บททึ่ 506

ไห่ถงเห็นน้ำตาของเธอไหลออกมา จึงรีบยื่นทิชชู่ให้และขอโทษ “ป้า ฉันขอโทษค่ะ”

"ไห่ถง"

คุณนายซางจับมือเธอ และพูด “ป้าที่เสียใจแทนพวกคุณ ป้าเองที่ไม่มีความสามาร จึงหาพวกคุณไม่เจอตั้งแต่เนิ่นๆ หากได้พบพวกคุณเร็วกว่านี้ แม่ของพวกคุณคงไม่ตาย” ”

ถ้าเธอได้พบกับน้องตั้งแต่เนิ่นๆ จะพาเธอไปอาศัยอยู่ในเมืองอย่างแน่นอน น้องเธอจะไม่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เหมือนกันตอนอยู่ที่ชนบท และสามีและภรรยาจะไม่ได้เสียชีวิต

แม้ว่าจะยังไม่ทดสอบ แต่เมื่อฟังคำพูดของคุณนายซาง จมูกของไห่ถงก็คัดจมูกและตาก็แดง

ถ้าแม่ยังมีชีวิตอยู่ก็คงจะดี

“คุณแม่อย่าร้องไห้นะ คุณพ่อบอกให้คอยดูคุณแม่แล้วอย่าให้คุณแม่ร้องไห้อีก เมื่อวานคุณแม่ก็ร้องไห้ทั้งวันแล้ว”

ซางเสี่ยวเฟยหยิบทิชชู่จากมือของไห่ถง เช็ดน้ำตาแม่เธอ และปลอบแล้วพูดว่า "คุณแม่ไปทดสอบกับไห่ถงก่อนนะ ถ้าเป็นเช่นนั้น ยังมีไห่ถงกับพี่ไห่หลิงอยู่นะ"

คุณนายซางเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า "แม่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้"

ในปีนั้น สองพี่น้องก็สูญเสียพ่อแม่ไปเหมือนกัน ด้วยอายุของเธอ เธอจึงไม่สามารถเลี้ยงดูน้องสาวได้และจึงจำเป็นต้องแยกทางกับน้อง

หลังจากแยกทางกันห้าสิบปี ไม่ง่ายที่จะได้ข่าวคราว