เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 892
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 893
“พอแล้ว!”ถังเจี้ยนหยวนระเบิดอารมณ์ที่พบเห็นได้ยากออกมาเขาไม่สามารถอดทนกับศาสตราจารย์ต่างชาติสมองทึ่ม ที่พูดพร่ำไม่หยุดคนนี้ คนคนนี้ไม่รู้จักการเข้าสังคมจริงๆ“บริวารหงเหล่ย เชิญศาสตราจารย์โรเบิร์ตออกไป ให้ค่ารักษากับเขาอย่างเพียงพอ จากนั้นก็ส่งแขก!”ถังเจี้ยนหยวนตะโกนออกคำสั่งด้วยเสียงทุ้มต่ำ“ครับ”บริวารวัยกลางคนท่านหนึ่งเดินเข้ามามองศาสตราจารย์โรเบิร์ตด้วย และหรี่ตาลง: “ศาสตราจารย์โรเบิร์ต เชิญเถอะครับ”“พวกคุณ พวกคุณทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง! พวกคุณ จะปฏิบัติต่อหมอที่มีจิตใจเมตตาและซื่อสัตย์แบบนี้ไม่ได้ ผมจะไปฟ้องพวกคุณ!”“ยินดีให้ไปฟ้องครับ”ถังเจี้ยนหยวนสีหน้านิ่งเฉย น้ำเสียงกลับเย็นชาอย่างถึงที่สุดเหมือนกับว่าเขายังเผยความเยาะหยันออกมาในคำพูดอีกด้วยเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่ใจต่อการฟ้องร้องที่ศาสตราจารย์พูดถึงเลยด้วยซ้ำก็ถูกนั่นแหละตระกูลถังในฐานะสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองจิง ควบคุมโลกธุรกิจมานานขนาดนี้ เป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่มีไม้ตายก็แค่ศาสตราจารย์ต่างประเทศคนเดียว ต่อให้เขาทุ่มแรงทั้งหมดก็ไม่สามารถฟ้องร้องชนะตระกูลถังได้ความจริงก็น่าอนาถแบบนี้แหละมองดูศาสตราจารย์โ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 894
“ถังหว่าน อยู่ในใจของพวกคุณมีค่าแค่เจ็ดหมื่นห้าพันล้านบาทงั้นเหรอ?”“ไม่พอเหรอ?”ถังเจี้ยนหยวนขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยดูท่าความชอบของหลินเฟิงใหญ่มากจริงๆ “ไม่”หลินเฟิงส่ายหน้าและยิ้มพูด:“บางทีอยู่ในสายตาของคุณ บนโลกนี้ไม่มีของที่เงินซื้อไม่ได้ แต่ในสายตาของผม เงินก็คือกระดาษไร้ค่า”“ไม่ว่าคุณจะเสนอราคาเท่าไหร่ ผมก็ไม่มีทางปล่อยถังหว่านไป เพราะว่าเธออยู่ในใจของผมนั้นไม่สามารถตีค่าได้”“หลินเฟิง!”หญิงชราที่อยู่ข้างๆ โมโหแล้ว เธอชี้หน้าด่าทอหลินเฟิง:“แกมันไอ้สารเลว ให้เกียรติแล้วยังไม่รับไว้อีก!”“หลินเฟิง คุณควรจะมีสติได้แล้ว”ถังเจี้ยนหยวนพูดตวาดด้วยความโมโห:“ผมไว้หน้าคุณและให้โอกาสคุณหลายครั้งแล้ว ถ้าหากคุณยังดื้อรั้นแบบนี้ต่อไป...”“จะเป็นอย่างไร?”หลินเฟิงมองไปทางถังเจี้ยนหยวนที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟด้วยท่าทางท้าทาย“บริวารตระกูลถัง ฟังคำสั่ง จับหลินเฟิง...ฆ่าทิ้งซะ!”เห็นหลินเฟิงไม่มีความคิดที่จะประนีประนอม ถังเจี้ยนหยวนก็โยนความเสแสร้งของตัวเองที่มาโดยตลอดทิ้งไป เขาออกคำสั่งโดยตรง จะให้หลินเฟิงตายไปที่นี่โดยตรงในเมื่อเขาไม่ยอมปล่อยวางถังหว่าน งั้นก็
