“คุณ คุณกล้าตบฉันเหรอ?”ฟางหยวนปิดหน้าด้วยความไม่เชื่อ“ฉันไม่เพียงแต่ตบคุณเท่านั้น ฉันจะบอกให้คุณเก็บของและออกไปด้วย จากนี้ไป คุณจะไม่เป็นรองประธานของบริษัทของเราอีกต่อไป!” ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา“ฉาวซวนเฟย! มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ฉันทำงานหนักในบริษัทมาหลายปีแล้ว และฉันก็ทำงานหนักโดยไม่มีเครดิตใดๆ เพื่อคนสารเลวเช่นนี้ คุณถึงกับจะไล่ฉันออก? คุณไม่กลัวเหรอว่า พนักงานจะผิดหวังไหม!” ฝางหยวนดูขุ่นเคือง“ทำไม? คุณกำลังขู่ฉันเหรอ? คุณมีสิทธิ์อะไร?”ฉาวซวนเฟยเยาะเย้ย: "ฉันจะบอกความจริง วันนี้ฉันไม่เพียงแต่จะไล่คุณออกเท่านั้น แต่ยังจะส่งคุณเข้าคุกด้วย! สิ่งสกปรกทุกอย่างที่คุณทำจะถูกบันทึกไว้ที่นี่ ซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับคุณที่จะอยู่ในนั้นตลอดชีวิต!”“ฉาวซวนเฟย! คุณกล้าดียังไง! ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณฉาวชิงซู!” ฟางหยวนตะโกนด้วยสีหน้าดุร้าย“ฉาวชิงซู? ฮะ... คุณลองเรียกเขามาสิ คุณคิดว่าฉันไม่กล้าตบเขาหรอ?” ฉาวซวนเฟยใบหน้าจริงจังฉาวชิงซูที่เพิ่งเข้ามาก็ถอยกลับทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้ให้ตายเถอะ เสือโคร่งกำลังแสดงพลังของเธอ ฉันไม่อาจทำให้เธอขุ่นเคืองได้"ฉาวซวนเฟย! แกทำแบบนี้ไม่ได้ ฉัน..."“
“โอเค โอเค อดีตก็คืออดีต เรามาคุยเรื่องธุรกิจกันดีกว่า...”ในเวลานี้ หลวี่ยวี่ถางทำให้ทุกอย่างราบรื่นขึ้นและพูดว่า: "ลู่เฉิน ในชางเย่นชาง ผมสนใจสิทธิตัวแทนของยาเม็ดบำรุงหน้ามาก นี่คือเช็คหนึ่งล้านเพื่อซื้อตัวแทนให้คุณ"“หนึ่งล้านเหรอ? คุณให้ขอทานเหรอ?” ลู่เฉินค่อนข้างตลกไม่น้อย"เฮ้ย! หนึ่งล้านไม่พอสำหรับพอ คุณโลภเกินไปแล้ว!"ถานหงพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ: "อย่าคิดว่าคุณจะสามารถแสดงพลังของคุณได้โดยให้ใบสั่งยาแก่ตระกูลฉาว สุดท้ายแล้ว คุณแค่ใช้ประโยชน์จากตระกูลฉาวเท่านั้น!"“ลู่เฉิน เร็วๆหน่อยเถอะ คุณสามารถต่อราคาได้ จะต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไรในการหาเอเจนซี่ให้ผม?” หลวี่ยวี่ถางพยายามสงบสติอารมณ์“ไม่สำคัญว่าคุณมีเงินมากแค่ไหน ด้วยนิสัยของคุณ คุณไม่สมควรที่จะเป็นตัวแทนของยาเม็ดบำรุงหน้า” ลู่เฉินตรงไปตรงมามาก“อะไรนะ จะไม่เอาเงินเหรอ?” หลวี่ยวี่ถางหรี่ตาลง“มันขึ้นอยู่กับว่าเป็นเงินประเภทไหน เงินของคุณเหม็นเกินไปและผมไม่ชอบมัน” ลู่เฉินปฏิเสธ“ลู่เฉิน! อย่าล้ำเส้นมากเกินไป!”ใบหน้าของหลวี่ยวี่ถางเข้มขึ้น: "ผมไว้หน้าคุณเพียงพอแล้ว ฉันไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่คราวนี้ คุณไม่ควร
