LOGINShare
26 พี่มารับกลับบ้าน
Last Updated:
2024-11-22 18:06:2026 พี่มารับกลับบ้าน
ยามนี้.... เวลานี้.....
สุดแสนยืนนิ่งขึงแข็งราวแท่งหินถูกสาบ ยามสายตาเพ่งมองไปทางเวทีแฟชั่นโชว์รายการชุดว่ายน้ำของแบรนด์ดัง จัดขึ้นกลางห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ แต่ที่แข็งยิ่งกว่าแท่งหินคงเป็นส่วนล่างของเขาเอง
เพราะนับตั้งแต่ที่เทียนหอมเยื้องย่างออกมาจากมุมเวทีในชุดว่ายน้ำทูพีชสีชมพูสด สดมาก ๆ สดจนทำให้ผิวของน้องเรืองรองไปด้วยอณูแห่งสีขาว ผมที่เคยดำขลับถูกเปลี่ยนสีกลายเป็นสีน้ำตาลอ่อนแผ่สยายถึงกลางหลังดัดลอนงดงาม
ดวงหน้าแม้แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางหลากสี ทว่ากลับทวีคูณความงดงามจนเขาตาพร่า ริมฝีปากสีกลีบบัวขยับคลี่ออกทีละน้อยจนกว้างเป็นยิ้มสดใสเห็นไรฟัน
นัยน์ตาสีนิลทอแสงเพ่งมองไม่คลาดสายตา ส่องตามติดทุกฝีก้าวยามเธอจดเท้าเล็กงดงามในรองเท้าส้นสูงสีชมพู สีเดียวกับชุดที่สวม ในมือคือลูกโป่งสองลูกสีเงินและทอง ผูกข้อมือไว้ทั้งสองข้าง เวลาน้องแกว่งแขนมันก็ขยับไหวลอยตามพริ้วราวต้องการหลอกล่อให้คนดูอย่างเขาและอีกมากมายจับจ้องแต่เธอเป็นตาเดียว
แผงอกกระเพื่อมสูดลมหายใจแล้วรีบซุกมือเข้าในกระเป๋ากางเกง เวลาห้าปีทำให้เทียนหอมดูเปลี่ยนแปลงมากจนเขาประหลาดใจ จากเด็กสาวใสซื่อสวยอย่างเด็กต่างจังหวัด กลับกลายเป็นสาวสะพรั่งแต้มสีสันด้วยเครื่องสำอาง เสริมความเย้ายวน แต่ถึงแม้เธอไม่แต่งหน้า เทียนหอมก็มีเสน่ห์มากขึ้นกว่าเดิมจนเขาหวาดหวั่น
แสงไฟสาดส่องบนเวทีกระทบเสี้ยวหน้าหวานขณะหมุนกายกลับไปยังด้านหลังเวที แต่ไม่ลืมหมุนตัวโบกมือลาผู้ชมเรียกเสียงปรบมือเกรียวกราว
เอาล่ะ...ถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้ว เมียคนดี
“ดีมากเด็ก ๆ เอาล่ะ ๆ ล้างเครื่องสำอางแล้วเตรียมตัวกลับกันได้”
เทียนหอมนั่งหน้ากระจกลงมือเช็ดเครื่องสำอางออกเองเพราะแฟชั่นโชว์วันนี้ค่อนข้างยุ่ง
“เทียนหอม”
“ค่ะพี่ซี”
เธอเหลือบตามองพี่ซีผ่านกระจก ในมือพี่ซีคือดอกไม้ช่อใหญ่มากจนบดบังร่างเล็กบางของแกทั้งหมด
“ดอกไม้? ของใครคะ”
“ของคุณคิม... ดอกกุหลาบก้านยาววววว อู้ยย หวาน โรแมนติกขนาดนี้ รับรักเขาเถอะน้องหอม”
เทียนหอมคลี่ยิ้มมองดอกไม้แล้วไม่รับ ยังล้างเครื่องสำอางต่อ
“อ้าว ไม่รับเหรอ”
“ไม่หรอกค่ะ พี่ซีวางไว้แถวนี้แล้วกัน”
“มีการ์ดมาด้วยนะ ฮะ แฮ่ม” พี่ซีแสร้งกระแอมพลางอมยิ้มแล้วลอบมองเด็กในสังกัดผ่านกระจก “ผมรอคุณอยู่เสมอ ขอเพียงให้โอกาสดินเนอร์กับผมสักมื้อ คิม”
“กรี๊ดดดดดด”
“ยายลิลลี่ จะกรี๊ดทำไม” พี่ซีสะดุ้งตกใจจริง ตวัดเสียงใส่นางแบบอีกคนที่นั่งฟังอยู่ด้วยกัน
“หนูอดไม่ไหวนี่คะพี่ซี ถ้าเป็นลิลลี่เซย์เยสไปนานแล้วค่า”
“เซย์เยสแบบไหนยะ เซย์เยสสสสสสแบบขึ้นห้องเลยใช่ไหม”
“แหมพี่ซี...ถ้าเป็นหนู คุณคิมเสร็จหนูตั้งแต่วันแรกแล้วค่ะ คิก ๆ”
“เออ โชคดีของคุณคิมนะที่เขาไม่ได้ชอบแก ยายลิลลี่”
“พี่ซีแซวแรงนะคะเนี่ย แต่..หนูไม่ถือหรอกค่ะ ชอบบบบ”
เทียนหอมหัวเราะชอบใจแล้วลุกขึ้นเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอนึกถึงนักธุรกิจชื่อคิมที่ตามตื้อเธอมาได้ปีกว่าแล้ว แต่เธอรู้ดีกว่านั้นว่าเขาเพียงต้องการเรือนร่างของเธอไม่ได้ชอบเธอจริงจัง
ติ๊ง!! ติ๊ง!!
