เอ่อมองไปที่กะโหลกศีรษะที่หลุดออกมาอย่างกระทันหันภายในศิลปะการต่อสู้มีความเงียบสั้นๆครั้งแรกตามด้วยความโกรธและกรีดร้องไม่มีใครคิดได้ว่าหงจุนจะเลือกที่จะฆ่าตัวตายและยังเด็ดขาดดุร้ายดังขนาดนั้นดาบตัดหัวของเขาเองนี่มันบ้าไปแล้ว คุณ คุณทําอะไรกับคุณหง เจียงหนิงตกใจถึงทั้งตัวเหงื่ออยากรู้เหรอ ไปถามเขาด้วยคุณเองไม่สนใจการแสดงออกที่ตกใจของฝูงชน ลู่เฉินหันออกจากพิพิธภัณฑ์ศิลปะการต่อสู้เขาเพิ่งออกจากทีมที่มีอาวุธครบถ้วนก็ปิดล้อมฉากทันทีทุกคนที่เกี่ยวข้องถูกจับกุมส่วนเรีองที่ติดตามมาเป็นยังไงก็ไม่ต้องเขากังวลแล้วตามความสามารถของจ้าวอู๋จี๋,สิ่งเล็กๆน้อยๆจุดสิ้นสุดแค่นี้ไม่มีข้อบกพร่องใดๆแน่นอน. . . .อีกด้านหนึ่ง ภายในวิลล่าชิงอวิ๋นอะไรนะ ลู่เฉินยังไม่ตายหรอกเมื่อข่าวออกมา มู่หรงเฉิงอดทนไม่ไว้ที่ขมวดคิ้วเล็กน้อยว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร หงจุนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่อันดับสิบแรกของรายชื่อดินและยังพาหลายผู้เชี่ยวชาญของตระกูลหงช่วย สู่กับเด็กคนนั้นควรเป็นเรื่องง่ายๆสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงยังไม่เรู้ และไม่มีข้อเสนอแนะใดๆเกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์ศิลปะเพียงรู้ว่าลู่เฉ
เมื่อลู่เฉินกลับไปถึงโรงพยาบาลผิงอันอีกครั้งสิ่งที่ถูกทุบก่อนหน้านี้ได้รับการเรียบร้อยแล้วทั้งโรงพยาบาลสามารถอธิบายได้ว่าเป็นใหม่อาจจะเพราะว่าเหนื่อยเกินไปหลี่ชิงเหยาที่ในขณะได้นอนหลับอยู่บนโต๊ะมองไปที่ใบหน้าสวยซึ่งเหี่ยวแห้งร่วมกับคิ้วงามที่ขมวดเล็ก ๆ น้อย ๆของหลี่ชิงเหยา สายตาของลู่เฉินกลายเป็นซับซ้อนบางอย่างไรก็ตามอีกฝ่ายหนึ่งก็ช่วยชีวิตคนเมาแก่ไว้หัวใจของเขามีการขอบคุณาบางอยู่คิดถึงที่นี่เขาถอดเสื้อคลุมของเขาและวางบนร่างกายของหลี่ชิงเหยาเอ๋หลี่ชิงเหยาทั้งตัวสั่นสะเทือนตื่นขึ้นมาทันทีว่าคุณกลับมาแล้วหรอก ไม่เป็นไรใช่ไหมผมปลอดภัยครับวันนี้ลำบากคุณแล้วครับ ลู่เฉินกล่าวด้วยมีสุภาพไม่ต้องเกรงใจ คุณปู่ไวน์ได้รับบาดเจ็บฉันควรดูแลเขาค่ะ หลี่ชิงเหยาจับปากเหนื่อยทั้งคืนหิวหรือไม่นิดหน่อยหรือเหมือนเดิมก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศอืม ขอบคุณนะรอสักครู่นะลู่เฉินไม่ได้พูดมากก็เดินเข้าไปห้องครัวเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวที่มีทักษะสามปีที่การแต่งงานมาเมื่อหลี่ชิงเหยายุ่นถึงตอนเที่ยงคืนกลับมา เลวาหิวข้าวเขาก็ทำอาหารค่ําให้หลี่ชิงเหยายุ่โดยเฉพาะคือก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศ หลี
