บทที่ 763

“ถังหว่านคิดถูกแล้ว”

หลินเฟิงหัวเราะเยาะ “ความอดทนของผมใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว แต่มีอย่างหนึ่งที่เกรงว่าเธอจะเดาผิดแล้ว!”

“นั้นก็คือถ้าหากคุณไม่บอกผม ผมก็จะไม่ปล่อยมันไป อย่ามาพูดอะไรเพื่อให้ผมลืมเธอ”

“ผมจะไปเมืองจิงด้วยตัวเองอย่างแน่นอน ไปเหยียบประตูของตระกูลถังแล้วถามให้ชัดเจน ถึงตอนนั้นก็อย่ามาโทษผมหลินเฟิง ที่ทำให้ตระกูลถังของพวกคุณต้องวุ่นวายก็แล้วกัน!”

“คุณ....”

เมื่อได้ยินหลินเฟิงเริ่มตื้อโดยไม่มีเหตุผล หลานเฟยก็รู้สึกปวดหัวอย่างมาก

“คนละเรื่องกัน คุณไม่สามารถใช้บุญคุณของคุณที่มีต่อฉันแล้วมาบังคับฉันได้”

“คุณหนูถังหว่านไม่ได้บอกคุณทั้งหมด ก็เพื่อประโยชน์ของคุณเอง ไม่อย่างนั้นคุณอาจจะถูกฆ่าตายไปแล้ว!”

“ทำไมคุณถึงไม่ฟังคำแนะนำล่ะ?”

“หึ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ เหตุการณ์ร้ายแรงอะไรบ้าง ที่ผมหลินเฟิงไม่เคยเจอมาบ้าง? ก็แค่ตระกูลถัง ต่อให้ตระกูลหลงหรือตระกูลซือหม่ามาเพิ่มอีก ผมก็ไม่สนใจ!”

น้ำเสียงของหลินเฟิงทั้งรุนแรงและมีอำนาจ

แต่คำพูดนี้ ในสายตาของหลานเฟยเป็นคำพูดที่โง่เขลา

“คุณ...คุณนี่จริง ๆ เลยนะ...”

หลานเฟยโกรธมากจนกระทืบเท้า แต่เธอก็สับสนเช่นกัน ไม่รู้จะพูดโน้มน้าวหลินเฟิ