เข้าสู่ระบบแชร์
32 18+
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-22 18:06:2032 18+
ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง
“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”
“มารยาท?”
“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”
“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”
“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”
เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”
“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”
“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”
“รังเกียจหรือไง”
“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”
สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา
“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”
“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”
“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไหม”
เธอเดินไปเปิดประตูห้องน้ำอ้าออกแล้วยืนรอ สบตาเขาด้วยดวงตาที่ยังวาวแสง
“พี่เลือกเอา”
เมื่อเทียนหอมพูดแบบนี้จะให้สุดแสนทำอย่างไรได้ ในเมื่อตัวเขายอมน้องสาวคนนี้มาตลอด จึงทำท่ากระฟัดกระเฟียดเล็กน้อยพองามแล้วยินยอมเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนแต่โดยดี
คลิก...
สุดแสนเอี้ยวหน้าไปมองเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลงน้ำหนักแผ่วเบา ทอดถอนใจถอดเสื้อกล้ามโยนใส่ตะกร้าผ้า แล้วเดินมายังอ่างล้างมือ มองกระจกสำรวจรอยช้ำจากฝีมือหมัดค่อนข้างหนักของบิ๊กบอย
เขาผ่อนลมหายใจยาวอย่างคนปลงไม่ตก ‘บวช’ คำนี้ทำเขาสยดสยองน่าดู อย่าว่าแต่เข้าวัดเลย แค่ไหว้พระเขายังแทบไม่ทำ เรียกได้ว่าเห็นผ้าเหลืองมีแต่หลีกหนีไม่ยอมเข้าใกล้
สุดแสนลงมือถอดกางเกงมวยโยนใส่ตะกร้าเหลือเพียงร่างเปลือย แล้วเอี้ยวตัวมองด้านซ้าย สีข้างที่โดนหมัดบิ๊กบอยเต็ม ๆ ถึงสองหมัด ขึ้นเขียวจนเจ็บ - - น่าจะต้องประคบเย็น
เขาพาร่างสูงใหญ่เข้าไปยืนในอ่างแล้วเปิดฝักบัว มือเท้าผนังห้องน้ำครุ่นคิดเหตุการณ์เมื่อครู่
แอ๊ด...คลิก...
เสียงเปิดปิดประตูเบามือทำเขาหันไปมองก่อนจะหน้าแดงซ่านทั่วใบหน้า และเขาคาดว่าคงแดงถึงหน้าอก
“หอม” น้ำเสียงคล้ายคนเหม่อลอยยามมองร่างระหงขาวผ่องในชุดคอสเพลย์แม่บ้านสาวในการ์ตูนญี่ปุ่น เพียงแค่ว่าชุดนี้คงหลายปีมากแล้ว สังเกตว่ากระโปรงสั้นและตัวเสื้อรัดคับติ้ว
