แชร์

บทที่ 505

"จางเหนียนเซิงไปยัง?"

จ้านหยินยังเห็นเขาเป็นศัตรูหัวใจ

“ฉันกลับมาก็ไม่เห็นเขาแล้ว คุณยังหึงอยู่?”

จ้านหยินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดว่า "คุณยังบอกว่าฉันนิสัยเป็ยแบบนี้ ความหีงอาจกลายเป็นนิสัยของฉันไปแล้ว"

ถ้าซูหนานกับคุณยายจ้านอยู่ที่นั้นด้วย ต้องซ้ำเติมเขาแล้ว

ไห่ถงหัวเราะ “ฉันจะทำอาหารบำรุงสายตาให้คุณทุกวัน”

ในเมื่อเขาตาถั่วก็ต้องบำรุงซะหน่อย

"อาหารที่คุณทำ ผมก็ชอบกินหมด"

“จ้านหยิน เอาน้ำตาลกรอกปากเหรอคะ? คำพูดคำจาของคุณหวานจนมดขึ้นแล้วค่ะ”

มุมปากของจ้านหยินกระตุก คุณยายของเขามักจะไม่ชอบเขาที่ไม่พูดจาหวานๆ กับไห่ถง แต่เมื่อเขาพูดหวาน ๆ ออไปสองคำ ไห่ถงก็คิดว่าเขาเอาน้ำตาลกรอกปากมา เธออาจจะไม่ชอบคำพูดหวานๆ เลี่ยนๆ

"คุณทำงานเถอะ ฉันไม่รบกวนแล้ว"

"ครับ"

ไห่ถงตัดสายโทรศัพท์ไปก่อน

จ้านหยินเอาโทรศัพท์ออกจากหู แล้วมองที่หน้าจอสักพักก่อน จะบ่นว่า "ไม่มีแม้แต่จะพูดว่าคิดถึงฉันเลย"

จึงวางโทรศัพท์ลง เขาปรับอารมณ์อย่างรวดเร็วและให้ความสนใจกับงานกองโต

ไห่ถงดื่มน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงจนหมด แล้วทำความสะอาดกระติกน้ำร้อน จากนั้นนำผลไม้บางส่วนออกมาจากตู้เย็น เพื่อล้างทำความ วางลงในถาดผลไม้ แล้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Issayaporn Surateekosol
ไม่บอกนะว่าตัวไหน มีมาทุกตอน
goodnovel comment avatar
Issayaporn Surateekosol
ช่วยเอาพยัญชนะที่เพิ่มขึ้นมาแล้วไม่มีความหมายออไปด้วย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status