บทที่ 5

ฉันกุมศีรษะด้วยความปวดหัว ขณะที่น้ำตาไหล

หยุดพูดนะ หยุดพูดได้แล้ว

ทันทีที่พูดในหัวของฉัน ก็พลันหวนนึกถึงความทรงจำระหว่างพวกเราขึ้นมาทีละนิดโดยอัตโนมัติ

หัวใจของฉันเจ็บปวดซ้ำ ๆ

หยางรุ่ยเฉินพูดถูก คนอย่างกู้ซีเหนียนไร้ความรู้สึกผิดจริง ๆ

ในตอนนั้นกู้ซีเหนียนเป็นนักสนุกเกอร์มืออาชีพ และถูกขนานนามว่า ‘นักสนุกเกอร์อัจฉริยะ’ ซึ่งโดดเด่นไม่มีใครเทียบ

ฉันเป็นผู้ตัดสินสนุกเกอร์ ถ้าอธิบายแบบง่าย ๆ ก็คือผู้ตัดสินมีหน้าที่ส่งลูกคืนหลังจากผู้เล่นแทงลูกแล้ว

ในการแข่งขันนั้นเมื่อเจ็ดปีก่อน ฉันโน้มตัวลงไปจัดลูก แต่ผู้เล่นชาวต่างชาติคนหนึ่งเข้ามาจับก้นฉันจากด้านหลัง

ซึ่งเป็นการล่วงละเมิดทางเพศระหว่างทำงานในที่สาธารณะ

ทั่วบริเวณเกิดเสียงอื้ออึงทันที

ตอนนั้นฉันทั้งอับอายทั้งโกรธเคือง แต่เพราะนิสัยโอนอ่อน อีกทั้งยังเป็นเพียงผู้ตัดสินตัวเล็ก ๆ จึงไม่กล้าพูดอะไร

คาดไม่ถึงว่าในตอนนั้นกู้ซีเหนียนกลับต่อยผู้เล่นชาวต่างชาติคนนั้น ทั้งยังด่าเขาที่มารังแกเพื่อนร่วมชาติหญิงชาวจีนด้วยกัน

ราวกับเทวดามาจุติ

หัวใจของฉันเริ่มเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

ไม่สิ ความจริงแล้วหัวใจของฉันเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งเพราะกู้ซีเ