บทที่ 125

หลังจากที่เซินเสี่ยวจวินพูดออกมา เขาก็มองไปที่ลูกพี่ลูกน้องด้วยความสงสัยและถามว่า "เหนียนเซิง นายกำลังถามอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?"

จางเหนียนเซิงไม่เคยยอมรับว่าเขามีใจให้ไห่ถงและหวังว่าเธอจะหย่าร้าง เขาโกหกและพูดว่า "ผมแค่เป็นห่วงและห่วงใยพี่ไห่ถง ไม่มีเจตนาอื่นใด พี่ไห่ถงนั้นเก่งกาจมาก ถ้าสามีไม่ชอบเธอ ก็หย่าเร็วๆจะดีกว่า ถ้าได้เจอผู้ชายคนอื่นที่เข้าใจชื่นชมเธอ จะมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน”

“ใช่แล้ว ไห่ถงเป็นคนดีมาก ฉันเชื่อว่าคุณจ้านจะหลงรักไห่ถง บางทีเขาอาจจะถูกดึงดูดมากกว่าไห่ถง”

เซินเสี่ยวจวินรอคอยวันที่เพื่อนจะมีความสุขขึ้นเรื่อยๆ

หัวใจของจางเหนียนเซิงนั้นอึดอัด

ไม่สามารถบอกลูกพี่ลูกน้องได้ว่าเขาหลงรักไห่ถง

กลัวลูกพี่ลูกน้องบอกคุณแม่

ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาอายุน้อยกว่าพี่ไห่ถงเล็กน้อย แต่พี่ไห่ถงแต่งงานแล้ว แม้ว่าเธอจะหย่าร้าง และคุณแม่ของเขาจะไม่ยอมรับพี่ไห่ถง

เพื่อที่จะมั่นใจอย่างเต็มที่ จางเหนียนเซิงก็ระมัดระวังอย่างมากที่จะซ่อนความรู้สึกของตัวเองและไม่กล้าให้คนอื่นรู้

พระอาทิตย์อัสดงตกลงสู่ทะเล และตาข่ายท้องฟ้าสีดำก็ตกลงบนพื้นโลกอย่างช้า และราตรีก็มาถึงอย่างเงียบๆ

หมิงหยวนฮว