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ภายในวิลล่าตระกูลหลี่“แม่! เกิดเรื่องแล้ว มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเสี่ยวหง!”หลี่ห้าววิ่งเข้าไปในประตูอย่างเร่งรีบ“มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?”จางชุ่ยฮัวที่กำลังเคี้ยวเมล็ดแตงโมไม่ตอบสนองใดๆ“ลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางโทรมาบอกว่าเสี่ยวหงถูกจับเข้าคุก!” หลี่ห้าวพูดด้วยความประหลาดใจ“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินสิ่งนี้จางชุ่ยฮัวก็กระโดดขึ้นมาทันที: "เป็นไปได้ยังไง? เสี่ยวหงถูกจับได้อย่างไรในเมื่อเธอเก่งขนาดนี้!"“ผมได้ยินจากลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางว่าวันนี้เสี่ยวหงไปบ้านของฉาวเพื่อซื้อยาเม็ดบำรุงหน้า ตอนนั้นทะเลาะกับลู่เฉิน จากนั้นเสี่ยวหงก็ถูกจับในข้อหาขโมยยา” หลี่ห้าวอธิบาย“ขโมยยาเหรอ ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้! แม้ว่าเสี่ยวหงจะค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่เธอจะไม่ขโมยเด็ดขาด!”ขณะที่เธอกำลังพูดจางชุ่ยฮัวก็ตอบสนองทันที: "เดี๋ยวก่อน! คุณเพิ่งบอกว่าเสี่ยวหงมีความขัดแย้งกับลู่เฉินแล้วถูกได้ เป็นไปได้ไหมที่ลู่เฉินผู้ไร้ประโยชน์นั้นกำลังสร้างเรื่อง? "“ถูกต้อง! ลูกพี่ลูกน้องยวี่ถางก็พูดแบบเดียวกัน!”หลี่ห้าวพยักหน้าอย่างจริงจัง: "ไอ้ขี้แพ้นั้นไม่พอใจเรามาโดยตลอด คราวนี้เขาต้องหาทางแก้แค้นและจงใจใ
ณ ตอนเที่ยง.ผู้แทนจำหน่ายลู่เฉินซึ่งได้กลับมาที่โรงพยาบาลผิงอันแต่ทันทีที่เข้าไปในประตูก็พบว่ามีคนอยู่ที่บ้านเธอเป็นสาวหน้าตาหวานอายุสิบเจ็ดหรือสิบแปดปีเด็กหญิงผมหางม้า แต่งกายเรียบง่าย กำลังทำความสะอาดในโรงพยาบาลเธอยุ่งมากจนเหงื่อออกท่วมหัวในทางกลับกัน ชายขี้เมาก็ทรุดตัวลงบนเตียงและหลับไป โดยมีผ้าห่มที่หายากคลุมตัวเขาไว้“คุณลู่ คุณกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อหญิงสาวเห็นลู่เฉิน เธอก็ลุกขึ้นยืนและทำความเคารพทันที โดยดูประหม่าเล็กน้อย“คุณเป็นใคร?” ลู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ฉันชื่อหลินหว่าน คุณฉาวจัดให้ฉันมาที่นี่เพื่อดูแลคุณปู่จิ่ว” เด็กหญิงก้มศีรษะลงแล้วพูด“เธอเป็นผู้ใหญ่แล้วเหรอ?” ลู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเขาคิดว่าฉาวซวนเฟยจะส่งพี่เลี้ยงเด็กที่อายุสี่สิบห้าสิบมา ไม่คิดว่าจะเป็นเด็กสาววัยรุ่น“เป็นผู้ใหญ่แล้ว! หว่านเอ๋ออายุสิบแปดแล้ว!” หลินหว่านพยักหน้าอย่างหนัก“เด็กน้อย ผมคิดว่าเธอยังเด็กเกินไป ในวัยของคุณ เธอควรจะเรียนหนังสือ” ลู่เฉินส่ายหัวมันเป็นคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่เมื่อหลินหว่านได้ยิน เธอก็คุกเข่าลงบนพื้น"ผั่วะ" ทันที"คุณลู่! ได้โปรดอย่าขับไล่หว่านเอ๋อออกไปเลย