คุณพูดว่าอะไร ผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรอกถานหงได้ยินตะลึงตอนแรกตามด้วยหัวเราะว่าฮ่าฮ่าๆคนนามสกุลลู่ คุณกินยาผิดหรือเปล่า แค่คุณเหรอ เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ตลกตายจริงๆ。ลู่เฉิน คุณโกงคนอื่นๆก็ช่างมันเถอะ แต่ตอแหลในด้านหน้าของพวกเราหรอก มันเป็นโจมตีคุณตัวเองเลย หลวี่ยวี่ถางหัวเราะฐานะของอีกฝ่ายหนึ่งเขาได้ตรวจสอบอย่างชัดเจนแค่ไอ้ควายเลย ได้เป็นฝีมือที่ไม่มาตรฐานหนิดเดียว ไม่มีความสามารถที่แท้จริงเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่พวกคุณ และผมสัญญาว่าพวกคุณรับอำนาจตัวแทนไม่ได้ ลู่เฉินพูดจาง ๆฮึ่ม สัญญาหรอก คุณคิดว่าคุณเป็นคนสำคัญจริงๆเหรอถานหงชักปากด้วยดูถูกว่าวันนี้ที่นี่คือหัวหน้าหม่าเป็นผู้รับผิดชอบ เขาแค่พูดคำเดียวก็สามารถตัดสินใจผลสุดท้ายได้ผมไม่รู้จักหัวหน้าหม่าแต่ผมแน่ใจว่าเขาไม่มีอํานาจนี้ ลู่เฉินไม่เปลี่ยนสีเรื่องตลก หัวหน้าหม่าไม่มีอํานาจนี้หรือว่าคุณมี ขอคุณดูตัวเองให้ดีๆ ยังรู้ตัวเองเป็นใครหรือไม่ ถานหงกล่าวด้วยเยาะเย้ยว่าลู่เฉินออกไปเร็วๆเถอะอย่าอับอายอยู่ที่นี่แล้ว หลวี่ยวี่ถางหัวเราะ เหมือนดูตัวตลกอยู่เขาก็ไม่เข้าใจว่าที่สองครั้งที่แล้วเขาตกอยู่ในมือของขยะนี้ได้อย่างไ
หัวหน้าหม่าตบหน้าอกสัญญาว่าบอกความจริงนะผมกับนายลู่เป็นพี่น้องสนิทกันมีมิตรภาพที่สำคัญกว่าชีวิด เมื่อคืนนี้ยังกินข้าวเล่นสาวด้วยกัน มีคำพูดเดียวของผมเขาต้องช่วยให้แน่นอนได้ยินคำพูดนี้ลู่เฉินอดไม่ไว้หัวเราะเบา ๆคนนี้ตอแหลเก่งจังเฮ คุณหัวเราะอะไรหัวหน้าหม่าจ้องตามีไม่พอใจบางพี่หม่าอย่าสนใจเขา แค่ตัวตลกเชยๆ ถานหงจ้องตาหัวหน้าหม่าถ้าคุณสามารถช่วยให้ผมได้รับอำนาจตัวแทน หลังจากเรื่องเสร็จมีของขวัญอีกให้ครับ หลวี่ยวี่ถางรับประกันกล่าวว่าฮ่าฮ่า ได้ได้ เรื่องนี้ผมต้องจัดการให้ดีนะ หัวหน้าหม่าดีใจมากงั้นก็รบกวนหัวหน้าหม่าแล้วนะครับหลวี่ยวี่ถางก็ตามหัวเราะด้วยตามระดับที่ความร้อนของยาเม็ดบำรุงหน้าเมื่อมีอํานาจตัวแทนแล้วต้องได้รับหลายเงินแน่ถึงเวลานั้นฟื้นฟูคตระกูลจะเป็นความจริงได้คุณหลวี่นอกจากอํานาจตัวแทนผมยังมีธุรกิจอีกไม่ทราบว่าคุณสนใจหรือไม่ครับ หัวหน้าหม่าจู่ ๆก็ กล่าวว่าด้วยลึกลับ โอ้ ธุรกิจอะไรครับ หลวี่ยวี่ถางเงยคิ้วหัวหน้าหม่ามองไปรอบๆก่อนแล้วลดเสียงลงว่า บริษัทของพวกเรามีมาตรฐานสูงมากสําหรับยาเม็ดบำรุงหน้า บางผลิตภัณฑ์ที่คุณภาพด้อยกว่าจะทําลายหัวหน้าพวกเรา
