วิลล่าชิงอวิ๋นพ่อ โปรดช่วยพี่ลู่เถอะ มิฉะนั้นเขาจะตาย มู่หรงเสวี่ยคุกเข่าลงบนพื้นและขอร้องฮึ่ม คุณยังมีหน้ามาขอร้องให้เขาเหรอ เด็กคนนี้ฆ่าหงเสี่ยว อาชญากรรมชั่วร้ายมาก หงจุนได้ระดมกำลังทหารชนชั้นทั้งหมดของเมืองเจียงหลิง วันนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ มู่หรงเฉิงด่าว่าพ่อ พี่ลู่เฉินช่วยฉันได้หลายครั้ง ก็เพราะว่าฉันคุณก็ช่วยเขาในครั้งนี้หน่อยเถอะ มู่หรงเสวี่ยน้ําตาไหลตรงตั้งแต่กลับมาที่วิลล่เธอก็คุกเข่าและพยายามขอความช่วยเหลือจากพ่อของเธอเพราะมีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถอดกลั้นหงจุนบ้าได้ก็เพราะว่าเขาเคยช่วยคุณ ผมจึงไม่ได้ฆ่าเขาด้วยกัน หน้ามู่หรงเฉิงเย็นชาพ่อ ถ้าท่านช่วยไว้ชีวิตของพี่ชายลู่เฉิน ฉันจะฟังคุณทุกอย่างในอนาคต มู่หรงเสวี่ยเริ่มคุกเข่าหนักเร็วๆนี้หน้าผากเคาะออกจากเลือดเด็กสาวเหม็นคนนี้ ไม่รู้เรื่องจริงๆมู่หรงเฉิงลุกขึ้นยืนว่า เพื่อเด็กเหม็นที่ไม่เกี่ยวข้อง คุณต้องให้ผมทะเลาะกับตระกูลหงหรือไม่ คุณรู้ไหมว่าอะไรเป็นสถานการณ์สำคัญมาก ฉันไม่สนใจว่าอะไรสถานการณ์ ฉันรู้เพียงว่าพี่ชายลู่เฉินเคยช่วยฉันฉันต้องตอบแทนเขา มู่หรงเสวี่ยไหลน้ําตามาคุณคุณคุณ คุณเป็นคน
ผู้ชายคนนี้กล้ามาจริงๆหรอก นี่ไม่เอาชีวิดจริงๆแล้ว ความกล้าหาญน่ายกย่องแต่โง่เกินไปฝูงชนมีความวุ่นวายและสีหน้าของแต่ละคนดูแตกต่างกัน คุณก็คือลู่เฉินหรอกหงจุนเดินไปข้างหน้า เสียงเหมือนฟ้าร้องฉันเองลู่เฉินไม่เปลี่ยนสีหน้าลูกผมหงเสี้ยวคือคุณฆ่าแล้วหรอกดวงตาของหงจุนอย่างรุนแรงแสงที่รุนแรงใช่ลู่เฉินพยักหน้าอีกครั้งคุกเข่าและพูดหงจุนด่าโกรธว่าให้ผมคุกเข่าหรอก คุณยังไม่มีคุณสมบัติ ลู่เฉินกล่าวว่า คนที่นามสกุลหงผมให้โอกาสคุณหน่อย ตอนนี้ส่งมอบคนที่บุกรุกโรงพยาบาลผิงอัน ในเวลาเดียวกันคุณไปขอโทษด้วยคุกเข่าต่อคนเก่าเมา อย่างนี้ผมยังสามารถปล่อยให้คุณคั้รงหนึ่งได้คําพูดนี้พูดออก ที่เกิดเหตุก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายบ้าเอ้ย เด็กคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ ใก้ลตายยังกล้าถือตัวขนาดนี้หรอกฆ่าหงเสี้ยวตาย ยังให้ตาเฒ่าหงขอโทษด้วย มันเป็นไร้ความผิดทางกฎหมายจริงๆ ถือตัวมากคนที่ไม่รู้ก็ไม่กลัว เด็กคนนี้ยังไม่ตระหนักว่าเขาได้รุกรานใครทุกคนชี้ไปชี้มา พูดคุยเรื่อยๆ.เด็ก คุณรู้ไหมว่าคุณกําลังพูดถึงอะไรใบหน้าของหงจุนกลายเป็นมืดมนผิดปกติว่าตอนนี้คุณจึงเป็นคนจะตาย ถ้าคุณไม่อยากตายแบบน
