LOGINShare
บทที่ 648
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 649
หลินเฟิงขับรถไปอย่างรวดเร็ว ราวกับสายฟ้าปกติแล้วต้องใช้เวลาขับรถมากกว่าครึ่งชั่วโมง แต่ด้วยการเร่งความเร็วและแซงรถไปตลอดทาง เขาสามารถถึงมหาวิทยาลัยเจียงโจวได้ภายในเวลาไม่ถึงสิบห้านาทีทันทีที่หลินเฟิงเดินผ่านประตูมหาวิทยาลัยเจียงโจว เขาก็สังเกตเห็นรถพยาบาลจอดอยู่ที่หน้าประตูทันทีที่เห็นเช่นนั้น ลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในใจหลินเฟิงวิ่งไปที่รถพยาบาล ทันทีที่เขาเห็นก็พบว่านักเรียนหลายคนที่เต็มไปด้วยเลือดนอนอยู่บนพื้น และกำลังได้รับการปฐมพยาบาลอย่างเร่งด่วนหลินเฟิงเหลือบมองไปรอบ ๆ โชคดีที่ไม่พบใบหน้าที่คุ้นเคย“เฮ้! อย่าไปที่นั่นนะ ที่นั่นมีการตั้งเส้นกั้นไว้ ห้ามใครเข้าไป!”ขณะที่หลินเฟิงกำลังวิ่งเข้าไปในมหาวิทยาลัยอย่างเร่งรีบ นักเรียนหญิงคนหนึ่งก็เดินออกมาขวางทางเขาอย่างทันทีเมื่อทั้งคู่เห็นหน้ากัน ต่างก็ต้องตกใจไปชั่วขณะคนที่ขวางทางหลินเฟิงอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่คือเพื่อนสนิทของเสวี่ยฮุ่ย โจวเสี่ยวหาง“พี่หลินเฟิง?1”โจวเสี่ยวหางมีท่าทางตกใจ“เสี่ยวหาง มันเกิดอะไรขึ้น?!”แม้หลินเฟิงจะรู้สึกตื่นตระหนกมาก แต่เขาก็พยายามสงบสติเอาไว้ และสอบถามอย่างใจเย็น“ไม่แน่ใจค่ะ ช
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 650
“ฮ่าฮ่าฮ่า... สาวสวย ถ้าคุณไม่ออกมาซะตอนนี้ คุณอาจจะต้องถูกเผาตายทั้งเป็นเชียวนะ!”ชายหนุ่มผู้สวมชุดสูทสีขาวยืนอยู่หน้าตึกเรียนที่กำลังลุกไหม้ หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าคบเพลิงที่เพิ่งใช้จุดน้ำมันรอบๆ อาคารเรียนตอนนี้อยู่ในมือของเขาเขามองไปที่เปลวไฟที่ลุกโชติช่วง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและตื่นเต้น จนทำให้บางส่วนของร่างกายเขาตึงตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด“แค่ก แค่ก แค่ก…….’บนชั้นห้าของอาคารเรียน ฟ่านหลิงเยว่จับมือเสวี่ยฮุ่ยไว้แน่น ขณะที่พวกเขาหลบอยู่ในห้องเรียนที่ว่าง ควันหนาทึบลอยไปทั่วจนทำให้ทั้งคู่ไอออกมาไม่หยุด“เสี่ยวเยว่ อย่ามาสนฉันเลย หนีไปซะเถอะ”หลินเสวี่ยฮุ่ยผลักเสี่ยวเยว่เบา ๆ เพื่อให้เธอรีบหนีไป และไม่ต้องสนเธอหากเป็นเพียงเสี่ยวเยว่คนเดียว เธอคงหลุดพ้นจากวงล้อมไปได้แล้วในตอนนี้เพราะต้องพาเธอที่เป็นภาระไปด้วย จึงทำให้เสี่ยวเยว่ถูกพวกนั้นล้อมจับ“บ้าชะมัด ฉันว่าแล้วทำไมพวกเขาถึงหยุดไล่ตามเราแล้ว ที่แท้ก็จุดไฟเผา ไอ้หมอนั่นเป็นคนบ้าชัด ๆ!””ฟ่านหลิงเยว่สบถด่าออกไปจากนั้นเธอก็หันมามองเสวี่ยฮุ่ยที่อยู่ข้างหลัง พร้อมกับบ่นว่า: “เสวี่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 651
