Share

22 NC

Author: พริมริน
last update Last Updated: 2024-11-22 18:06:20

22 NC

เทียนหอมพยักหน้าเอียงอาย แล้วพลันหน้าเหวอเมื่อเขาลุกขึ้นนั่งทันที กระเถิบร่างเธอขึ้นไปนอนบนหมอน แล้วดึงหมอนอีกใบมารองใต้สะโพกเธอจนลอยสูง

สุดแสนยืนด้วยขาข้างหนึ่งบนพื้น อีกข้างคุกเข่าบนเตียง จับข้อเท้าเล็กไว้ยกขึ้นแล้วสอดใส่อีกครั้งกระแทกจนมิด

ตับ อืมมม

เขาแหงนศีรษะกลั้นหายใจจากการอาการเสียววาบขณะสอดท่อนเนื้อเข้าโพรงรักนุ่มแสนแคบ ฝังมิดลำแล้วบด

“งั้นเบสิกก่อนนะครับ พี่กลัวว่าครั้งแรกน้องจะเจ็บเกินไป”

เบสิก? เทียนหอมตาวาว จากนั้นร่างระหงของเธอก็ถูกของแข็งกระแทกกระทั้นเข้าใส่โถมจนสุดแรง

ตาเบิกกว้างรีบคว้าหมอนข้างตัวไว้เป็นหลัก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นพนักหัวเตียง ตาพร่าเลือนเสียววาบวูบทันที

ลำยาวแสนร้ายในร่างเธอทั้งรูดผ่านจุดกระสัน ทั้งสอดเสียบใส่ตอกลงร่องรักอย่างเมามัน

พั่บ พั่บ พั่บ

“พะ พี่แสน อืออ”

“ดีไหมครับ อย่างที่พี่ชอบ”

เขาจับข้อเท้าเธอถ่างออกกว้าง คุกเข่าโหมแรงโจนจ้วงเข้าสู่เนินสวาท ศีรษะของเทียนหอมพลันกระแทกโดนหัวเตียงจนสุดแสนเผลอหัวเราะในลำคอ ลากร่างระหงลงพ้นเพียงนิดเดียว แต่ทำให้ร่องเนื้อนุ่มเข้าใกล้ลำใหญ่มากยิ่งขึ้น

พรึ่บ!!

เทียนหอมกะพริบตาถี่ก่อนจะตกใจหน้าซีดเมื่อจู่ ๆ แสงไฟฟ้าที่ดับเมื่อหัวค่ำพลันสว่างโร่ทั่วทั้งห้อง แว่วเสียงตะโกนหัวเราะยินดีมาจากทางสระน้ำ เธอรีบคว้าหน้ากากไว้แล้วลอบผ่อนลมหายใจว่ายังอยู่ดี

“อืม ยัง พี่ยังไม่หยุด” สุดแสนครางกระเส่า “ไม่ต้องกลัวว่าจะหลุด พี่จะช่วยดูอย่างดีเลยครับ รับรองน้องจะทั้งตื่นเต้นและเสียวสุด ๆ”

“แต่ .. อ่า พี่แสน”

พูดจบไม่ทันสิ้นเสียง ร่างใหญ่โน้มตัวเท้ามือกับพนักเตียง ด้วยความที่ตัวหนาและสูงกว่ามาก ทำให้คร่อมร่างเธอไว้ได้ทั้งหมดจนมิด เขาดันต้นขาเธอขึ้นก่อนจะปล่อยออกเพื่อกอบเนินทรวงหน้าอก เคล้นหนักมือยามโยนตัวเข้าใส่

ท่อนเนื้ออวบยาวรูดโพรงรักแสนหวานละเลงน้ำด้วยลีลาบดคลึง สอดใส่ถี่รัว ถอนสุดแล้วกระแทกกระทั้นถี่ หยุดนิ่งบดคลึง ทุกขณะเขาเฝ้าจับจ้องเธอไม่วางตา

“ดีไหม น้องชอบไหมครับ อ่า พี่เสียวไม่ไหวเลย”

เทียนหอมไร้คำพูดทำเพียงครางกระเส่าเร่าร้อนเช่นกัน ความเจ็บแปลบจางหายไปนานแล้ว มีเพียงความรู้สึกเสียววาบวูบทุกคราวที่เอ็นยาวสอดใส่แทรกไอร้อนผ่านเนื้อนุ่มโพรงรัก