อีก 10 นาที.ทั้งศิลปะการต่อสู้เป็นร้องไห้คร่ําครวญหมดลู่เฉินยืนอยู่คนเดียวในฝูงชนเหมือนปีศาจพระเจ้าเกิดในโลกศักดิ์สิทธิ์และน่ากลัวชายหนุ่มและหญิงหลายคนตกใจมากแต่ละคนจ้องมองตาเหมือนได้เห็นผีไม่มีใครคาดได้ว่าลู่เฉินรุนแรงขนาดนี้เพียงพึ่งพาแรงของคนเดียวก็แก้ไขทั้งศิลปะการต่อสู้หงได้ต้องรู้ว่าคนเหล่านี้ต่างเป็นคนยอดที่ศิลปะการต่อสู้ คนเดียวก็เท่ากับสิบคนได้แต่สุดท้ายในเวลาเพียงไม่กี่นาทีถูกวางลงทั้งหมดนี่มันบ้าชัดๆบ้าเอ๊ย ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ คุณโชคดีใช่มั้ยเหี้ยกู นี่คือปีศาจที่ออกมาจากไหนเจียงหนิงกับคนที่ไม่กี่คนตื่นตระหนกกลัวแสงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงไม่กี่คนก็ตะลึงปิดปากของพวกเขาคนเดียวสู่คนร้อย ฆ่าทุกอย่างไปหมดนี่มันแปลกใจจริงๆพิพิธภัณฑ์ศิลปะการต่อสู้หง ก็แค่นี้แหอะลู่เฉินยืนอย่างหยิ่ง สายตามองไปหง เด็ก ต้องยอมรับว่าคุณมีความสามารถเล็กน้อยจริงๆ ที่ก่อนผมดูถูกคุณแล้วหงจุนถอดเสื้อคลุมออกและเปิดเผยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและดาบที่เอวของเขาแต่ว่า ก็ถึงแค่นี้แล้ว วันนี้ผมจะเอาชีวิตสุนัขของคุณเองจากนั้นค่อยๆดึงดาบเป็นเวลาทั้งร่างกายล้
แป๊บเมื่อตบครั้งสุดท้ายหล่นลงหน้าของหงจุนเป็นไม่สมบูรณ์ จมูกคดเคี้ยวปากเฉียงฟันลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่ง ดูน่าสงสารมากคนทั้งนั่งอัมพาตอยู่บนพื้นดินไม่มีแรงหนิดเดียวเละอย่างไงเขาไม่ได้คาดคิดว่าลู่เฉินแข็งแกร่งขนาดนี้จนกระทั่งตั้งแต่ต้นจนจบตอบโต้พื้นฐานเขาก็ทำไม่ได้แค่ได้ถูกตีไม่มีแรงต้านทานหนิดเดียวความแข็งแรงนี้กลัวเป็นอันดับสามแรกก็เป็นอย่างนี้เละ ฉัน ฉันไม่ได้ดูผิดใช่มั้ย คุณหงแพ้จริงเหรอ และความพ่ายแพ้ที่เลวร้ายเช่นนี้เด็กคนนี้ คือปีศาจปีศาจอะไรเนี่ยอีกเวลานานศิลปะการต่อสู้ใที่เงียบสงบนมีเสียงในที่สุดแต่ไม่มีใครให้คําตอบเพราะข้อเท็จจริงได้รับการวางไว้ในด้านหน้าหงจุนแพ้จริงๆและถูกบดขยี้ตลอดเวลาที่เรียกว่าอันดับสิบแรก ที่เรียกว่าวันสายรุ้ง ที่เรียกว่าเคล็ดลับฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในขณะที่มันกลายเป็นเรื่องตลกความแข็งแกร่งของลู่เฉินแข็งกว่าที่ทุกคนจินตนาตบมือตีถึงหงจุนไม่มีอารมณ์หนีดเดียวคุณ คุณเป็นใครหงจุนนั่งอัมพาตอยู่บนพื้นดินด้วยใบหน้าบิดและตากลัวเจียงหลิงเล็กๆน้อยๆมีคนที่แข็งแรงขนาดนี้ได้ยังไง ประเด็นคือยังอายุหน้อยขนาดนี้เละมันไม่ปกติเลยผมเป
