บทที่ 120

รสชาติห่วยแตกมาก!

ยังมีหวานอยู่!

มันหวานได้ยังไง? เขาคิดว่าน้ำตาลเป็นเกลือเหรอ?

โจวหงหลินกลับไปที่ห้องครัวทันที หยิบกล่องปรุงรสขึ้นมาแล้วมองดู น้ำตาล เกลือ และผงชูรส ทั้งหมดรวมอยู่ในกล่องเดียวกัน ตอนนี้เขาคงจะคิดว่าน้ำตาลเป็นเกลือแล้ว

ก่อนแต่งงาน โจวหงหลินให้แม่ทำอาหารให้เขาที่บ้าน หลังจากแต่งงานแล้ว เขามีพี่สาวคนโตมาทำอาหารให้เขา เขาทำอาหารไม่ได้เลย หากใครทำผิดพลาดเรื่องน้ำตาลและเกลือ คงจะแปลกถ้าอาหารปรุงสุกสามารถรับประทานได้

ไปดูข้าวในหม้อข้าวอีกครั้ง เพราะไห่หลิงใส่น้ำไว้และสามารถกินข้าวได้

แต่เมื่อไม่มีอาหาร มุมปากของโจวหงหลินที่ถูกยกขึ้นและไม่สามารถกินข้าวได้

เมื่อคิดว่าเขาทำงานที่บริษัทมาครึ่งวันแล้วและไม่ได้กินข้าวร้อนๆ เมื่อกลับบ้าน ความโกรธของโจวหงหลินก็เพิ่มสูงขึ้น เขากลับไปที่ห้องด้วยความโกรธและเห็นไห่หลิงนั่งอยู่บนเตียงดูโทรศัพท์ ซึ่งทำให้เขายิ่งโกรธมากขึ้น

เขาเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยมือเดียวตบโทรศัพท์ของไห่หลิง คว้าผมของเธอ ลากเธอลงไปที่พื้น จากนั้นต่อยและเตะเธอ เขาไม่ได้ด่าทอ กลัวที่จะปลุกลูกชายที่กำลังหลับอยู่

ไห่หลิงไม่ได้ระวัง ดังนั้นเธอจึงถูกเขาลากลงมาแ