Share
บทที่ 360
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 361
ในที่สุด หยุนเจิงก็เจอต้นโกฐจุฬาลัมพาเมื่อรู้ว่าเสิ่นเนี่ยนฉือป่วยหนักกะทันหัน เมี่ยวอินก็เสนอตัวขอตามไปดูด้วย“เจ้าจะอยากไปดูเรื่องครื้นเครงอะไรล่ะ”ตอนนี้เสิ่นลั่วเยี่ยนรู้สึกกังวลมาก จนใครหน้าไหนมาพูดด้วยก็ชักสีหน้าใส่เมี่ยวอินเข้าใจอารมณ์ของนาง แต่ไม่สนใจท่าทีของนาง ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ ว่า “ข้ารู้ทักษะทางการแพทย์ แถมยังมีทักษะทางการแพทย์ดีกว่าพวกหมอส่วนใหญ่นั่นอีก”“เจ้ารู้ทักษะทางการแพทย์ด้วยงั้นหรือ”หยุนเจิงรู้สึกประหลาดใจนี่คือสิ่งที่เขาไม่คาดคิด!“เจ้ายังเข้าใจทักษะทางการแพทย์ได้ ทำไมข้าจะเข้าใจบ้างไม่ได้”เมี่ยวอินเลิกคิ้วยิ้มๆ “อาจารย์ของข้ามีความสนใจที่หลากหลาย และทักษะทางการแพทย์ก็เป็นหนึ่งในนั้น”เอาเถอะ!การมีอาจารย์ที่ดีเป็นเรื่องดีจริงๆ!หยุนเจิงแอบถอนหายใจในใจ เขาไม่ร่ำรี้ร่ำไรอีก ออกเดินทางไปกับทุกคนทันทีลั่วอันยังอยู่ในเขตสุยโจว ห่างจากหุบเขาไป๋ฮวามากกว่าหนึ่งร้อยลี้พวกเขาห่วงพะวงสถานการณ์ของเสิ่นเนี่ยนฉือ เร่งรุดเดินทางมาอย่างรวดเร็วตลอดเมื่อท้องฟ้าเพิ่งมืดลง พวกเขาก็มาถึงลั่วอันแล้วภายใต้การนำของหม่าซาน พวกเขามาถึงอารามร้างที่ตระกูลเสิ่นทุกคน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 362
“เรื่องนี้...ข้าไม่รู้...”ใบหน้าของเว่ยซวงเต็มไปด้วยน้ำตา ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของหยุนเจิงอย่างไรหยุนเจิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วถามทันทีว่า “เช่นนั้นก่อนที่นางจะไข้ขึ้น พวกท่านเคยอยู่ในสถานที่ที่มียุงเยอะหรือไม่”“อืม”ฮูหยินเสิ่นเข้ามาตอบแทนนาง กล่าวทั้งที่ยังร้องไห้ว่า “เมื่อคืนก่อนเราอยู่ไกลจากตัวเมือง ข้าเห็นว่าทุกคนเหนื่อยแล้ว จึงให้ทุกคนหาสถานที่พักค้างคืนชั่วคราวในป่า...”นั่นน่าจะเป็นเพราถูกยุงกัดทำให้เป็นไข้มาลาเรีย!หยุนเจิงมีแผนอยู่ในใจแล้ว เขารีบเรียกคนรับใช้ของจวนเสิ่นทันที ยื่นโกศจุฬาลัมพาในมือให้คนรับใช้ แล้วสั่งว่า “รีบหาอะไรมาบดให้ละเอียด แช่น้ำ แล้วห่อด้วยผ้าขาวบางสะอาด บีบน้ำออก...”“องค์ชาย เจ้าจะใช้สิ่งนี้รักษาอาการเจ็บป่วยของเนี่ยนฉือ?” ฮูหยินเสิ่นมีปฎิกิริยาโต้ตอบทันที “อื้ม!”หยุนเจิงพยักหน้าและพูดว่า “ข้าอ่านเจอยาสมุนไพรพื้นบ้านจากตำราโบราณเล่มนั้น...”หยุนเจิงนำตำราโบราณสารพัดนึกออกมาอีกครั้งเมื่อเสิ่นลั่วเยี่ยนได้ยินเช่นนี้ ก็โกรธจัด “ตำราโบราณของเจ้าไม่ใช่สิ่งที่ทำได้สารพัด! ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีพิษหรือไม่ ถ้าเกิด...”“ไม่มีพิษ!”หยุนเจิงกล่าวด้วยค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 363
