37

“ผมควรต้องให้ความสำคัญกับพี่ชายก่อนเรื่องอื่น ๆ อย่าลืมสิว่านิคเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของซาเวียร์ กรุ๊ป...โอเค...ผมมีเรื่องต้องทำความตกลงกับเขาก่อนวางแผนเรื่องครอบครัว”

“ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”

“คุณไม่เข้าใจหรอกลาริสา มันเป็นเรื่องครอบครัวของผม”

“แต่ตอนนี้ฉันเป็นภรรยาของคุณนะคริส”

“ภรรยาควรรับฟังความเห็นและเคารพการตัดสินใจของสามี” คริสผุดลุกขึ้น ท่าทีของเขาทำให้ลาริสาถึงกับนิ่วหน้า

“ฉันรับฟังความคิดเห็นและเชื่อคุณมาตลอดค่ะคริส...ฉันเคารพการตัดสินใจของคุณที่ไม่ยอมสร้างเรือนหอและแยกตัวออกไปจากคฤหาสน์ของตระกูลซาเวียร์ทั้งที่คุณอายุขนาดนี้แล้วแต่ควรมีอิสระในการใช้ชีวิตครอบครัวของตัวเองโดยไม่ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของใคร”

“คุณกำลังจะบอกว่านิคควบคุมชีวิตผมอย่างนั้นเหรอ?”

คริสสีหน้าจริงจังแต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อเสียงเคาะประตูก็ดังขัดการสนทนาเสียก่อนแม่บ้านวัยกลางคนเปิดประตูและก้าวเข้ามาก่อนรายงานกับเขาว่า

“คุณคริสคะคุณนิโคลัสกลับมาแล้วค่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้นคริสจึงขยับลุกขึ้นและเอ่ยถามกลับไปว่า

“นิคกลับมาคนเดียวเหรอครับป้าเจนนี่”

“คุณนิคพาคุณหนูโซอี้กลับมาด้วยค่ะ”

คำตอบของแม่บ้านทำให้สีหน้าอันชาเฉยของคริสเมื่อครู่มีบางอย่างเป็นประกายวาบขึ้นซึ่งลลิสาสังเกตเห็นว่าท่าทางของเขาตื่นเต้นและมันทำให้เธอแปลกใจเล็ก ๆ กระทั่งเมื่อแม่บ้านกลับออกไปแล้วแล้วริสาจึงหันมาถามเขาว่า

“ใครกันคะโซอี้”

“ลูกสาวของนิค”

“เขามีลูกแล้วเหรอคะ?...ก็ไหนว่านิคยังเป็นโสดแล้วเขาไปมีลูกตอนไหนกัน”

“ผมต้องรีบออกไปพบเขาก่อน มีเรื่องที่ผมอยากคุยกับเขาเยอะเลย”

คริสตัดบทและเดินออกไปจากห้องนั้นปล่อยให้ลาลิสายืนอยู่ด้วยความมึนงงชั่วครู่ก่อนที่เธอจะเดินตามออกไปและเมื่อออกไปถึงห้องรับแขก ที่นั่นนิโคลัสอยู่กับเด็กผู้หญิงตัวเล็กอายุราว 4 ขวบหากทว่าลาริสาก็ต้องพบกับความประหลาดใจมากกว่านั้นเพราะนิโคลัสไม่ได้มาพร้อมกับเด็กผู้หญิงเพียง 2 คนแต่มีหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้เด็กผู้หญิงตัวน้อยที่ชื่อโซอี้ทั้งสองจับมือกันราวกับมีความสนิทสนมซึ่งถ้าหากไม่บอกว่านิโคลัสยังเป็นโสดก็อาจจะคิดว่าผู้หญิงหน้าตาสวยซึ่งลาริสารู้สึกคุ้นหน้าเป็นภรรยาพี่ชายของคริส

ขณะนั้นคริสเองก็แสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา ตอนแรกเขาตื่นเต้นที่จะได้พบกับโซอี้ เด็กผู้หญิงตัวน้อยซึ่งเขาเฝ้ารอคอยที่จะได้เจอแม่หนูมานานนับปีหลังจากที่เขาได้เห็นโซอี้หลังคลอดเพียงไม่กี่เดือน แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากไปกว่านั้นก็คือนิโคลัสไม่ได้พาโซอี้มาเพียงลำพังแต่ยังมีใครอีกคนหนึ่งที่ติดตามมาด้วยซึ่งเขานึกไปไม่ถึงว่าจะเป็นคนที่เขาคุ้นเคยและกระทั่งถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถตัดใจจากเธอได้อย่างเด็ดขาดเลย เขาชะงักนิ่งและจ้องมองภิณไลย์ญาซึ่งในเวลานั้นยืนอยู่เคียงข้างโซอี้ทั้งยังจับมือหนูน้อยเอาไว้แนบแน่น

คริสไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่แล้วเสียงของนิโคลัสก็กระชากสติของเขาที่กำลังมึนงงให้กลับคืนมา

“ว่ายังไงคริส...นี่ฉันนึกว่าแกไปฮันนีมูนกับเมียของแกแล้วซะอีก”

“แผนการฮันนีมูนของเราน่ะถูกพักไว้ก่อนค่ะนิค”

ลาริสาเป็นฝ่ายตอบและก้าวเข้ามาหยุดยืนอยู่เคียงข้าง คริส คำตอบของเธอก็ทำให้นิโคลัสย่นคิ้วด้วยความประหลาดใจ

“อ้าว...ทำไมล่ะ? อันที่จริงฉันเองที่เป็นคนจัดการจองตั๋วเครื่องบินให้แกกับลาริสาไปฮันนีมูนด้วยกันที่มัลดีฟ ช่วงเวลานี้ควรจะเป็นเวลาพักผ่อนและมีความสุขของคนที่เป็นสามีภรรยากันนี่ไม่ใช่เหรอ”

“คริสต์เขารอคุณกลับมาค่ะนิค เขาเพิ่งยกเลิกแผนการไปฮันนีมูนเมื่อวานนี้เอง เขาบอกว่าเขามีธุระที่จะต้องพูดคุยกับคุณน่ะคะ”

“ครับพี่...ผมเป็นคนยกเลิกแผนการเดินทางทั้งหมดเอง ก็แค่เลื่อนการฮันนีมูนออกไปเพราะผมมีภาระงานที่ต้องทำมากกว่านั้น”