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 895
แต่เมื่อมองสีหน้าสิ้นหวังของพ่อตัวเอง และท่าทางน่าสงสาร สุดท้ายเขาก็กัดฟัง ก้มหัวให้หลินเฟิงแล้วพูดว่า:“หลินเฟิง เพียงแค่คุณรักษาพ่อของผมจนหาย ผมก็จะให้คุณไปพบหลานถังหว่าน เป็นอย่างไร?!”“ผมไม่เชื่อ”หลินเฟิงส่ายหน้าแล้วยิ้มบาง“คุณ...”ไม่รอให้ถังเจี้ยนหยวนพูด หลินเฟิงยกมือขึ้นห้ามแล้วพูดต่อไป สีหน้าของหลินเฟิงในตอนนี้เปลี่ยนไปเย็นชาแล้วหลินเฟิงพูดอย่างนิ่งเฉย:“เมื่อครู่ผมเห็นความสามารถในการตั้งตัวของตระกูลถังแล้ว การตกลงทางคำพูดที่ว่าไม่มีประโยชน์สำหรับคุณด้วยซ้ำ ในเมื่อตระกูลถังของคุณไม่มีทางรักษาคำพูด”“หรือว่าคุณยังคิดว่าคำพูดของคุณ ยังมีความน่าเชื่อถือสำหรับผมอีกงั้นเหรอ?”“งั้นคุณก็โง่เขลาจนน่ารักจริงๆ”หลินเฟิงเปิดโปงความกลบเกลื่อนของถังเจี้ยนหยวนโดยไม่ไว้หน้าแม้แต่นิด นี่จึงทำให้ถังเจี้ยนหยวนโมโหจนตับจะระเบิดแต่เพื่อพ่อ เขาก็ยังทำหน้าบึ้งตึง และฝืนถามหลินเฟิง:“งั้นต้องทำอย่างไรคุณถึงจะยอมรักษาพ่อของผม?”“ผมต้องการเจอถังหว่าน ตอนนี้”หลินเฟิงพูดอย่างเรียบเฉยครั้งนี้ถังเจี้ยนหยวนไม่ได้รีบร้อนที่จะพูดว่าไม่ได้ เขาส่ายหน้าแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า:“ถ้าหากหลังจาก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 896
พูดจบ หลินเฟิงก็ยิ้มเยาะและเดินจากไป“เดี๋ยว...เดี๋ยวเดี๋ยว! เดี๋ยวสิ...”นายท่านล้มตัวลงบนเตียงและไถลลงบนพื้น เขาตะโกนร้องเรียกด้วยความเจ็บปวด และคลานไปทางหลินเฟิง“สหายน้อยหลิน ช่วยฉันด้วยนะ! ฉันไม่อยากตาย...ฉัน ฉันไม่อยากตายอย่างน่าเวทนาแบบนั้น!”ได้ยินเสียงตะโกนเรียกที่น่าอนาถของนายท่าน หญิงชราที่อยู่ข้างๆ ก็ร้อนใจขึ้นมา จึงรีบดึงลูกชายของตัวเองไว้ และพูดอย่างร้อนรน:“โอ๊ยฉันว่านะเจี้ยนหยวน นายรับปากเขาเถอะ! ก็แค่เจอหน้ากับหว่านเอ๋อร์เองไม่ใช่เหรอ? จะอะไรกันนักหนา!”“แม่ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่แม่คิดแบบนั้นนะครับ!”ถังเจี้ยนหยวนใบหน้าอัดอั้นเหมือนกับกาน้ำร้อน เขาดิ้นรนพูดอธิบาย:“ถ้าหากให้หลินเฟิงไปเจอกับหลานถังหว่าน ไม่ต้องพูดถึงนิสัยของหลานถังหว่าน ถ้าหากเธอตัดสินใจตามหลินเฟิงไป พวกเราจะขวางไว้ได้อย่างไร?”“กว่าผมจะพูดเกลี้ยกล่อม ทำให้เธอยอมรับการจัดการของตระกูลได้ ตอนนี้ถ้าหากเธอเจอกับหลินเฟิง ถ้าหากเปลี่ยนใจจะทำอย่างไร?”“อีกอย่าง คุณชายหลงยวนตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก”“ถ้าหากให้หลินเฟิงไปพบถังหว่าน เรื่องนี้จะปิดบังคุณชายหลงยวนได้อย่างไร ให้เขารับรู้ ตระกูลหลงจะมองตระกูลถัง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 897