“พี่ไม่ต้องหันเจ้านั่นมานะ ยืนเอามือเท้าผนังไว้ดีแล้ว”
สุดแสนยืนนิ่งขึงมือเท้าผนังทั้งสองข้างปล่อยให้สายน้ำรดราดลำตัว เอียงศีรษะไปทางเทียนหอม ลอบมองอย่างใจระทึกระคนคาดหวัง
เทียนหอมสูดลมหายใจปลุกความกล้า ชุดคอสเพลย์แม่บ้าน โลลิต้าสีดำคับแน่น เก่าเก็บจนรอยแยกสาบเสื้อกระดุมด้านหน้าอกเกือบปริออก เธอจงใจไม่สวมชุดชั้นในเพื่อให้เขาได้เห็นยอดถัน ผลตอบรับออกมาดีเกินคาด สายตาเขาหลุบมองต่ำจ้องเพียงตุ่มเล็กน่ารัก
“ให้พี่ยืนแบบนี้จะขัดขี้ไคลยังไง”
เธอก้าวเข้าไปในอ่างอาบน้ำยืนซ้อนหลัง นั่งคุกเข่าใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กในมือถูข้อเท้า สายน้ำฝักบัวสาดบนศีรษะจนเธอเปียกปอน
“กว่าจะถูขึ้นมาถึงข้างบน มีหวังพี่จะกระอักเลือดตายก่อน”
“ก็ดี”
สุดแสนเอี้ยวมองต่ำ มือเล็กอ้อมมาด้านหน้าตรงหน้าแข้งแล้วจงใจแนบอกอวบบนท่อนขาถูขึ้น
“ตกลงแล้วพี่แสนจะบวชใช่ไหม”
“เข้าเรื่องสักที” เขาส่งเสียงประชดผิดไปจากแรงเต้นชีพจร ชุดคอเพลย์โลลิตาฉ่ำด้วยน้ำลู่ติดผิวหนัง แม้ว่าไม่เห็นรอยสีหัวนม แต่ตุ่มไตแข็งชันเนื่องจากน้ำเย็นจัด
“บวชให้พ่อครูสักสามเดือนแล้วจะเบียดเลย”
“หนูยังไม่แต่ง”
“รออะไรอีก หรือจะเอากันจนท้องก่อนดี”
“ไม่ท้องหรอก ฝังยาคุมแล้ว”
สุดแสนเงียบงันอึ้งจนจุกพูดไม่ออก เขาเบือนหน้ากลับมาจากร่างงดงามด้านล่างมองผนังห้องน้ำสีขาวนวลตา
“พี่จำได้ไหมว่าหนูเคยขออะไร” เทียนหอมขัดผ้าขนหนูขึ้นมาถึงต้นขา “หนูอยากเป็นนางแบบ หนูต้องการเก็บเงิน”
“ที่หนูขอไว้ยังไม่พออีกเหรอ หอมได้เรียนอย่างที่ตั้งใจ ได้เป็นนางแบบแล้ว”
“แต่หนูยังมีเงินไม่มากพอ”
“แล้วต้องเท่าไรหล่ะ ถึงจะมากพอสำหรับหอม สิบล้าน ยี่สิบล้าน ร้อยล้าน”
มือเล็กชะงักหยุด ร่างระหงยังคุกเข่าด้านหลัง โอบลำแขนมาด้านหน้ากอดเขาไว้ซุกหน้าลงสะโพกสอบด้านข้างแล้วเงยหน้าขึ้น
“หนูติดสัญญาสองปี”
“ถึงไม่มีสัญญาหอมก็คงยังไม่แต่ง หรืออาจไม่แต่งเลย” เสียงทุ้มแหบพร่า “พี่รู้จักหอมดี”
เขาเอ่ยราบเรียบแฝงความน้อยใจจนเทียนหอมสัมผัสได้ชัดเจน เธอพรมจูบสีข้างเอวสอบ มือขยับผ้าขนหนูนุ่มไปทางพวงใหญ่ด้านหน้า ค่อยกำเบา สุดแสนหลับตาลง
“หนูขออีกสองปี พี่แสน...ให้หนูได้ไหม นะคะ”
ขณะที่เทียนหอมหยอดคำขออ้อนวอนมือนิ่มคลึงวนเวียนหน้าท้อง ต้นขา พวงแฝดใหญ่เฉียดใกล้ท่อนเนื้อร้ายเข้าไปทุกที เขาขยับเปลือกตาปรือมองหลุบต่ำยังฝ่ามือเรียวขาวจนเห็นเส้นเลือด สีผิวเนื้อที่ตัดกับสีผิวเขา สุดแสนส่งมือลงด้านล่างจับมือเธอมากุมไว้
