั้งหมดในบริเวณใกล้ๆ พวกเขาต้องมั่นใจว่าบริเวณโดยรอบไม่มีสายสืบของทัพศัตรูหรือคนของชนเผ่าพบเห็นการกระทำของพวกเขามิฉะนั้น พวกเขาก็จะสูญเสียความหมายของการจู่โจมไป“หนึ่งหมื่นคนที่เหลือ ก็ให้เจ้าและชวีจื้อบัญชาการ”ตอนที่กำลังรอแนวหน้าข้ามแม่น้ำ หยุนเจิงเริ่มสั่งงานอวี๋ซื่อจง
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 909
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 908
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 907
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 906
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 905
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 904
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 903
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 902