เสียงน้ำเฉอะแฉะกลางลำตัวช่างน่าอาย แต่มันทำให้รู้สึกดีไปพร้อม ๆ กัน เทียนหอมจับข้อมือเขาไว้กำแน่น ร่างระหงสั่นสะเทือนกระเพื่อมรุนแรง

พั่บ พั่บ พั่บ ตึก ตึก ตึก

เธอนิ่วหน้าไม่แน่ใจว่าใช่เสียงเตียงหรือไม่

“ไม่เป็นไร หัวเตียงกระแทกผนังนิดเดียว อ่า อืม”

“แต่ว่า อื้อออ พี่แสน”

สุดแสนไม่รอให้เทียนหอมประท้วงห้าม เขาเลื่อนมือขึ้นหาหัวนมบดขยี้ยอดหัวเล็กสีชมพูน่ารักจนแดงช้ำ แล้วดึงขึ้น คลี่ยิ้มพอใจ

“อ่า อ๊าช์” ร่างเล็กทั้งงอตัวทั้งแอ่นอก ปวดแปลบทรวงอก

“พี่ใกล้แล้วคนดี อ่า เสียวมาก”

“กะ ใกล้อะไรคะ” เทียนหอมเอ่ยกระท่อนกระแท่นพลางครางเร่า ร่างเล็กบิดกายรับแรงถาโถม

ไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้เขากำลังคลี่ยิ้ม มองดวงหน้าหวานงดงาม ผิวขาวเนียนทั่วทั้งร่างอมชมพูโดยเฉพาะทรวงอกที่ตอนนี้มีรอยแดงเป็นจ้ำ ยิ่งทำให้เขาหมั่นเขี้ยวลงมือหนักแรงขึ้นอีกพร้อมจังหวะโจนจ้วง

ตึง ตึง ตึง!!

เทียนหอมสะดุ้งสุดตัว เมื่อได้ยินเสียงคนตีฝาผนังห้องตรงหัวเตียงพอดี

ตึง ตึง ตึง!!

เธอตาเบิกโตขึ้นอีก มองฝ่ามือใหญ่ของสุดแสนฟาดลงฝาผนังห้องตัวเองตอบโต้กลับ มุมปากยกโค้งเป็นรอยยิ้มสบตาเธอแววตาพราวระยับ

“สงสัยเฮียเสืออิจฉา”

“เฮียเสือ!!”

เธอตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่คนอย่างสุดแสนมีหรือจะยอม เขาวางทาบฝ่ามือลงเหนือเนินทรวงอกเปลี่ยนจากคุกเข่าเป็นโหย่งตัวโหมเข้าใส่

“อ่า พี่แสน มัน ... ไม่ ไม่ไหวนะ มัน ลึกมาก จุก”

“อีกนิดเดียวคนดี อืมม”

เทียนหอมยังคงโดนสุดแสนรุกรานไม่ผ่อนปรน เขาตอกใส่ เสียบเธอด้วยอาวุธร้ายใหญ่โต ท่อนเนื้ออุ่นคับแน่นในโพรงรัดรึง ร่องสวาทหลั่งน้ำหวานตอกกระชับจนสุดแสนครางลึก

เสียงเตียงยังคงดังต่อเนื่อง เสียงครางสองหนุ่มสาวภายในห้อง เหงื่อของทั้งคู่อาบไหลปะปนกันเปียกชื้น ผ้าห่มยับย่นกระจัดกระจาย

ตาหวานเริ่มรื้นหยาดน้ำมองแผงอก รอยสักงดงามกระเพื่อมจากแรงหอบหายใจ เอื้อมมือลูบไล้ราวนมแล้วจิกเล็บกดลึก

“หืมม์..เดี๋ยว อย่า ถ้าทำแบบนั้น พี่หลั่งแน่คนดี”

เธอตวัดสบสายตาแล้วเลื่อนไปอีกข้างจิกเล็บลง ดึงตัวเองขึ้นเมื่อสุดแสนเผลอคลายมือบนเนินทรวง บรรจงพรมจูบลงอกแน่น ตวัดลิ้นลงตาของมังกรใกล้หัวนม

“หยุด! อืม อ่า”

เสียงกระเส่าแรงพร่ำพูดให้คนใต้ร่างหยุดการกระทำที่เร่งไฟร้อนแรง แต่ร่างใหญ่โตยังเสียดแทง เขากระแทกสุดจนเนื้อกระแทกดัง ถอนออกเสียบกลับไปใหม่ ทุกคราวราวกับแรงขึ้นทุกที