เอ่อมองไปที่กะโหลกศีรษะที่หลุดออกมาอย่างกระทันหันภายในศิลปะการต่อสู้มีความเงียบสั้นๆครั้งแรกตามด้วยความโกรธและกรีดร้องไม่มีใครคิดได้ว่าหงจุนจะเลือกที่จะฆ่าตัวตายและยังเด็ดขาดดุร้ายดังขนาดนั้นดาบตัดหัวของเขาเองนี่มันบ้าไปแล้ว คุณ คุณทําอะไรกับคุณหง เจียงหนิงตกใจถึงทั้งตัวเหงื่ออยากรู้เหรอ ไปถามเขาด้วยคุณเองไม่สนใจการแสดงออกที่ตกใจของฝูงชน ลู่เฉินหันออกจากพิพิธภัณฑ์ศิลปะการต่อสู้เขาเพิ่งออกจากทีมที่มีอาวุธครบถ้วนก็ปิดล้อมฉากทันทีทุกคนที่เกี่ยวข้องถูกจับกุมส่วนเรีองที่ติดตามมาเป็นยังไงก็ไม่ต้องเขากังวลแล้วตามความสามารถของจ้าวอู๋จี๋,สิ่งเล็กๆน้อยๆจุดสิ้นสุดแค่นี้ไม่มีข้อบกพร่องใดๆแน่นอน. . . .อีกด้านหนึ่ง ภายในวิลล่าชิงอวิ๋นอะไรนะ ลู่เฉินยังไม่ตายหรอกเมื่อข่าวออกมา มู่หรงเฉิงอดทนไม่ไว้ที่ขมวดคิ้วเล็กน้อยว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร หงจุนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่อันดับสิบแรกของรายชื่อดินและยังพาหลายผู้เชี่ยวชาญของตระกูลหงช่วย สู่กับเด็กคนนั้นควรเป็นเรื่องง่ายๆสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงยังไม่เรู้ และไม่มีข้อเสนอแนะใดๆเกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์ศิลปะเพียงรู้ว่าลู่เฉ
เมื่อลู่เฉินกลับไปถึงโรงพยาบาลผิงอันอีกครั้งสิ่งที่ถูกทุบก่อนหน้านี้ได้รับการเรียบร้อยแล้วทั้งโรงพยาบาลสามารถอธิบายได้ว่าเป็นใหม่อาจจะเพราะว่าเหนื่อยเกินไปหลี่ชิงเหยาที่ในขณะได้นอนหลับอยู่บนโต๊ะมองไปที่ใบหน้าสวยซึ่งเหี่ยวแห้งร่วมกับคิ้วงามที่ขมวดเล็ก ๆ น้อย ๆของหลี่ชิงเหยา สายตาของลู่เฉินกลายเป็นซับซ้อนบางอย่างไรก็ตามอีกฝ่ายหนึ่งก็ช่วยชีวิตคนเมาแก่ไว้หัวใจของเขามีการขอบคุณาบางอยู่คิดถึงที่นี่เขาถอดเสื้อคลุมของเขาและวางบนร่างกายของหลี่ชิงเหยาเอ๋หลี่ชิงเหยาทั้งตัวสั่นสะเทือนตื่นขึ้นมาทันทีว่าคุณกลับมาแล้วหรอก ไม่เป็นไรใช่ไหมผมปลอดภัยครับวันนี้ลำบากคุณแล้วครับ ลู่เฉินกล่าวด้วยมีสุภาพไม่ต้องเกรงใจ คุณปู่ไวน์ได้รับบาดเจ็บฉันควรดูแลเขาค่ะ หลี่ชิงเหยาจับปากเหนื่อยทั้งคืนหิวหรือไม่นิดหน่อยหรือเหมือนเดิมก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศอืม ขอบคุณนะรอสักครู่นะลู่เฉินไม่ได้พูดมากก็เดินเข้าไปห้องครัวเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวที่มีทักษะสามปีที่การแต่งงานมาเมื่อหลี่ชิงเหยายุ่นถึงตอนเที่ยงคืนกลับมา เลวาหิวข้าวเขาก็ทำอาหารค่ําให้หลี่ชิงเหยายุ่โดยเฉพาะคือก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศ หลี
