บทที่ 760

โจวก้งเฟิ่งมองไปทางหลินเฟิง ด้วยสายตาที่ค่อนข้างมีความหมาย

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ โจวก้งเฟิ่งไว้หน้าผม ผมจะไม่รับก็ไม่ได้”

หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นก็หันไปมองซือหม่าเหวิน ก่อนจะพูดว่า “คุณชายซือหม่า ต้องขอโทษต่อเรื่องราวก่อนหน้านี้ด้วย ขอโทษ”

คำขอโทษตรงนี้ไม่ได้มีความจริงใจแม้แต่ครึ่งเดียว และดูเหมือนจะเป็นการสบประมาทด้วยซ้ำ

ใบหน้าของซือหม่าเหวินเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดหมู

“โจวก้งเฟิ่ง เรื่องนี้ฉันจะไปรายงานให้พ่อรู้”

ซือหม่าเหวินไม่กล้าอาละวาด ทำได้เพียงยกพ่อของเขาออกมา

“ได้สิ”

โจวก้งเฟิ่งพยักหน้าด้วยท่าทางไร้อารมณ์

“แต่ทางที่ดีที่สุดคือหาคำตอบให้ได้ก่อนว่าอาจารย์ของฉันตายด้วยน้ำมือของใคร”

เมื่อได้ยินประโยคของโจวก้งเฟิ่ง ซือหม่าเหวินก็ตัวแข็งทื่อ

จากนั้น เขาก็ตะคอกอย่างเย็นชาแล้วสะบัดแขนเดินหนีไป

“ขอลา”

ต่างจากซือหม่าเหวินที่ไม่พอใจ โจวก้งเฟิ่งถึงขั้นที่ประสานกำปั้นคารวะหลินเฟิง ก่อนจะเรียกผู้คุ้มกันของตระกูลซือหม่าออกไปพร้อมกัน

“หลินเฟิง จริง ๆแล้วเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่?”

หลี่ฮุ่ยหรานที่ตั้งตัวไม่ทันเล็กน้อยกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของโจวก้งเฟิ่งจากตระกูลซือหม่า

หรือจะเป็นเพรา