หลังจากนั้นไม่นาน คนรับใช้ในจวนเสิ่นก็แช่โกศจุฬาลัมพา บดแล้วคั้นน้ำออกมา ได้น้ำสีเขียวเข้มข้นมาชามใหญ่คนรับใช้นำน้ำสมุนไพรสีเขียวมาอย่างระมัดระวัง ยังหันจมูกไปอีกด้านโดยไม่รู้ตัวเห็นได้ชัดว่าของสิ่งนี้กลิ่นไม่ค่อยน่าอภิรมย์นัก ฮูหยินเสิ่นหยิบน้ำสมุนไพรมาวางที่ปลายจมูก แล้วขมวดคิ้วทันทีกลิ่นนี้ เหม็นจริงๆทั้งฉุนทั้งเหม็น“สิ่งนี้...สามารถใช้เป็นยาได้จริงหรือ”ฮูหยินเสิ่นในตอนนี้อดไม่ได้ที่จะเริ่มสงสัยสิ่งที่มีกลิ่นเหม็นเช่นนี้ สามารถใช้เป็นยาได้จริงหรือ“ได้!”หยุนเจิงพยักหน้ายืนยัน “ข้าไม่รับประกันว่าสิ่งนี้จะรักษาเนี่ยนฉือได้แน่นอนหรือไม่ แต่ข้ารับประกันได้ว่าสิ่งนี้ไม่มีพิษแน่นอน!”เมื่อพูดเช่นนั้น หยุนเจิงก็เอื้อมมือไปหยิบชามในมือของฮูหยินเสิ่นพูดจนปากเปื่อยปากแฉะ ไม่สู้ดื่มยืนยันไปเลย“ไปซะ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนผลักหยุนเจิงออกไป “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเจ้า”เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว เสิ่นลั่วเยี่ยนก็หยิบชามจากมือมารดา ระงับความรู้สึกคลื่นไส้ และนำน้ำสมุนไพรเข้าปากของตัวเองขณะที่ฮูหยินเสิ่นกำลังจะห้าม เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ดื่ม ‘อึกๆ’ ไปสองคำแล้วเมื่อเห็นการกระทำของเสิ่นล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 364
ไข้ลดลงแล้ว?หยุนเจิงรู้สึกดีใจ รีบวิ่งเข้าไปในอารามร้างทันทีเขารีบวิ่ง ไม่ได้ระวังตัว จู่ๆ ก็สะดุดเถาวัลย์ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้“องค์ชาย!”เมื่อเห็นหยุนเจิงสะดุด คนรับใช้ของจวนเสิ่นก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยประคองเขา“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร!”หยุนเจิงโบกมือ ยืนขึ้นอย่างฝืนทนต่อความเจ็บปวดให้ตายเถอะ นิ้วหัวแม่มือบนฝ่ามือกระแทกเข้ากับหินคมๆ จนชิ้นเนื้อหลุด!“องค์ชาย มือของท่านมีเลือดออก!”คนรับใช้พูดด้วยความตื่นตระหนก “ข้าน้อยจะช่วยพันผ้าพันแผลให้นะเจ้าคะ!”“ไม่ต้องสนใจ รอฆ่าเชื้อก่อนค่อยว่ากัน”หยุนเจิงโบกมือแล้วเดินเข้าไปในอารามร้างอย่างรวดเร็วฆ่าเชื้อ?คนรับใช้มองดูแผ่นหลังของหยุนเจิงด้วยสายตาว่างเปล่า แล้วถามคนรับใช้ที่ถือโกฐจุฬาลัมพาว่า “ฆ่าเชื้อคืออะไร”“ข้าจะรู้ได้อย่างไร!”คนอื่นๆ ส่ายหัว กล่าวด้วยความชื่นชมว่า “องค์ชายเทพจริงๆ โรคที่คนหลายคนหมดปัญญารักษา เขากลับรักษาให้หายได้ด้วยน้ำสมุนไพรเพียงเล็กน้อย...”“อื้มๆ”คนรับใช้ที่ถือคบเพลิงพยักหน้า เอ่ยเตือนว่า “เจ้าต้องถือไม้โกศจุฬาลัมพา...เหม็นๆ พวกนี้ไว้ให้ดี สิ่งนี้เป็นของล้ำค่า มีค่ามากกว่าทองคำด้วยซ้ำ!”นี่คือยาสมุน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 365
