บทที่ 496

จ้านหยินเงียบ

"ใช้จังหวะตอนที่พวกเขายังไม่า นายเล่าให้ฉันฟัง อย่าเก็บเอาไว้ในใจ เก็บเอาไว้ก็มีแต่ทำร้ายสุขภาพนาย แถมยังทำร้ายคนในบริษัทอีก"

จ้านหยินโกรธเมื่อไหร่ นั่นคือโศกนาฏกรรมของคนหมู่มาก!

ซูหนานพยายามมากที่จะช่วยคนทั้งบริษัทให้มีความเป็นอยู่อย่างมีความสุข

"ตอนที่ฉันเอาเสื้อคลุมไปให้ไห่ถง ก็เห็นเธอกับจางเหนียนเซิงอยู่ด้วยกัน"

“......”

ซูหนานอ้าปากค้างไปชั่วขณะ นานพักใหญ่กว่าจะขยับลิ้นได้ แล้วว่า "เข้าใจผิด นายเข้าใจผิดแน่ๆ จ้านหยิน บางครั้งสิ่งที่นายเห็นก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องจริง นายอย่าเก็บไปเป็นอารมณ์เหมือนกับครั้งที่แล้ว ต้องให้โอกาสพี่สะใภ้ได้อธิบายสิ"

"จางเหนียนเซิงสารภาพรักกับเธอ"

ซูหนาน "...จางเหนียนเซิงเป็นไอดอลฉันจริงๆ ใจกล้าคับฟ้า กล้าหาญไม่กลัวใคร สมแล้วกับที่เป็นทายาทที่ประธานจางเลี้ยงดูมา"

จ้านหยินกลึงตาใส่เขา

ซูหนานลูบจมูกแก้เขิน แล้วพูดหัวเราะ "จ้านหยิน ให้ฉันเรียกเลขาจ้าวออกไปซื้อผักกาดมาสักสองคันรถแล้วหมักผักกาดดองให้นายเอาไหม รับรองได้ฉุนสมใจ!"

จ้านหยินหน้าตึงทันที

"ฉันถามนายนะ นายได้เห็นกับตาหรือเปล่าว่าพี่สะใภ้รับรักจางเหนียนเซิง? พวกเขาคุยอะไรกัน?"

จ