บันไดของอาคารเรียนพังลงมา และไม่สามารถขึ้นไปจากตรงนี้ได้อีกหลินเฟิงปีนต่อไปตามราวบันได ร่างกายของเขาปราดเปรียวว่องไวราวกับลิง เพียงแค่ครึ่งนาที หลินเฟิงก็ปีนขึ้นไปบนเสาค้ำที่กำลังพังลงมา ก่อนจะปีนขึ้นไปที่บนชั้นห้า“เสี่ยวเยว่! เสวี่ยฮุ่ย!”หลินเฟิงใช้พลังชี่แท้ เพื่อกระจายควันให้ลอยอยู่รอบ ๆ“พี่หลินเฟิง พวกเราอยู่ตรงนี้!”ทันใดนั้น หลินเฟิงก็ได้ยินเสียงตะโกนเบา ๆจากห้องเรียนด้านหลังระเบียงทางเดินนี่คือเสียงของเสี่ยวเยว่หลินเฟิงไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะรีบเข้าไปในห้องเรียนตรงระเบียนทางเดินเมื่อเผชิญหน้ากับกำแพงไฟ หลินเฟิงก็ก้าวขึ้นไปบนกำแพง ก่อนจะกระโดดขึ้นไปในอากาศราวกับเสือชีตาร์ที่โผล่ออกมาจากเปลวไฟแล้วก็ช้อนเสี่ยวเยว่กับเสวี่ยฮุ่ยที่หมดสติให้อยู่ในอ้อมแขน“พี่หลินเฟิง บันไดไฟไหม้ไปหมดแล้ว พวกเราหนีออกไปไม่ได้แล้ว!”เสี่ยวเยว่เงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ด้วยสีหน้าตึงเครียด“จับฉันให้แน่น!”หลินเฟิงไม่ได้ลังเลมากนัก ลมปราณภายในของเขารวมตัวกันอยู่ในจุดตันเถียน จนกลายเป็นพายุพลังชี่แท้อยู่กลางฝ่ามือ ก่อนจะเปิดทางกำแพงไฟที่ขวางอยู่ข้างหน้าทันทีหลังจากที่กำแพงถูกเผาจนดำสนิททั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 652
เมื่อได้ยินคำพูดของโอวหยางหมิง ในใจของหลินเฟิงก็เกิดความสงสัย“โอวหยางหมิงกับโอวหยางชิ่งถูกฆ่าแล้วเหรอ?”“เอ๊ะ? คุณไม่รู้งั้นเหรอ?”โอวหยางหมิงตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นก็หัวเราะและพูดว่า: “หลินเฟิง ถึงเวลานี้แล้วคุณยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกงั้นเหรอ? มันจะไม่สายเกินไปหน่อยเหรอ?”“ผมไม่ได้ฆ่าพวกเขา”หลินเฟิงขมวดคิ้ว“อ่อ...งั้นความหมายของคุณคือ โอวหยางป๋อกับโอวหยางชิ่งไม่ได้ถูกคุณฆ่า? แต่พวกเขาไม่ได้ระวังระหว่างเดินทาง ก็.....แอ่ก”โอวหยางหมิงใช้นิ้วทำท่าทางปาดคอ และพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูล้อเลียน ก่อนจะพูดว่า “ก็ตายอย่างแปลกประหลาดแบบนี้งั้นเหรอ?”“ผมไม่รู้ว่าสำนักเสินฉือของพวกคุณกำลังทำอะไรอยู่ แต่ผมไม่ได้ฆ่าโอวหยางป๋อกับโอวหยางชิ่ง มีคนเป็นพยานได้”หลินเฟิงมองไปทางฟ่านหลิงเยว่ฟ่านหลิงเยว่ก็เป็นพยานในตอนนั้นเช่นกัน เธอพยักหน้า ก่อนจะพูดว่า: “พี่หลินเฟิงไม่ได้ฆ่าโอวหยางป๋อกับโอวหยางชิ่ง ตอนนั้นปล่อยพวกเขาไปแล้ว”“ฉันเห็นด้วยตาของฉันเอง”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าผมจะเข้าใจผิด....”โอวหยางหมิงพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นก็มองไปทางหลินเฟิงก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “คุณคิดว่าฉันจะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 653
