แชร์
ตอนที่ 1
สุดแค้นแสนพิศวาส
ผู้เขียน : กาสะลอง
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
ที่บ้านไม้หลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางฟาร์มโคนมและไร่องุ่นบนเนื้อที่หลายร้อยไร่ในจังหวัดเชียงราย
“สิงห์... แกพอจะมีเวลาคุยกับพ่อสักเดี๋ยวมั้ย”
พ่อเลี้ยง ‘ดามพ์’ เอ่ยกับ ‘สิงห์’ ผู้เป็นลูกชายที่กำลังยกแก้วกาแฟดำขึ้นดื่ม ก่อนจะคว้าหมวกคาวบอยสีน้ำตาลปีกกว้างที่แขวนเอาไว้ข้างฝาผนังบ้าน มาสวมลงบนศีรษะ กำลังจะออกไปตรวจงานในไร่ในฟาร์มเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นกิจวัตร
“มีอะไรครับพ่อ”
ชายหนุ่มหรี่ตามองหน้าบิดาด้วยสีหน้าและแววตาครุ่นคิด เดาว่าคงจะเป็นธุระสำคัญอะไรสักอย่าง เพราะปกติพ่อเลี้ยงดามพ์มักจะตื่นสาย แต่วันนี้กลับเห็นนายใหญ่ของบ้านลงมานั่งดื่มกาแฟอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้านตั้งแต่เช้าตรู่
“พ่อจะบอกกับแกว่าพรุ่งนี้จะมีผู้หญิงสองคนมาอยู่บ้านเรา”
พ่อเลี้ยงดามพ์กล่าว ทั้งที่พอจะคาดเดาได้ว่าลูกชายจะทำหน้ายังไง เมื่อได้ยินเรื่องที่ตนบอก
“อะไรนะครับ ผู้หญิงสองคน... มาอยู่บ้านเรา... ยังไงครับ ผมไม่เข้าใจ แล้วจะมาอยู่ในฐานะอะไรมิทราบครับ?”
สิงห์ตีสำนวน หัวคิ้วเป็นแพดกหนาชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย ยกแก้วกาแฟดำขึ้นดื่มอีกครั้ง
น้ำเสียงของสิงห์เข้มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แววตาสีสนิมเหล็กหรี่ลงเล็กน้อยอย่างคนกำลังใช้ความคิด
“คือ... เอ่อ... พรุ่งนี้จะมีผู้หญิงคนหนึ่งมาอยู่กับพ่อ แล้วเธอมีลูกสาวมาด้วย”
พ่อเลี้ยงดามพ์หนักใจที่จะบอกตรงๆ ว่ากำลังจะมีเมียใหม่ ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้แสดงอาการตกใจสักเท่าไรนัก พอจะคาดเดาได้ว่าอะไรเป็นอะไร พ่อม่ายเมียตายที่ครองตัวโสดมาหลายปี วันนี้คงนึกอยากได้เมียใหม่เป็นธรรมดา
“อ๋อ... คุณพ่อจะเล่นแม่ม่ายลูกติดว่างั้นเถอะ... ก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่ครับ ถ้าชอบแบบนี้ แต่ที่ผมสงสัยก็คือทำไมต้องให้มาอยู่ที่บ้าน? เรื่องแบบนี้ถ้าอยากนักก็ซื้อกินดีกว่า ผู้หญิงเยอะแยะเหมือนผักปลา... ไม่เห็นจะต้องเอามารับผิดชอบดูแลให้เป็นภาระเลี้ยงดู”
สิงห์แสดงความเห็นออกมาด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก รู้ว่าหลายปีที่ผ่านมาพ่อของตนครองตัวเป็นพ่อม่ายมานาน เรื่องความต้องการทางเพศนั้นย่อมมีกันทุกคน
แต่ที่สิงห์รู้สึกแปลกใจก็คือทำไมต้องให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาอยู่บ้าน
