เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 192
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 193
คุณ คุณกล้าตีผมหัวหน้าหม่าคลุมใบหน้าที่ร้อน ทั้งตกใจและโกรธเขาเป็นคนของตระกูลฉาวเละ ปกติไปที่ไหนก็ได้ความเคารพของคนอื่นอยุ่เมื่อไหร่ที่ถูกตบมือตบคุณก็ยังไง คุณเป็นผู้เฝ้ายังยักยอกเอง เอาปลอมแกล้งดี หรือว่าไม่ควรตบหรอกลู่เฉินกล่าววอยู่ตบขึ้นไปอีกตบถึงหัวหน้าหม่าวิงเวียน จมูกและปากมีเลือดการเคลื่อนไหวนี้ได้ดึงดูดเข้าชมของผู้คนจํานวนมากทันทีเหี้ย ดนนี้เป็นใคร หัวหน้าหม่าก็กล้าตีด้วยหรอกในเขตของตระกูลฉาวหาเรื่อง ฉันแค่พูดได้ว่าสุดยอดลูกวัวพึ่งเกิดไม่กลัวเสือ เดี๋ยวจะโชคร้ายแล้วทุกคนชี้ไปชี้มา พูดคุยไม่หยุคคนนามสกุลลู่ คุณบ้าไปแล้วเหรอ รีบหยุดนะถานหงตกใจ รีบออกเสียงให้หยุดลู่เฉิน คุณรู้ไหมว่าคุณสร้างปัญหาใหญ่แล้ว ได้ตีหัวหน้าหม่าผมจะเห็นคุณเดินออกจากประตูนี้ได้ยังไง หลวี่ยวี่ถางด่าด้วยเสียงค่ำ แต่ลู่เฉินไม่มีปฏิกิริยา ต่อสู้กับหัวหน้าหม่าคําสบประมาทไม่สํานึกผิดก็ช่างมันเถอะ ยังดีคนด้วยไม่มีกฎหมายจริงๆมาคน รีบมาคนหัวหน้าหม่าร้องไห้เร็วๆนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจํานวนมากมาถึงจากทุกที่ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ล้อมรอบลู่เฉินไว้ คนนามสกุลลู่ กล้าตบหัวหน้า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 194
ได้ยินมั้ย ทุกคนก็บอกว่าคุณขโมยมัน ฟางหยวนรอยยิ้มอย่างล้อเล่นขยะอะไร กล้าที่กีดกั้นเส้นทางการเงินของเขาท่านประธานฟาง ดูสถานการณ์ในวันนี้คุณจะปกป้องเขาแล้วหรอกลู่เฉินตาเอียงและสายตาที่ไม่มีน้ำใจบางเป็นผู้นำไม่ดีพนักงานก็เลวไปด้วยจริงๆตอนแรกคิดว่าหัวหน้าหม่าเลวมากแล้วแต่ไม่คิดได้ว่าฟางหยวนคนนี้เลวร้ายยิ่งขึ้นพลิกกลับดํากับขาว ใส่ความใส่ร้ายที่จริงคือผู้ใต้บังคับบัญชาทําผิดแต่กลับใส่ร้ายเขามันเป็นระรานคนจริงๆปกป้องก็ยังไง คุณคิดว่าที่นี่เป็นเขตของใครท่านประธานฟางชักปากด้วยดูถูกว่า ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณ คุกเข่าขอโทษให้หัวหน้าหม่าเดี๋ยวนี้ แล้วยอมรับความผิดพลาดมิฉะนั้นผมจะให้คุณอยู่เตาเผาขมตลอดชีวิตคุณแน่ใจหรือไม่ว่าจะทําเช่นนี้ ลู่เฉินถามหรือว่าคุณคิดว่าผมล้อเล่นกับคุณอยู่ ตีสุนัขยังต้องมองหน้าของเจ้าของ คุณเป็นเหี้ยใครยังกล้ามาสถานที่ของผม ตอนนี้คุกเข่าลงและยอมรับความผิดพลาดเดี๋ยวนี้ ฟางหยวนจ้องมองด่าว่าได้ยินไหม คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้หัวหน้าหม่าหัวเราะเย็นชา ทำหน้าแบบผมควบคุมคุณอยู่คนนามสกุลลู่ ถ้ารู้วันนี้ได้นานยังทําแบบนี้ทำไม นี่คือผลที่คุณมายุ่ง ถานหงก็เริ่มมอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่195
