Home / โรแมนติก / สุดแสนร้าย / 36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

Share

36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

Author: พริมริน
last update Last Updated: 2024-11-22 18:06:20

36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”

“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”

“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหา

ท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น

“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”

“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”

เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก

“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”

“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”

“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”

สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง

“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยากขอพี่อย่างหนึ่งจะได้ไหม”

สุดแสนนิ่งขึงทันที ฝ่ามือทั้งสองข้างหยุดนิ่ง มองน้องสาวเขม็งด้วยความกลัว เธอใช้สิ่งนี้อีกแล้วบงการเขา เรือนร่างงดงาม ความเสน่หา ทุกอย่างที่เธอมีอำนาจเหนือเขา

“ไม่ พี่จะไม่ให้หอมยืดเวลาอีกแล้ว อย่าคิดนะว่า..”

เธอยกนิ้วชี้ปิดปากพี่ชายก่อนที่มุมปากจะขยับยกขึ้นจนกลายเป็นรอยยิ้มแสนหวาน “พี่ไม่ฟังหนูเลย” เธอคลึงท่อนลำด้วยโพรงรัก สัมผัสความเสียวซ่าน

“หนูรักพี่” เธอเลื่อนมือวางบนแผ่นอก รอยสักหลากสีใต้ฝ่ามือกระเพื่อมไหวจากแรงหอบหายใจ “พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม”

“ฮะ! อะไรนะ”

คราวนี้สุดแสนอึ้งงันไปแล้วจริง ๆ ร่างทั้งร่างชะงักหยุดนิ่งมองน้องสาวด้านบนลำแกร่งที่ยังโยกกายเผยดวงหน้าเปี่ยมอารมณ์ปรารถนา ร้อนแรง เธอกอบหน้าอกตัวเองขึ้น เล่นปลายยอดถันมองเขา นัยน์ตาฉายแววความรักและความต้องการไม่ปิดบัง

“พูดจริงไหม”

“จริงสิ หนูพร้อมแล้วพี่ชาย หนูพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

จู่ ๆ สุดแสนก็หัวเราะร่าก่อนจะพลิกกายกลับไปเป็นผู้อยู่เหนือกว่า ดึงร่างระหงในชุดแต่งงานมาขอบเตียงเพื่อให้ตัวเองได้ยืนบนพื้น แล้วส่งร่างเข้าใส่โผนทะยานท่อนลำเข้าสู่ปลอกอันรัดรึงอีกครั้ง

“หอมทำพี่หัวใจจะวาย อืม ต้องทำโทษ”

“อ่า พี่แสน เบา จุก”

มือเล็กคว้าฟูกไว้ได้ทันเมื่อสุดแสนสอดใส่คราวเดียวหนักหน่วงแล้วกระแทกกระทั้น เสียงเนื้อตีกันยามสองร่างมาบรรจบ ขนดกหนาปะทะเนินสาวนวลเนียน ให้ความรู้สึกซ่านเสียว

นัยน์ตาพี่ชายด้านบนในช่วงเวลานี้พราวแสงจนน้องสาวอย่างเธออดใจไม่อยู่ เอื้อมมือขึ้นสูงประคองกรอบหน้าเขาไว้

ยามเขาโหมกระหน่ำโจนจ้วง เธอหวีดร้องประสานสายตา แอ่นกายขึ้นหาพยายามประกบปาก ลากปลายลิ้นไล้รสชาติปะแล่มหยาดเหงื่อเม็ดใหญ่ ขบเนื้อสีเข้มใกล้แอ่งลำคอ

พั่บ พั่บ พั่บ

ร่างระหงกระดอนด้วยแรงพิศวาส ยิ่งสุดแสนยืนบนพื้นโถมกายเข้าใส่ร่างเล็กบนเตียง ยิ่งทำให้แรงตอกลำแกร่งรุนแรง เนินสาวรวดร้าว

“พี่แสน”

“เด็กดี ชุดแต่งงานนี้ยังใช้อีกไหม”

“อือ ไม่ ไม่ได้ใช้ แต่ว่าหนูจะเก็บไว้มันสวยดี อ่า พี่แสนอย่าฉีกมันนะ”

สุดแสนกระชากชุดออกไม่สนใจว่าชุดนี้จะราคาแพงขนาดไหน ใจชายหนุ่มต้องการเปิดเปลือยร่างงดงามนี้ออกโดยเร็วที่สุด ดึงทึ้งรั้งจนซิปหลุดก่อนจะกระชากให้ขาด ถอนออกจากศีรษะ เหลือไว้เพียงถุงน่องสีขาวและรองเท้าคู่งาม

“เมียพี่เซ็กซี่เป็นบ้าเลย”

ไม่พูดเปล่าโอบท่อนขาเรียวเล็กไว้ ลูบถุงน่องปรือตามองหลงใหล

“พี่ชอบเหรอ”

“อืม ชอบ สวยมาก”

เธอเหยียดขาออกข้างขวาแล้ววางรองเท้าส้นสูงบนแผ่นอก ได้ยินเสียงสูดปาก

“กระแทกหนูให้แรง ๆ”

รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้น เสียงออกคำสั่งหวานใสระคนกระเส่าทำเขายิ่งพลุ่งพล่าน มือกำข้อเท้าเล็กไว้ขณะที่เทียนหอมเหยียบลงรอยสัก ยิ้มเจ้าเล่ห์ยามใช้ส้นรองเท้ากดลงเนื้อ

“อ่า หอม”

“ถ้าพี่ทำหนูแรง ๆ หนูจะตอบแทนให้สาสม” ส้นรองเท้ากดบนหัวนมดันจนสุดแสนกายตั้งตรง

“แรงแบบไหน” เสียงกระเส่าเสือกกายเข้าหา “ตับ แรงพอไหม อืม ซี้ด...”