สุดแสนเกร็งตัวจับเธอดันลงแต่เทียนหอมขืนตัวงับเข้าหน้าอกลงฟันกัดทันที

“อ่า อ๊า อืมม ซี้ดดด”

สุดแสนครางลั่นแหงนศีรษะจนลำคอแอ่นโค้งเกือบตะโกน กระชากผมเทียนหอมออก โน้มหน้าลงจูบดุดันสอดลิ้นยามโผนทะยานเข้าสู่ปลอกรัดรึงอีกครั้งยาวนานรุนแรง

เตียงไม้สั่นไหวโยกคลอนเช่นเดียวกับร่างระหงงดงาม เธอถูกบดเบียดทั้งริมฝีปาก เนินสาว หน้าอก เขาโยกกายแกร่งหนักหน่วงโจนจ้วงกระแทกกระทั้น

ดวงตากลมโตเปียกชื้นด้วยหยาดน้ำใกล้หลั่งริน ความรู้สึกทั้งหน่วงร้าวลงหน้าท้อง ทั้งเสียวสะท้าน

สุดแสนทิ้งกายลงทาบทับกักเธอไว้ด้วยลำแขน สอดฝ่ามือใต้ศีรษะบังคับเธออยู่นิ่งยามจูบสูบลมหายใจจนขาดห้วง

แรงเสือกกายของสะโพกสอบลงจังหวะต่อเนื่องยาวนาน ลิ้นเกี่ยวรัดร้อยลิ้นเล็กเธอจนแทบเป็นเนื้อเดียวกัน ร่างของทั้งคู่หลอมรวมกอดก่ายรัดราวเถาวัลย์

เธอโอบลำแขนรอบแผ่นหลังกรีดนิ้วทั้งสองข้างข่วนลากยาว พร้อมท่อนเนื้อร้ายโจนจ้วงรุนแรง

“อื้อออ อืออ อ่า”

เสียงหวานครวญครางผ่านปากหนาที่ยังครอบครองดูดกลืนเส้นเสียงหวานใส เธอสั่นสะท้านร้าวไปทั้งกายยามที่สุดแสนส่งเธอถึงฝั่งฝัน ร่างทั้งร่างสั่นกระตุกจนต้องเกาะเขาไว้ ใช้ท่อนขารัดเอวสอบดูดซับความรู้สึกทั้งหมดที่เขาแผ่ออกมาสู่เธอ พุ่งตรงไปยังหัวใจ ชีพจรรัวแรงแล้วกระจัดกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทั่วทั้งเรือนร่างราวระเบิดไฟ

แผ่นหลังใต้ฝ่ามือลื่นด้วยเหงื่อ หดเกร็งกล้ามเนื้อทุกมัดยามที่โผนทะยานในครั้งสุดท้าย กดแน่นมิดลำโคน

“อ่า พี่ อ๊า ไม่ไหวแล้ว เสียว อ่า พี่จะหลั่ง อืม...”

เขาไม่อาจห้ามเสียงครางกระเส่าเล็ดลอดออกมาผ่านริมฝีปากหนาที่ยังประกบกลืนกินปากนุ่มนิ่มไว้ได้ โก่งตัวเกร็งทั้งร่างขณะที่ท่อนลำภายในโพรงรัดรึงกระตุกแรงพวยพุ่งน้ำธารขาวเข้าสู่เธอ กลิ่นคาวแปลกใหม่ฟุ้งขึ้น

หยาดน้ำตาเธอรินไหลในที่สุดหลังจากที่เอ่อท้นมานาน หลับตาลงเมื่อเขาผ่อนคลายความร้อนแรงลงเป็นจูบเบาบางก่อนจะผละออก ริมฝีปากเธอสั่นระริก

และอันที่จริงเธอตัวสั่นไปทั้งตัว

“พี่แสน” เทียนหอมกระซิบเอ่ยเรียกชื่อ นัยน์ตายังปิดสนิทจึงไม่ทันได้เห็นสีหน้าของสุดแสนที่ยามนี้อ่อนละมุนจนเกือบหวานล้ำ

“หน้ากากยังอยู่ดี น้องไม่ต้องกังวลนะ”

สุดแสนค่อยถอนลำแกร่งออกจากร่างพลิกตัวไปหยิบรีโมทเปิดเครื่องปรับอากาศ ลมเย็นจึงค่อยทำงานพัดโดนลำตัวเปลือย

