Library

Home / โรแมนติก / หนี้รักบำเรอสวาท / ทวงบุญคุณ(3)

ทวงบุญคุณ(3)

Author: ปะหนัน

Last Updated: 2024-11-29 21:28:30

“คุณพยาบาลได้ยินที่เรื่องเมื่อกี้แล้วใช่ไหม” คนไข้เข้าเรื่องเพราะอยากระบาย

“ค่ะ ฉันได้ยิน”

“ทำอย่างไร ผมถึงจะหยุดทุกอย่างได้” น้ำตาคลอแก็ม ที่เหี่ยวย่น ซีดเซียว

“เราไม่สามารถจัดการทุกเรื่อง ที่เกิดขึ้นในชีวิตเราได้ ถึงคุณจะไม่เป็นแบบนี้ คุณก็ไม่สามารถทำทุกอย่างให้เป็นอย่างใจหวังได้ ถ้าหยุดไม่ได้ ก็ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามกรรมของมัน บางที มันอาจจะไม่ได้เลวร้าย อย่างที่คุณคิดไว้ก็ได้ค่ะ” พยาบาลสาวผู้เรียนจิตวิทยามาพูดด้วยรอยยิ้ม

“กินยาแล้ว ค่อยๆปล่อยวาง หลับตาเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาค่ะ”

กำลังในการที่อยากจะมีชีวิตอยู่ ลดน้อยลงไปทุกวัน โชคดีที่ทุกครั้งที่ท้อ เขายังมีคนที่คอยรับฟัง และพูดให้กำลังใจเสมอ ในยามที่หมดจากงานบ้าน ป้าช่วย แม่บ้านของที่นี่ ก็จะมานั่งอ่านหนังสือธรรมมะให้คนป่วยได้พอชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาบ้าง

ตั้งแต่กิตต์ขจรออกจากโรงพยาบาล เขาก็ขอให้ลูกชาย พาเขามาอยู่บ้านสวนที่เขาซื้อไว้ที่ชานเมือง ส่วนบ้านหลังใหญ่ในเมืองหลวง ติณห์ก็ใช้นอนในวันที่เขาไม่ได้มาหาพ่อ

บ้านสวนหลังนี้ มีขนาดเล็กทันทีถ้าเทียบกับคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่ติณห์ดูแลอยู่ แต่ในความเป็นจริง บ้านชั้นเดียวเนื้อที่แค่ตัวบ้านเฉยๆก็หนึ่งไร่เต็มแล้ว ถือว่าใหญ่มากสำหรับคนทั่วไป

ด้วยฤทธิ์ของยา ความคิดที่วุ่นวายสับสนในสมองของคนป่วย ค่อยๆเลือนรางไป จนในที่สุดเจ้าของร่างกายที่ขยับไปไหนไม่ได้ก็หลับลงเพราะฤทธิ์ของยา

บทที่3

ตำแหน่งนางบำเรอ

“พ่อทำไมเลือดเต็มหน้าแบบนั้น” ลลิลถามด้วยความตกใจ

“ไม่มีอะไรลูก ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อ พ่อไม่ยอมให้ลูกพ่อต้องไปเป็นนางบำเรอมันหรอก ” คนพูดทำท่าทางแบบเจ็บปวด

“พวกเจ้าหนี้มันทำพ่อเหรอคะ ลลิลจะแจ้งความ” หญิงสาวคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา

“อย่านะลูก ถ้าเรื่องนี้ถึงตำรวจ มันเอาพ่อตายแน่ๆ ” ทัตเทพแย่งโทรศัพท์มาจากมือลุกสาวด้วยความตกใจ เพราะกลัวจะห้ามไว้ไม่ทัน