“หือ? คิดไม่ถึงว่าพลังชี่แท้ของไอ้หมอนี่จะแข็งแกร่งขนาดนี้ !”เปลือกตาของโอวหยางหมิงกระตุกเขายังไม่ทันตอบโต้ ก็เห็นหลินเฟิงเคลื่อนไหวแล้วรูปร่างของหลินเฟิงเหมือนกับมังกรว่ายน้ำ ลากภูตผีที่ด้านหลังแล้วพุ่งเข้าใส่ท่ามกลางคนชุดดำ หลังจากเสียงกระทบกระแทกและเสียงกรีดร้อง มีอาวุธและแขนขาที่ขาดออกมากระเด็นไปรอบหลินเฟิงยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งมีความกล้าภายในเวลาไม่ถึงห้านาที คนชุดดำที่ล้อมรอบต่างก็ถูกกำจัดหมดหลินเฟิงยืนอยู่คนเดียวบนยอดกองคนชุดดำ ก่อนจะพุ่งเข้าไปต่อยใบหน้าของคนชุดดำคนสุดท้ายจนจนยุบเป็นหลุมเขาส่งเสียงร้อง ก่อนจะถูกโยนทิ้งออกไปแล้วกลิ้งไปแทบเท้าของโอวหยางหมิงในตอนนี้ นอกจากโอวหยางหมิงกับหลินเฟิงก็ไม่มีใครยืนอยู่ในที่เกิดเหตุอีกเลย“นี่คือกองกำลังของคุณเหรอ? พวกกำลังภายในไร้ประโยชน์?”หลินเฟิงมองไปทางโอวหยางหมิง สายตาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม“หึ ฉันก็ไม่ได้หวังว่าขยะพวกนี้จะสามารถคุกคามอะไรคุณได้หรอก และเมื่อคำนวณเวลาแล้ว ก็พอใช้ได้เลยนะ”โอวหยางหมิงแสยะยิ้มแล้วพูดว่า: “หลินเฟิง คุณต่อสู้ได้ดีกว่าที่ฉันคิดไว้ แต่แล้วมันยังไงล่ะ?”“วันนี้ผมจะให้บทเรียนกับคุณ ไม่ใช่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 654
“อ่อ งั้นก็ดีแล้ว ใช่แล้ว คืนนี้เสวี่ยฮุ่ยกับเสี่ยวเยว่จะกลับมากินข้าวไหม?”“น้าจ้าว คืนนี้มีธุระนิดหน่อย พวกเราอาจจะไม่กลับได้กลับไปกินแล้ว พวกเราจะกลับไปคืนพรุ่งนี้”หลินเฟิงอดทนต่อความไม่สบายใจและพยายามที่จะสงบสติอารมณ์“ฮะ ได้ได้ได้ ฉันรู้แล้ว หลินเฟิง พวกคุณต้องระวังตัวด้วยนะ”“ครับ น้าจ้าว น้าวางใจเถอะครับ”กว่าจะปลอบใจจ้าวเฉียวอวิ๋นได้ โทรศัพท์จากทางหลิวหย่งก็โทรมาอีกครั้ง“คุณหลิน คนของตระกูลเซี่ยงเพิ่งจะมาหา เซี่ยงตงเซิงได้พาคนเข้ามาและลักพาตัวหลี่ฮุ่ยหรานกับคุณถังหว่านไป ผมกับพรรคพวกพยายามต้านทานแล้ว แต่พวกเขาก็ยังทำสำเร็จ”“คุณหลิน ขอโทษ ผม....”“ไม่เป็นไร นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ”จิตใจของหลินเฟิงจมดิ่ง แต่ก็ยังพยายามที่จะปลอบใจหลิวหย่งในที่สุด หลินเฟิงก็วางสายโทรศัพท์ด้วยสายตาอาฆาตที่แทบจะควบคุมไม่อยู่“ตระกูลเซี่ยง!”หลินเฟิงกัดฟันก่อนงจะคำรามออกมา “หน้าไม่อายจริง ๆ พวกคุณหาเรื่องตายด้วยตัวเอง งั้นก็ไม่ต้องมาโทษฉันแล้ว!”“ติ๊งริงริง...”ในช่วงเวลาสำคัญนี้ โทรศัพท์มือถือของหลินเฟิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง“หลินเฟิง!”คราวนี้จางกุ้ยหลานที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์ เธอพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 655
“ตามเธอไป จะต้องสืบที่มาของอัญมณีทับทิมเม็ดนั้นให้ชัดเจน”ในหูฟัง มีคนออกคำสั่งต่อชายร่างผอมด้วยภาษาเวน่าเช่นเดียวกัน“ครับ”ผู้ชายลุกขึ้นยืน จากนั้นเดินตามจางซินที่ตื่นเต้นดีใจที่อยู่ตรงหน้าไปด้วยสีหน้านิ่งเฉยพลบค่ำสำนักไป๋เกาเมืองเจียงโจว จางเจียหนิงปิดไฟดวงสุดท้ายของสำนักจางเจียหนิงบอกลากับเพื่อนร่วมงานของสำนักไป๋เกา ในตอนที่กำลังจะสะพายกระเป๋ากลับบ้านจู่ ๆ เธอสังเกตเห็นว่าตรงข้างกำแพงที่มืดมิด เหมือนจะมีร่างกายที่ผอมโรยล้มอยู่ตรงนั้น “เอ๊ะ?”