“ไม่พอ”

เทียนหอมเหยียดขาผลักเขาออกจนท่อนลำหลุดออกจากร่าง แล้วพลิกคว่ำคุกเข่าคลานเดินหน้า กดลำกายแนบเตียงให้ก้นกระดกโค้งส่ายร้อน เอี้ยวหน้าไปมอง สอดนิ้วลงใต้ร่างวกหาเนินสาวแล้วเปิดรอยแยกให้สุดแสนได้มองถนัดตาจนครางลึก

“หอม...” ท่อนเนื้อในมือแกร่งผงาดง้ำตั้งท่าเสียบใส่แต่น้องสาวส่ายร่อนหนี

“หนูเป็นเด็กดื้อ พี่แสนจะทำโทษหนูยังไงคะ”

“นั่นสิคะ ดื้อมากไหม”

สุดแสนรั้งสะโพกงอนงามกระชากเข้าหาตัว “ดื้อมากไหมคะ”

“มาก หนูดื้อมากเลยค่ะพี่แสน ทำโทษหนูสักที”

เพียะ! เพียะ!

“ดื้อน้อยสองครั้งนะคะ”

เพียะ เพียะ! เพียะ!

“ดื้อมากสามครั้ง หนูอยากโดนอีกไหมคะ”

“อือออ พี่แสน” ร่างเล็กบนเตียงร้องครางส่ายก้นล่อ “ตีด้วยอย่างอื่นสิคะ เร็ว หนูไม่ไหวแล้วนะ”

ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้รอยแดงที่ขึ้นริ้วเห็นชัดอย่างคนผิวขาวจัด เขามองเรือนร่างโค้งเว้าอิสตรีงดงามไปทุกส่วน ผิวพรรณบางใสซ้ำละมุนละไมยามสัมผัสแผ่วเบา

สุดแสนลากนิ้วลงร่องแก้มก้นเคลื่อนเข้าหาความสาวหยาดเยิ้ม สอดนิ้วเข้าใส่ดันจนลึก

“อืม เปียกแฉะ”

“หนูจะไม่ไหวแล้ว เร็วเลยพี่แสน”

นิ้วร้ายเคลื่อนไหวเข้าออก บี้เม็ดติ่งเนื้อใจกลางร่องรัก แล้วค่อยนำปลายหัวมนรอยหยักฉ่ำน้ำเข้าแทนที่ เคลื่อนเข้าทีละน้อย

“อีก เข้าอีก”

“ไหนว่าลึกไป”

“นี่มันยังไม่ลึกสักหน่อย พี่แสน อย่าทรมานหนูสิคะ”

“ลึกพอหรือยัง” สุดแสนเสือกสะโพกดันลำใหญ่แทรกผ่านเข้าร่องรัก โพรงสวาทคับแคบกระทั่งเกือบครึ่งลำแล้วหยุด “อีกไหม”

“อืออ อีก อีก”

“เมียพี่ร่านดีจัง”

เทียนหอมนอนอมยิ้ม เธอถอยหลังดันสะโพกเข้าหาแทนเสียเองเพราะพี่ชายมัวแต่ชักช้า

ปัก ... ซี้ดดดด

“เบาหน่อยสิคะเด็กดี พี่เสียวนะเนี่ย”

มือแกร่งจับสะโพกไว้แล้วโยก โยกจนทั้งเขาและเธอร้องครวญคราง เทียนหอมกระดกสะโพกดันไปด้านหลังให้แรงกระแทกกระทั้นกระหน่ำใส่เธอน่าหวาดเสียว

เสียงน้ำเฉอะแฉะ เสียงเนินเนื้อกระทบและเสียงเตียง เธอมองดวงหน้าคมสันขมวดมุ่นจากการสะกดกลั้น เขายังไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองได้สุขสม

“พี่แสน หนูรักพี่ที่สุด อ่า อือ”

คำรักหวานใสมาได้ถูกจังหวะเวลาพอเหมาะ สุดแสนใกล้เต็มทนบีบเคล้นเนื้อนิ่มยามตอกลำเข้าใส่ ชีพจรเต้นรัว กระหน่ำทางรักนุ่มด้วยเนื้อลำ

“แน่น อือ แน่นมากคนดี รัดพี่จนเจ็บ พี่ไม่ไหวแล้ว”

“พี่แสนของหนู อ่า หนู ไม่ได้กินยาคุมแล้วนะ”

สุดแสนหยุดกระแทกท่อนเอ็นทันควัน เพ่งมองดวงหน้าหวานเจ้าเล่ห์ที่นอนยิ้มพราย เธอเอื้อมมือมาด้านหลังลูบลำใหญ่ฉ่ำน้ำเล่น

“หนูอยากมีลูกแล้วค่ะ”