“เทียนหอม มีข้อความเข้า”
พี่ซีตะโกนบอกแล้วชะโงกหน้าไปดูหน้าจอ “หอมบันทึกไว้ว่าเฮียเสือ”
“พี่ชายหนูเอง เดี๋ยวหนูออกไป เสร็จแล้ว”
เทียนหอมเร่งมือเปลี่ยนสวมชุดธรรมดากางเกงยีนส์เสื้อยืดพอดีตัว มัดรวบผมขึ้นเป็นหางม้า แล้วเดินกลับไปยังหน้ากระจก หยิบโทรศัพท์ขึ้นอ่าน
‘แสนไปกรุงเทพ’
เฮียเสือ
สั้น ๆ ง่าย ๆ แต่ทำเทียนหอมขนลุกตั้งชัน ดวงตากลมดั่งกวางเบิกกว้างตกใจ
“แย่แน่ พี่ซี หนูกลับเลยนะ”
น้ำเสียงเทียนหอมรีบร้อนจนพี่ซีแปลกใจ ยิ่งเห็นเธอคว้ากระเป๋าของส่วนตัวเล็กน้อยรีบร้อนกลับ ตั้งใจจะถามพลันประตูห้องแต่งตัวเปิดออกกระแทกอย่างแรง
ปัง!!
หนุ่มหล่อสูงใหญ่มาดเท่ในชุดกางเกงยีนส์เสื้อเชิ้ตสีดำ พับแขนเสื้อโชว์รอยสัก ทั้งต่างหูห่วงเล็กสองข้าง ทำนางแบบในห้องต่างตกตะลึงและประทับใจ แต่ไม่ใช่กับเทียนหอมและพี่ซี
“พี่แสน!!”
“ตายแล้วววว อย่านะ!!”
ทั้งเทียนหอมและพี่ซตะโกนขึ้นพร้อมกัน สุดแสนไม่ได้สนใจหนุ่มอ้อนแอ้น เขายืนเอียงตัวพิงกรอบประตูกันไม่ให้เทียนหอมหนีออกไปได้ ส่งรอยยิ้มที่ทำเธอหวาดหวั่นลึกถึงข้างใน
“พี่...มารับกลับบ้าน” สุดแสนลากเสียงกวาดตามองน้องสาวตลอดทั้งตัว เท้าฝ่ามือลงกรอบประตูอีกข้างชะโงกตัวยื่นมือออกมาหา
“กลับกันเถอะน้องหอม”
เธอมองฝ่ามือใหญ่ที่ดูเหมือนจะไม่หยาบกร้านดั่งตอนวัยรุ่นแล้ว ผิวขาวนวลผิดไปจากผิวสีคล้ำอย่างคนเล่นกีฬา เธอไล่สายตาไปบนท่อนแขน รอยสักที่เธอเคยสัมผัสกระทั่งถึงแอ่งชีพจรรัวแรงสู่กรามแกร่งเรียบเนียน แล้วสบตาสีนิลล้ำลึกในที่สุด
เทียนหอมนิ่งคิด จ้องตาพี่ชายที่ดูเหมือนว่าจะไม่ชอบใจเมื่อเห็นเธอคิดนาน
“ไม่ หนูยังไม่กลับ หนูรู้ว่าถ้ากลับไปตอนนี้ หนูจะไม่ได้กลับมาทำงานอีก”
“แล้วยังไง” สุดแสนหดมือกลับแล้วไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับฝ่ามือชื้นเหงื่อดี เลยซุกไว้ในกระเป๋ากางเกง
“หนูเหลือสัญญากับพี่ซีสองปี”
“ไม่ ไม่ต้อง กลับเลยน้องหอม พี่ซีอนุญาต ไม่ฟ้องหรอก” พี่ซีรีบพูดแทรกเสียงสั่น
“เห็นไหม พี่ซีอะไรนั่น...” สุดแสนชะเง้อซ้ายขวาเล็กน้อยมองหาจนเจอพี่ซีที่ยืนหลบด้านหลังโต๊ะ “เขาเป็นคนดี ใช่ไหมครับ”
“คะ ครับ ผมเป็นคนดี เชิญพาเทียนหอมกลับได้เลยครับ”
สุดแสนยกมุมปากก่อนจะคลี่ออกจนกว้าง “สัญญาอยู่ไหน”
“อยู่สำนักงานครับ”
“จะรบกวนเกินไปไหม ถ้าจะให้ส่งกลับไปที่อุบล”
“ไม่เลยครับ ยินดีอย่างยิ่ง”