คุณ คุณกล้าตีผมหัวหน้าหม่าคลุมใบหน้าที่ร้อน ทั้งตกใจและโกรธเขาเป็นคนของตระกูลฉาวเละ ปกติไปที่ไหนก็ได้ความเคารพของคนอื่นอยุ่เมื่อไหร่ที่ถูกตบมือตบคุณก็ยังไง คุณเป็นผู้เฝ้ายังยักยอกเอง เอาปลอมแกล้งดี หรือว่าไม่ควรตบหรอกลู่เฉินกล่าววอยู่ตบขึ้นไปอีกตบถึงหัวหน้าหม่าวิงเวียน จมูกและปากมีเลือดการเคลื่อนไหวนี้ได้ดึงดูดเข้าชมของผู้คนจํานวนมากทันทีเหี้ย ดนนี้เป็นใคร หัวหน้าหม่าก็กล้าตีด้วยหรอกในเขตของตระกูลฉาวหาเรื่อง ฉันแค่พูดได้ว่าสุดยอดลูกวัวพึ่งเกิดไม่กลัวเสือ เดี๋ยวจะโชคร้ายแล้วทุกคนชี้ไปชี้มา พูดคุยไม่หยุคคนนามสกุลลู่ คุณบ้าไปแล้วเหรอ รีบหยุดนะถานหงตกใจ รีบออกเสียงให้หยุดลู่เฉิน คุณรู้ไหมว่าคุณสร้างปัญหาใหญ่แล้ว ได้ตีหัวหน้าหม่าผมจะเห็นคุณเดินออกจากประตูนี้ได้ยังไง หลวี่ยวี่ถางด่าด้วยเสียงค่ำ แต่ลู่เฉินไม่มีปฏิกิริยา ต่อสู้กับหัวหน้าหม่าคําสบประมาทไม่สํานึกผิดก็ช่างมันเถอะ ยังดีคนด้วยไม่มีกฎหมายจริงๆมาคน รีบมาคนหัวหน้าหม่าร้องไห้เร็วๆนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจํานวนมากมาถึงจากทุกที่ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ล้อมรอบลู่เฉินไว้ คนนามสกุลลู่ กล้าตบหัวหน้า
ได้ยินมั้ย ทุกคนก็บอกว่าคุณขโมยมัน ฟางหยวนรอยยิ้มอย่างล้อเล่นขยะอะไร กล้าที่กีดกั้นเส้นทางการเงินของเขาท่านประธานฟาง ดูสถานการณ์ในวันนี้คุณจะปกป้องเขาแล้วหรอกลู่เฉินตาเอียงและสายตาที่ไม่มีน้ำใจบางเป็นผู้นำไม่ดีพนักงานก็เลวไปด้วยจริงๆตอนแรกคิดว่าหัวหน้าหม่าเลวมากแล้วแต่ไม่คิดได้ว่าฟางหยวนคนนี้เลวร้ายยิ่งขึ้นพลิกกลับดํากับขาว ใส่ความใส่ร้ายที่จริงคือผู้ใต้บังคับบัญชาทําผิดแต่กลับใส่ร้ายเขามันเป็นระรานคนจริงๆปกป้องก็ยังไง คุณคิดว่าที่นี่เป็นเขตของใครท่านประธานฟางชักปากด้วยดูถูกว่า ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณ คุกเข่าขอโทษให้หัวหน้าหม่าเดี๋ยวนี้ แล้วยอมรับความผิดพลาดมิฉะนั้นผมจะให้คุณอยู่เตาเผาขมตลอดชีวิตคุณแน่ใจหรือไม่ว่าจะทําเช่นนี้ ลู่เฉินถามหรือว่าคุณคิดว่าผมล้อเล่นกับคุณอยู่ ตีสุนัขยังต้องมองหน้าของเจ้าของ คุณเป็นเหี้ยใครยังกล้ามาสถานที่ของผม ตอนนี้คุกเข่าลงและยอมรับความผิดพลาดเดี๋ยวนี้ ฟางหยวนจ้องมองด่าว่าได้ยินไหม คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้หัวหน้าหม่าหัวเราะเย็นชา ทำหน้าแบบผมควบคุมคุณอยู่คนนามสกุลลู่ ถ้ารู้วันนี้ได้นานยังทําแบบนี้ทำไม นี่คือผลที่คุณมายุ่ง ถานหงก็เริ่มมอ