“หอม...” เสียงกระเส่าครางลึก “หอมกำลังทำให้พี่ พี่ หัวใจวายจริง ๆ แล้ว” เขายอมรับอย่างไม่อายเพราะในช่วงเวลานี้หัวใจที่เต้นระทึกคลายหล่นวูบลงตาตุ่มก่อนจะดีดขึ้นมาอีกครั้ง

“อ่า หอม หอม”

ร่างสูงใหญ่เสือกกายด้วยสะโพกสอบถี่รัวโน้มตัวลงเข้าหาร่างเล็กกว่า ดันให้ใบหน้าเอี้ยวกลับหลังอย่างผิดรูปผิดทางเพียงเพื่อจูบเร่าร้อน สอดลิ้นโรมรันแลกน้ำจนเขาและเธอแยกไม่ออกว่าเป็นของใคร

แรงระทึกภายในส่งให้สุดแสนไร้การผ่อนปรน เขากระหน่ำโจนจ้วงแทงเนื้อยาวใส่เธอไม่หยุดดั่งต้องการสั่งสอนที่เธอบังอาจทำให้เขาเสียอาการ

ทรวงอกกระเพื่อมไหวเลือดสูบฉีดทั่วร่างกาย เขากำลังตาพร่าเลือนอีกครั้ง ต้องการปลดปล่อยเชื้อพันธุ์เข้าสู่โพรงสวาทของน้องสาวที่รัก

ช่วงจังหวะหนึ่งยามลำแกร่งเสือกเสียบเข้าไปกดนิ่ง เขาสบตาเธอ กวาดสายตามองดวงหน้าที่เขาเห็นมาตลอดนับจากที่เธอเหยียบมาที่บ้านหลังนี้ในวัยสิบขวบ เด็กสาวหน้าตาน่ารักผิวใสจนเห็นเส้นเลือด

“พี่รักหอม คนดี”

รอยยิ้มของเทียนหอมยิ่งส่งให้เขาครางกระหึ่ม ร่างทั้งร่างสั่นไหว รอยยิ้มของหญิงสาวที่มองคนรักเช่นเขา ทำเขาถึงจุดสุดยอด

“อ่า พี่แสน อือ”

สุดแสนกระแทกเอ็นรักกดนิ่งฝังตัวเอง กล้ามเนื้อโป่งพองอยู่ภายในรับรู้ว่าโพรงรักกระชับตอดรัดกระตุกพร้อมกันกับเขาเช่นกัน

เขาขยับลำให้ปลายหัวพวยพุ่งน้ำเชื้อเข้าสู่ร่องรัก เสียวซ่านด้วยความสุขเปี่ยมล้นยิ่งกว่าวันไหน

“หอม อ่า อ๊าช์”

เสียงครางยังดังต่อเนื่องแม้ว่าแสนร้ายได้พ่นพิษรีดจนหมดทุกหยดให้เทียนหอมรับไป ก่อนจะค่อยเคลื่อนออกจากร่างล้มลงนอนข้างกัน

“แต่งครับ”

“อะไรนะ” เทียนหอมมองอย่างสงสัยแล้วเอนกายขึ้น “พี่พูดอะไร”

“อ้าว ก็หอมถามพี่ว่าแต่งงานกับหนูไหม” เขาเล่นเส้นผมเธอที่กองอยู่ข้างตัว “แต่งครับ พี่พร้อมแต่งมานานมากแล้วตั้งแต่เด็ก รอจนโต แล้วก็ยังให้รออีก รอแล้วรอเล่า”

เพียะ! โอ๊ย!

“ตีพี่ทำไมหอม”

“ก็ล้อเลียนหอมไง หนูยอมแต่งให้แล้วนะ มีลูกด้วย”

“เฮ้อ....ในที่สุด”

“ในที่สุดอะไรคะ”

“ในที่สุดพี่ชายคนนี้ก็ได้เชยชมน้องสาวคนสวยสักที”

“พี่แสน พี่เชยชมหนูไปแล้ว ตั้งสองปี! นี่ถ้าหนูไม่แต่งด้วย หนูคงเสียเปรียบต่างหาก”

“ใครเสียเปรียบกันแน่ สองปี ฮึ สองปีแต่กว่าจะได้มีเวลาว่างอยู่ด้วยกันจริง นาน ๆ ครั้งหรอก ฉะนั้นหอมของพี่ก็ไม่ได้..สึกหลอเท่าไรนะ”

“พี่แสน” เธอขยับลุกนั่ง

“จะเป็นเด็กดื้ออีกเหรอคะ ไม่ดีนะคนเก่ง คราวนี้ไม่ตีก้นนะ”

“ไม่ตีก้นแล้วพี่จะทำอะไรคะ”

“มีหลายวิธีปราบเด็กดื้อนะคะ”

“ไหนลองบอกหนูมาสักวิธี”

สุดแสนดึงร่างน้องสาวเข้าหาในเธอนอนก่ายเขาไว้แล้วลูบแผ่นหลังเล่น

“อาจจะมัด หรือ ใส่กุญแจมือ หรืออาจจะ...อะไรดีนะ”

เทียนหอมเบิกตากว้างแต่ไม่ใช่เพราะตกใจ เธอค้นพบว่าสิ่งเหล่านี้มันน่าตื่นเต้นดี เพราะเธอไว้ใจพี่ชายคนนี้ เขาจะไม่มีวันทำให้เจ็บตัว

“ถ้าหนูไม่มาขอพี่แต่งงานวันนี้” เธอลูบรอยสักเล่น “พี่จะขอหนูอีกเมื่อไร ปล่อยไว้นานไม่ดีนะ”

“อืม คิดไว้ว่าจะทำให้ท้องพอดี หอมจะได้ไม่มีข้ออ้าง”

“แต่หนูกินยาคุมอยู่นะ”

“อาจลักพาตัวไปที่ไหนสักที่หลายวัย อาจสักเดือน โยนยาคุมทิ้ง แล้วก็คลุกอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปไหนเลยจนกว่าจะท้อง”

เทียนหอมหัวเราะคิกคัก “ดีค่ะ หนูชอบ เราเริ่มวางแผนเลยดีไหมคะพี่แสน”

เขากระชับอ้อมแขนมือเลยไปยังสะโพกลูบผ่านแก้มก้นลงร่องเนื้อ อีกมือลวนลามหน้าอก

“งั้นคืนนี้ เริ่มจากรอบสองแล้วกัน ไม่สิซอดแจ้งไปเลยดีไหม”

“ซอดแจ้ง!!”

“อืม ถึงเช้า ไม่ใจเหรอ”

“ใครบอกกัน หนูทำได้อยู่แล้ว”

สุดแสนหัวเราะเสียงดังชอบใจ โอบร่างน้องสาวกดท้ายทอยจนปากของเราทั้งคู่บรรจบกัน แลกลิ้น และทวีความพิศวาสขึ้นทีละน้อย

พรุ่งนี้พ่อครูสถิตคุณและแม่ตรึงใจคงดีใจที่เธอยอมตกลงแต่งงานเสียที ได้เป็นลูกสาวของบ้านนี้อย่างแท้จริง ไม่ใช่ลูกสาวบุญธรรมที่เก็บมาเลี้ยงอีกต่อไป  เธอจะไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นกาฝากของบ้านหลังนี้อีกแล้ว

สุดแสนไม่รู้ว่าเทียนหอมคิดอะไรอยู่เมื่อจู่ ๆ ปากที่กำลังโรมรันสอดลิ้นก็ขยับโค้งเป็นรอยยิ้ม รับรู้เพียงแค่ว่าพี่ชายคนนี้รักน้องสาวต่างสายเลือดในอ้อมแขนมากที่สุด มากเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะมอบความรักให้แก่หญิงสาวได้

จบบริบูรณ์

Related chapters

  • สุดแสนร้าย   37 ตอนพิเศษ

    37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื

  • สุดแสนร้าย   อารัมภบท

    อารัมภบทดวงหน้าหวานนัยน์ตากลมโตดั่งกวาง ปรือตามองนาฬิกาที่ตั้งอยู่หัวเตียง สีเขียวพรายน้ำสะท้อนล้อแสงไฟสีนวลจากโคมไฟตั้งพื้นทันสมัยภายในห้องนอนของสุดแสนสัมผัสมือสากระคายยังลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มนวลผ่อง ห้วงเวลาหฤหรรษ์ยังคงดำเนินอยู่แม้ว่ากำลังเข้าสามนาฬิกาของวันใหม่เสียงหัวเตียงไม้กระทบฝาผนังห้องทำจากไม้สักทองจนเกิดเสียงกึกกัก ผนังที่ใช้ร่วมกันกับเฮียเสือพี่ชายคนโต - - ช่างน่าอายผิวพรรณเนียนอย่างหญิงสาววัยสะพรั่งระเรื่อชมพูไปทั่วเรือนร่างจากการถูกกระตุ้นอารมณ์พิศวาส รวมไปถึงเหงื่อกาฬโทรมกายเปียกชื้นลงฟูกนอน“อืม...”สุดแสนครางกระเส่าวางฝ่ามือกดหลังนุ่มจนเนื้อบุ๋มเพื่อให้เธออยู่นิ่ง รองรับแรงกระแทกกระทั้นจากทางเบื้องหลัง ให้ร่างระหงของเธอแนบราบและจมลงสู่ผ้าซาตินเรียบลื่น“พี่แสน อือออ”เธอเอียงใบหน้าไปทางซ้ายเพ่งมองโคมไฟสั่นไหว หรืออาจเพราะเธอกำลังสั่นไหวรุนแรงจนอวัยวะทุกส่วนกระเพื่อมดั่งคลื่นน้ำใกล้หลับเพราะความอ่อนล้าจากเกมรักที่คนด้านบนโอ้โลม ล่อลวง กระหน่ำจวงแทง แต่ไม่อาจหลับได้ มือแตะหน้ากากบนใบหน้ายังคงอยู่ดีจึงวางใจ ไม่ต้องการให้สุดแสนรู้ว่าคนที่เขานอนด้วยเป็นเธอแรงหน่วงร

  • สุดแสนร้าย   1 บ้านใหม่

    1 บ้านใหม่“หนูอายุเท่าไรแล้วจ๊ะ”“สิบขวบค่ะ”เสียงเล็กอ้ำอึ้งเล็ดลอดเบาออกมาจากลำคออ่อนนุ่มอย่างเด็กสาว“เดี๋ยวหนูส้มไปอยู่กับพ่อนะ พ่อจะดูแลหนูเป็นอย่างดีเลย”เด็กน้อยร่างเล็กติดผอมบาง ทว่าผิวขาวผ่องใสอุดมด้วยเลือดฝาด แหงนดวงหน้าน้อยนัยน์ตารื้นหยาดน้ำมองชายร่างบึกหุ่นใหญ่ราวยักษ์ปักหลัก โน้มหน้าลงเข้าหาเผยรอยยิ้มที่เขาคนนั้นคิดว่าอ่อนโยน แต่มันยิ่งส่งให้ดุดันกว่าเดิม“โอ๋ ๆ ไม่ต้องร้องไห้นะ หนูมีครอบครัวใหม่แล้ว อบอุ่น พวกพี่ ๆ รออยู่ที่บ้าน”เธอเม้มริมฝีปากสะอื้นเบา ๆ แล้วจึงค่อยเอ่ยเสียงค่อยกว่าเดิม“หนะ หนู ชื่อเทียนหอม ไม่ใช่ส้มค่ะ”สถิตคุณ อึ้งงันทันที ตาจ้องเด็กน้อยตัวเล็กที่ยังเบ้หน้า ก่อนที่เขาจะหน้าเจื่อนลงเสียเอง ยืดกายกลับแล้วยกมือลูบท้ายทอยแก้เก้อ“ก็ที่บ้านพ่อมีแต่ ส เสือ ชื่อเทียนหอมมันไม่เข้า เปลี่ยนเป็นส้มนั่นแหล่ะ ไป ๆ อย่ามัวพูดมากกันเลย ไม่ต้องเอาอะไรไป พ่อรวยเดี๋ยวซื้อให้ใหม่หมด”เธอเหลือบสายตามองรถหรูคันยาวใหญ่ที่พ่อคนใหม่เลือกมารับ จอดตรงตีนบันไดศาลาวัดในวันเผาศพ เธอจึงได้เรียนรู้สัจธรรมใหม่ขึ้นมาอีกอย่างคนเราดูเพียงหน้าตาท่าทางคงไม่ได้ เทียนหอมจึงค่อยยิ้มออก

  • สุดแสนร้าย   2 สุดแสน

    2 สุดแสนกึก กึก กึกสุดแสนลากกระเป๋าใบไม่ได้ใหญ่มากนักสีชมพูหวานแหววของน้องสาวคนใหม่ บ้านพื้นไม้แผ่นกระดานไม้สักสีทองขัดเงาจนมันวับ เวลาลากแล้วเกิดเสียงกึกกักเทียนหอมมองร่างสูงเก้งก้างผอมเกร็งผิวคล้ำ ทรงผมรองหวีอย่างเด็กมัธยม ท่าทางกระฟัดกระเฟียดน่าดูตั้งแต่เริ่มเห็นน้ำตาเม็ดใหญ่ร่วงจากดวงตาเธอทั้งสองนิ่งเงียบระหว่างเดินไปห้องนอนใหม่ บ้านหลังนี้คล้ายบ้านแฝดโบราณแต่ขนาดใหญ่กว่ามาก แบ่งพื้นที่ชัดเจนระหว่างซีกฝั่งห้องนอนของพ่อกับแม่ และของลูก ๆเทียนหอมเดินผ่านห้องนั่งเล่นโถงกลาง มีจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่และโซฟาหนังแท้นุ่มน่านอน หน้าต่างเป็นบานเฟี้ยมยาวตั้งแต่เพดานจดพื้นแบบยาว เปิดออกมองเห็นค่ายมวยไกล ๆฝั่งซ้ายเป็นห้องออกกำลังกาย ดูไปแล้วคล้ายยิมน้อย ๆ เครื่องเล่นสารพัด“ห้องนี้ห้องหนังสือ จะเข้าไปใช้ก็ได้ แต่เข้าไปแล้วอย่ากวนเวลาเฮียเสืออยู่”“เฮียเสือ?”“อือ ลูกคนโตของพ่อครูสถิต”เธอเอี้ยวหน้ากลับไปหาสุดแสนทันที แต่พอมองเห็นมุมปากโค้งขึ้นจึงได้รู้ว่าเขาเพียงพูดเล่น“ถึงแล้ว ห้องแรกเป็นห้องเฮียเสือ นี่ห้องพี่ และนี่...” แอ๊ด.. เขาผลักประตูออกกว้างเดินนำเข้าไปก่อน “ห้องน้องหอม”เทียนหอมมอ

  • สุดแสนร้าย   3 วันแรก

    3 วันแรกฮู ฮา ฮู ฮาเทียนหอมสะดุ้งตื่นสุดตัว เมื่อเสียงตะโกนดังมาจากหน้าลานของทางเข้าสนามมวย เสียงที่เธอมักได้ยินในตอนเช้าขณะที่พ่อบิ๊กเอ็มซ้อมออกกำลังกาย เด็กหญิงลุกนั่งมองแสงสลัวรุ่งเช้าแล้วหยิบนาฬิกาขึ้นดูตีห้า!!แม้ว่าคุ้นเคยกับเสียงนี้ ทว่าเธอยังคงลงจากเตียงถลาไปเกาะขอบหน้าต่างมองลานหน้าโรงยิมไกล ๆ เต็มไปด้วยเด็กในค่ายราวเกือบสองร้อยชีวิต!ชายหญิงตัวโตด้วยมัดกล้าม บางคนเป็นเพียงเด็กประถมตั้งแถวเรียงห้าหน้ากระดาน วิ่งวนลานราวยี่สิบนาที จากนั้นจึงต่อด้วยวิดพื้น ทำอย่างพร้อมเพรียงกันเทียนหอมมองอยู่สักพักจึงถอนหายใจด้วยความคิดถึงบ้าน เธอคิดถึงพ่อกับแม่ ทิ้งตัวลงนอนเอียงหน้ามองชุดนักเรียนตัวใหม่ ในทุกวันจะเป็นแม่ที่เตรียมชุดนักเรียนให้เธอ แต่ต่อไปนี้คงไม่มีอีกแล้ว จากนี้ไปเธอคงต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองเด็กหญิงนอนลืมตาเพ่งมองเพดานบ้านใหม่ แม้ว่าตัวบ้านเป็นเรือนไทย แต่เมื่อเข้ามายังในตัวเรือนกลับตีฝ้ามีไฟหลุม ไฟส่องสว่างทันสมัย ไวไฟแรงจัด ติดแอร์เย็นจนฉ่ำทุกห้องในเวลานี้เธอนอนตาแข็งค้างไม่อาจข่มตาลงนอนหลับได้แล้ว จึงตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาข้าวเช้าทานแต่พอถึงเวลาเข้าจริง ๆ เธอ

  • สุดแสนร้าย   4 สี่ปีต่อมา

    4 สี่ปีต่อมาสี่ปีต่อมาบรื้น....บรื้น....เสียงรถบิ๊กไบค์ดังมาแต่ไกลก่อนที่เทียนหอมจะมองเห็นตัวรถดูคาติสีดำคันใหญ่เลี้ยวปาดมาจอดตรงหน้า ฝั่งถนนของเด็กชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น เธอหรี่ตาหวานดุใส่พี่ชาย“เมื่อเช้าไม่เห็นบอกว่าจะเอาบิ๊กไบค์มา” น้ำเสียงมีงอนเล็กน้อยสุดแสนเปิดกระจกหมวกกันน็อค “พูดมาก ขึ้นรถ”“หนูจะขึ้นยังไง ใส่กระโปรง”เทียนหอมยังยืนกระเง้ากระงอด มือจับชายกระโปรงเขย่าให้พี่ชายดู“ก็นั่งคร่อมไง เอานี่กระเป๋า ถือให้ด้วย”สุดแสนโยนกระเป๋าเป้สีดำให้เทียนหอมที่ยื่นแขนออกไปรับได้ทันก่อนที่มันจะร่วงหล่นพื้น จึงทำให้มองเห็นรองเท้าคอมแบตเปื้อนโคลน“พี่แสน! ทำไมใส่รองเท้าเปื้อนโคลนขนาดนี้ แกล้งหนูใช่ไหม หนูเพิ่งจะขัดไปเมื่อคืนเองนะ”“ไม่ได้แกล้ง เรียน รด. จะให้มันสะอาดได้ยังไง เร็ว..รีบขึ้น พี่หิวข้าว”เทียนหอมยังบ่นอุบอิบในลำคอขณะเหยียบที่พักเท้า พาตัวเองขึ้นไปนั่งบนรถบิ๊กไบค์คันใหญ่ จับชายกระโปรงเหน็บไว้กันปลิวแล้วเบี่ยงตัวออก“หื้อออ เหม็นเหงื่อ”“วันนี้ครูฝึกให้วิ่งหลายรอบ หาอะไรกินที่หน้าโรงหนังไหม นั่งแอร์เย็น ๆ”“ไม่อ่ะ แม่ใจบอกว่าจะทำพะโล้”“พะโล้อีกแล้ว เอานี่หมวกกันน็อค”สุด

  • สุดแสนร้าย   5 ลูกหมูต้มสุก

    5 ลูกหมูต้มสุกแอ๊ด...คลิก...“หนูอาบน้ำเสร็จแล้ว”“อืม แปดสิบ แปดสิบเอ็ด ...”เทียนหอมเดินเข้าไปนั่งบนเตียงมองสุดแสนยังสวมกางเกงนักศึกษาวิชาทหาร แต่ท่อนบนเปลือยอกกำลังวิดพื้นกลางห้องเหงื่อท่วมตัว“ให้หนูเปิดแอร์ไหม”“ไม่ เก้าสิบ เก้าสิบเอ็ด..”“พี่จะวิดถึงเท่าไร”“พูดมาก เก้าสิบห้า เก้าสิบหก...”เธอขยับตัวนั่งพิงผนังห้องเหยียดขาบนเตียงขนาดหกฟุต ใหญ่กว่าเตียงนอนเธอหนึ่งเท่า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแอบอัดคลิปแล้วลอบยิ้ม“หนึ่งร้อย อึบ..”สุดแสนดีดตัวขึ้นยืนตรงแล้วเหยียดกายคลายกล้ามเนื้อพลันสังเกตว่าน้องสาวกำลังนั่งอมยิ้มแปลก ๆ จึงคว้าโทรศัพท์แย่งออกมา“พี่แสน!!”“อะไรเนี่ย.... ทำไมต้องถ่ายไว้ด้วยตั้งหลายคลิป”สุดแสนชำเลืองมองเทียนหอมสลับเลื่อนไถหน้าจอ“มีคนจ้าง”“จ้าง? ใครกัน”“พี่จิ๊กซอ ห้องห้าจุดสอง”“ไม่ยักกะรู้จัก”“เออน่า เอามือถือคืนมาได้แล้ว”“แล้วนี่อะไร ถ่ายอะไร รูปเซลฟี่ตัวเองเหรอ ตลกชะมัด ฮ่ะ ฮ่า”“พี่แสน บอกให้เอาคืนมา!!”“ได้เท่าไร”“คลิปละห้าร้อย”“อะไรว่ะ คนออกจะหล่อได้แค่นี้เอง พิมพ์ไปหายาย..ชื่ออะไรนะ”“พี่จิ๊กซอ” เทียนหอมเน้นเสียง มือเล็กยังยื่นออกมารอรับโทรศัพท์“บอกว่าคลิ

  • สุดแสนร้าย   6 มีงอน

    6 มีงอนกริ๊งงงงงง พรวด!!เทียนหอมสะดุ้งสุดตัวกำลังตั้งท่าขยับพลันถูกท่อนขายาวทับไว้“จะรีบไปไหน วันนี้วันเสาร์”“ตีห้า พี่แสนต้องลุกไปวิ่งแล้วค่ะ เร็ววว ลุกกกก”เธอตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งได้ยกท่อนขายาวออกจากตัวผลักไปอีกทางแล้วเขย่า“พี่แสน ๆ เร็วลุก เดี๋ยวพ่อครูทำโทษ”เทียนหอมจัดแจงกระโดดลงจากเตียงฉุดมือสุดแสนรั้งจนร่างเกร็งกระทั่งเขายอมตื่นในที่สุด“เร็วเลยพี่แสน เดี๋ยวหนูเตรียมชุดให้ เสื้อกล้ามเล่นบาสกีฬาสีปีที่แล้วนะ”“ตัวไหนก็ได้” สุดแสนตะโกนลอยออกมาจากในห้องน้ำเทียนหอมง่วนพับผ้าห่มดึงให้ตึงเรียบร้อย แล้วสาละวนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าสักพักจนได้ครบตามที่ต้องการ วางพาดบนเตียงตุบ ตุบ ตุบ“เร็ว เสร็จยัง หนูปวดฉี่”“ยัง ก็เข้ามาฉี่สิ”“จะบ้าเหรอ”เสียงหัวเราะทุ้มดังออกมาก่อนที่ประตูห้องน้ำจะถูกเปิดออก ริมฝีปากหนาบนใบหน้าหล่อคมสันของสุดแสนยังเผยรอยยิ้มกว้างยามมองร่างเล็กของเทียนหอมยืนบิดไปมา พอเธอทำท่าจะเดินเข้าก็ยกมือขวางไว้ยกคิ้วใส่“พี่แสน!! หนู...ปวด...ฉี่!!”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”สุดแสนปล่อยมือออกในที่สุดมองชุดที่วางพาดไว้บนเตียงอย่างถูกใจ นี่ถ้าเขาไม่มีเทียนหอมสักคน เขาคงเหงาแย่เลย“หนูไม่

Latest chapter

  • สุดแสนร้าย   37 ตอนพิเศษ

    37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื

  • สุดแสนร้าย   36 NC  พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์

    36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา

  • สุดแสนร้าย   35  สองปีต่อมา

    35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง

  • สุดแสนร้าย   34 NC

    34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห

  • สุดแสนร้าย   33 NC

    33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร

  • สุดแสนร้าย   32 18+

    32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห

  • สุดแสนร้าย   31 เอาให้หลาบจำ

    31 เอาให้หลาบจำพลั่ก ตุบ ตับ โครม!!ไม่ถึงสามนาทีเท่านั้น สุดแสนเสยหมัดขึ้นยาวเข้าปลายคางในช่วงจังหวะที่บิ๊กบอยลดเกราะป้องกัน ล้มลงนอนหงาย“หนึ่ง สอง สาม...”แย่แน่ ๆ เทียนหอมหันไปมองนักมวยรุ่นน้องในค่าย กวาดตามองหาคนที่พอจะช่วยได้ แล้วสะกิดทันที กระซิบข้างหู“ไปที่เรือน ไปบอกพ่อครูเดี๋ยวนี้!!”เกร้ง!!!เธอผ่อนลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงระฆังหมดยกที่หนึ่ง จึงรีบวิ่งไปยังมุมเสาสีน้ำเงิน“พี่แสน” น้ำเสียงร้อนใจทำให้สุดแสนก้มศีรษะลงมองแล้วคลี่ยิ้ม“เพิ่งยกแรก แค่วอร์มเองหอม รอยกสามก่อน”“หนูให้เด็กไปตามพ่อครูมาแล้ว บิ๊กบอยต้องขึ้นชก ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาค่ายเราจะไม่มีนักมวย”สุดแสนขยับปากยิ้มกว้างให้ “ไม่มีนักมวยก็ไม่ต้องชก”“พี่แสน!!”เขาดีดตัวลุกขึ้นทันเมื่อเห็นสัญญาณมือจากชานนท์ พ่อครูกำลังมาถ้างั้นเขาต้องจัดการมันให้น่วมเสียแต่ยกนี้เลยเกร้ง!!จากที่ตั้งรับในช่วงยกหนึ่ง คราวนี้สุดแสนกลายเป็นฝ่ายรุก จากร่างที่สูงกว่าเหมือนเสียเปรียบกลายเป็นได้เปรียบเพราะช่วงลำแขนที่ยาวกว่า การออกหมัดแต่ละคราวเน้นไปที่ใบหน้าและโดนจัง ๆ หลายหมัด จน บิ๊กบอยเริ่มมึนหัว ตั้งการ์ดรับยกสูงด้วยความโปร่งไม่หนา

