Share

บทที่ 184

หลังจากที่ส่งฉาวอานอานถึงบ้านลู่เฉินก็กลับไปที่โรงพยาบาลผิงอัน

แต่เพิ่มเปิดประตูที่อยู่ภายในฉากแต่ทำให้เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย

แค่เห็นในโรงพยาบาลเหมือนถูกทุบทั่วไป

ดูวุ่นวายมาก

กล่องยากระจัดกระจายอยู่ทั่ว

ส่วหลี่ชิงเหยาวิ่งไปรอบๆบ้านด้ายใบหน้ากังวลและเป็นเหงื่อ

ไส้เดือนขาว...ไส้เดือนขาวอยู่ที่ไหน

เธอถือใบสั่งยาในมือและมองไปรอบๆและในที่สุดก็อยู่ในตู้ยาที่สูงได้เห็นกล่องยาที่เก็บไว้

เธอแค่ได้เหยียบเก้าอี้ไปเอาเนื่องจากสูงเกินไป

คุณกําลังทําอะไร

ลู่เฉินออกเสียงเย็นทันที

หลี่ชิงเหยาตกใจลงโดยตรงจากเก้าอี้

เมื่อเห็นหัวใก้ลจะถึงที่พื้นดินลู่เฉินจกอดเธอไว้อย่างมิจิตสํานึก

ร่างกายที่อ่อนของใหลี่ชิงเหยานในอ้อมของลู่เฉินด้วยลิ่นหอม

ลู่เฉินไม่ได้ลังเลหลังจากที่ช่วยคนยืนดี เขาก็ปล่อยมือทันที

คุณกลับมาแล้วเหรอ

ตาของหลี่ชิงเหยาสว่างเล็กน้อยแต่เร็วๆนี้ถูกปกปิดว่าคุณไปที่ไหนตอนกลางคืน ทําไมโทรศัพท์ก็ไม่ติดต่อได้

เพิ่งออกไปเที่ยวไม่ได้สนใจมือถือ คุณมาทําอะไร สีหน้าลู่เฉินมองไม่แยแส

ตามนีสัยที่ถือตัวของหลี่ชิงเหยาไม่เคยมาหาเขาก่อน

ฉันบังเอิญเดินผ่านและเห็นคุณปู่ไวน์เป็นลมที่ประตูเลยก็พาเขา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
Annop TH
แปลเดาๆ กูเกิ้วคากสะเลด
goodnovel comment avatar
Apisak Ps
เริ่มจะแปลแปลกๆแล้วนะครับเหมือนไม่เรียบเรียงเลยเสียเหรียญ​อ่านนะตรวจสอบสักนิด
goodnovel comment avatar
ชูเกียรติ แสงบุตร
แปลให้มันน่าอ่านหน่อยไม่ได้รึ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status