สาวสวยคนนี้ก็คือถังหว่านนั่นเองเธอมองเห็นหลินเฟิง จึงกระโดดเข้าใส่โดยไม่พูดพร่ำหลังจากสบตากันหลายวินาที เธอใช้ท่าทางเร่าร้อนที่ทำให้คนหวาดกลัว ขยับริมฝากของตัวเองเข้าไปอย่างแรงสัมผัสที่ชุ่มชื้นทำให้หลินเฟิงไม่สามารถถอนตัวออกได้“แค่กแค่ก...”ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ทั้งสองคนถึงได้แยกออกจากกันเพราะเสียงกระแอมของคนรับใช้ที่อยู่ข้างๆ“ป้าจ้าว ป้าไออะไรกัน น่าเบื่อที่สุด!”ริมฝีปากแยก ถังหว่านก็เหลือบตามองคนรับใช้ที่อยู่ข้างๆ ในดวงตาเต็มไปด้วยความตำหนิ“ไม่ใช่ค่ะคุณหนูถังหว่าน คือว่า...”คนรับใช้ที่ถูกเรียกว่าป้าจ้าวส่งสายตาไปที่ด้านข้างไม่หยุดถังหว่านหันหน้ามองไป ถึงได้เห็นหลงยวน ผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ด้านข้างป้าจ้าวตอนนี้สีหน้าอึมครึมของหลงยวนเหมือนกับจะมีน้ำฝนหยดลงมาอย่าว่าแต่ท่าทางอบอุ่นที่โถมตัวเข้าไปหาโดยตรง ดูเพียงแค่เรื่องที่ถูกคนรับใช้เตือน ถึงได้สังเกตเห็นตัวเอง ก็รู้ว่าถังหว่านไม่ได้ใส่ใจเขาเลยด้วยซ้ำ“ถังหว่าน ผมต้องเตือนคุณสักหน่อย อีกสามวัน ก็คือวันแต่งงานของพวกเราแล้ว”หลงยวนพูดเหน็บแนมแบบนี้ประโยคหนึ่ง“หึ ใครจะแต่งงานกับคุณล่ะ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว! ฉันจะไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 898
สำหรับจุดนี้ ถังหว่านมีสิทธิ์พูดมากที่สุดแน่นอนว่า หลินเฟิงดึงดูดถังหว่าน ไม่เพียงแค่หน้าตาของเขาวิธีการจัดการ ท่าทาง กลอุบายของหลินเฟิง ต่างก็ทำให้ถังหว่านหลงใหลอย่างสุดซึ้งถ้าหากถังหว่านไม่ได้เจอหลินเฟิง เช่นนั้นเธออาจจะฟังการจัดแจงของตระกูล และแต่งงานกับหลงยวนจริงๆ ก็ได้แต่ตอนนี้มีหลินเฟิงแล้ว เธอจึงไม่ได้รู้สึกชอบหลงยวนในเมื่อเทียบกับหลินเฟิง หลงยวนก็แค่หนุ่มที่พึ่งพาตระกูลถึงจะสามารถปีนไต่ขึ้นจนถึงสถานะในตอนนี้ได้ส่วนหลินเฟิง พึ่งพาแค่ตัวเองสร้างท้องฟ้าที่กว้างขวางออกมาได้ถ้าหากให้เวลาระยะหนึ่ง ความสำเร็จของหลินเฟิงจะต้องแซงหน้าหลงยวนไปถนนแถวหนึ่งอย่างแน่นอนสำหรับจุดนี้ ถังหว่านเชื่อมั่นโดยไม่มีข้อสงสัย“ฉันถังหว่านไม่เคยเชื่อโชคชะตาบ้าบออะไรมาก่อน ชีวิตของฉันฉันควบคุมเอง”ถังหว่านสีหน้าจริงจัง และมองไปทางหลงยวนแล้วพูดว่า:“คุณชายหลงยวน วันนี้ฉันบอกกับคุณอย่างเป็นทางการนะ ฉันไม่มีทางแต่งงานกับคุณ ฉันชอบหลินเฟิง รักหลินเฟิง ทั้งชีวิตจะแต่งงานแค่กับหลินเฟิงเท่านั้น”“การแต่งงานเกี่ยวดองกันของตระกูลหลงกับตระกูลถังงั้นเหรอ หึ ไปตายซะเถอะ!”“แม่เจ้า แม่คุณทูลหัวถัง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 899