“พ่อทำแบบนั้นไม่ได้ จะพูดยังไงดี... ถ้าบอกตรงๆ ก็คือผู้หญิงคนนี้คือคนที่พ่อแอบรักเมื่อในอดีต แต่เธอตัดสินใจไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคนซึ่งก็คือเพื่อนสนิทของพ่อ... แล้วตอนนี้เพื่อนพ่อคนนี้ก็เสียชีวิตแล้ว พ่อเลยสงสารสองแม่ลูกที่ทุกวันนี้ต้องดิ้นรนต่อสู้ชีวิตกันเพียงลำพัง หลังจากหัวหน้าครอบครัวต้องมาตายจาก”
พ่อเลี้ยงดามพ์ย้อนระลึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อในอดีต
“อ๋อ... ที่แท้ก็ถ่านไฟเก่า... แต่แบบนี้คงต้องเรียกว่าเซ้งเมียต่อจากเพื่อนสินะ... แล้วพ่อจะเอาทั้งลูกทั้งแม่เลยใช่ไหมครับ”
คนฟังรู้ว่ามีอารมณ์ประชดประชันอยู่ในน้ำเสียงของลูกชาย แววตาแข็งกร้าวบอกให้รู้ว่าโกรธ
“ไอ้สิงห์... เอ็งพูดอะไรก็รู้จักให้เกียรติผู้หญิงบ้างสิโว้ย ตอนนี้ผู้หญิงสองคนนี้กำลังตกที่นั่งลำบาก บ้านก็โดนยึด ไม่มีที่ซุกหัวนอน ชีวิตน่าสงสารมาก... ถ้าเอ็งได้ไปเห็นสภาพความเป็นอยู่ของสองแม่ลูกเอ็งก็จะสงสาร”
พ่อเลี้ยงดามพ์โกรธจนหน้าแดง
“แต่อย่าลืมว่าบ้านของเราไม่ใช่สถานสงเคราะห์นะครับคุณพ่อ”
สิงห์ไม่เห็นด้วยเลยสักนิด กับความคิดของบิดาในครั้งนี้
“เออ... เรื่องนั้นกูรู้น่ะ... กูก็แค่สงสารผู้หญิง”
พ่อเลี้ยงดามพ์พยายามให้เหตุผล
“คุณพ่อสงสารหรือว่าอยากได้เมียใหม่กันแน่... แต่ถ้าถามความเห็นผมละก็ ผมตอบได้เลยว่าไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนมาอยู่ในบ้านหลังนี้”
สิงห์ยังคงยืนกรานเสียงแข็ง จมูกโด่งเป็นสันสวยที่ปลายเชิดรั้น บอกความเป็นคนดื้อรั้นเอาแต่ใจตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย
บทที่เกี่ยวข้อง
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 2
“พี่ผ่านๆ มาเอ็งอยากได้อะไรพ่อก็ตามใจตลอด... คราวนี้เอ็งจะตามใจพ่อบ้างไม่ได้หรือไงวะไอ้สิงห์”คนเป็นบิดาเสียงอ่อนลง เหมือนรู้ว่าไม่ควรใช้ไม้แข็งกับลูกชายผู้เอาแต่ใจคนนี้“โถ... พูดขนาดนี้แสดงว่าคุณพ่อคงอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาก งั้นผมคงขัดอะไรไม่ได้ ถ้าอยากเอากันนักก็ตามสบายเถอะครับ”สิงห์ทำหน้าเอือมระอา คำพูดที่ได้ยินสะกิดใจผู้เป็นบิดาเข้าอย่างจังพ่อเลี้ยงดามพ์ไม่ปฏิเสธว่าเขาอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมียใจจะขาด ก็เพราะว่าเมื่อในอดีตเขาไม่อาจสมหวังในความรักกับหล่อน แต่ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว“โอเค... พ่อจะถือว่าได้คุยเรื่องนี้กับแกแล้ว... และแกห้ามมีปัญหาทีหลังนะโว้ย”พ่อเลี้ยงดามพ์รีบสรุปแบบมัดมือชก ยกไปป์ยาเส้นขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศ “งั้นผมขอถามตรงๆ... คุณพ่อจะให้สองแม่ลูกมาอยู่บ้านเราในฐานะอะไรครับ?”สิงห์ยังติดใจ จึงยิงคำถามแทงใจดำบิดาเข้าอย่างจัง พ่อเลี้ยงดามพ์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เขายอมรับว่าครั้งหนึ่งเคยแอบรักผู้หญิงที่ชื่อ ‘เดือนฉาย’ คนนี้จนแทบคลั่ง หล่อนเป็น ‘รักแรก’ ที่เขาไม่เคยลืมเลือนจนกระทั่งวันนี้เพราะว่าเมื่อในอดีตดามพ์กับเพื่อนรักที่ชื่อ ‘วิชิต’