“อะไรนะ! คุณลู่?!”ฟางหยวนตกตะลึงด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาแม้ว่าวันนี้เขาจะได้รับข่าวล่วงหน้าว่ามิสเตอร์ลู่ผู้พัฒนายาเม็ดบำรุงหน้าจะปรากฏตัวด้วยแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเด็กขนาดนี้“ไม่ ไม่ใช่หรอก? เขา เขา เขา... เขาคือคุณลู่!”ดวงตาของหัวหน้าหม่าเบิกกว้าง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยเขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าเจ้าของที่แท้จริงของเรื่องไร้สาระที่เขาอวดอ้างมานานนั้นอยู่ที่แท้อยู่ข้างๆเขาแย่แล้ว แย่แล้ว สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีแล้ว!“คุณลู่？ลู่เฉิน？！”ถานหงมองซ้ายขวา ด้วยหน้าที่ดูตกใจใช่แน่นะ？ลู่เฉินคือคุณลู่จริงๆเหรอ? ผู้ชายที่เก่งกาจคนนั้นที่พัฒนายาเม็ดบำรุงหน้าเหรอ?เป็นไปได้ยังไง? !“เด็กคนนี้มีความสามารถขนาดไหนกัน จริง ๆ แล้วเขามีสูตรยาเม็ดบำรุงหน้าเหรอ?” หลวี่ยวี่ถางรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็รู้สึกอิจฉาคุณรู้ไหมว่ายาวิเศษอย่างยาเม็ดบำรุงหน้าก็เพียงพอที่จะสร้างครอบครัวที่ร่ำรวยได้แต่บังเอิญว่าสมบัติดังกล่าวตกไปอยู่ในมือของผู้แพ้เปลืองทรัพยากรจริงๆ!“คุณฟาง ฉันขอถามคุณอีกครั้ง”ในเวลานี้ ฉาวซวนเฟยก็เปิดปากอีกครั้ง: "คุณคิดว่าคุณลู่เป็นคนที่สามารถขโมยยาเม็ดบำรุงหน้าหรอ"“นี่…
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่196
“คุณ คุณกล้าตบฉันเหรอ?”ฟางหยวนปิดหน้าด้วยความไม่เชื่อ“ฉันไม่เพียงแต่ตบคุณเท่านั้น ฉันจะบอกให้คุณเก็บของและออกไปด้วย จากนี้ไป คุณจะไม่เป็นรองประธานของบริษัทของเราอีกต่อไป!” ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา“ฉาวซวนเฟย! มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ฉันทำงานหนักในบริษัทมาหลายปีแล้ว และฉันก็ทำงานหนักโดยไม่มีเครดิตใดๆ เพื่อคนสารเลวเช่นนี้ คุณถึงกับจะไล่ฉันออก? คุณไม่กลัวเหรอว่า พนักงานจะผิดหวังไหม!” ฝางหยวนดูขุ่นเคือง“ทำไม? คุณกำลังขู่ฉันเหรอ? คุณมีสิทธิ์อะไร?”ฉาวซวนเฟยเยาะเย้ย: "ฉันจะบอกความจริง วันนี้ฉันไม่เพียงแต่จะไล่คุณออกเท่านั้น แต่ยังจะส่งคุณเข้าคุกด้วย! สิ่งสกปรกทุกอย่างที่คุณทำจะถูกบันทึกไว้ที่นี่ ซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับคุณที่จะอยู่ในนั้นตลอดชีวิต!”“ฉาวซวนเฟย! คุณกล้าดียังไง! ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณฉาวชิงซู!” ฟางหยวนตะโกนด้วยสีหน้าดุร้าย“ฉาวชิงซู? ฮะ... คุณลองเรียกเขามาสิ คุณคิดว่าฉันไม่กล้าตบเขาหรอ?” ฉาวซวนเฟยใบหน้าจริงจังฉาวชิงซูที่เพิ่งเข้ามาก็ถอยกลับทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้ให้ตายเถอะ เสือโคร่งกำลังแสดงพลังของเธอ ฉันไม่อาจทำให้เธอขุ่นเคืองได้"ฉาวซวนเฟย! แกทำแบบนี้ไม่ได้ ฉัน..."“
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่197