เขารู้ว่าหลินหว่านเอ๋อรู้สึกไม่มั่นคงอย่างยิ่งหากต้องการให้อีกฝ่ายไม่ทำอะไรจริงๆ พวกเขาจะไม่รู้ถึงผิดถูก“กริ๊งๆๆๆ......”ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือดังขึ้นลู่เฉินรับสายและได้ยินเสียงแปลกๆ“สวัสดี นี่คุณลู่ใช่ไหม? สวัสดี ฉันชื่อจางหยาน สารวัตรคนใหม่ของโรงพัก”“ที่แท้คือสารวัตรจาง ไม่ทราบว่ามีอะไรหรอ?” ลู่เฉินค่อนข้างประหลาดใจ“คือเราเพิ่งจับคนร้ายชื่อถานหงได้ จากการสอบสวน เธอเคยเป็นพี่สะใภ้ของคุณ และเธอมีความเกี่ยวข้องกับคดีขโมยของยาเม็ดบำรุงหน้า ฉันอยากถามว่าคุณอยากให้เธอรับผิดชอบหรือไม่” จางหยานกล่าวอย่างไม่แน่นอน“ลืมไปเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ” ลู่เฉินตอบแม้ว่าเขาจะไม่ชอบถานหง แต่เขาก็ไม่อยากที่จะล้างแค้นเธอและส่งเธอเข้าคุก"เอาล่ะ ฉันรู้ว่าต้องทำอะไร คุณลู่ ไม่รบกวนคุณแล้ว"“......”หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว ลู่เฉินก็หยิบหนังสือโบราณออกมาและเริ่มอ่านนี่คือนิสัยของเขาเวลามีงานหรือไม่มีงาน เขาจะอ่านหนังสือ“ลู่เฉิน! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนด้วยความโกรธอยู่นอกประตูหลังจากนั้นทันทีจางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวและพวกอันธพาลอีกสองสามคนก็รีบเข้ามาอย่างดุเดือด“คุณมีธ
"หลี่ห้าว! ให้คุณสามวินาที ขอโทษหว่านเอ๋อร์เดี๋ยวนี้! "ลู่เฉินลุกขึ้นอย่างช้าๆ สีหน้าของเขามืดมน"ขอโทษ? แกแม่งเป็นใคร? แกบอกว่าขอโทษก็ต้องขอโทษเหรอ? ""อีกอย่าง ก็แค่อีดอกคนหนึ่งไม่ใช่หรอ? ที่กูตบเธอ แกจะทำอะไรกูได้ล่ะ? ถ้าหยุมหยิมอีก เชื่อไหมว่ากูจะซ้อมแกด้วยกัน? ! "หลี่ห้าวเบิกตากว้าง ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย"ดื้อด้าน!"หลี่ห้าวกรีดร้องด้วยเสียง “อ้า” แล้วบินกลับห่างออกไปหลายเมตรทันที ตัวเขาโค้งเหมือนเป็นกุ้ง และปวดจนกลิ้งไปมา"แก.....แกกล้าที่จะต่อยลูกชายกู? ""แกที่เป็นไอ้สัตว์ที่ไร้มนุษยธรรม! กูจะสู้ตายกับแก! "จางชุ่ยฮัวตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็โกรธขึ้น และพุ่งไปด้วยร้องเอะอะเธอเริ่มตีลู่เฉิน เป็นวิธีของคนไร้เหตุผลทั้งหมด"ไปให้พ้น!"ร่างกายลู่เฉินสะบัดหนึ่งที แรงที่มองไม่เห็นผลักดันให้จางชุ่ยฮัวถอยหลังไปเรื่อยๆแต่เธอยืนไม่มั่นคง แล้วก็นั่งอยู่บนพื้นด้วยส่งเสียง"โอ๊ย" หัวเธอยังชนบนประตู" แก แก แก . . . . . . แกนี่มันไอ้สัตว์! แม้แต่กูแกก็กล้าลงมือตีหรือ? "" ไม่มีขื่อมีแปจริงๆ! ""ทำไมตอนนั้นตระกูลหลี่เราถึงได้เลี้ยงแกที่เป็นคนเนรคุณ? "จางชุ่ยฮัวน