เทียนหอมขยับเปลือกตาลืมขึ้นมองร่างสูงใหญ่ลุกนั่ง ใช้กระดาษทิชชูรูดถุงยางออกวางทิ้งบนพื้น

“เงียบไปเลย ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอครับ”

เทียนหอมส่ายหน้าเช็ดน้ำตาออกแล้วตะแคงตั้งท่าจะลุกขึ้นแต่สุดแสนรั้งเอวกลับมานอนต่อซ้อนด้านหลังโอบประกบไว้

“จะรีบไปไหนกันครับ ยังอีกหลายน้ำนะ”

“หละ หลาย ... น้ำ”

เอื้อก!

สุดแสนยกมุมปากโค้งขึ้น มองลำคอระหงขยับกลืนน้ำลาย จึงเคลื่อนหน้าเข้าหาซุกซอกคอเม้มดูดออกแรงให้เป็นรอย

“ใช้แล้ว กว่าจะเช้า พี่คาดว่าคงสักสองอย่างต่ำ”

“สอง!!”

“ทำไมครับ” สุดแสนเงยหน้าขึ้นมอง “น้อยไปเหรอ ปกติน้องกี่ครั้ง หรือว่ารับได้ไม่อั้น”

เทียนหอมเม้มปาก พวงแก้มสาดสีแดงระเรื่อขึ้นทันตา สะบัดร่างขืนตัวออกแต่มือกาวยังเกาะหนึบ วางทาบบนแผ่นหลังดันเธอจนเกยไปบนลำตัวหนา

“หลังพี่แสบเป็นบ้าเลยน้อง ครั้งที่สองขอด้านหน้านะ”

“โรคจิต!” เทียนหอมเค้นเสียงลอดผ่านไรฟัน ดิ้นลงจากร่างแต่โดนรวบตวัดจนนอนคว่ำหันหัวไปอีกทาง

“บางทีท่านี้เฮียเสืออาจค่อยยังชั่วหูหน่อย หรือน้องจะอยู่บน ขย่มพี่ดีคนสวย”

มือร้อนไม่รีรอลูบสะโพกกลมกลึงวกลงด้านล่างล้วงลึกถึงเนินสาวที่ยังร้าวระบมแดงก่ำ

“บ้าเหรอ ปล่อยนะ ไม่..พอแล้ว”

แผ่นหลังบอบบางสัมผัสอกแกร่งกระเพื่อมตามแรงหัวเราะก่อนที่เขาจะครางลึกในลำคอ ขณะเริ่มจับท่อนเนื้อสอดใส่อีกครั้ง

“อื้ออ หยุดนะ”

ท่อนแขนแกร่งวางข้อศอกลงข้างดวงหน้าหวาน ซุกจมูกหลังท้ายทอยแล้วไถลพรมจุมพิตจนถึงลาดไหล่ ลงฟันเบา ๆ พร้อมเริ่มเสือกกาย

“ครั้งนี้พี่ขอสดนะน้อง เดี๋ยวค่อยใส่ถุงทีหลัง อืม” เสียงครางกระเส่าด้านหลังยาวขึ้นยามสอดลำรักกดมิด “ไม่ต้องกลัว พี่ไม่ทำให้น้องท้องหรอกคนดี”

แต่ละประโยคที่เปล่งออกมาไม่ได้ทำให้เทียนหอมคลายกังวลใจได้เลย เธอยังลืมตาเหลือบมองนาฬิกาฝาเรือน 

สี่ทุ่ม! สองชั่วโมง!

“ถะ ถ้างั้น พี่ช่วยเร็วหน่อยได้ไหม”

“เร็ว..หมายถึงให้ซอยถี่ ๆ แบบนี้เหรอครับ อ่า ซี้ดดด”

ตับ ตับ ตับ

“มะ ไม่ อ่า อืออ ไม่ใช่”

“งั้นแบบไหนครับ เร็วมากพี่หัวใจจะวายเอานะ เอาแบบเน้น ๆ หนัก ๆ ไม่ดีกว่าเหรอครับ”

เทียนหอมหลับตาลงทอดถอนใจ เธอรับรู้แล้วว่าพูดกับสุดแสนเวลานี้คงไม่ได้เรื่อง เพราะเขาเอาแต่คิดลามกลงล่างอย่างเดียว จึงผ่อนร่างปล่อยให้เขาย่ำยีเธอตามใจชอบ สุดแสนสอดประสานมือของเธอไว้กำแน่น

