บทที่ 504

“ข้าวเช้าฉันไม่ร้อนแล้ว ฉันจะเอาเข้าไปอุ่นในครัวหน่อย เสี่ยวเฟย คุณเป็นขาประจำที่นี่แล้ว ช่วยฉันดูแลป้าด้วยนะ”

ซางเสี่ยวเฟยยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องกังวล เราสองแม่ลูกจะไม่เกรงใจ จะทำเหมือนร้านของเธอเหมือนของฉันเอง"

ไห่ถงคิดในใจ: ด้วยธุรกิจของครอบครัวของคุณ ร้านค้าของฉันจะไม่ดึงดูดสายตาคุณเลยสักนิด

เธอนำอาหารเช้าที่จ้านหยินห่อมากลับเข้าไปในห้องครัว อุ่นและกินมันในห้องครัว

น้ำขิงน้ำตาลทรายที่จ้านหยินทำให้เธอนั้น ใส่ไว้ในกระติกน้ำร้อนจึงยังร้อนอยู่

อากาศเริ่มเย็นแล้ว เธอมีรอบระดูก็เลยรู้สึกว่ามือและเท้าเย็น จึงกอดกระติกน้ำร้อนและดื่มน้ำขิงน้ำตาลทรายแดง ทำให้ไห่ถงรู้สึกสบายท้องมากขึ้นมาก

"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."

โทรศัพท์ดังขึ้น

เธอกำลังดื่มน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงขณะหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อดู และพบว่าเป็นสายเรียกเข้าจากจ้านหยิน เธอจึงกดรับสาย

"ถึงร้านยัง?"

จ้านหยินได้คำนวณเวลาในการโทรหา

"ถึงแล้วค่ะ"

"คุณกำลังกินอะไร?"

“ฉันกินทำอาหารเช้าแสนอร่อยที่คุณเตรียมไว้ให้เสร็จค่ะ และตอนนี้ฉันกำลังดื่มน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงที่คุณก็ทำให้ฉันด้วย รสชาติของขิงนั้นเข้มข้นมาก หวาน และมีกลิ่นเผ็ดเล็กน้อย แต่เมื่อดื่