“อะไรนะ! คุณลู่?!”ฟางหยวนตกตะลึงด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาแม้ว่าวันนี้เขาจะได้รับข่าวล่วงหน้าว่ามิสเตอร์ลู่ผู้พัฒนายาเม็ดบำรุงหน้าจะปรากฏตัวด้วยแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเด็กขนาดนี้“ไม่ ไม่ใช่หรอก? เขา เขา เขา... เขาคือคุณลู่!”ดวงตาของหัวหน้าหม่าเบิกกว้าง เขาไม่อยากจะเชื่อเลยเขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าเจ้าของที่แท้จริงของเรื่องไร้สาระที่เขาอวดอ้างมานานนั้นอยู่ที่แท้อยู่ข้างๆเขาแย่แล้ว แย่แล้ว สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีแล้ว!“คุณลู่?ลู่เฉิน?!”ถานหงมองซ้ายขวา ด้วยหน้าที่ดูตกใจใช่แน่นะ?ลู่เฉินคือคุณลู่จริงๆเหรอ? ผู้ชายที่เก่งกาจคนนั้นที่พัฒนายาเม็ดบำรุงหน้าเหรอ?เป็นไปได้ยังไง? !“เด็กคนนี้มีความสามารถขนาดไหนกัน จริง ๆ แล้วเขามีสูตรยาเม็ดบำรุงหน้าเหรอ?” หลวี่ยวี่ถางรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็รู้สึกอิจฉาคุณรู้ไหมว่ายาวิเศษอย่างยาเม็ดบำรุงหน้าก็เพียงพอที่จะสร้างครอบครัวที่ร่ำรวยได้แต่บังเอิญว่าสมบัติดังกล่าวตกไปอยู่ในมือของผู้แพ้เปลืองทรัพยากรจริงๆ!“คุณฟาง ฉันขอถามคุณอีกครั้ง”ในเวลานี้ ฉาวซวนเฟยก็เปิดปากอีกครั้ง: "คุณคิดว่าคุณลู่เป็นคนที่สามารถขโมยยาเม็ดบำรุงหน้าหรอ"“นี่…
“คุณ คุณกล้าตบฉันเหรอ?”ฟางหยวนปิดหน้าด้วยความไม่เชื่อ“ฉันไม่เพียงแต่ตบคุณเท่านั้น ฉันจะบอกให้คุณเก็บของและออกไปด้วย จากนี้ไป คุณจะไม่เป็นรองประธานของบริษัทของเราอีกต่อไป!” ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา“ฉาวซวนเฟย! มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ฉันทำงานหนักในบริษัทมาหลายปีแล้ว และฉันก็ทำงานหนักโดยไม่มีเครดิตใดๆ เพื่อคนสารเลวเช่นนี้ คุณถึงกับจะไล่ฉันออก? คุณไม่กลัวเหรอว่า พนักงานจะผิดหวังไหม!” ฝางหยวนดูขุ่นเคือง“ทำไม? คุณกำลังขู่ฉันเหรอ? คุณมีสิทธิ์อะไร?”ฉาวซวนเฟยเยาะเย้ย: "ฉันจะบอกความจริง วันนี้ฉันไม่เพียงแต่จะไล่คุณออกเท่านั้น แต่ยังจะส่งคุณเข้าคุกด้วย! สิ่งสกปรกทุกอย่างที่คุณทำจะถูกบันทึกไว้ที่นี่ ซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับคุณที่จะอยู่ในนั้นตลอดชีวิต!”“ฉาวซวนเฟย! คุณกล้าดียังไง! ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณฉาวชิงซู!” ฟางหยวนตะโกนด้วยสีหน้าดุร้าย“ฉาวชิงซู? ฮะ... คุณลองเรียกเขามาสิ คุณคิดว่าฉันไม่กล้าตบเขาหรอ?” ฉาวซวนเฟยใบหน้าจริงจังฉาวชิงซูที่เพิ่งเข้ามาก็ถอยกลับทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้ให้ตายเถอะ เสือโคร่งกำลังแสดงพลังของเธอ ฉันไม่อาจทำให้เธอขุ่นเคืองได้"ฉาวซวนเฟย! แกทำแบบนี้ไม่ได้ ฉัน..."“