บทที่ 190

เมื่อลู่เฉินกลับไปถึงโรงพยาบาลผิงอันอีกครั้ง

สิ่งที่ถูกทุบก่อนหน้านี้ได้รับการเรียบร้อยแล้ว

ทั้งโรงพยาบาลสามารถอธิบายได้ว่าเป็นใหม่

อาจจะเพราะว่าเหนื่อยเกินไปหลี่ชิงเหยาที่ในขณะได้นอนหลับอยู่บนโต๊ะ

มองไปที่ใบหน้าสวยซึ่งเหี่ยวแห้งร่วมกับคิ้วงามที่ขมวดเล็ก ๆ น้อย ๆของหลี่ชิงเหยา สายตาของลู่เฉินกลายเป็นซับซ้อนบาง

อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายหนึ่งก็ช่วยชีวิตคนเมาแก่ไว้

หัวใจของเขามีการขอบคุณาบางอยู่

คิดถึงที่นี่เขาถอดเสื้อคลุมของเขาและวางบนร่างกายของหลี่ชิงเหยา

เอ๋

หลี่ชิงเหยาทั้งตัวสั่นสะเทือนตื่นขึ้นมาทันทีว่าคุณกลับมาแล้วหรอก ไม่เป็นไรใช่ไหม

ผมปลอดภัยครับวันนี้ลำบากคุณแล้วครับ ลู่เฉินกล่าวด้วยมีสุภาพ

ไม่ต้องเกรงใจ คุณปู่ไวน์ได้รับบาดเจ็บฉันควรดูแลเขาค่ะ หลี่ชิงเหยาจับปาก

เหนื่อยทั้งคืนหิวหรือไม่

นิดหน่อย

หรือเหมือนเดิมก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศ

อืม ขอบคุณนะ

รอสักครู่นะ

ลู่เฉินไม่ได้พูดมากก็เดินเข้าไปห้องครัวเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวที่มีทักษะ

สามปีที่การแต่งงานมาเมื่อหลี่ชิงเหยายุ่นถึงตอนเที่ยงคืนกลับมา เลวาหิวข้าวเขาก็ทำอาหารค่ําให้หลี่ชิงเหยายุ่

โดยเฉพาะคือก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศ หลี