จางเจียหนิงขยับเข้าไปใกล้ เธอนึกไม่ถึงว่าจะได้เห็นผู้หญิงที่มีบาดแผลเต็มตัวไปหมดบาดแผลบนตัวของเด็กสาวมีหลายจุดที่ตกสะเก็ด แผลใหม่แผลเก่าเต็มไปหมด อีกทั้งเสื้อผ้าที่อยู่บนร่างกายก็ชำรุดจนดูไม่ได้“สวัสดีค่ะ? คุณ?”จางเจียหนิงขยับเข้าไปใกล้ และตบใบหน้าของเด็กสาวเบา ๆ“หลินเฟิง...หลิน...”“หลินเฟิง?”จางเจียหนิงตกตะลึงเล็กน้อย เธอขยับหูของตัวเองเข้าไปใกล้ ๆ และฟังอยู่หลายรอบ สุดท้ายก็ได้ยินเสียงที่เบาบางของเด็กสาวอย่างชัดเจนจางเจียหนิงไม่ได้ฟังผิด เธอกำลังเรียกชื่อของหลินเฟิงอยู่จริง ๆ“หรือว่าจะเป็นเพื่อนของหลินเฟิง?!”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 656
เพราะว่านี่ไม่ใช่เสวี่ยฮุ่ย และก็ไม่ใช่หมิงอิ่งอิ่งเธอคือโอวหยางชิ่งหลินเฟิงที่รู้สึกโล่งอกเพียงชั่วครู่ก็ตกอยู่ในความสงสัยอีกครั้งเขาจำได้ว่าตอนนั้นที่เขาปล่อยโอวหยางชิ่งกับโอวหยางป๋อจากไปตามหลักแล้วถึงแม้โอวหยางชิ่งจะไม่มีกำลังภายในกับตันเถียนแล้ว แต่อย่างน้อยก็มีหมัดเท้ากังฟูอยู่บ้างทำไมถึงได้ตกอยู่ในสภาพกึ่งเป็นกึ่งตายแบบนี้?หรือว่าเป็นสำนักเสินฉือ?หลินเฟิงครุ่นคิดไม่หยุด แต่คาดเดาไปเรื่อยแบบนี้ไม่มีประโยชน์โดยสิ้นเชิงดังนั้นเขากวาดสายตามองดูกลุ่มแพทย์ที่กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่ จากนั้นขมวดคิ้วและพูดเร่ง: “พวกคุณถอยออกหน่อย ให้ผมจัดการเถอะ”“หลินเฟิง คุณรู้จักเธอไหม?”จางเจียหนิงขยับเข้าไปถามใกล้ ๆ“รู้จัก”หลินเฟิงปล่อยกำลังภายในออกจากปลายนิ้ว และกดไปที่บนจุดฝังเข็มจุดต่าง ๆ บนตัวของโอวหยางชิ่งโดยไม่หยุดพัก จนเกิดเป็นลมพัดขึ้นผ่านไปครู่หนึ่ง โอวหยางชิ่งก็กระอักเลือดออกมาจากในปาก“เข็มเงิน!”หลินเฟิงยื่นมือออกไปทางจางเจียหนิง“อ่อ...ค่ะ!”จางเจียหนิงรีบวิ่งไปที่ข้าง ๆ และเปิดกล่องเข็มเงินที่ฆ่าเชื้อเอาไว้เรียบร้อยแล้วออกมา“ส่วบส่วบส่วบ”หลินเฟิงหยิบเข็มเงิน
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1488
หลินเฟิงเปิดเครื่องดักฟังบนตัวของหลงอวี่และพูดเรียบๆ ว่า:“เครื่องดักฟังบนตัวหลงอวี่แตกต่างจากของนาย มันมีฟังก์ชันบันทึกและสนทนา ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าพี่ชายสุดที่รักของนายปิดบังนายทำเรื่องอะไร”เห็นเพียงแค่หลินเฟิงกดปุ่มบนเครื่องดักฟังภายใต้การสนับสนุนของไมโครโฟน เสียงของหลงอวี่ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง“วางใจเถอะท่านผู้นำ ถังจื้อสิงเป็นเพียงคนโง่เขลา ผมหลอกใช้นิดหน่อย เขาก็ซาบซึ้งต่อผมอย่างมาก แทบจะฆ่าพ่อแท้ๆ ของเขาแทนผมแล้ว”“หึหึ วางใจได้ แผนการในครั้งนี้แยบยลไม่มีที่ติ”“เพียงแต่ผมยังต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นเขียนจดหมายท้าสู้ เพื่อที่ถังเจี้ยนหยวนจิ้งจอกแก่ตัวนั้นจะได้ไม่สังเกตเห็นความพิรุธ”“ใช่แล้ว ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ผมจะเอาชนะตระกูลถังได้แน่นอน! เอามังกรชีพจรของพวกเขามามอบให้คุณ”ในขณะที่บันทึกเสียงของหลงอวี่ในเครื่องดักฟังก็จบลงถังจื้อสิงและแม้กระทั่งคนทั้งตระกูลถังต่างเบิกตากว้าง เผยให้เห็นแววโกรธและความเหลือเชื่อ“พี่ใหญ่...