“เจ้านี่สุดยอดจริงๆ!”“ชะตากรรมที่ผูกมัดเจ้าสองคนไว้ด้วยกันด้วยโซ่เหล็ก ก็สามารถถูกเจ้าตัดขาดได้...”ในขณะที่พันแผลบนมือของหยุนเจิง เมี่ยวอินก็ล้อเลียนหยุนเจิงอย่างอดไม่ได้ใช่สิ!เสิ่นลั่วเยี่ยนหวังดีจะช่วยดูดเลือดจากบาดแผลให้เขา เพื่อจะช่วยให้เลือดหยุดเร็วๆ แต่เขากลับดี พอเอ่ยปากก็หาว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นสุนัขทันทีก็เป็นแบบนี้ สมควรแล้วที่เสิ่นลั่วเยี่ยนใจร้ายกับเขา“ข้ามันปากเสียพอใจหรือยัง”หยุนเจิงเหลือบมองเสิ่นลั่วเยี่ยนที่ยังคงบึ้งตึง และในขณะที่แอบยิ้มอย่างขมขื่น ก็พูดกับเมี่ยวอินว่า “วิธีการฆ่าเชื้อของเจ้าแบบนี้ใช้ไม่ได้ ประเดี๋ยวเราต้องเอาสุรามากลั่นใหม่อีก วันหน้าหากมีสงครามขึ้น ของสิ่งนี้ไม่รู้จะช่วยชีวิตได้อีกกี่คน...”วันนี้เพราะเขาได้รับบาดเจ็บ จู่ๆ ก็ฉุกใจคิดได้ว่าแอลกอฮอล์นี้เป็นยาฆ่าเชื้อประเด็นก็คือ แอลกอฮอล์หาได้ง่ายมาก ไม่ต้องคำนวณวิทยาศาสตร์อะไรทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายคงค่อนข้างสูงอย่างแน่นอนท้ายที่สุดแล้ว ปริมาณแอลกอฮอล์ของสุราในต้าเฉียนนั้นไม่สูงมาก โดยทั่วไปราคาไม่ถูกสุราห้าจินใช่ว่าจะสามารถผลิตแอลกอฮอล์หนึ่งจินที่ตรงตามมาตรฐานทางการแพท
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 366
ระหว่างที่พูด เมี่ยวอินยังแลบลิ้นที่อ่อนนุ่มออกมาเลียริมฝีปากของตัวเอง และยังใช้นิ้วมือที่ขาวเผือดของนางลูบหลังฝ่ามือของหยุนเจิงเบาๆเมื่อเห็นท่าทางของเมี่ยวอินที่เต็มไปด้วยการยั่วยวน เลือดร้อนในร่างกายของหยุนเจิงก็พลุ่งพล่านไม่หยุดให้ตายเถอะ!แม่นางยั่วสวาทคนนี้!อยากจะจับนางประหารชีวิตให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย!อยากเป็นสัตว์ร้ายเสียจริง!ใครก็ได้ รีบมาเก็บแม่นางยั่วสวาทคนนี้หน่อยสิ!เลือดข้าจะไหลหมดตัวแล้ว!“เรื่องนี้ค่อยคุยกันวันหลังเถอะนะ!”หยุนเจิงยิ้มแห้งๆ และพูดตัดบทในทันที “ท่านอาจารย์ของเจ้าสอนอะไรเจ้าบ้าง?”“มากทีเดียวเพคะ”เมี่ยวอินยิ้มหวานหยาดเยิ้ม และพูดด้วยหน้าตาที่งดงาม “ท่านอาจารย์ของข้ายังเคยสอนศิลปะการร่วมรักด้วยนะเพคะ!”ให้ตายเถอะ?จริงหรือหลอกเนี่ย?แม่นางยั่วสวาทคนนี้!“จะว่าไปแล้ว อาจารย์ของเจ้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกัน?”หยุนเจิงถามประเด็นสำคัญในทันทีหากผู้ชายคนหนึ่งสอนศิลปะการร่วมรักกับนาง แบบนั้นก็คงไม่เหมาะสม!“วางใจได้เพคะ ท่านอาจารย์ของข้าเป็นผู้หญิง!”เมี่ยวอินลูบที่หลังมือของหยุนเจิงเบาๆ “ร่างกายของหม่อมฉันยังคงบริสุทธิ์
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 367
หลังจากพักผ่อนหนึ่งคืน เสิ่นเนี่ยนฉือแทบไม่มีอาการน่าเป็นห่วงร่างกายของเจ้าหนูน้อยยังคงอ่อนแรงอยู่ แต่มีชีวิตชีวามากขึ้นแล้วเมื่อเห็นว่าอาการของเจ้าหนูน้อยค่อยๆ ฟื้นฟู ทุกคนต่างก็โล่งใจ และรีบเดินทางไปยังหุบเขาไป๋ฮวาหยุนเจิงได้รับบาดเจ็บที่มือ จึงไม่ได้ขี่ม้าอีกแล้ว และนอนอยู่ในรถม้าฮูหยินเสิ่นยังจงใจให้เสิ่นลั่วเยี่ยนเข้าไปในรถม้า เพื่อให้นางอยู่เป็นเพื่อนหยุนเจิง“ยังโกรธอยู่หรือ?”หยุนเจิงมองเสิ่นลั่วเยี่ยนที่กำลังโกรธจัดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“หม่อมฉันจะกล้าโกรธองค์ชายได้อย่างไรเพคะ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนทำเสียงฮึดฮัดเบาๆ แล้วพูดว่า “ตอนนี้ท่านอ๋องกลายเป็นผู้มีบุญคุณที่ช่วยชีวิตของเนี่ยนฉือแล้ว คนทั้งครอบครัวของข้าต่างก็ยืนอยู่ข้างท่านอ๋อง หากหม่อมฉันยังกล้าโมโหท่านอ๋อง ท่านแม่และพี่สะใภ้อีกสองคนคงไม่ปล่อยข้าไปแน่!”“ดูท่าทางของเจ้าสิ ยังกล้าพูดว่าไม่โกรธอีก”หยุนเจิงย้ายตัวเองไปนั่งประกบเสิ่นลั่วเยี่ยน “เพียงแค่ล้อเล่นเท่านั้น เจ้าขี้น้อยใจขนาดนี้เลยหรือ?”“ไปให้ห่างจากข้า!”เสิ่นลั่วเยี่ยนผลักหยุนเจิงออกด้วยโฉมหน้าเดิมของนาง “อย่าเอาโรคหมาบ้าของข้าไปแพร่กระจายใ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 368
แม้นางจะดุ แต่คำพูดของนางไม่มีความอาฆาตมาดร้ายเลยแม้แต่น้อยและยังดูเหมือนกำลังหยอกล้อเล็กน้อย“เอาล่ะ ไม่ต้องวุ่นวายหรอก แค่แผลเล็กๆ เท่านั้น”หยุนเจิงยิ้มและพูดอย่างไม่แยแส “เจ้าให้ข้ากอดเยอะๆ ข้าก็จะอารมณ์ดี แผลก็จะหายเร็วขึ้นด้วย”“ถุย!”เสิ่นลั่วเยี่ยนพ่นน้ำลายออกมาเบาๆ ด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ “หน้าไม่อายก็พูดมาตรงๆ จำเป็นต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดด้วยหรือเพคะ?”“ข้ากอดพระชายาของตัวเอง เหตุใดจึงพูดว่าหน้าไม่อายเล่า?”หยุนเจิงหัวเราะร่า มองเสิ่นลั่วเยี่ยนที่โกรธจนกัดฟันแน่นเสิ่นลั่วเยี่ยนทำทีขัดขืนเล็กน้อย และปล่อยให้เขากอดตัวเองตามใจชอบเมื่อครุ่นคิดครู่หนึ่ง จู่ๆ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็เปิดปากถามว่า “ท่านเคยตำหนิข้าบ้างหรือไม่?”“หา?”หยุนเจิงทำหน้าแปลกใจ เขาสับสนเล็กน้อยกับคำพูดที่โพล่งออกมาอย่างกะทันหันของนางเสิ่นลั่วเยี่ยนก้มหน้าพูดว่า “ข้านิสัยไม่ดี รังแกท่านตลอดเวลา และยังชักสีหน้าใส่ท่านอยู่เสมอ อย่างเรื่องเมื่อคืนนี้ ท่านมีน้ำใจทำยามารักษาเนี่ยนฉือ ข้ายังไม่เชื่อท่าน และยังดุท่านด้วย...”“โอ้ นี่เจ้าเริ่มสำนึกผิดแล้วหรือ?” หยุนเจิงพูดหยอก“ข้ากำลังพู
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