“แล้วพ่อจะปล่อยให้มันทำกับพ่อแบบนี้เหรอคะ” หญิงสาวไม่เข้าใจ

“แม่ของลูกเอาเงินเขามาจริงๆ เราก็ต้องยอมรับ ข้อเสนอที่มันให้ พ่อรู้ลลิลไม่ทำแน่นอน แล้วลูกจะให้พ่อทำอะไรได้ นอกจากทน ถ้าวันนึงมันทำพ่อถึงตาย ก็มีแต่หนูแหละที่พ่อห่วง ตายๆไปเสีย จะได้ไปอยู่กับแม่ ก็ดีเหมือนกัน”

ทัตเทพตีบทแตก เขาฝึกมาเป็นอย่างดี จะให้พลาดได้อย่างไรกัน ครั้งนี้ลงทุนสูง ถึงขั้นทำร้ายร่างกายตัวเอง ให้เลือดตกยางออก บวมไปทั้งหน้าและตัว จนลลิลเชื่อจนสนิทใจ

“พ่ออย่าพูดแบบนี้นะคะ ลลิลยอมแล้ว พ่อไปบอกมันเลยนะคะ ว่าลูกจะไปเป็นนางบำเรอให้มัน เพื่อแลกกับการที่มันจะไม่ทำร้ายพ่ออีก”

หญิงสาวหลุดคำพูดออกไปด้วยความกลัว กลัวว่าจะต้องสูญเสียอีกครั้ง เธอเสียแม่ไปแล้ว เธอคงอยู่ไม่ได้ถ้าต้องเสียพ่อไปอีกคน

“ลูกพูดจริงใช่ไหม พ่อละอายใจเหลือเกิน” ทัตเทพแอบยิ้มมุมปาก

“ชีวิตของลูกเกิดมา ก็เพราะพ่อกับแม่ ลลิลจะใช้ชีวิตนี้ตอบแทน พ่อไม่ต้องคิดมากนะคะ ลูกเต็มใจ”

ถ้าเป็นคนที่มีหัวใจสักนิด ฟังลูกที่เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด ถึงแม้ไม่ใช่สายเลือดก็ตาม ยอมทำเพื่อเขาขนาดนี้ คงคิดได้ แต่ผีการพนันอย่างทัตเทพ กลับยิ้มเยาะในใจ ที่ลลิลเชื่อในการแสดงของเขา

เมื่อได้คำตอบที่สมใจแล้ว ชายวัยกลางคน พาร่างที่เปื้อนเลือด ขึ้นไปชั้นสองของบ้าน เพื่อโทรศัพท์ไปยังลูกชายเจ้าของบ่อน

“ว่าอย่างไรล่ะครับ ลูกหนี้ที่รัก” ปลายสายส่งเสียง

“ลูกสาวผมจะไปเป็นเมียคุณ ตามข้อเสนอ” ทัตเทพเข้าเรื่องทันที

“เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า นางบำเรอไม่ใช่เมีย” ติณห์พูดกึ่งหัวเราะในลำคอ

“นางบำเรอก็นางบำเรอ เอาเป็นว่าผมต้องเอาลูกสาวไปส่งคุณที่ไหน เมื่อไหร่”

