บทที่ 132

เธอไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณไห่ถง

แถมยังรู้สึกเหมือนได้รู้จักกับไห่ถงตั้งแต่แรกเห็น

ดังนั้น คุณหนูซางจึงยื่นนามบัตรให้ไห่ถง

ไห่ถงเห็นรถคันหรูคันนั้น และพูดด้วยความเข้าใจว่า "คุณหนูชาง ทำธุระของคุณก่อนเถอะค่ะ ฉันขอให้คุณหนูซางโชคดีนะคะ"

"ขอบคุณค่ะ"

ซางเสี่ยวเฟยถือช่อดอกไม้และกล่องอาหารกลางวัน ไม่ได้วิ่งไปหารถหรู แต่มุ่งตรงไปที่ทางเข้าบริษัทและหยุดตรงกลางของทางเข้าหลัก

ไห่ถงตกตะลึงทันทีเมื่อเห็นสิ่งตรงหน้านี้

คุณหนูซางช่างแข็งแกร่งจริงๆ

อย่างไรก็ตาม จ้านหยินอกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ เนื่องจากต้องกลับไปที่วิลล่าเพื่อไปเอาของ หลังจากออกจากวิลล่าแล้ว ก็ต้องเจอกับการจราจรที่ติดขัด เมื่อรถติด ไม่ว่าคุณจะขับรถหรือเป็นใครก็ตาม ล้วนไม่มีประโยชน์ใดๆ

มากเสียจนจ้านหยินมาถึงบริษัทในขณะนี้

บอดี้การ์ดที่นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารบังเอิญเป็นอาฉี เขามีสายตาที่ดีและเห็นไห่ถง เขาหันหน้าไปทาง จ้านหยินทันทีแล้วพูดว่า "นายน้อย นายหญิงกับคุณหนูซางอยู่ด้วยกันครับ"

เมื่อได้ยินดังนั้น จ้านหยินก็ขมวดคิ้วทันที พวกเขาจะมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง?

คนสองคนไม่มีความเชื่อมโยงระหว่างกัน

เขามองไปข้างหน้าและจำซางเสี