สุดแสนยิ้มกว้างชอบใจอีกครั้งแล้วหันไปมองน้องสาวที่ยังหน้าบึ้ง แล้วโก่งคิ้วใส่
“กลับได้แล้วน้องหอม หมดเวลาเล่นแล้ว”
“เล่นอะไร! หอมทำงาน หอมเคยบอกกับพี่ไปแล้วว่าหอมอยากเป็นนางแบบ”
“หอมก็ได้เป็นแล้ว”
“แล้วยังไง พี่แค่อนุญาต” เน้นเสียงท้ายหนักอย่างโกรธจัด “หอมจะทำอะไร ไปไหน ต้องรอพี่เท่านั้นเหรอ หอมยอมพี่มาตั้งแต่เด็ก พี่ให้ทำอะไรหอมทำทั้งนั้น แต่นี่...” เธอตีอกตัวเอง “หอมโตแล้ว อายุยี่สิบสาม พี่ไม่จำเป็นต้องมาดูแล คอยห่วงอีกแล้ว หอมดูแลตัวเองได้”
“โตแล้วววว โตแต่ตัวหรือเปล่า” สุดแสนยังทำเสียงกวนอารมณ์ใส่ ท่าทีคุกคามยืนบังประตูจนมิด
“พี่แสน!! พี่เคยฟังที่หอมพูดบ้างหรือเปล่า” เธอตะโกนออกมาสุดเสียง
เทียนหอมไม่คิดเลยว่าเธอจะมีวันนี้ วันที่เธอตะโกนเถียงพี่ชายคนที่เธอสนิทด้วยที่สุด คนที่เธอเคยยอมทำตามใจเขาทุกอย่าง คนที่เธอยอมศิโรราบมาตั้งแต่เด็ก
คนที่เธอ ... รัก
“ใจเย็นเด็กดี พี่แค่มารับกลับบ้านเรา” เขาผ่อนเสียงลงทันที
“กลับบ้าน!! พี่แสน ห้าปีที่ผ่านมา พี่ไม่แม้แต่จะส่งข้อความมาหา โทรศัพท์ หรือทำอะไรก็ได้ให้หนูรู้ว่าพี่สบายดี ไอ้อินสตราแกรมห่าเหวอะไรนั่นมีแค่โปรไฟล์ที่พี่ยังสู้อุตส่าห์” เธอเค้นเสียงจนเกือบตะคอก “เปลี่ยนปีละครั้ง ให้หนูรู้ว่าพี่ยังไม่ตาย” ไหล่บางไหวเล็กน้อย “ไม่สิ มีพ่อกับแม่ที่ได้คุยกับพี่”
Related chapters
สุดแสนร้าย 27 ปลอบประโลม
27 ปลอบประโลม“หอมกำลังพูดคำหยาบ”เทียนหอมสะอึกเล็กน้อย เธอเบือนหน้าออกไปอีกทาง ยกมือปาดหางตาเพราะหยาดน้ำรื้นขึ้นอีกแล้วอย่างน่าโมโห เขาทำให้เธอสติหลุด“พี่ว่า พวกน้องกลับไปคุยที่บ้านดีไหม หรือไม่ พวกพี่ขอออกไปก่อน” พี่ซีว่าพลางขยับตัวยุกยิก มือไม้บิดไปมา“หนูขอโทษค่ะพี่ซี เดี๋ยวหนูไปเองค่ะ หลบไปพี่แสน หนูจะกลับแล้ว”สุดแสนเบี่ยงตัวออกเว้นช่องว่างให้เทียนหอมเดินผ่าน“เดี๋ยวหอม ดอกไม้ อือออ พะ พี่ซะ ซี อืออ” เสียงลิลลี่ขาดหายเพราะมือนุ่มนิ่มพี่ซีปิดปาก แต่ไม่ทันเสียแล้ว“ดอกไม้อะไร” คิ้วเข้มข้างซ้ายสุดแสนยกสูง“ไม่มีอะไรครับ ไปกันได้เลยครับ”“ดอกไม้ของหอมเอง” เทียนหอมเดินกลับเข้าไปอีกครั้งแล้วหยิบดอกไม้ช่อใหญ่ออกมา ยกยิ้ม “คุณคิมรู้ใจหอมเสมอจริงไหมคะพี่ซี ดูสิงานเล็ก ๆ ยังส่งดอกไม้มาให้”สุดแสนก้มลงหรี่ตามองดอกไม้ช่องาม ดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ จึงดึงการ์ดออกมาอ่าน“ดินเนอร์? ฝันไปเถอะ” เขาฉีกการ์ดออกเป็นสี่ส่วนแล้วโยนทิ้ง ดึงดอกไม้ออกมาจากเทียนหอมแล้วปาลงพื้น “แอบตีท้ายครัวคนอื่น อย่าให้เจอหน้านะ จะต่อยให้หน้าหงาย!!”“อุ้ย!”น้ำเสียงดุดันกระแทกเสียง ทำให้พี่ซีถึงกับเผลอยกมือปิดตาตัวเอง ล