  • สุดแสนร้าย   30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย

    30 กลับมาก็หาเรื่องใส่หัวพ่อครูเลย“ซ้าย ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย”ตุบ ตุบ ตุบสุดแสนเหวี่ยงหมัดซ้อมบนเป้าชกมวยของเพื่อนสนิทชานนท์ เขาส่งแรงที่อัดอั้นตลอดคืนบนที่นอนเปล่าเปลี่ยว ได้แต่พลิกตัวไปมา แทบจะเรียกได้ว่านอนไม่หลับจนเช้าเลยก็ว่าได้ จึงลุกขึ้นมาวิ่งซ้อมพร้อมเด็กในค่ายแล้วมาออกหมัดเรียกเหงื่อเพิ่มขึ้นไปอีก โดยหวังว่ามันจะทำให้เขาเหนื่อยจนหมดแรง คืนนี้เขาจะได้นอนหลับเป็นตาย ไม่ต้องเอาแต่คิดภาพน้องตอนไร้เสื้อผ้า“พี่แสน”เสียงหวานนุ่มดังขึ้นด้านล่างเวทีขณะที่เขากำลังฟุตเวิร์คพร้อมออกหมัด“ไอ้แสน” ชานนท์เรียกหลิ่วตาไปด้านล่างเวทีสุดแสนหยุดแล้วเอี้ยวหน้าไปมองร่างระหงในชุดอยู่บ้านที่เขาเคยเห็นคนชินตาเมื่อหลายปีก่อน กางเกงขาสั้นและเสื้อยืด ผิดแค่ว่าเทียนหอมสูงและอวบอิ่มขึ้นจนชุดที่สวมกลายเป็นรัดจนเกินไป“พี่ส้ม”“อ้าว คุณส้ม กลับมาแล้ว”คนในค่ายพวกนักมวยรุ่นเล็กใหญ่ที่คุ้นเคยกับเทียนหอมต่างส่งเสียงดังเซ็งแซ่“เฮ้ย!! เบา ๆ โว้ย”ชานนท์ยกยิ้มตบไหล่เพื่อนเมื่อสุดแสนตะโกนเสียงกร้าว“เด็กมันแค่ทักทายน้องส้ม มึงก็อย่าหึงจนหน้ามืด”“หึงอะไร!”สุดแสนปัดมือชานนท์ออกจากไหล่แล้วถอดนวมโยนให้เพื่อนก่อนจ

  • สุดแสนร้าย   29 ถึงบ้านแล้ว

    29 ถึงบ้านแล้วปัง!!!สุดแสนมองหน้าม่อยของน้องสาวยามเดินจูงมือกันขึ้นบ้าน เขาเอียงหน้าก้มลงมอง“เป็นอะไร”“หนูคาดว่า ลุงพรตต้องรู้แน่เลย”“รู้อะไร”“ที่เราทำกันในรถ”สุดแสนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลุงพรต “ไม่เห็นลุงพรตจะว่ายังไงเลย ก็ปกติ”“ไม่...ไม่ปกติ เมื่อตอนหนูลงจากรถ ลุงพรตแกหูแดง”“ยุงอาจกัดหูแกก็ได้”“ตลกล่ะ ยุงอะไรจะมากัดในรถ” เธอดึงมือออกเมื่อเดินถึงมาชั้นสอง “หนูอายเป็นนะ ต่อไปห้ามพี่แสนทำรุ่มร่ามอย่างนั้นอีก”สุดแสนไม่ตอบเพียงหัวเราะชอบใจก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นพ่อครูเดินออกมาจากห้องนอน“มากันแล้ว แม่ ๆ”เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย หรี่ตามองพ่อครูอย่างรู้ทัน “เรียกแม่ทำไมพ่อครู”“พี่แสน!!” เทียนหอมกระตุกเสื้อสุดแสนก่อนจะหันไปไหว้พ่อครู “สวัสดีค่ะพ่อ” จากนั้นจึงโผเข้าไปกอดแม่ตรึงใจ “แม่คะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”“คิดถึงอาร๊ายย เพิ่งจะกลับไปได้สองเดือน แล้วกินอะไรมาหรือยัง ให้แม่ลงครัวไหม” ตรึงใจยังลูบหลังลูกสาวพาเดินไปทางห้องนั่งเล่น“กินมาแล้วครับแม่ ผมกับน้องขอตัวเข้านอนก่อนนะครับ เหนื่อย เพลีย”“แล้วกระเป๋าลูกส้มล่ะ ไม่เห็นมี” พ่อครูพูดพลางชะเง้อมองหา“ไม่ทันได้เก็บมาค่ะ พี่แสนบุกจู่โจม

DMCA.com Protection Status