“โอเค โอเค อดีตก็คืออดีต เรามาคุยเรื่องธุรกิจกันดีกว่า...”ในเวลานี้ หลวี่ยวี่ถางทำให้ทุกอย่างราบรื่นขึ้นและพูดว่า: "ลู่เฉิน ในชางเย่นชาง ผมสนใจสิทธิตัวแทนของยาเม็ดบำรุงหน้ามาก นี่คือเช็คหนึ่งล้านเพื่อซื้อตัวแทนให้คุณ"“หนึ่งล้านเหรอ? คุณให้ขอทานเหรอ?” ลู่เฉินค่อนข้างตลกไม่น้อย"เฮ้ย! หนึ่งล้านไม่พอสำหรับพอ คุณโลภเกินไปแล้ว!"ถานหงพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ: "อย่าคิดว่าคุณจะสามารถแสดงพลังของคุณได้โดยให้ใบสั่งยาแก่ตระกูลฉาว สุดท้ายแล้ว คุณแค่ใช้ประโยชน์จากตระกูลฉาวเท่านั้น!"“ลู่เฉิน เร็วๆหน่อยเถอะ คุณสามารถต่อราคาได้ จะต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไรในการหาเอเจนซี่ให้ผม?” หลวี่ยวี่ถางพยายามสงบสติอารมณ์“ไม่สำคัญว่าคุณมีเงินมากแค่ไหน ด้วยนิสัยของคุณ คุณไม่สมควรที่จะเป็นตัวแทนของยาเม็ดบำรุงหน้า” ลู่เฉินตรงไปตรงมามาก“อะไรนะ จะไม่เอาเงินเหรอ?” หลวี่ยวี่ถางหรี่ตาลง“มันขึ้นอยู่กับว่าเป็นเงินประเภทไหน เงินของคุณเหม็นเกินไปและผมไม่ชอบมัน” ลู่เฉินปฏิเสธ“ลู่เฉิน! อย่าล้ำเส้นมากเกินไป!”ใบหน้าของหลวี่ยวี่ถางเข้มขึ้น: "ผมไว้หน้าคุณเพียงพอแล้ว ฉันไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่คราวนี้ คุณไม่ควร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่198
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ภายในวิลล่าตระกูลหลี่“แม่! เกิดเรื่องแล้ว มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเสี่ยวหง!”หลี่ห้าววิ่งเข้าไปในประตูอย่างเร่งรีบ“มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?”จางชุ่ยฮัวที่กำลังเคี้ยวเมล็ดแตงโมไม่ตอบสนองใดๆ“ลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางโทรมาบอกว่าเสี่ยวหงถูกจับเข้าคุก!” หลี่ห้าวพูดด้วยความประหลาดใจ“อะไรนะ？！”เมื่อได้ยินสิ่งนี้จางชุ่ยฮัวก็กระโดดขึ้นมาทันที: "เป็นไปได้ยังไง? เสี่ยวหงถูกจับได้อย่างไรในเมื่อเธอเก่งขนาดนี้!"“ผมได้ยินจากลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางว่าวันนี้เสี่ยวหงไปบ้านของฉาวเพื่อซื้อยาเม็ดบำรุงหน้า ตอนนั้นทะเลาะกับลู่เฉิน จากนั้นเสี่ยวหงก็ถูกจับในข้อหาขโมยยา” หลี่ห้าวอธิบาย“ขโมยยาเหรอ ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้! แม้ว่าเสี่ยวหงจะค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่เธอจะไม่ขโมยเด็ดขาด!”ขณะที่เธอกำลังพูดจางชุ่ยฮัวก็ตอบสนองทันที: "เดี๋ยวก่อน! คุณเพิ่งบอกว่าเสี่ยวหงมีความขัดแย้งกับลู่เฉินแล้วถูกได้ เป็นไปได้ไหมที่ลู่เฉินผู้ไร้ประโยชน์นั้นกำลังสร้างเรื่อง? "“ถูกต้อง! ลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางก็พูดแบบเดียวกัน!”หลี่ห้าวพยักหน้าอย่างจริงจัง: "ไอ้ขี้แพ้นั้นไม่พอใจเรามาโดยตลอด คราวนี้เขาต้องหาทางแก้แค้นและจงใจใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 199