สุดแสนร้าย 28 NC
28 NCเทียนหอมสบตาสีนิลวาวแสงแห่งแรงปรารถนา เขาไม่มีทางยอมหยุดแน่ เธอรู้จักสุดแสนดี เขาเป็นพวกเลือดร้อน เอาแต่ใจ และถ้าลองต้องการทำสิ่งใดต้องเอาให้ได้เธอเอี้ยวหน้าไปมองกระจกติดฟิล์มที่กั้นระหว่างคนขับและผู้โดยสาร สุดแสนดันหน้าเธอกลับมา“ลุงพรตไม่รู้หรอก เราไม่ได้ใช้แรง รถไม่กระเทือนแม้แต่น้อย นิดเดียวก็ไม่”“แต่ว่า ...”เทียนหอมพูดไม่ได้อีกเมื่อสุดแสนประกบปากลง ขยับเปิดแล้วสอดลิ้นกวาดไล้อีกครั้ง มือโรมรันกับชุดชั้นในข้างใน ดึงลงพ้นเนินทรวงเพื่อกอบกุมโกยขึ้น“นมใหญ่ขึ้นด้วย ล้นมือพี่ไปหมด นุ่มนิ่ม” พูดจบปิดปากเธอต่อเพื่อไม่ให้มีเวลาได้ยั้งคิดประคองเต้างามกลมกลึงคลึงเคล้น ตามติดแนบชิดจนเธอสัมผัสแรงเต้นของหัวใจตรงอกซ้ายสุดแสนยอมปล่อยปากเธอแล้วเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ แล้วซุกหน้าลงซอกคอดูดเนื้อใกล้แอ่งชีพจร“ปลดเปลื้องพี่ หอมคนดี เอาเจ้าแสนร้ายออกมา”“หนู หนูมองไม่เห็น”“ทำไมต้องมองด้วย ใช้มือสิ”“มันถอดยาก เข็มขัดเนี่ย”สุดแสนหัวเราะออกมาตรงซอกคอ แล้วเป็นฝ่ายลงมือทำเสียเองด้วยการถอดเข็มขัดแบรนด์หรูกระชากออก เธอได้ยินเสียงรูดซิปแต่ไม่กล้าก้มลงมอง ห้าปีแล้วที่เธอไม่เคยได้จับต
สุดแสนร้าย 29 ถึงบ้านแล้ว
29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม
สุดแสนร้าย 30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย
30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ
สุดแสนร้าย 31 เอาให้หลาบจำ
31 เอาให้หลาบจำพลั่ก ตุบ ตับ โครม!!ไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น สุดแสนเสยหมัดขึ้นยาวเข้าปลายคางในช่วงจังหวะที่บิ๊กบอยลดเกราะป้องกัน ล้มลงนอนหงาย“หนึ่ง สอง สาม...”แย่แน่ ๆ เทียนหอมหันไปมองนักมวยรุ่นน้องในค่าย กวาดตามองหาคนที่พอจะช่วยได้ แล้วสะกิดทันที กระซิบข้างหู“ไปที่เรือน ไปบอกพ่อครูเดี๋ยวนี้!!”เกร้ง!!!เธอผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงระฆังหมดยกที่หนึ่ง จึงรีบวิ่งไปยังมุมเสาสีน้ำเงิน“พี่แสน” น้ำเสียงร้อนใจทำให้สุดแสนก้มศีรษะลงมองแล้วคลี่ยิ้ม“เพิ่งยกแรก แค่วอร์มเองหอม รอยกสามก่อน”“หนูให้เด็กไปตามพ่อครูมาแล้ว บิ๊กบอยต้องขึ้นชก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาค่ายเราจะไม่มีนักมวย”สุดแสนขยับปากยิ้มกว้างให้ “ไม่มีนักมวยก็ไม่ต้องชก”“พี่แสน!!”