พี่ใหญ่หลงอวี่ เขา...เขาหลอกใช้ฉันงั้นเหรอ”ถังจื้อสิงนอนคว่ำอยู่บนพื้น ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัวคนทั้งคนดูเหมือนจะสูญเสียศรัทธา และลูกตาก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1487
แต่ตอนนี้คุณบอกถังจื้อสิง ว่าแม่ทัพที่ทรงพลังอย่างหลงอวี่ถูกฆ่าโดยแมงดาคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาถังจื้อสิงไม่มีทางเชื่อแน่นอนสิ่งนี้เกือบทำให้มุมมองโลกของเขาพังทลายทั้งหมด“หึหึ ฉันไม่จำเป็นต้องทำให้นายเชื่อหรอก”หลินเฟิงไม่สนใจว่าถังจื้อสิงจะเชื่อหรือไม่ เขารวบรวมพลังชี่แท้ไว้ในมือแ ละแปลงมันให้กลายเป็นเข็มเงินโปร่งใสหลายสิบอันขณะที่หลินเฟิงโบกมือและโยนเข็มเงินออกไป ลูกน้องของถังจื้อสิงที่ถือปืนอยู่ก็หยุดชะงักลงทันที ใบหน้าของพวกเขาหมองคล้ำ เหมือนกับประติมากรรมรูปปั้น“อ๊ะ?!”เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของหลินเฟิง ถังจื้อสิงก็รู้สึกงุนงงไปหมดเขาหรี่ตามองดูผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ใกล้เขาที่สุด ถูกเข็มเงินใสบาง ๆ เจาะเข้าไปที่ลำคอเขาพยายามที่จะแสดงสีหน้าเหมือนขอความช่วยเหลือให้จากถังจื้อสิง แต่เขาทำได้เพียงเท่านี้ เพราะเข็มพลังชี่แท้ ทำให้เขาขยับร่างกายไม่ได้เลย"ถังจื้อสิง ตอนนี้นายยังมีวิธีอะไรอีก?"หลินเฟิงก้าวไปหาถังจื้อสิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“ฉัน... หลินเฟิง แกอย่ากำเริบเสิบสานไป ถังหว่าน...อ่อใช่ ถังหว่านอยู่ในมือฉันแล้ว ถ้าแกกล้าเข้ามาใกล้อีกก้าวหนึ่ง ฉันจะยิ...”ถังจื
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1486
"หึ"หลินเฟิงเดินเข้ามาและมองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว พบทหารติดอาวุธจำนวนมากในห้องจัดเลี้ยงทันทีในนี้เกิดอะไรขึ้น เขาสามารถมองออกได้ในทันทีดูเหมือนว่าถังจื้อสิงกำลังบังคับให้สละตำแหน่งสินะ"สามี!"เมื่อถังหว่านที่อยู่ไกลออกไปเห็นหลินเฟิงเข้ามา จู่ๆ ก็มีความรู้สึกดีใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า เป็นอย่างที่คิด หลินเฟิงไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอนหลินเฟิงพยักหน้าให้ถังหว่าน จากนั้นมองไปที่ถังจื้อสิงด้วยสายตาเย็นชาและกล่าวว่า:“ถังจื้อสิง ฉันให้โอกาสนาย รีบพาลูกน้องของนายทั้งหมดออกไปจากที่นี่ จากนั้นคุกเข่าลงขอโทษ และรอรับการลงโทษ”“ให้ฉันคุกเข่ารับสารภาพเหรอ?”ถังจื้อสิงคิดว่าเขาได้ยินผิดเขาโผล่หัวออกมาด้วยความเหลือเชื่อ จากนั้นก็หัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า:“หลินเฟิง แกกินยาผิดหรือเปล่า?”"แกคิดจริงๆ เหรอว่าแกหลบหนีมาจากแม่ทัพหลงอวี่ แล้วจะสามารถสั่งฉันได้?""รอพี่ใหญ่ของฉันตามแกมา แกตายไปยังไงก็ไม่รู้ด้วยซำ!"เมื่อได้ยินคำพูดของถังจื้อสิง ผู้คนจากสาขาตระกูลถังที่อยู่รอบๆ ต่างก็มองไปที่หลินเฟิงด้วยความกังวลอีกครั้งในตอนนี้พวกเขาจึงได้ยินถังจื้อสิงเอ่ยถึงชื่อของหลงอวี่หลายๆคนเสียงห