“จูบพี่”

“อื้อออ”

เสียงหวานปฏิเสธแต่กลับเอียงใบหน้าขึ้นหาให้เขาประกบดูดทั้งลิ้นทั้งปากจนบวมเจ่อ

ร่างระหงของเทียนหอมไร้ซึ่งเรี่ยวแรง นอนคว่ำหน้าร่างกระเพื่อมจากแรงถาโถมทางด้านหลัง

เอาล่ะ ในเมื่อหนีไม่ได้ ก็ยอม ๆ ไปก่อนแล้วกัน ครั้งที่สองคงไม่นานเท่าไรหรอก

Related chapters

  • สุดแสนร้าย   23 ไม่ทำวันนี้ วันหน้าก็ทำอยู่ดี

    23 ไม่ทำวันนี้ วันหน้าก็ทำอยู่ดีฮู ฮา ฮู ฮาเทียนหอมสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงคนในค่ายมวยออกกำลังกายยามเช้าตามปกติ ไม่ต้องดูนาฬิกาเธอรู้ได้ทันทีว่าห้านาฬิกา ย่ำรุ่งเช้าวันใหม่ร่างระหงพลิกตัวออกห่างยกท่อนแขนใหญ่ออกจากทรวงอกที่ยังกอบกุมไว้อย่างหวงแหนเอียงหน้าไปมองสุดแสนที่นอนตะแคงข้างหันมา ดวงตาปิดสนิท ลมหายใจอ่อนเบาสม่ำเสมอเธอวาดขาลงจากเตียงลุกขึ้นฟุบ….ตุบ...ขาอ่อนยวบยาบจนล้มเผละลงพื้นทันที ใช้มือยันฟูกไว้พยุงตัวขึ้นนั่งก่อนจะค่อยลุกขึ้นใหม่ฟุบ...เทียนหอมเม้มปาก สะบัดหน้ากลับไปมองอาฆาตแล้วคลานเข่าไปยังชุดที่ถอดทิ้งไว้ นั่งสวมกับพื้นทุลักทุเล บ่นอุบในใจ ก่อนจะคลานไปยังประตูห้องนอน ดึงร่างเธอขึ้นแล้วรูดซิป จับหน้ากากยังอยู่ดีจึงเปิดประตูห้องแอ๊ด..คลิก..ฟู่“น้องส้ม ทำอะไรน่ะ”เทียนหอมสะดุ้งโหย่งสุดตัวมองเฮียเสือที่เตรียมตัวออกไปยังค่ายมวยแต่เช้าเป็นปกติทุกวันเช่นกัน“ฮะ เฮียเสือ ระ รู้ได้ไงว่าเป็นส้ม”“ทำไมถึงไม่รู้ล่ะ แล้วนี่ เรากับไอ้แสน...”เทียนหอมรีบตรงดิ่งไปหาเฮียเสือทันทีเอามือปิดปาก“เฮียเสืออย่าพูดดังไปนะคะ พี่แสนเขาไม่รู้เรื่อง”“ไม่รู้เรื่องอะไร ทำเอาเฮียไม่ได้นอนทั้ง

  • สุดแสนร้าย   24  5 ปีต่อมา

    24 5 ปีต่อมา5 ปีต่อมาเทียนหอมพาร่างระหงในชุดฟินนาเล่ ชุดที่นักออกแบบเลือกให้แสดงเป็นชุดลำดับสุดท้ายเพื่อปิดงานแฟชั่นโชว์ระดับมหากาพย์ห้าวันซ้อนติดต่อกันในงาน Bangkok fashion weekแสงแฟลชรัวขึ้นทันทีเมื่อร่างระหงในชุดราตรีเปิดเปลือยจนเกือบหมดด้วยเนื้อผ้าบางเบาซีทรูสีเนื้อราวกับว่าเธอกำลังไร้เสื้อผ้าจริง ๆ ทั้งที่เธอรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ใช่ ทว่าหากไม่เพ่งมองให้ดี ๆ คงคิดว่าสวมเพียงเครื่องประดับบนร่างกายรอยยิ้มหวานส่งให้ทุกคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าฟรอนท์โรว์ และกล้องนับร้อยรัวถ่ายภาพนิ่ง ภาพวิดีโอ หรือนำไปตัดต่อคลิปสั้นลงสื่อโซเซียลมีเดียเธอเดินทอดน่องเยื้องย่างดั่งนางแมวยั่วสวาทสมกับคำว่า catwalk หยุดนิ่งหมุนตัวแล้วเดินกลับไปยังจุดเดิมหันหน้าไปยังด้านข้างแล้วปรบมือดีไซนเนอร์ชื่อดังแบรนด์ Zero คุณซีซาร์ (อันนี้นามสมมติที่เขาชอบให้เรียก แต่แท้จริงชื่อโรจน์) เขามาในชุดลายพร้อยสีเขียวดั่งทหารออกรบ คาดปิดตาด้วยแว่นขนาดใหญ่สำหรับดำน้ำ ผมทำชี้ตั้งหลากสีดั่งนกแก้ว ทุกสิ่งบนร่างกายเขาเหมือนคนบ้า แปลกประหลาด ทว่าทุกคนรู้ดีถึงความอัจฉริยะทางด้านแฟชั่นที่นำพาประเทศได้ไปเยือนยังจุดสูงสุดของมหานครอิตา