เขาดีดตัวลุกขึ้นทันเมื่อเห็นสัญญาณมือจากชานนท์ พ่อครูกำลังมาถ้างั้นเขาต้องจัดการมันให้น่วมเสียแต่ยกนี้เลยเกร้ง!!จากที่ตั้งรับในช่วงยกหนึ่ง คราวนี้สุดแสนกลายเป็นฝ่ายรุก จากร่างที่สูงกว่าเหมือนเสียเปรียบกลายเป็นได้เปรียบเพราะช่วงลำแขนที่ยาวกว่า การออกหมัดแต่ละคราวเน้นไปที่ใบหน้าและโดนจัง ๆ หลายหมัด จน บิ๊กบอยเริ่มมึนหัว ตั้งการ์ดรับยกสูงด้วยความโปร่งไม่หนา
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
Latest chapter
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
สุดแสนร้าย 31 เอาให้หลาบจำ
31 เอาให้หลาบจำพลั่ก ตุบ ตับ โครม!!ไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น สุดแสนเสยหมัดขึ้นยาวเข้าปลายคางในช่วงจังหวะที่บิ๊กบอยลดเกราะป้องกัน ล้มลงนอนหงาย“หนึ่ง สอง สาม...”แย่แน่ ๆ เทียนหอมหันไปมองนักมวยรุ่นน้องในค่าย กวาดตามองหาคนที่พอจะช่วยได้ แล้วสะกิดทันที กระซิบข้างหู“ไปที่เรือน ไปบอกพ่อครูเดี๋ยวนี้!!”เกร้ง!!!เธอผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงระฆังหมดยกที่หนึ่ง จึงรีบวิ่งไปยังมุมเสาสีน้ำเงิน“พี่แสน” น้ำเสียงร้อนใจทำให้สุดแสนก้มศีรษะลงมองแล้วคลี่ยิ้ม“เพิ่งยกแรก แค่วอร์มเองหอม รอยกสามก่อน”“หนูให้เด็กไปตามพ่อครูมาแล้ว บิ๊กบอยต้องขึ้นชก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาค่ายเราจะไม่มีนักมวย”สุดแสนขยับปากยิ้มกว้างให้ “ไม่มีนักมวยก็ไม่ต้องชก”“พี่แสน!!”เขาดีดตัวลุกขึ้นทันเมื่อเห็นสัญญาณมือจากชานนท์ พ่อครูกำลังมาถ้างั้นเขาต้องจัดการมันให้น่วมเสียแต่ยกนี้เลยเกร้ง!!จากที่ตั้งรับในช่วงยกหนึ่ง คราวนี้สุดแสนกลายเป็นฝ่ายรุก จากร่างที่สูงกว่าเหมือนเสียเปรียบกลายเป็นได้เปรียบเพราะช่วงลำแขนที่ยาวกว่า การออกหมัดแต่ละคราวเน้นไปที่ใบหน้าและโดนจัง ๆ หลายหมัด จน บิ๊กบอยเริ่มมึนหัว ตั้งการ์ดรับยกสูงด้วยความโปร่งไม่หนา
สุดแสนร้าย 30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย
30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ
สุดแสนร้าย 29 ถึงบ้านแล้ว
29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม
