บทที่ 866

หยุนเจิงขมวดคิ้วถาม “อยู่ดีๆ ชนเผ่าของเจ้าจะเกิดการกบฏได้เช่นไร?”

พูดถึงเรื่องนี้ โปหลวนใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า กัดฟันแน่น “ก่อนหน้านี้ตอนที่ท่านอ๋องจู่โจมทุ่งหญ้ามู่หม่า ข้าฉวยโอกาสยึดชนเผ่าในสังกัดของฮูเจี๋ย...”

เดิมที ชนเผ่าที่เขายึดนั้นไม่มีปัญหาใด

ที่แย่ก็คือเนื่องจากเสบียงของเจียเหยาไม่เพียงพอ จึงโยกย้ายคนไปมากมาย

ในบรรดาคนที่ถูกโยกย้าย มีคนไม่น้อยถูกเขายึดครองในชนเผ่าเหล่านั้น

คนเหล่านี้ถูกโยกย้ายแล้ว ย่อมต้องกลับไปยังชนเผ่าของตัวเอง

ฉวยโอกาสตอนที่พวกเขาเดินทางไปยังเขาเทพหมาป่า คนที่ถูกโยกย้ายเหล่านั้นถูกซื้อตัว จากนั้นส่งคนไปรายงาน บอกว่าทหารม้าต้าเฉียนบุกไปยังทุ่งหญ้ามู่หม่าแล้ว

ลูกชายคนโตของเขาเป็นพวกคนโง่มีความกล้าหาญแต่ไร้สมอง นึกไม่ถึงว่าจะเชื่อว่าเป็นความจริง นำทหารมุ่งไปยังทุ่งหญ้ามู่หม่าด้วยตัวเองทันที

ชนเผ่าในทุ่งหญ้าฆ่าวัวฆ่าแพะ ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างอบอุ่น

ตอนที่กินอิ่มหนำสำราญก็หลับไป คนในชนเผ่าก็พลันลอบจู่โจม

ลูกชายคนโตของเขาตายท่ามกลางความโกลาหลในกองทัพ ทหารห้าพันบางคนตาย บางคนหนี

จากนั้น พวกเขาก็ต่ำอยู่ในสภาพเช่นนี้

“……”

เมื่อฟังคำของโปหลวน ทุกคน