“ถังหว่าน”หลงยวนเห็นเรื่องราวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้แล้ว เขาอยู่ที่นี่ก็เป็นส่วนเกิน จึงขึ้นรถไปทันทีเขากดหน้าต่างรถลง และพูดอย่างนิ่งเฉย“คุณเลือกรับการปกป้อง และรักษาความปลอดภัยจากตระกูลหลงของพวกเราต่อไป”“หรือให้อีกาแห่งเมืองหนานไห่กวาดล้างตระกูลถังของพวกคุณจนหมด เรื่องนี้ คุณพิจารณาเอาเอง”“ผมไม่เกลี้ยกล่อมคุณอีกแล้ว”“อีกสามวัน งานประจำปีของตระกูลถัง ตระกูลหลงของผมจะส่งคนมาแต่งงานกับคุณ ถ้าหากคุณไม่ยอม งั้นก็แสดงว่าการช่วยเหลือซึ่งกันและกันของตระกูลถังของคุณกับตระกูลหลงของผมตัดขาดกันแล้ว”“ต่อไป พวกคุณก็ช่วยเหลือตัวเองแล้วกัน”พูดจบ หลงยวนก็พิงตัวบนเบาะ และสั่งคนขับรถให้เคลื่อนรถออกไปเหลือเพียงแค่ถังหว่านที่ยืนอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอันที่จริงถังหว่านไม่ได้โง่ถึงขั้นที่เธอฉลาดกว่าผู้หญิงส่วนมากด้วยซ้ำในฐานะผู้หญิงแกร่งที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเมืองเจียงโจว สมองของเธอไม่มีทางง่ายดายขนาดนั้นหรอกอันที่จริงเพียงแค่แวบแรกเมื่อครู่นี้ ก็เห็นหลินเฟิงกับหลงยวนที่อยู่ในรถแล้วที่เธอทำสนิทสนมกับหลินเฟิงแบบนี้ และมีท่าทางเย็นชาต่อหลงยวน นี่เป็นแผนการของเธอที่เกิดข
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 900
“อ่อใช่”ถังหว่านเหมือนกับนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอขมวดคิ้วมองไปทางหลินเฟิงและพูดว่า: “ที่รัก คุณอยากพบฉัน หรือว่าอาใหญ่ของฉันให้คุณมาพบฉันทั้งแบบนี้เหรอ? นี่ไม่เหมือนกับนิสัยของเขานะ”“อย่าพูดถึงเลย”หลินเฟิงกำลังจะรับปากกับถังหว่านว่า เขาจะจัดการเรื่องของอีกาแห่งเมืองหนานไห่ ก็เห็นถังหว่านเปลี่ยนเรื่องสนทนาเขาก็ทำได้นำประสบการณ์ที่น่าลำบากในการมาพบเธอ เล่าให้ถังหว่านฟังเพิ่งจะพูดได้ครึ่งหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าจะทำให้ถังหว่านโมโหอย่างมากถังหว่านกระทืบเท้าอย่างแรง และพูดด้วยความโมโห:“ฉันบอกกับคุณอาไปแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามทำให้คุณโมโห และก็ห้ามใช้คนในครอบครัวข่มขู่คุณ แต่เขาทำไมถึงไม่ฟังเลยนะ?”“อาสามของฉันก็จริงๆ เลย มีที่ไหนกันที่เชิญคนมารักษาแล้วใช้วิธีแบบนี้?!”“หึ เรื่องที่น่าสนใจอยู่ข้างหลัง”หลินเฟิงส่ายหน้า และนำเรื่องที่เขารักษาให้นายท่าน เรื่องเดิมพัน และยังมีเรื่องของศาสตราจารย์โรเบิร์ตเล่าออกมาให้ถังหว่านจนหมดเปลือกถังหว่านหนังหน้ากระตุกโมโหจนเกือบจะด่าคำหยาบออกมาในทันที“ดูท่าอาใหญ่ของฉันไม่ใส่ใจความเป็นความตายของคุณปู่ของฉันด้วยซ้ำสินะ!”ถังหว่านพูดด้วยความโมโห
บทล่าสุด
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