คุณพูดว่าอะไร ผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรอกถานหงได้ยินตะลึงตอนแรกตามด้วยหัวเราะว่าฮ่าฮ่าๆคนนามสกุลลู่ คุณกินยาผิดหรือเปล่า แค่คุณเหรอ เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ตลกตายจริงๆ。ลู่เฉิน คุณโกงคนอื่นๆก็ช่างมันเถอะ แต่ตอแหลในด้านหน้าของพวกเราหรอก มันเป็นโจมตีคุณตัวเองเลย หลวี่ยวี่ถางหัวเราะฐานะของอีกฝ่ายหนึ่งเขาได้ตรวจสอบอย่างชัดเจนแค่ไอ้ควายเลย ได้เป็นฝีมือที่ไม่มาตรฐานหนิดเดียว ไม่มีความสามารถที่แท้จริงเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่พวกคุณ และผมสัญญาว่าพวกคุณรับอำนาจตัวแทนไม่ได้ ลู่เฉินพูดจาง ๆฮึ่ม สัญญาหรอก คุณคิดว่าคุณเป็นคนสำคัญจริงๆเหรอถานหงชักปากด้วยดูถูกว่าวันนี้ที่นี่คือหัวหน้าหม่าเป็นผู้รับผิดชอบ เขาแค่พูดคำเดียวก็สามารถตัดสินใจผลสุดท้ายได้ผมไม่รู้จักหัวหน้าหม่าแต่ผมแน่ใจว่าเขาไม่มีอํานาจนี้ ลู่เฉินไม่เปลี่ยนสีเรื่องตลก หัวหน้าหม่าไม่มีอํานาจนี้หรือว่าคุณมี ขอคุณดูตัวเองให้ดีๆ ยังรู้ตัวเองเป็นใครหรือไม่ ถานหงกล่าวด้วยเยาะเย้ยว่าลู่เฉินออกไปเร็วๆเถอะอย่าอับอายอยู่ที่นี่แล้ว หลวี่ยวี่ถางหัวเราะ เหมือนดูตัวตลกอยู่เขาก็ไม่เข้าใจว่าที่สองครั้งที่แล้วเขาตกอยู่ในมือของขยะนี้ได้อย่างไ
หัวหน้าหม่าตบหน้าอกสัญญาว่าบอกความจริงนะผมกับนายลู่เป็นพี่น้องสนิทกันมีมิตรภาพที่สำคัญกว่าชีวิด เมื่อคืนนี้ยังกินข้าวเล่นสาวด้วยกัน มีคำพูดเดียวของผมเขาต้องช่วยให้แน่นอนได้ยินคำพูดนี้ลู่เฉินอดไม่ไว้หัวเราะเบา ๆคนนี้ตอแหลเก่งจังเฮ คุณหัวเราะอะไรหัวหน้าหม่าจ้องตามีไม่พอใจบางพี่หม่าอย่าสนใจเขา แค่ตัวตลกเชยๆ ถานหงจ้องตาหัวหน้าหม่าถ้าคุณสามารถช่วยให้ผมได้รับอำนาจตัวแทน หลังจากเรื่องเสร็จมีของขวัญอีกให้ครับ หลวี่ยวี่ถางรับประกันกล่าวว่าฮ่าฮ่า ได้ได้ เรื่องนี้ผมต้องจัดการให้ดีนะ หัวหน้าหม่าดีใจมากงั้นก็รบกวนหัวหน้าหม่าแล้วนะครับหลวี่ยวี่ถางก็ตามหัวเราะด้วยตามระดับที่ความร้อนของยาเม็ดบำรุงหน้าเมื่อมีอํานาจตัวแทนแล้วต้องได้รับหลายเงินแน่ถึงเวลานั้นฟื้นฟูคตระกูลจะเป็นความจริงได้คุณหลวี่นอกจากอํานาจตัวแทนผมยังมีธุรกิจอีกไม่ทราบว่าคุณสนใจหรือไม่ครับ หัวหน้าหม่าจู่ ๆก็ กล่าวว่าด้วยลึกลับ โอ้ ธุรกิจอะไรครับ หลวี่ยวี่ถางเงยคิ้วหัวหน้าหม่ามองไปรอบๆก่อนแล้วลดเสียงลงว่า บริษัทของพวกเรามีมาตรฐานสูงมากสําหรับยาเม็ดบำรุงหน้า บางผลิตภัณฑ์ที่คุณภาพด้อยกว่าจะทําลายหัวหน้าพวกเรา