ความไม่พอใจที่สะสมมาเป็นเวลานาน ในที่สุดก็พูดออกมาแล้ว"แก แก แก...แกเพ้อเจ้อ!"จางชุ่ยฮัวไม่เชื่อแม้แต่น้อย เธอหยิ่งมากขึ้น "แกมีความสามารถอะไรที่จะช่วยเรา? ที่ลูกสาวฉันสามารถมีวันนี้ เป็นความยอดเยี่ยมของเธอเอง! ไม่เกี่ยวอะไรกับแก! ""อีกอย่าง อย่าคิดว่าแกเก่งจริงๆ ที่แกสามารถมีวันนี้ แค่พึ่งพกับาผู้หญิงเท่านั้น!""ถ้าไม่มีคุณฉาวปกป้องแก ตระกูลหม่าจะฆ่าแกไปนานแล้ว!""ดังนั้น แกอย่ามีความสุขเร็วเกินไป เพียงแค่ชายที่เกาะผู้หญิงกินที่ไร้ความสามารถเช่นแก ไม่ช้าก็เร็ว แกจะถูกคุณฉาวทิ้งไป""ถึงเวลานั้น แกก็ตกอับจนทุกคนรังแกได้!"เมื่อได้ยินอย่างนี้ ลู่เฉินแค่ยิ้มด้วยส่ายหัวตามที่คาดไว้เลย แม้ว่าเขาจะบอกมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ คนเหล่านี้ไม่เชื่อแม้แต่น้อยเลยในการเหมารวมของคนในตระกูลหลี่ เขาเป็นไอ้คนขยะที่ธรรมดาเสมอแน่นอนว่า เขาก็ไม่สนใจ"เอาล่ะ ผมไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระกับพวกคุณ ออกจากโรงพยาบาลทันที ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ!" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา"แกแม่งรอดูนะ! เราจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด! "หลังจากที่โหยกเหยกไป หลี่ห้าวก็พยุงจางชุ่ยฮัวขึ้นบนรถและจากไปเขาสู้ไม่ไหวเลย ได้แต่
วิดีโอในโทรศัพท์มือถือเป็นภาพของลู่เฉินซ้อมคนเขาเตะให้หลี่ห้าวบินไปก่อน แล้วก็ผลักจางชุ่ยฮัว จนให้เธอล้มลงกับพื้น หัวชนบนประตู.ในที่สุด มันปิดท้ายด้วยลู่เฉินตบหน้าหลี่ห้าวสองครั้งวิดีโอถูกตัดต้นและท้ายไป มีเพียงภาพไม่มีเสียงหลังจากดูจบ หลี่ชิงเหยาได้แข็งทื่อไปแล้วก่อนหน้านี้เธอยังไม่กล้าเชื่อเลย แต่วิดีโออยู่นี่ เธอไม่เชื่อไม่ได้เลย"พี่ครับ! คุณเห็นไหมล่ะ? นี่คือหลักฐานที่เขาซ้อมคน! ""แม่อายุมากแล้ว จะสามารถทนต่อความรุนแรงของไอ้ขยะนี้ได้อย่างไร?""เราเพิ่งไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจสอบแล้ว หมอบอกว่าการกระทบกระเทือนทางสมองของแม่ร้ายแรงมาก และมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นโรคอัลไซเมอร์!""และกระดูกในร่างกายก็หักไปกี่ชิ้น หลังจากนั้นแม้ดูแลตัวเองก็ยากที่จะทำได้เลย""พี่ครับ! ผู้ชายแบบนี้ ไอ้สัตว์แบบนี้ คุณยังจะเชื่อเขาอีกเหรอ?! "หลี่ห้าวกัดฟัน เขาดูเศร้าเสียใจ"ทำไม? ทำไมเขาต้องทำอย่างนั้น? "หลี่ชิงเหยากำมืออย่างแน่น หน้าที่สวยของเธอซีดลงความสัมพันธ์ระหว่างสองคนเพิ่งจะผ่อนคลายบ้าง และแม้กระทั่งเธอมีความคิดที่จะกลับมาแต่งงานใหม่อีกครั้งแต่ทำไม ลู่เฉินต้องซ้อมแม่เธอ?หรือว่า เขา