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1485
“ดี!”“ไม่เสียแรงที่เป็นคุณหนูถังหว่าน!”“ผู้หญิงคนนี้ผมเห็นอนาคตตตั้งแต่เล็กๆ เธอเป็นคนใจกล้าจริงๆ!”การตะโกนอันหนักแน่นและเย็นชาของถังหว่านทำให้ได้รับเสียงปรบมืออย่างตื่นเต้นจากทุกคนที่อยู่ที่นั่นมีถังหว่านเป็นผู้นำ คนจากสาขาของตระกูลถังก็ลุกขึ้นมาและแสดงความไม่พอใจต่อพฤติกรรมกดขี่ของถังจื้อสิงเมื่อเห็นสีหน้าของถังจื้อสิงยิ่งอยู่ยิ่งแย่ถังเจี้ยนหยวนที่ยืนอยู่ข้างๆ กลับเกิดความรู้สึกไม่ดีขึ้นมาอย่างกะทันหัน"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ขณะที่เขากำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์จากผู้คนนับพัน ถังจื้อสิงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะอย่างเย่อหยิ่งจนเงยหน้าขึ้นมา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้!"ทันใดนั้นถังจื้อสิงก็ก้มหัวลง ในแววตาแฝงไปด้วยเจตนาฆ่าและความเกลียดชังเขาเหลือบมองคนทุกคนจากสาขาของตระกูลถัง และในที่สุดก็หยุดมองที่ถังหว่านเขาระเบิดอารมณ์ออกมากะทันหันพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว กดถังหว่านลงบนโต๊ะ หยิบปืนที่เอวของเขาออกมาและจ่อที่ศีรษะของถังหว่าน"ฉันว่าแล้ว ว่านางมารคนนี้ล้างสมองคนในตระกูลถังไปหมดแล้ว!"น้ำเสียงของถังจื้อสิงในตอนนี้ที่ตะโกนออกมาช่างน่าตกตะลึงพอสมควรเขาขบฟัน เผยให้เห็นรอยยิ้มแปลก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1484
เกรงว่าถังจื้อสิงไม่มีทางพูดมากกับคนที่เป็นสมาชิกตระกูลย่อยเมื่อเห็นว่าไม่มีใครกล้าคัดค้าน ถังจื้อสิงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็ยืดนิ้วสองนิ้วออกมาและกล่าวว่า:“ส่วนเรื่องที่สอง ผมต้องการเอาอำนาจของตระกูลย่อยกลับคืนมาทั้งหมด”"อะไรนะ?!"เมื่อเผชิญกับคำขออันน่าเหลือเชื่อครั้งที่สองนี้ ผู้คนจากสาขาตระกูลถังที่อยู่ที่นั่นต่างก็ตกตะลึงถังเจี้ยนหยวนมองดูลูกชายของเขาด้วยความประหลาดใจเช่นกันเหมือนกับเห็นผีอย่างไรอย่างนั้นต้องรู้ไว้ว่า ครั้งนี้ที่ถังเจี้ยนหยวนให้ตระกูลย่อยกลับมาที่ต้นตระกูล ก็เป็นแค่ธรรมเนียมของบรรพบุรุษซื้อทรัพย์สินของตระกูลที่แบ่งแยกกันกลับมาทีละน้อยถึงแม้จะไม่สามารถซื้อกลับคืนได้แต่ก็ต้องเซ็นสัญญาการร่วมหุ้นโดยสรุป เราใช้กระบวนการทางธุรกิจเพื่อให้ผู้คนที่แยกจากตระกูลกลับมาเข้าสู่ต้นตระกูลอีกครั้งแต่คำขอที่สองของถังจื้อสิงนั้นช่างน่าเหลือเชื่อเขาต้องการนำอำนาจของตระกูลย่อยกลับคืนแบบนี้หมายความว่าอะไร?สาขาของตระกูลถังได้ทำงานหนักเพื่อพัฒนาพื้นที่ภายนอกมานานหลายทศวรรษ และบางสาขาก็ได้พัฒนาร้านค้าและอุตสาหกรรมมาแล้วหลายชั่วรุ่นตอนนี้เพียงเพราะค