  • สุดแสนร้าย   25  มาถึงถามหาแต่น้อง

    25 มาถึงถามหาแต่น้องตุบ พลั่ก ตุบ พลั่กเสียงชกกระสอบทรายภายในโรงยิมค่ายมวย ส อรุณในช่วงยามสายก่อนเที่ยง ภาพลูกชายคนโตที่ขึ้นมาบริหารแทนเขาแล้วด้วยวัยเพียงสามสิบสามปี ขณะที่พ่อครูสถิตคุณเดินเข้าไปเห็น เรียกรอยยิ้มภาคภูมิใจบนใบหน้าของชายวัยเกือบหกสิบ เหลี่ยมคมดั่งคนอีสานพื้นถิ่น หุ่นบึกไม่สูงเท่าบุตรชาย ทว่าความหนาใหญ่ไม่แพ้นักมวยมืออาชีพ“เสือ”พ่อครูสถิตคุณเอ่ยเรียกหลังจากหยุดขอบตรงเวทีมวย เฮียเสือหรือสิวากร บุตรชายคนโตกำลังซ้อมมวยกับโค้ชคนใหม่ ไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือชานนท์ เด็กข้าเก่าเต่าเลี้ยง นักมวยก้นหม้ออดีตแชมป์โลกสองสมัย แม้จะอายุไม่มาก แต่บัดนี้แขวนนวมไปแล้วหลังจากแต่งเมีย ลูกสาวร้านทองเพื่อนของเทียนหอมเฮียเสือหยุดเหวี่ยงหมัดแล้วหันไปพยักหน้าให้ชานนท์ขอพักเบรกครึ่งชั่วโมง จากนั้นจึงเดินลงมาจากเวทีมวย“ครับพ่อครู”“ไอ้แสนมันส่งข้อความมาว่าจะกลับบ้านอาทิตย์หน้า”“บอกส้มหรือยังครับ”“บอกแล้ว” พ่อครูทำเสียงหนักใจเดินตามลูกชายไปทางเก้าอี้นั่งพักรอกระทั่งเฮียเสือยกน้ำดื่มเสร็จ “แต่ลูกส้มเงียบไปเลย”“เงียบไปเลยหมายถึงน้องจะกลับมา หรือน้องไม่ตอบรับ”“ไม่รู้เหมือนกัน พ่อยังไม่ทันโทรไป