Previous Chapter Next Chapter

หนี้รักบำเรอสวาท โซ่น้อยคล้องใจ
บทที่13โซ่น้อยคล้องใจ ผ่านไปแค่เพียงสองวัน ทางทนายก็โทรมาแจ้งให้ติณห์ไปรับนาเดียร์มาดูแลได้เลย เขาจัดการเรื่องกฎหมายเรียบร้อยแล้ว “เราไปรับเย็นนี้เลยไหมคะ คุณมีเบอร์ติดต่อแม่บ้านที่ดูแลไหม” ลลิลตื่นเต้น “ผมว่าจะจ้างแม่บ้านคนที่เลี้ยงนาเดียร์ ให้มาอยู่ที่นี่ด้วย ผมได้เบอร์จากทนายก็เลยโทรคุยกันเรียบร้อยแล้ว โดยที่เธอขอกลับไปดูแลบ้านของเจ้ายายเธอเดือนละครั้ง” ติณห์จัดการก่อนที่หญิงสาวจะบอกเสียอีก “แล้วเราจะให้ลูกนอนที่ไหนคะ” หญิงสาวเรียกลูกอย่างเผลอตัว “ลูก...อ๋อ เราจะเป็นพ่อแม่กันแล้วเนาะ นอนบ้านใหญ่ยังมีห้องว่างอยู่ ผมจะให้นอนกับแม่บ้านที่เลี้ยงเขามานั่นแหละ” ติณห์วางแผนไว้เรียบร้อย โดยผ่านการปรึกษาบิดาและป้าช่วยก่อน “ลลิลคิดว่าตื่นเต้นอยู่คนเดียว ที่แท้คุณแอบจัดการทุกอย่างไว้แล้ว ก่อนลลิลจะคิดอีกนะคะ” หญิงสาวยิ้มอย่างมีความสุขให้กับคุณพ่อคนใหม่ที่ดูตื่นเต้นกว่าเธอแต่เก็บอาการไว้ ได้เวลาไปรับลูกสาวคนใหม่ของบ้าน นอกจากคุณพ่อคุณแม่จำเป็น แล้วยังมีคุณปู่อีกคน ที่ตื่นเต้นไม่แพ้กัน กิตต์ขจรอยากให้บ้านนี้มี
หนี้รักบำเรอสวาท คุณพ่อคุณแม่จำเป็น
บทที่12คุณพ่อคุณแม่จำเป็น “ขากลับทำไมของเยอะกว่าขามาเยอะเลยนะ” ชายหนุ่มยืนมองท้ายรถของตัวเอง ที่ไม่มีที่วางเหลือเหมือนตอนมา ท้ายรถเต็มไปด้วยของฝากที่หญิงสาวซื้อไปฝากคนที่บ้าน “ทำเป็นบ่น ขึ้นรถเถอะค่ะ เดี่ยวจะถึงมืด” ลลิลไม่อยากยืนเถียงด้วย เพราะข้างหลังมีแต่ของเธอจริงๆ “ผมจัดการเรื่องเงินให้พ่อคุรเรียบร้อยแล้วนะ” ติณห์จัดการทุกอย่างตั้งแต่วันที่พ่อหญิงสาวโทรศัพท์มาแล้ว แต่เขายังไม่อยากพูดเรื่องนี้กับลลิล เพราะไม่อยากทำให้เธอเครียดขึ้นมาอีก โชคดีที่รถไม่ติดมาก ทั้งคู่จึงมาถึงบ้านในช่วงหัวค่ำ ลลิลรีบหยิบของฝากที่เธอซื้อมฝากป้าช่วย และบิดาของติณห์ “ทำไมกลับกันมาเร็ว กว่าที่บอกพ่อไว้” กิตต์ขจรคิดว่าลูกชายคงไปนานกว่านี้ “มีงานด่วนนิดหน่อยครับพ่อ” ติณห์ยังไม่อยากเล่าให้บิดาฟัง เขาอยากรอให้เรื่องราวที่จะเปิดพินัยกรรมพรุ่งนี้เสร็จสิ้นไปก่อน “คุณพ่อคะ ลิลซื้อเสื้อหล่อๆ มาฝากคุรพ่อหลายชุดเลยค่ะ เดี๋ยวให้ป้าช่วยเอาไปซักก่อนนะคะ พรุ่งนี้คุณพ่อจะเป็นหนุ่มเหนือ” หญิงสาวหยิบเสื้อออกจากถุง มากางให้คนนอนป่วยดู