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1483
“ผมมีเรื่องที่จะประกาศ 3 เรื่อง”ถังจื้อสิงยกนิ้วสามนิ้วขึ้น กวาดตามองไปที่คนจากสาขาตระกูลถังทั้งหมด แล้วพูดอย่างเย็นชา:“เรื่องแรก ผมขอประกาศว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามกดดันการค้ากับตระกูลหลงอีกต่อไป และส่วนต่างราคาสินค้าที่แลกเปลี่ยนจะลดลง 30 เปอร์เซ็นต์”"อะไรนะ?!"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้คนจากสาขาตระกูลถังพากันตกตะลึงจนหน้าถอดสีต้องรู้ไว้ว่า ในฐานะตระกูลธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมังกร ตระกูลถังมักเสนอราคาที่เอื้ออำนวยที่สุดในการทำธุรกรรมกับตระกูลหลงทุกครั้งที่ผ่านมาเนื่องจากตระกูลหลงรุกรานตระกูลถังซ้ำแล้วซ้ำเล่าดังนั้นถังเจี้ยนหยวนจึงออกคำสั่งห้ามโดยตรง ปฏิเสธความร่วมมือและธุรกรรมใดๆ กับตระกูลหลงส่งผลให้ตระกูลหลงเสียหายเป็นอย่างมากแน่นอนว่าตระกูลถังก็มีความสูญเสียเช่นกันแต่เมื่อเทียบกับตระกูลหลงแล้ว ความเสียหายแค่นี้ตระกูลถังถือว่ายอมรับได้แต่ตอนนี้ถังจื้อสิงที่เพิ่งรับตำแหน่ง กลับสั่งให้ฟื้นฟูการซื้อขายอีกครั้งและยังต้องการโอนส่วนต่าง 30% อีกด้วยสำหรับตระกูลถัง ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่สามารถทำเงินจากการทำธุรกิจกับตระกูลหลงได้เท่านั้น แต่พวกเขายังจะขาดทุนอีกด้วย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1482
“หลินเฟิงเหรอ เสียชีวิตในขณะที่ต่อสู้กับอีกาแห่งหนานไห่แล้ว”เมื่อได้ยินคำตอบที่เป็นตบตาขนาดนี้ สมาชิกตระกูลถังที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มีสีหน้าสับสน และบางคนถึงกับเริ่มมองทะลุผ่านทุกอย่างคิดหาทางออกให้ตัวเองอย่างเงียบๆ“แฮ่มแฮ่ม…”ถังจื้อสิงไอสองครั้งเพื่อดึงความสนใจของทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นกลับมา เขายิ้มบางพูดว่า:“เป็นเพราะได้ความดีจากการฆ่าอีกาแห่งหนานไห่ อีกทั้งและพ่อของผมถังเจี้ยนหยวนก็ได้รับความตกใจ ดังนั้น เมื่อสักครู่นี้พ่อของผมได้เจรจากับผมแล้ว ว่าจะมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลถังให้กับผมล่วงหน้า”“คุณพ่อ คุณพูดสิครับว่าใช่ไหม?”เมื่อสัมผัสได้ว่าถังจื้อสิงกำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาข่มขู่ที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มของเขา ถังเจี้ยนหยวนก็รู้สึกขมขื่นในปากเขาเงยหน้าขึ้นมองคนจากตระกูลย่อยของตระกูลถังคนเหล่านี้กำลังรอคำตอบจากเขาอยู่ในตอนนี้ถังเจี้ยนหยวนก็รู้แล้วว่าแม่น้ำเลือดที่ถังจื้อสิงพูดหมายถึงอะไรหากถังเจี้ยนหยวนกล้าปฏิเสธที่นี่ ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าประตูคงจะเข้ามาและฆ่าทุกคนในห้องจัดเลี้ยงด้วยอาวุธของพวกเขาอย่างแน่นอนไม่เก็บไว้สักคนเมื่อถึงเวลานั้นเขาจะอาศัยความช่วยเหลือจากตระ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1481
