บทที่ 2

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ชนกันต์ไม่ได้นอนค้างกับเธอที่ห้องชุด หากที่ผ่านมากุลนิภาไม่ได้ว้าวุ่นใจเหมือนในช่วงนี้...เธอรู้ดีว่าสาเหตุเป็นเพราะอะไร

 จิตใจถูกเขย่าอย่างรุนแรง กุลนิภารู้สึกสั่นคลอนไปทั้งใจ มันเป็นมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อน เมื่อเซเลบสาวที่มีผลงานในวงการบันเทิงและกำลังถูกจับตามองในฐานะนักแสดงดาวรุ่งได้พูดแย้มถึงผู้ชายที่เธอกำลังคบหาว่าเป็นคนนอกวงการบันเทิง เขาเป็นทายาทของนักธุรกิจใหญ่ เจ้าหล่อนบอกนักข่าวเพียงเท่านี้ หากแค่เพียงข้ามวัน ชื่อของชนกันต์ ราชเวคินก็ถูกเผยออกมา 

 ในทีแรกกุลนิภาไม่เชื่อข่าว หากเธอไม่อาจตัดความระแวงสงสัยออกจากใจได้ เธอจึงใช้เวลาถึงครึ่งวันเพื่ออ่านข่าวของทั้งสองคน ซึ่งมีคนจับภาพและเหตุการณ์โยงให้เห็นว่ามันสอดคล้องกัน แล้วจึงได้ข้อสรุปอย่างเป็นเอกฉันท์ว่าผู้ชายที่เซเลบสาวพูดถึงก็คือผู้ชายที่นอนกับเธอเกือบทุกค่ำคืนนั่นเอง

 กุลนิภารู้สึกร้อนรน เธอผุดลุกผุดนั่งอยู่ภายในห้องชุด อยากจะโทร.ไปถามชนกันต์ให้รู้เรื่องว่าเขาคือผู้ชายในข่าวจริงหรือเปล่า...แต่เธอก็ไม่ได้ทำ เพราะชนกันต์เคยสั่งห้ามเอาไว้ เขาไม่ให้เธอโทร.ไปหาเขา เธอจะพบเขาได้ก็ต่อเมื่อเขากลับมาหาเธอที่ห้องเท่านั้น

 เธอรอเขาด้วยใจกระวนกระวาย กระทั่งเขากลับมาในเวลาเกือบเที่ยงคืน มันดึกแล้ว...เธอรู้ แต่เธอต้องถามเขาให้รู้เรื่องตั้งแต่ตอนนี้

 ‘คุณกันต์เห็นข่าวหรือยังคะ’

 คิดไปเองว่าชนกันต์อาจยังไม่รู้เรื่องข่าว กุลนิภาจึงเตรียมพร้อมที่จะเล่าให้เขาฟังว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่เขาไม่ได้ประหลาดใจสักนิด แถมยังถามกลับมาอย่างที่ทำให้เธอรู้ว่าเขารู้ทุกเรื่องดีแล้ว

 ‘ข่าวของผมกับคุณไอซ์เหรอ’

 ‘ใช่ค่ะ คุณเห็นข่าวแล้วใช่ไหม’

 ‘คุณอ่านข่าวไร้สาระพวกนี้ด้วยเหรอ’

 ชนกันต์ถามเสียงกลั้วหัวเราะ เขาทำเหมือนมันเป็นเรื่องเล็ก หากท่าทางนั้นยิ่งกระตุ้นให้กุลนิภายืนไม่ติด...เธอต้องการคำยืนยัน เธอไม่อยากคิดไปเอง เพราะมันอาจทำให้เธอฟุ้งซ่านจนกลายเป็นบ้าได้

 ‘ข่าวของคุณกับคุณไอซ์ มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ’

 ‘ผมเห็นข่าวแล้ว ข่าวก็ไม่เห็นมีอะไร’

 ‘คุณกับคุณไอซ์คบกันหรือคะ’

 กุลนิภายังคงถามย้ำ เพราะเธอยังไม่ได้คำตอบที่ต้องการ เธอรู้สึกเหมือนชนกันต์กำลังบ่ายเบี่ยง

 ชนกันต์เงียบไป เขาไม่มองหน้าเธอ ความนิ่งของเขาทำให้เธอหวั่นเกรงได้เสมอ หากกุลนิภาทนอยู่กับความไม่รู้มาทั้งวันแล้ว มันทรมานใจมาก เธอไม่อยากอยู่กับความรู้สึกนี้อีกต่อไป... 

 นานนับนาที ชนกันต์ถึงได้เบือนหน้ากลับมามองเธอ เขาจ้องตาเธอ 

 ‘ผมกับคุณไอซ์ยังไม่ได้คบกัน แต่เรากำลังคุยกัน ว่าแต่...ทำไมคุณเซ้าซี้ถามผมจังเลย’

 กุลนิภาอ้าปาก เธอพยายามเปล่งเสียงพูด แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาสักคำ เพราะในหัวของเธอว่างเปล่า เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรตอบเขาอย่างไร ซึ่งชนกันต์คงคร้านที่จะรอฟังเธอตอบ เขาจึงเดินเข้าห้องนอนไปเสีย