“พี่ให้เวลาหอมถึงห้าปี พี่เคยพูดแล้วว่าพี่จะกลับมาแล้วจัดการเรื่องระหว่างเรา” เขาอ้าปากหอบหายใจขึ้นยามนิ้วเล็กสัมผัสหัวมนแล้วรูดหนังเนื้อลง “พี่จะได้อะไรตอบแทนในการขอครั้งนี้”
“สองปี ไม่นานเลยถ้าเทียบกับตลอดชีวิต พี่จะได้หนู ตัวหนู เรือนร่าง ทุกสิ่งอย่างที่เป็นหนูไปตลอดชีวิต หนูให้สัญญา”
เขาจดหน้าผากลงผนังห้องน้ำ ถอนหายใจ เทียนหอมกำลังบงการเขาอีกครั้งคล้ายกับเมื่อห้าปีก่อน เธอใช้อาวุธที่ตนเองมี อำนาจทางสตรีเพศ อำนาจทางกาย ชักนำไปยังทิศทางที่ตัวเธอต้องการอย่างที่เขาไม่อาจต้านทานได้
“หนูไม่ได้ใส่กางเกงใน”
จู่ ๆ คนร่างระหงที่นั่งคุกเข่าเบื้องล่างก็โพล่งคำพูดขึ้น คำที่ก่อให้เกิดจินตนาการและมันทำให้ชีพจรตรงลำคอหนาเต้นตุบรุนแรง
มุมปากของสุดแสนโค้งขึ้นทั้งสองข้างก่อนจะหัวเราะออกมาทั้งที่ข้างในยังรู้สึกหน่วงร้าว เขาจับท้ายทอยเธอแล้วดึงขึ้นดันให้มาอยู่ด้านหน้า
“หันหลังแล้วเอามือเท้าผนังไว้นะ”
เทียนหอมทำตามเอี้ยวหน้ากลับไปมองเมื่อสุดแสนถลกกระโปรงเธอขึ้นถึงบั้นเอวแล้วเหน็บชายผ้าเข้ากับขอบกระโปรง
“พี่ไม่คิดจะ เขาเรียกว่าอะไรนะ” เธอนิ่งคิดแล้วสะดุ้ง ฝ่ามือหนาล้วงลึกลงด้านหลังแล้ว “เล้าโลม อืออ”
“คงไม่ต้องแล้ว” สุดแสนโน้มศีรษะลงซอกคอแล้วไถลริมฝีปากไปด้านหน้า “หอมแฉะแล้วนี่นา”
“อืม...หนูชอบจังคำนี้”
“ฮะ ฮ่า คำว่าหอมแฉะเนี่ยนะ”
“ใช่แล้ว หนูรู้สึกว่าตัวเองเป็น อ่า....เป็นหัวหอมเลย”
เขายิ้มยามปากของเราทั้งคู่ประกบกันก่อนจะหุบยิ้มกลายเป็นเปิดปากเพื่อเปิดทางให้ลิ้นของเราทั้งคู่โรมรันภายนอก ยามที่นิ้วเรียวยาวของเขาสอดลึกข้างในโพรงสวาท
บทที่เกี่ยวข้อง
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย อารัมภบท
อารัมภบทดวงหน้าหวานนัยน์ตากลมโตดั่งกวาง ปรือตามองนาฬิกาที่ตั้งอยู่หัวเตียง สีเขียวพรายน้ำสะท้อนล้อแสงไฟสีนวลจากโคมไฟตั้งพื้นทันสมัยภายในห้องนอนของสุดแสนสัมผัสมือสากระคายยังลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มนวลผ่อง ห้วงเวลาหฤหรรษ์ยังคงดำเนินอยู่แม้ว่ากำลังเข้าสามนาฬิกาของวันใหม่เสียงหัวเตียงไม้กระทบฝาผนังห้องทำจากไม้สักทองจนเกิดเสียงกึกกัก ผนังที่ใช้ร่วมกันกับเฮียเสือพี่ชายคนโต - - ช่างน่าอายผิวพรรณเนียนอย่างหญิงสาววัยสะพรั่งระเรื่อชมพูไปทั่วเรือนร่างจากการถูกกระตุ้นอารมณ์พิศวาส รวมไปถึงเหงื่อกาฬโทรมกายเปียกชื้นลงฟูกนอน“อืม...”