“กลับมาช่วยเรา? เขา?”ถังจื้อสิงได้ยินคำพูดของถังหว่านอยู่แล้ว เขาทำลายจินตนาการของถังหว่านและคนอื่นๆ เป็นชิ้นๆ ด้วยท่าทางไร้หัวใจ พร้อมกับเยาะเย้ย:“พี่ชายหลงอวี่เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ที่ดีที่สุดในเขตกองทัพหัวตง ต่อให้ทั้งประเทศก็เป็นอันดับต้นๆ ”“เขาอยู่ในเขตทหารภาคตะวันตกเฉียงเหนือ มีความสามารถมากพอที่จะข่มขู่พวกป่าเถื่อนทางเหนือได้ ในบางแง่ เขาก็ไม่มีอะไรแตกต่างไปจากราชาแห่งหนานหลินทางตอนใต้”"แค่พวกนักบู๊กระจอกพวกนั้น เขาคนเดียวก็สามารถจัดการได้หมด"“สำหรับแมงดาที่พี่ฝากความหวังไว้ เกรงว่าเขาไม่สามารถสู้พี่หลงอวี่ได้”มองดูสีหน้าของถังหว่านและถังเจี้ยนหยวนซีดลงอย่างมากถังจื้อสิงรู้สึกภูมิใจอย่างมากแม้ว่าเขาจะสงสัยเล็กน้อยว่า ทำไมพี่ชายของเขาถึงใช้เวลานานมากในการจัดการกับแมงดาคนนั้นแต่เขายังคงจดจำคำสั่งของหลงอวี่ไว้ในใจ และรู้ว่าสิ่งต่างๆ ไม่สามารถล่าช้าได้เรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นก่อนที่ตระกูลย่อยของตระกูลถังจะโต้ตอบเขาจึงออกคำสั่งโดยตรงเขาสั่งลูกน้องติดอาวุธพาถังเจี้ยนหยวนและถังหว่านไปที่ห้องจัดเลี้ยงที่ใหญ่ที่สุดในตระกูลถังและที่นั่นถูกควบคุมโดยลูกน้องของถังจื้อซิง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1480
แต่หลังจากนี้ล่ะความแข็งแกร่งที่หลงอวี้เพิ่งแสดงออกมาในห้องจัดเลี้ยงหมายเลข 3 ได้ทิ้งร่องรอยลึกๆ ที่เรียกว่าความกลัวไว้ให้กับเขาเผชิญการปิดล้อมจากกลุ่มนักบู๊นับสิบคนไม่เพียงแต่หลงอวี่จะไม่ถอยหนี แต่เขายังอาละวาดฆ่าคนทั้งห้องจัดเลี้ยงจนเลือดไหลนองเป็นสายน้ำไม่มีใครที่สามารถเทียบเทียมเขาได้ด้วยซ้ำเขาได้เห็นกระบวนการทั้งหมด ความกลัวที่มีต่อต่อความแข็งแกร่งของหลงอวี่ทำให้เขาสูญเสียจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาแม่ทัพหลงอวี่คนนั้น คงเป็นจุดสูงสุดที่เขาไม่อาจบรรลุได้ในช่วงชีวิตของเขาไม่ต้องว่าหลังจากที่พวกเขาหนีออกจากห้องจัดเลี้ยงมังกรดำที่ถูกเลียนแบบโดยพลังชี้แท้ขนาดใหญ่มากจนสามารถบดบังดวงอาทิตย์และท้องฟ้า มันสามารถเผาห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ให้กลายเป็นซากปรักหักพังได้ในครั้งเดียวระดับความแข็งแกร่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักบู๊ธรรมดาทั่วไปจะบรรลุได้ถึงพูดได้ว่าไท่สื่อทงเสียใจตั้งแต่แรกเริ่มแล้วเขาเสียใจที่ฟังคำพูดของหลินเฟิง เพื่อศักดิ์ศรี พาถังเจี้ยนหยวน ถังหว่าน และคนอื่นๆ หนีไปและตอนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของเขาแล้วไท่สื่อทงนิ่งเงียบไปชั่วขณะ แต่ในที่สุดก็ยอมจำนนต่อความกลัวในหัวใจของเ