หนี้รักบำเรอสวาท เผชิญหน้ากับปัญหา
บทที่11เผชิญหน้ากับปัญหา ปัญหาชีวิตของลลิล ทำให้ติณห์ชายหนุ่มที่มีความพร้อมกว่าทุกอย่าง อย่างน้อยเขาก็ยังเหลือพ่อ เขาตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับความจริงที่เขาได้ก่อไว้ เขาตัดสินใจโทรศัพท์กลับไปหาฤทธิ์ลูกน้องคนสนิท ที่เฝ้าโทรหาเขาไม่รู้กี่ร้อยสาย ป่านนี้คงตื่นแล้ว เพราะก็ใกล้เวลาไปจัดการเรื่องเอาเงินเข้าธนาคาร ซึ่งตอนนี้ ลูกน้องคนนี้ต้องทำหน้าที่แทนลูกพี่ทุกอย่าง “ฤทธิ์ มีอะไร โทษที ใจยังแย่เลยไม่อยากรับสายใคร” ชายหนุ่มออกมาคุยด้านนอก เพราะไม่อยากให้ลลิลรับรู้ด้านมืดของเขา “ผมจะโทรมาบอกคุณติณห์ว่า สองคนนั้นเขาฆ่าตัวตาย เพราะป่วยเป็นเอดส์ และจากที่เราเอาคลิปลงคนเป็นเมียเลยจับผัวไปตรวจเลือด และเมื่อรู้ผล ก็ตรวจของตัวเอง จนรู้ว่าทั้งคู่ติดเชื้อ” ลูกน้องรีบอธิบาย “แกไม่ได้โกหกใช่ไหม” ติณห์ดีใจที่ตัวเองไม่ใช่สาเหตุ “แต่มันยังมีบางอย่างมากกว่านั้น แต่ผมไม่รู้ ทางตำรวจและทนายความส่วนตัวของบ้านนู้น ติดต่อมาต้องการพบคุณโดยด่วน ผมจึงพยายามติดต่อคุณ” ฤทธิ์รายงานแบบคนลืมหายใจ “ในเมื่อฉันไม่ใช่สาเหตุแล้วทำไมต้องอยากเจอ
หนี้รักบำเรอสวาท รสรักบำบัดความเครียด
บทที่10รสรักบำบัดความเครียด อาหารมือเย็น มื้อแรกของที่นี่ เป็นกับข้าวทางเหนือ ที่ทั้งคู่ซื้อมาจากตลาดนัดที่อยู่ใกล้ๆ ระเบียงหน้าห้องมีตะสำหรับนั่งกินอาหาร บรรยากาศยามพระอาทิตย์ใกล้ตกดิน สวยงามมากกว่าทุกวันที่ทั้งสองเคยพบเจอ “อยากให้พ่อหายเป็นปกติ นานแล้วที่ท่านไม่เคยได้ออกไปไหน” ติณห์คิดถึงภาพเมื่อครั้งที่เขากับพ่อมาเที่ยวด้วยกัน “หมอบอกว่ามีโอกาสไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความมารู้ถึงอาการ “มีโอกาสกลับมาลุก นั่งได้ แต่เดินคงยาก เพราะพ่อเอาแต่นอน เหมือนไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ร่างกายส่วนล่างก็ลีบลงเรื่อยๆ” เสียงของคนพูดหมดหวัง “คุณเป็นลูกย่อมเข้าใจดี ว่าทำอย่างไรพ่อของคุณถึงจะกำลังใจ ในการมีชีวิตอยู่มากขึ้น ถ้ามีอะไรให้ลิลช่วยก็บอกนะคะ อย่างน้อยมันคงช่วยลดกรรมที่พ่อลิลทำไว้กับพ่อของคุณ”“กินข้าวกันเถอะ ผมทำเสียบรรยากาศหมด มีแต่อาหารเหนือทั้งนั้นเลย น้ำพริกหนุ่มลองกินสิลิล คุณน่าจะชอบ”ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องพูดสำเร็จแต่เขาเปลี่ยนสีหน้าแววตาที่เก็บงำความเครียดไว้ไม่สำเร็จ ลลิลสัมผัสมันได้ตลอดเวลา เขาคุยกับเธอแค่เพียงร่างกาย แต่