  • สุดแสนร้าย   26 พี่มารับกลับบ้าน

    26 พี่มารับกลับบ้านยามนี้.... เวลานี้.....สุดแสนยืนนิ่งขึงแข็งราวแท่งหินถูกสาบ ยามสายตาเพ่งมองไปทางเวทีแฟชั่นโชว์รายการชุดว่ายน้ำของแบรนด์ดัง จัดขึ้นกลางห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ แต่ที่แข็งยิ่งกว่าแท่งหินคงเป็นส่วนล่างของเขาเองเพราะนับตั้งแต่ที่เทียนหอมเยื้องย่างออกมาจากมุมเวทีในชุดว่ายน้ำทูพีชสีชมพูสด สดมาก ๆ สดจนทำให้ผิวของน้องเรืองรองไปด้วยอณูแห่งสีขาว ผมที่เคยดำขลับถูกเปลี่ยนสีกลายเป็นสีน้ำตาลอ่อนแผ่สยายถึงกลางหลังดัดลอนงดงามดวงหน้าแม้แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางหลากสี ทว่ากลับทวีคูณความงดงามจนเขาตาพร่า ริมฝีปากสีกลีบบัวขยับคลี่ออกทีละน้อยจนกว้างเป็นยิ้มสดใสเห็นไรฟันนัยน์ตาสีนิลทอแสงเพ่งมองไม่คลาดสายตา ส่องตามติดทุกฝีก้าวยามเธอจดเท้าเล็กงดงามในรองเท้าส้นสูงสีชมพู สีเดียวกับชุดที่สวม ในมือคือลูกโป่งสองลูกสีเงินและทอง ผูกข้อมือไว้ทั้งสองข้าง เวลาน้องแกว่งแขนมันก็ขยับไหวลอยตามพริ้วราวต้องการหลอกล่อให้คนดูอย่างเขาและอีกมากมายจับจ้องแต่เธอเป็นตาเดียวแผงอกกระเพื่อมสูดลมหายใจแล้วรีบซุกมือเข้าในกระเป๋ากางเกง เวลาห้าปีทำให้เทียนหอมดูเปลี่ยนแปลงมากจนเขาประหลาดใจ จากเด็กสาวใสซื่อสวยอย่างเด็กต

  • สุดแสนร้าย   27 ปลอบประโลม

    27 ปลอบประโลม“หอมกำลังพูดคำหยาบ”เทียนหอมสะอึกเล็กน้อย เธอเบือนหน้าออกไปอีกทาง ยกมือปาดหางตาเพราะหยาดน้ำรื้นขึ้นอีกแล้วอย่างน่าโมโห เขาทำให้เธอสติหลุด“พี่ว่า พวกน้องกลับไปคุยที่บ้านดีไหม หรือไม่ พวกพี่ขอออกไปก่อน” พี่ซีว่าพลางขยับตัวยุกยิก มือไม้บิดไปมา“หนูขอโทษค่ะพี่ซี เดี๋ยวหนูไปเองค่ะ หลบไปพี่แสน หนูจะกลับแล้ว”สุดแสนเบี่ยงตัวออกเว้นช่องว่างให้เทียนหอมเดินผ่าน“เดี๋ยวหอม ดอกไม้ อือออ พะ พี่ซะ ซี อืออ” เสียงลิลลี่ขาดหายเพราะมือนุ่มนิ่มพี่ซีปิดปาก แต่ไม่ทันเสียแล้ว“ดอกไม้อะไร” คิ้วเข้มข้างซ้ายสุดแสนยกสูง“ไม่มีอะไรครับ ไปกันได้เลยครับ”“ดอกไม้ของหอมเอง” เทียนหอมเดินกลับเข้าไปอีกครั้งแล้วหยิบดอกไม้ช่อใหญ่ออกมา ยกยิ้ม “คุณคิมรู้ใจหอมเสมอจริงไหมคะพี่ซี ดูสิงานเล็ก ๆ ยังส่งดอกไม้มาให้”สุดแสนก้มลงหรี่ตามองดอกไม้ช่องาม ดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ จึงดึงการ์ดออกมาอ่าน“ดินเนอร์? ฝันไปเถอะ” เขาฉีกการ์ดออกเป็นสี่ส่วนแล้วโยนทิ้ง ดึงดอกไม้ออกมาจากเทียนหอมแล้วปาลงพื้น “แอบตีท้ายครัวคนอื่น อย่าให้เจอหน้านะ จะต่อยให้หน้าหงาย!!”“อุ้ย!”น้ำเสียงดุดันกระแทกเสียง ทำให้พี่ซีถึงกับเผลอยกมือปิดตาตัวเอง ล

