บทที่ 495

ใครจะคิดว่าจ้านหยินที่หน้าดำขรึม เมินเขาราวกับไม่อยู่ในสายตา แล้วเดินผ่านหน้าเขาไปราวกับลมพัด เขาได้ยินเพียงเสียงเย็นชาของจ้านหยินที่สั่งเลขาจ้าวว่า "ไปแจ้งบอร์ดบริหารทุกคน ประชุม!"

ซูหนานคิด "แผ่นดินจะถล่มหรือยังไง?"

"ครับ"

เลขาจ้าวปฏิกิริยาตอบรับเร็วกว่าซูหนาน ประเด็นคือใบหน้าดำทะมึนของเพื่อนรักทำเอาซูหนานช็อคไป

จ้านหยินมุ่งหน้าเข้าห้องทำงานท่านประธาน แต่เข้าไปได้ไม่ถึงสองนาที ก็ฟึดฟัดออกมาจากข้างใน แล้วเดินจ้ำๆเข้าห้องประชุมไป

ครั้งนี้ซูหนานเดินตามเขาไปด้วย

ในห้องประชุมยังไม่มีใครแม้แต่คนเดียว

เดิมทีวันนี้ไม่มีประชุม

แต่จ้านหยินกลับสั่งให้เลขาจ้าวแจ้งบอร์ดบริหารทุกคนให้มาประชุม

นี่มันรวดเร็วยิ่งกว่าการยิงดอกไม้ไฟ!

เมื่อจ้านหยินเข้าไปในห้องประชุมแล้วก็นั่งลงบนที่นั่งของเขา แล้วรอการมาถึงคณะบอร์ดบริหารด้วยออร่าเย็นยะเยือก

ซูหนานชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปข้างๆเขา ลากเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง

"จ้านหยิน เกิดอะไรขึ้น? เช้าตรู่แบบนี้ ใครทำนายโมโหมาล่ะ?"

เขาชะโงกตัวเข้ามาใกล้ขึ้นอีก แล้วถามตะล่อม "ทะเลาะกับพี่สะใภ้มาหรอ?"

ครั้งก่อนตอนที่จ้านหยินทะเลาะกับไห่ถง จ้านหยินก็มีสีหน