หนี้รักบำเรอสวาท การเดินทางของความรู้สึก
บทที่9การเดินทางของความรู้สึก จากวันแรกที่ลลิลได้รับหน้าที่ดูแลกิตต์ขจร มาถึงวันนี้ก็เกือบจะครบหนึ่งเดือนแล้ว ทั้งสองคนสนิทกันมาก ความสดใส น่ารัก และเป็นเด็กที่กตัญญู ทำให้คนป่วยอยากได้ลลิลเป็นลูกอีกคน ไม่ว่าจะในฐานะลูกสะใภ้หรือลูกสาวก็ได้ทั้งสองอย่าง “ติณห์พ่อรักและเอ็นดูหนูลลิลมาก ถ้าลูกไม่คิดจะจริงจังกับเธอ ก็ปล่อยเธอจาสถานะที่เธอเป็นอยู่เสีย และรับเธอเข้ามาเป็นน้องสาวของลูกซะ” ผู้เป็นพ่อทั้งรักทั้งสงสาร “จริงจังไหม คงไม่มั้งครับ เพราะพ่อก็รู้ว่าเธอเข้ามาอยู่ที่นี่เพราะอะไร ส่วนที่พ่อจะให้ผมรับเธอมาเป็นน้องสาว คงไม่ได้ ผมนอนกับเธอแล้วนะ อยุ่ดีจะให้มาเป็นพี่น้องกัน” “ถ้าเป็นพี่น้องมันยาก ลูกก็ให้เธอเป็นเมียเสียสิ พ่ออยากมีหลาน พ่อจะอยู่อีกสักกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ก็ยังไม่รู้ ลูกไม่คิดจะมีครอบครัวมีหลานให้พ่อสักคนเหรอ” ก่อนหน้านี้กิตต์ขจรไม่คิดจะพูดเรื่องการมีครอบครัวกับลูกชาย เพราะเขามองไม่เห็นทาง แต่ตอนนี้ ติณห์มีผู้หญิงข้างกาย และเธอก็แสนจะน่ารัก ผู้เป็นพ่ออยากมีหลานเต็มที่แล้ว “เรื่องนี้มันก็ไม่ได้อยู่ที่ผมค
หนี้รักบำเรอสวาท ผิดหรือที่แค้น
บทที่8ผิดหรือที่แค้น คืนนี้เป็นอีกคืน ทีทั้งคู่หลับใหลอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน โดยที่ไม่มีความสัมพันธ์แบบชู้สาวเกิดขึ้น มันมีแต่ความห่วงใย และความอบอุ่นที่มอบให้กัน เมื่อวานติณห์เองก็หมดเรี่ยวแรงไปกับการตามแก้แค้นแทนบิดา เขาไล่รายชื่อลูกหนี้ที่คิดว่า มีส่วนในการจ้างมือปืนมายิงพ่อของเขา นอกจากทัตเทพแล้ว ยังนักธุรกิจ และชาวบ้านฐานะปานกลาง อีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งวิธีการแก็แค้นก็ถูกเลือกวิธีที่ต่างกันไป สองคนที่โดนจัดการไปเมื่อวาน ชายหนุ่มรู้ว่าทั้งสองมีหน้ามีตาในสังคม และก็ต่างก็ภรรยามากด้วยกันทั้งคู่ เพราะอาศัยบารมีของครอบครัวฝ่ายหญิงอยู่ ติณห์ได้ทำการปล่อยคลิปวิดีโอ ที่ทั้งสองคนมาขอยืมเงินของเขา โดยชายหนุ่มไม่ลืมที่จะกันตัวเอง เขาให้คนทั้งสองพูดว่า จะยืมไปเพื่อเอาเงินไปเลี้ยงดูบรรดาเมียเด็กๆ ระเบิดครอบครัวก้อนใหญ่ ถูกส่งผ่านโลกโซเชี่ยลเพียงไม่ถึงชั่วโมง เรื่องราวก็ถูกแชร์ออกไป บรรดาเมียทั้งหลายต่างพากันหัวร้อน จัดการสามีของตัวเองแบบจัดหนัก เมื่อเรื่องราวความอื้อฉาวของประธานบริษัทถูกพูดถึง อย่างสนุกปาก ลูกค้าต่างไม่ให้กา
หนี้รักบำเรอสวาท น้ำตาที่ไร้ค่า
บทที่7น้ำตาที่ไร้ค่า เช้านี้หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าเขายังนอนหลับอยู่ข้างๆเธอ สาวตัวเล็กร่างบาง ค่อยขยับตัวออกจาก มือหนาที่โอบกอดเธอไว้ เพราะไม่อยากทำให้เขาตื่น “ตื่นแล้วเหรอ” คนตัวใหญ่ถามตามหลังเมื่อเห็นคนนอนข้างๆกับลุกไปเข้าห้องน้ำ “ลลิลขอโทษที่ทำให้คุณตื่นเลย” หญิงสาวเดินกลับมานั่งข้างเขาบนเตียง “ไม่หรอก ผมตื่นนานแล้ว แต่ไม่อยากลุก เพราะกลัวจะทำให้คุณตื่น เห็นกำลังนอนกรนสบายเลย” ลลิลเผลอตัวยกฝ่ามือขึ้นมาตีแขน คนที่หาว่าเธอนอนกรน จนคนถูกตีร้อง เพราะทั้งเจ็บและตกใจ ที่ถูกคนตัวเล็กแต่มือหนักตีเข้าเต็มแรง “เรื่องอะไรมาตีแบบนี้นี่ ไปเลยไปอาบน้ำแต่งตัว ทำกับข้าวให้กินด้วย” ชายหนุ่มออกคำสั่ง ระหว่างที่หญิงสาวกำลังอาบน้ำ เธอก็คิดถึงคำพูดของติณห์ เขาเปลี่ยนคำแทนตัวเองจากฉัน เป็นผม มันทำให้หญิงสาวรู้สึกสนิทสนมกับเขามากขึ้น ในเมื่อไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ บิดาของเธอจะหาเงินหลายล้านมาไถ่เธอได้ เธอก็เลือกที่จะอยู่ที่นี่อย่างมีความสุขที่สุดดีกว่า ตั้งแต่วันที่พ่อของเธอ มาส่งเธอที่บ่อน เขาก็ไม
หนี้รักบำเรอสวาท นางบำเรอในกรงทอง
บทที่6นางบำเรอในกรงทอง “ทำไมจะต้องไปนอนห่างฉันแบบนั้น” ติณห์ถามเมื่อหันไปเห็นอีกฝ่าย นอนอยู่ห่างจากเขาจนเกือบล่วงลงไปข้างเตียง “คุณติณห์จะได้นอนสบายไงคะ” หญิงสาวตอบโดยไม่ยอมหันหน้ามามองคนถาม “อย่าทำเหมือนไม่เคย เมื่อคืนเธอก็รู้ ว่าหน้าที่ของเธอมันคืออะไร จะขยับตัวมาเอง หรือให้ไปอุ้มมา” คนพูดทำเสียงขู่ ลลิลพาร่างบางของเธอ ค่อยๆเข้ามานอนใกล้กับชายหนุ่มร่างใหญ่ ที่เมื่อคืนเขาได้สร้างความเสียวซ่านแต่มันแฝงไปด้วยความเจ็บด้วย “ไม่ชอบเหรอเมื่อคืน” คนตัวหนาถามตรง “ลิลเจ็บค่ะ” ถึงจะอายแต่หญิงสาวอยากให้เขารู้ว่าเธอเจ็บ “มันเป็นครั้งแรก มันก็ไม่แปลกจะเจ็บแบบนี้ เดี๋ยวผ่านไปหลายๆครั้ง เธอก็จะไม่รู้สึกเจ็บอีกแล้ว แต่จะรู้สึกเสียวซ่านอย่างเดียว” สิ้นคำพูดมือหนาก็เอื้อมือไปปิดโคมไฟบนหัวเตียงให้ดับลง ปากหนาหยักก็ซุกไซ้ลงบนคอยาวระหง มือหนาบีบเคล้นเล่นยอดประทุม ที่ชี้ตัวชูช่อรอสัมผัส ชายหนุ่มคว้ามือของหญิงสาวให้จับสัมผัส กับท่อนความเป็นชายของเขา ก่อนที่ติณห์จะประกบลงบนปากบาง พาชิวหาไล่วนเวียนตวั
หนี้รักบำเรอสวาท คืนแรกของการเสียสาว
บทที่5คืนแรกของการเสียสาว “อย่าเอาความเป็นตัวคุณ มาวัดว่าคนอื่นจะเป็นแบบคุณนะ” หญิงสาวจ้องตา “อะไรนะ! เธอพูดว่าอะไร” ชายหนุ่มถามกลับด้วยแววตาคล้ายเสือที่จเองจะกินเหยื่อ ลลิลนึกอยากจะพูดอีกสักหนึ่งรอบ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะติณห์อาศัยจังหวะที่เธอเผลอ จู่โจมจนกายสาว สั่นสะท้านและอ่อนระทวย สมองพร่าเบลอว่างเปล่า มีเสียงครางกระเส่าเล็ดลอดออกมาจากปากอิ่ม “คุณติณห์” ลลิลเผลอเรียกชื่อเขาเสียงหลง ขณะที่มือน้อยก็เริ่มลูบไล้ตามแผ่นหลังแกร่งใต้เสื้อกร้ามสีขาว ดวงหน้าหวานเชิดสูง ยามใบหน้าคมซุกไซ้ต่ำลงมาดูดเม้มที่ไหปลาร้า จนเป้นรอยแดงช้ำ จากนั้นมือหนาก็จัดการถอดชุดนอนของเธอออกอย่างรวดเร็ว ตามด้วยเสื้อในตัวสวย จนกายสาวหวาบหวิวสะท้าน ชายหนุ่มไม่รอให้เธอมีสติกลับคืน เขาเร่งรุกเร้าฝ่ามือร้อน เคล้นคลึงความอวบใหญ่ของเนินอกหญิงสาวที่เปลือยเปล่านั้นอย่างหมั่นเขี้ยว “อยากร้อง ก็ร้อง ฉันชอบให้เธอส่งเสียง” ติณห์กระซิบชิดทรวงอกงาม ปลายลิ้นสัมผัสแผ่วๆบนยอดอกที่ชูช่อ เพื่อให้คนตัวเล็กสะดุ้งเสียว ก่อนจะพลิ้วสะบัดรัวเร็วจนกายบางแอ่นอก

Scan code to read on App

Share

ทวงบุญคุณ(3)

Related chapters

หนี้รักบำเรอสวาท ตำแหน่งนางบำเรอ

หนี้รักบำเรอสวาท คืนแรกในบ้านหลังใหม่

หนี้รักบำเรอสวาท คืนแรกของการเสียสาว

หนี้รักบำเรอสวาท นางบำเรอในกรงทอง

หนี้รักบำเรอสวาท น้ำตาที่ไร้ค่า

หนี้รักบำเรอสวาท ผิดหรือที่แค้น

หนี้รักบำเรอสวาท การเดินทางของความรู้สึก

หนี้รักบำเรอสวาท รสรักบำบัดความเครียด

Latest chapter

หนี้รักบำเรอสวาท โซ่น้อยคล้องใจ

หนี้รักบำเรอสวาท คุณพ่อคุณแม่จำเป็น

หนี้รักบำเรอสวาท เผชิญหน้ากับปัญหา