ณ ตอนเที่ยง.ผู้แทนจำหน่ายลู่เฉินซึ่งได้กลับมาที่โรงพยาบาลผิงอันแต่ทันทีที่เข้าไปในประตูก็พบว่ามีคนอยู่ที่บ้านเธอเป็นสาวหน้าตาหวานอายุสิบเจ็ดหรือสิบแปดปีเด็กหญิงผมหางม้า แต่งกายเรียบง่าย กำลังทำความสะอาดในโรงพยาบาลเธอยุ่งมากจนเหงื่อออกท่วมหัวในทางกลับกัน ชายขี้เมาก็ทรุดตัวลงบนเตียงและหลับไป โดยมีผ้าห่มที่หายากคลุมตัวเขาไว้“คุณลู่ คุณกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อหญิงสาวเห็นลู่เฉิน เธอก็ลุกขึ้นยืนและทำความเคารพทันที โดยดูประหม่าเล็กน้อย“คุณเป็นใคร?” ลู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ฉันชื่อหลินหว่าน คุณฉาวจัดให้ฉันมาที่นี่เพื่อดูแลคุณปู่จิ่ว” เด็กหญิงก้มศีรษะลงแล้วพูด“เธอเป็นผู้ใหญ่แล้วเหรอ?” ลู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเขาคิดว่าฉาวซวนเฟยจะส่งพี่เลี้ยงเด็กที่อายุสี่สิบห้าสิบมา ไม่คิดว่าจะเป็นเด็กสาววัยรุ่น“เป็นผู้ใหญ่แล้ว! หว่านเอ๋ออายุสิบแปดแล้ว!” หลินหว่านพยักหน้าอย่างหนัก“เด็กน้อย ผมคิดว่าเธอยังเด็กเกินไป ในวัยของคุณ เธอควรจะเรียนหนังสือ” ลู่เฉินส่ายหัวมันเป็นคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่เมื่อหลินหว่านได้ยิน เธอก็คุกเข่าลงบนพื้น"ผั่วะ" ทันที"คุณลู่! ได้โปรดอย่าขับไล่หว่านเอ๋อออกไปเลย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่200
เขารู้ว่าหลินหว่านเอ๋อรู้สึกไม่มั่นคงอย่างยิ่งหากต้องการให้อีกฝ่ายไม่ทำอะไรจริงๆ พวกเขาจะไม่รู้ถึงผิดถูก“กริ๊งๆๆๆ......”ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือดังขึ้นลู่เฉินรับสายและได้ยินเสียงแปลกๆ“สวัสดี นี่คุณลู่ใช่ไหม? สวัสดี ฉันชื่อจางหยาน สารวัตรคนใหม่ของโรงพัก”“ที่แท้คือสารวัตรจาง ไม่ทราบว่ามีอะไรหรอ?” ลู่เฉินค่อนข้างประหลาดใจ“คือเราเพิ่งจับคนร้ายชื่อถานหงได้ จากการสอบสวน เธอเคยเป็นพี่สะใภ้ของคุณ และเธอมีความเกี่ยวข้องกับคดีขโมยของยาเม็ดบำรุงหน้า ฉันอยากถามว่าคุณอยากให้เธอรับผิดชอบหรือไม่” จางหยานกล่าวอย่างไม่แน่นอน“ลืมไปเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ” ลู่เฉินตอบแม้ว่าเขาจะไม่ชอบถานหง แต่เขาก็ไม่อยากที่จะล้างแค้นเธอและส่งเธอเข้าคุก"เอาล่ะ ฉันรู้ว่าต้องทำอะไร คุณลู่ ไม่รบกวนคุณแล้ว"“......”หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว ลู่เฉินก็หยิบหนังสือโบราณออกมาและเริ่มอ่านนี่คือนิสัยของเขาเวลามีงานหรือไม่มีงาน เขาจะอ่านหนังสือ“ลู่เฉิน! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนด้วยความโกรธอยู่นอกประตูหลังจากนั้นทันทีจางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวและพวกอันธพาลอีกสองสามคนก็รีบเข้ามาอย่างดุเดือด“คุณมีธ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
