บทที่ 1

เพราะไม่อาจปล่อยวางจากอันอันผู้เป็นลูกสาวที่ต้องอยู่บนโลกอย่างโดดเดี่ยวได้ หลังจากฉันตายจึงไม่เคยอยู่ห่างข้างกายเธอเลย

เมื่อลูกสาวอายุได้หนึ่งขวบ ผู้เป็นพ่อก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนจากโลกนี้ไป

หลังจากนั้นสามเดือน ฉันก็พาสุนัขเจ้าไป๋ฉิวไปรักษา ทว่าห้องบำบัดด้วยออกซิเจนความดันสูงของโรงพยาบาลสัตว์เกิดระเบิดขึ้น ฉันจึงตายเพราะแรงระเบิด

หลังจากฉันตาย หยางรุ่ยเฉินซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันก็รับเลี้ยงอันอันไว้

ในปีที่อันอันอายุห้าขวบ ระหว่างทางที่หยางรุ่ยเฉินไปรับอันอันหลังเลิกเรียนดันประสบอุบัติเหตุโดนชนท้ายเข้า

อันอันตามหยางรุ่ยเฉินลงจากรถมา เมื่อเห็นใบหน้าของเจ้าของรถที่ชนท้ายรถเธอก็ตกตะลึง

ในของดูต่างหน้าของฉัน อันอันเคยเห็นภาพของคนตรงหน้ามานับครั้งไม่ถ้วน

กู้ซีเหนียน

อดีตสามีของฉัน

หัวใจของฉันบีบรัดแน่นขึ้นมาทันที และไม่อยากให้พวกเขาจำกันได้

กู้ซีเหนียนเข้ามาใกล้ ทันทีที่เห็นหยางรุ่ยเฉินก็ยกมุมปากขึ้น

ฉันคุ้นเคยกับรอยยิ้มแบบนี้ของเขาเป็นอย่างดี มันคือการยั่วยุที่แฝงด้วยความโกรธ

หลังจากนั้นเขาก็เบนสายตาเคลื่อนไปด้านล่างตรงข้างหยางรุ่ยเฉิน เมื่อเห็นหยางรุ่ยเฉินจูงมืออันอันไว้ มุมปากที่ยกขึ้นก็กดลึกมากกว่าเดิม

ทั้งยังเจือไปด้วยความเหน็บแนม

“ลูกสาวของชิวเยียนกับนายเหรอ?”

อันอันกับฉันเรียกได้ว่าราวกับแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกัน

กู้ซีเหนียนจะพูดแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

แต่เมื่อฉันได้ยินก็รู้สึกว่ามันเหลวไหลทั้งยังรู้สึกน้อยใจ

ในใจของฉันเจ็บแปลบขึ้นมา

ฉันไม่อาจเจอเขาได้อีกแล้วจริง ๆ

ไม่อย่างนั้นต่อให้ตายไปแล้วก็คงไม่เป็นสุข

หยางรุ่ยเฉินหันกลับไปมองรถที่สีถลอกอย่างหมดความอดทน “ให้เรื่องจบตรงนี้เถอะ ฉันจะไม่ถามหาความรับผิดชอบจากนายหรอก”

ในตอนนั้นเองเฉินเจี๋ยเซิงซึ่งเป็นแฟนสาวของกู้ซีเหนียนก็ลงมาจากรถ และเดินเข้ามาช้า ๆ

หลังจากเธอเห็นรูปลักษณ์ของอันอันก็ชะงักไปชั่วครู่ ในแววตาที่มีความตกตะลึงพาดผ่านถูกฉันจับสังเกตได้

แม้แต่ฉันเองก็ยังอดไม่ได้ที่จะเห็นใจเธอ

เฉินเจี๋ยเซิงควงแขนกู้ซีเหนียน กู้ซีเหนียนเหลือบมองโดยไม่แสดงสีหน้า แต่ก็ไม่ได้สะบัดออก

ฉันคาดหวังอะไรอยู่กันแน่? จะสะบัดออกได้อย่างไรกัน

หลังจากอันอันหลับไปแล้ว บางครั้งหยางรุ่ยเฉินก็จะดูคลิปวิดีโอสั้น ฉันที่อยู่ด้านข้างจึงพลอยเห็นไปด้วย

ทุกครั้งที่เขาเจอข่าวของกู้ซีเหนียนกับเฉินเจี๋ยเซิงผู้เป็นแฟนสาว ก็จะหยุดและดูจนจบ

แน่นอนว่าฉันย่อมรู้ความหวานชื่นของพวกเขาดี

ในข่าวล่าสุดเหมือนว่าพวกเขาจะหมั้นกันแล้ว

กู้ซีเหนียนดึงมือที่ถูกเฉินเจี๋ยเซิงจับอยู่ออก ก่อนจะเดินมายื่นนามบัตรไปตรงหน้าอันอัน “เด็กน้อย ถ้าหลังจากนี้ต้องการให้ฉันจ่ายค่าเสียหายหรือค่าชดเชย ก็ให้พ่อหรือแม่ของเธอโทรหาฉันนะ”

หลังจากได้ยินคำว่า ‘แม่ของเธอ’ ทั้งสามคนตรงนั้นก็ต่างตกตะลึง

ฉันก็ตกใจเช่นกัน