  • สุดแสนร้าย   28 NC

    28 NCเทียนหอมสบตาสีนิลวาวแสงแห่งแรงปรารถนา เขาไม่มีทางยอมหยุดแน่ เธอรู้จักสุดแสนดี เขาเป็นพวกเลือดร้อน เอาแต่ใจ และถ้าลองต้องการทำสิ่งใดต้องเอาให้ได้เธอเอี้ยวหน้าไปมองกระจกติดฟิล์มที่กั้นระหว่างคนขับและผู้โดยสาร สุดแสนดันหน้าเธอกลับมา“ลุงพรตไม่รู้หรอก เราไม่ได้ใช้แรง รถไม่กระเทือนแม้แต่น้อย นิดเดียวก็ไม่”“แต่ว่า ...”เทียนหอมพูดไม่ได้อีกเมื่อสุดแสนประกบปากลง ขยับเปิดแล้วสอดลิ้นกวาดไล้อีกครั้ง มือโรมรันกับชุดชั้นในข้างใน ดึงลงพ้นเนินทรวงเพื่อกอบกุมโกยขึ้น“นมใหญ่ขึ้นด้วย ล้นมือพี่ไปหมด นุ่มนิ่ม” พูดจบปิดปากเธอต่อเพื่อไม่ให้มีเวลาได้ยั้งคิดประคองเต้างามกลมกลึงคลึงเคล้น ตามติดแนบชิดจนเธอสัมผัสแรงเต้นของหัวใจตรงอกซ้ายสุดแสนยอมปล่อยปากเธอแล้วเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ แล้วซุกหน้าลงซอกคอดูดเนื้อใกล้แอ่งชีพจร“ปลดเปลื้องพี่ หอมคนดี เอาเจ้าแสนร้ายออกมา”“หนู หนูมองไม่เห็น”“ทำไมต้องมองด้วย ใช้มือสิ”“มันถอดยาก เข็มขัดเนี่ย”สุดแสนหัวเราะออกมาตรงซอกคอ แล้วเป็นฝ่ายลงมือทำเสียเองด้วยการถอดเข็มขัดแบรนด์หรูกระชากออก เธอได้ยินเสียงรูดซิปแต่ไม่กล้าก้มลงมอง ห้าปีแล้วที่เธอไม่เคยได้จับต

  • สุดแสนร้าย   29 ถึงบ้านแล้ว

    29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม

  • สุดแสนร้าย   30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย

    30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ

Latest chapter

  • สุดแสนร้าย   37 ตอนพิเศษ

    37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื

  • สุดแสนร้าย   36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

    36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา

  • สุดแสนร้าย   35  สองปีต่อมา

    35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง

  • สุดแสนร้าย   34 NC

    34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห

  • สุดแสนร้าย   33 NC

    33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร

  • สุดแสนร้าย   32 18+

    32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห

  • สุดแสนร้าย   31 เอาให้หลาบจำ

    31 เอาให้หลาบจำพลั่ก ตุบ ตับ โครม!!ไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น สุดแสนเสยหมัดขึ้นยาวเข้าปลายคางในช่วงจังหวะที่บิ๊กบอยลดเกราะป้องกัน ล้มลงนอนหงาย“หนึ่ง สอง สาม...”แย่แน่ ๆ เทียนหอมหันไปมองนักมวยรุ่นน้องในค่าย กวาดตามองหาคนที่พอจะช่วยได้ แล้วสะกิดทันที กระซิบข้างหู“ไปที่เรือน ไปบอกพ่อครูเดี๋ยวนี้!!”เกร้ง!!!เธอผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงระฆังหมดยกที่หนึ่ง จึงรีบวิ่งไปยังมุมเสาสีน้ำเงิน“พี่แสน” น้ำเสียงร้อนใจทำให้สุดแสนก้มศีรษะลงมองแล้วคลี่ยิ้ม“เพิ่งยกแรก แค่วอร์มเองหอม รอยกสามก่อน”“หนูให้เด็กไปตามพ่อครูมาแล้ว บิ๊กบอยต้องขึ้นชก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาค่ายเราจะไม่มีนักมวย”สุดแสนขยับปากยิ้มกว้างให้ “ไม่มีนักมวยก็ไม่ต้องชก”“พี่แสน!!”เขาดีดตัวลุกขึ้นทันเมื่อเห็นสัญญาณมือจากชานนท์ พ่อครูกำลังมาถ้างั้นเขาต้องจัดการมันให้น่วมเสียแต่ยกนี้เลยเกร้ง!!จากที่ตั้งรับในช่วงยกหนึ่ง คราวนี้สุดแสนกลายเป็นฝ่ายรุก จากร่างที่สูงกว่าเหมือนเสียเปรียบกลายเป็นได้เปรียบเพราะช่วงลำแขนที่ยาวกว่า การออกหมัดแต่ละคราวเน้นไปที่ใบหน้าและโดนจัง ๆ หลายหมัด จน บิ๊กบอยเริ่มมึนหัว ตั้งการ์ดรับยกสูงด้วยความโปร่งไม่หนา

  • สุดแสนร้าย   30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย

    30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ

  • สุดแสนร้าย   29 ถึงบ้านแล้ว

    29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม

DMCA.com Protection Status