สุดแสนครางกระเส่าวางฝ่ามือกดหลังนุ่มจนเนื้อบุ๋มเพื่อให้เธออยู่นิ่ง รองรับแรงกระแทกกระทั้นจากทางเบื้องหลัง ให้ร่างระหงของเธอแนบราบและจมลงสู่ผ้าซาตินเรียบลื่น“พี่แสน อือออ”เธอเอียงใบหน้าไปทางซ้ายเพ่งมองโคมไฟสั่นไหว หรืออาจเพราะเธอกำลังสั่นไหวรุนแรงจนอวัยวะทุกส่วนกระเพื่อมดั่งคลื่นน้ำใกล้หลับเพราะความอ่อนล้าจากเกมรักที่คนด้านบนโอ้โลม ล่อลวง กระหน่ำจวงแทง แต่ไม่อาจหลับได้ มือแตะหน้ากากบนใบหน้ายังคงอยู่ดีจึงวางใจ ไม่ต้องการให้สุดแสนรู้ว่าคนที่เขานอนด้วยเป็นเธอแรงหน่วงร
สุดแสนร้าย 1 บ้านใหม่
1 บ้านใหม่“หนูอายุเท่าไรแล้วจ๊ะ”“สิบขวบค่ะ”เสียงเล็กอ้ำอึ้งเล็ดลอดเบาออกมาจากลำคออ่อนนุ่มอย่างเด็กสาว“เดี๋ยวหนูส้มไปอยู่กับพ่อนะ พ่อจะดูแลหนูเป็นอย่างดีเลย”เด็กน้อยร่างเล็กติดผอมบาง ทว่าผิวขาวผ่องใสอุดมด้วยเลือดฝาด แหงนดวงหน้าน้อยนัยน์ตารื้นหยาดน้ำมองชายร่างบึกหุ่นใหญ่ราวยักษ์ปักหลัก โน้มหน้าลงเข้าหาเผยรอยยิ้มที่เขาคนนั้นคิดว่าอ่อนโยน แต่มันยิ่งส่งให้ดุดันกว่าเดิม“โอ๋ ๆ ไม่ต้องร้องไห้นะ หนูมีครอบครัวใหม่แล้ว อบอุ่น พวกพี่ ๆ รออยู่ที่บ้าน”เธอเม้มริมฝีปากสะอื้นเบา ๆ แล้วจึงค่อยเอ่ยเสียงค่อยกว่าเดิม“หนะ หนู ชื่อเทียนหอม ไม่ใช่ส้มค่ะ”สถิตคุณ อึ้งงันทันที ตาจ้องเด็กน้อยตัวเล็กที่ยังเบ้หน้า ก่อนที่เขาจะหน้าเจื่อนลงเสียเอง ยืดกายกลับแล้วยกมือลูบท้ายทอยแก้เก้อ“ก็ที่บ้านพ่อมีแต่ ส เสือ ชื่อเทียนหอมมันไม่เข้า เปลี่ยนเป็นส้มนั่นแหล่ะ ไป ๆ อย่ามัวพูดมากกันเลย ไม่ต้องเอาอะไรไป พ่อรวยเดี๋ยวซื้อให้ใหม่หมด”เธอเหลือบสายตามองรถหรูคันยาวใหญ่ที่พ่อคนใหม่เลือกมารับ จอดตรงตีนบันไดศาลาวัดในวันเผาศพ เธอจึงได้เรียนรู้สัจธรรมใหม่ขึ้นมาอีกอย่างคนเราดูเพียงหน้าตาท่าทางคงไม่ได้ เทียนหอมจึงค่อยยิ้มออก
สุดแสนร้าย 2 สุดแสน
2 สุดแสนกึก กึก กึกสุดแสนลากกระเป๋าใบไม่ได้ใหญ่มากนักสีชมพูหวานแหววของน้องสาวคนใหม่ บ้านพื้นไม้แผ่นกระดานไม้สักสีทองขัดเงาจนมันวับ เวลาลากแล้วเกิดเสียงกึกกักเทียนหอมมองร่างสูงเก้งก้างผอมเกร็งผิวคล้ำ ทรงผมรองหวีอย่างเด็กมัธยม ท่าทางกระฟัดกระเฟียดน่าดูตั้งแต่เริ่มเห็นน้ำตาเม็ดใหญ่ร่วงจากดวงตาเธอทั้งสองนิ่งเงียบระหว่างเดินไปห้องนอนใหม่ บ้านหลังนี้คล้ายบ้านแฝดโบราณแต่ขนาดใหญ่กว่ามาก แบ่งพื้นที่ชัดเจนระหว่างซีกฝั่งห้องนอนของพ่อกับแม่ และของลูก ๆเทียนหอมเดินผ่านห้องนั่งเล่นโถงกลาง มีจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่และโซฟาหนังแท้นุ่มน่านอน หน้าต่างเป็นบานเฟี้ยมยาวตั้งแต่เพดานจดพื้นแบบยาว เปิดออกมองเห็นค่ายมวยไกล ๆฝั่งซ้ายเป็นห้องออกกำลังกาย ดูไปแล้วคล้ายยิมน้อย ๆ เครื่องเล่นสารพัด“ห้องนี้ห้องหนังสือ จะเข้าไปใช้ก็ได้ แต่เข้าไปแล้วอย่ากวนเวลาเฮียเสืออยู่”“เฮียเสือ?”“อือ ลูกคนโตของพ่อครูสถิต”เธอเอี้ยวหน้ากลับไปหาสุดแสนทันที แต่พอมองเห็นมุมปากโค้งขึ้นจึงได้รู้ว่าเขาเพียงพูดเล่น“ถึงแล้ว ห้องแรกเป็นห้องเฮียเสือ นี่ห้องพี่ และนี่...” แอ๊ด.. เขาผลักประตูออกกว้างเดินนำเข้าไปก่อน “ห้องน้องหอม”เทียนหอมมอ
บทล่าสุด
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
สุดแสนร้าย 31 เอาให้หลาบจำ
31 เอาให้หลาบจำพลั่ก ตุบ ตับ โครม!!ไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น สุดแสนเสยหมัดขึ้นยาวเข้าปลายคางในช่วงจังหวะที่บิ๊กบอยลดเกราะป้องกัน ล้มลงนอนหงาย“หนึ่ง สอง สาม...”แย่แน่ ๆ เทียนหอมหันไปมองนักมวยรุ่นน้องในค่าย กวาดตามองหาคนที่พอจะช่วยได้ แล้วสะกิดทันที กระซิบข้างหู“ไปที่เรือน ไปบอกพ่อครูเดี๋ยวนี้!!”เกร้ง!!!เธอผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงระฆังหมดยกที่หนึ่ง จึงรีบวิ่งไปยังมุมเสาสีน้ำเงิน“พี่แสน” น้ำเสียงร้อนใจทำให้สุดแสนก้มศีรษะลงมองแล้วคลี่ยิ้ม“เพิ่งยกแรก แค่วอร์มเองหอม รอยกสามก่อน”“หนูให้เด็กไปตามพ่อครูมาแล้ว บิ๊กบอยต้องขึ้นชก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาค่ายเราจะไม่มีนักมวย”สุดแสนขยับปากยิ้มกว้างให้ “ไม่มีนักมวยก็ไม่ต้องชก”“พี่แสน!!”เขาดีดตัวลุกขึ้นทันเมื่อเห็นสัญญาณมือจากชานนท์ พ่อครูกำลังมาถ้างั้นเขาต้องจัดการมันให้น่วมเสียแต่ยกนี้เลยเกร้ง!!จากที่ตั้งรับในช่วงยกหนึ่ง คราวนี้สุดแสนกลายเป็นฝ่ายรุก จากร่างที่สูงกว่าเหมือนเสียเปรียบกลายเป็นได้เปรียบเพราะช่วงลำแขนที่ยาวกว่า การออกหมัดแต่ละคราวเน้นไปที่ใบหน้าและโดนจัง ๆ หลายหมัด จน บิ๊กบอยเริ่มมึนหัว ตั้งการ์ดรับยกสูงด้วยความโปร่งไม่หนา
สุดแสนร้าย 30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย
30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ
สุดแสนร้าย 29 ถึงบ้านแล้ว
29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม
