Share

บทที่ 501

“ฉันไม่ได้ใจแคบเหมือนคุณนะคะ”

จ้านหยิน“.....คุณโกรธ”

“ใช่ๆ ฉันโกรธ ฉันส่งข้อความหาคุณไปเยอะมาก แต่คุณไม่ตอบฉันเลย เพราะคุณใจแคบ”

ไห่ถงลงจากรถ แล้วดึงเขาออกมาจากรถ เอาวางร่มยัดใส่ไว้ในมือเขาแล้วพูดว่า "คุณควรรีบกลับเข้าไปทำงานเร็ว ๆ ค่ะ ฉันต้องไปแล้วจริงๆ"

เธอยังคงหิวอยู่

เขาตื่นมาตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อต้มน้ำขิงให้เธอ แต่เธอยังไม่ได้กิน

ตอนนี้ยังปวดท้องอยู่

“ฉันยืนรอดูคุณไปก่อน”

ซางเสี่ยวเฟยและแม่ของเธอมาหาเธอ นี่อาจเป็นเพราะเรื่องเกี่ยวกับของน้องสาวคุณนายซาง

จ้านหยินไม่สามารถรั้งเธอไว้ที่นี่ได้

ไห่ถงกลับมานั่งที่เบาะคนขับ โบกมือให้เขาแล้วพูดว่า "ถ้าคุณจะไปกินข้าวกลางวันที่ร้าน ช่วยบอกฉันล่วงหน้าด้วยนะคะ ไม่เช่นนั้นคุณไปถึงแล้วไม่มีอะให้ทานค่ะ"

"ครับ"

ถ้าสองแม่ลูกตระกูลซางอยู่ในร้านเธอ เขาคงไม่ไปที่นั่น

ไห่ถงรีบขับรถจากไป

จ้านหยินยืนดูรถของเธอไปไกลจนลับตา ก่อนที่จะหันหลังกลับแล้วเดินกลับเข้าไป

แต่เขาไม่รู้สึกตัวสักนิดว่า ซูหนานกับจ้านอี้เฉินสลับกันมาส่องดูพวกเขาสองสามีภรรยาที่ประตูบริษัทด้วยกล้องส่องไกล

ส่วนผู้จัดการที่ได้รับแจ้งให้เข้าร่วมการประชุม ซูหนานได้พูดสรุปเรื่อง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status