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 3
กำพร้าขาดแม่ จึงได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างตามใจจากพ่อดามพ์เลี้ยงดูสิงห์อย่างผู้ชายดูแลผู้ชาย สิงห์จึงไม่ได้รับการกล่อมเกลานิสัยจากมารดาที่มีด้านอ่อนโยนนุ่มนวลต่างจากบิดาดามพ์รักและตามใจลูกชายคนนี้ราวกับไข่ในหิน ในโลกนี้นอกจากเดือนกับดาว ก็ไม่มีอะไรที่สิงห์เอ่ยปากแล้วจะไม่ได้ เขาเลี้ยงดูลูกชายอย่างตามใจ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะดามพ์ตระหนักดีว่าสิงห์เป็นเด็กขาดแม่นอกจากความรักแล้วสิ่งเดียวที่พ่อเลี้ยงดามพ์พอจะชดเชยให้ลูกได้ ก็คือทรัพย์สินเงินทองที่สั่งสมมาทั้งชีวิตจนร่ำรวยเข้าขั้นมหาเศรษฐีอยู่ทุกวันนี้พ่อเลี้ยงดามพ์คว้าโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ในระยะเอื้อมคว้าขึ้นมาโทรหาเดือนฉาย ผู้หญิงที่เขากำลังคิดถึง“เดือน... ”เสียงทุ้มแต่มีกังวานหวาน กรอกไปสู่แม่มายผู้อยู่ปลายสาย“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”เสียงหวานของเดือนฉาย ตอบกลับมาหาหนุ่มใหญ่เจ้าของฟาร์มที่อยู่ต้นสายตอนนี้หล่อนกับมะนาวผู้เป็นลูกสาวกำลังอาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเก่า ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนลิ้นจี่ เป็นบ้านที่เสี่ยกำพลนายจ้างเก่าของสามี เมตตาให้เข้ามาพักอาศัยชั่วคราวเพราะว่าภายหลังจากวิชิตสามีของเดือนฉายเสียชีวิต สองแม่ลูกก็ไร้ที่ซุกหัวนอน ห้อ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 4
“ขอบใจจ้ะลูก เดี๋ยวแม่ห่อขนมอีกสักพักแล้วค่อยกิน... ” เดือนฉายกำลังทำข้าวต้มมัด ตั้งใจจะเอาไปขายตอนเช้ามืดของวันพรุ่งนี้มะนาวมองผู้เป็นมารดาอย่างนึกชื่นชมในความขยัน แลเห็นใบตองสีเขียว ตัดเอามาจากดงกล้วยน้ำว้า ขึ้นหนาแน่นอยู่ริมคลอง วางทับซ้อนกันเป็นกอง มือเรียวคลี่ใบตองออกมาเช็ดทีละใบ ช้าๆ อย่างชำนิชำนาญมะนาวมองมารดาทำงานแล้วก็นึกสงสาร มือนั้นช่างนุ่มนวล ผิวพรรณก็บอบบางเกินกว่าจะมาหยิบจับงานพวกนี้ “เหนื่อยไหมคะแม่”หญิงสาวสังเกตเห็นที่ด้านหลังใบหูของมารดา ใต้ตีนผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังศีรษะ มีหยาดเหงื่อซึมออกมาเป็นสาย“มีบ้าง... แต่แม่ทนได้จ้ะ”เดือนฉายยิ้มสู้ให้ลูกสาว มีบ้างที่รู้สึกท้อ แต่หล่อนก็ไม่เคยถอย“ถ้าไปอยู่บ้านพ่อเลี้ยงดามพ์แม่ก็จะไม่ต้องลำบากแบบนี้”มะนาววาดหวังถึงชีวิตที่ดีกว่า ชีวิตใหม่ที่รออยู่ข้างหน้า “แต่อยู่ที่นั่นเราสองคนแม่ลูกก็ต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว... เรายังไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง” มะนาวเตือนลูกสาว น้ำเสียงของหล่อนมีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะไม่รู้ว่าสายตาของคนในบ้านหลังนั้นจะมองหล่อนกับลูกสาวยังไง
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 5
“อันที่จริงเธอกับลูกจะอยู่ที่นี่ตลอดไปก็ได้นะ ฉันไม่ว่าอะไร... ถ้า... ”ไม่ทันพูดจบประโยค เสี่ยใหญ่ก็หยุด ทว่าสายตาหวามที่มองมาอย่างสำรวจตรวจค้น ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของแม่มาย ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ทรวงอกอวบใหญ่ ทำให้เดือนฉายพอจะเดาได้ว่าเสี่ยกำพลต้องการอะไรจากหล่อน น้อยคนนักที่จะช่วยเหลือหล่อนโดยไม่หวังผลตอบแทน“ตอนนี้ดึกมากแล้วนะจ๊ะ เสี่ยกลับไปก่อนเถอะ ลูกสาวฉันไม่อยู่ เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นเข้ามันน่าเกลียด”เดือนฉายรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย“ลูกสาวไปไหน”เสี่ยกำพลหรี่ตาหูผึ่งขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตอนนี้เดือนฉายอยู่บ้านคนเดียว“ฉันมีธุระอยากจะคุยกับเธอสักครู่... เข้ามาคุยกันในบ้านดีกว่า”แผนขยี้สวาทกระดังงาลนไฟ ผุดขึ้นในหัวของเสี่ยกำพลจอมหื่น “คุยตรงนี้ได้ไหมจ๊ะ... ” เดือนฉายรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล “ทำไม... รังเกียจฉันมากนักหรือ” เสี่ยกำพลหันขวับมามองหล่อน ด้วยสีหน้าและแววตาไม่พอใจ“ไม่เกี่ยวกับว่ารังเกียจหรือไม่รังเกียจหรอกจ้ะ มันเป็นเรื่องของความเหมาะสม ตอนนี้ลูกสาวฉันก็ไม่อยู่”เดือนฉายกล่าวให้คิด รู้สึกกลัวเพราะฝนที่ตั้งเค้ามาตั้งแต่ตอนหัวค่
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 6
ไหนๆ ก็จะไปแล้ว... ขอจัดหนักก่อนลาสักครั้งเถอะวะนังเดือน”“อย่าทำบ้าๆ นะเสี่ย”เดือนฉายจ้องมองไปที่ประตู แต่เสี่ยหื่นรีบขยับมาขวางเอาไว้ “ไม่นะเสี่ย หลีกไปนะ”เดือนฉายเริ่มสังเกตเห็นท่าไม่ดี บ้านหลังนี้อยู่ลึกเข้ามาถึงท้ายซอยกลางสวนลิ้นจี่ ไม่มีบ้านหลังอื่นในบริเวณใกล้เคียง ถ้าเสี่ยกำพลลงมือปลุกปล้ำ หล่อนคงหมดโอกาสร้องขอความช่วยเหลือ เพราะคิดว่าคงจะไม่มีใครได้ยิน “สนุกกันนะเดือนจ๋า... เอ็งมันน่าเอาเหลือเกิน ทั้งขาวทั้งสวย” เสี่ยหื่นกระตุกยิ้ม ถอดเสื้อแล้วสืบเท้าเข้ามาหาหล่อน เดือนฉายสูดหายใจแรง พยายามคิดหาทางหนีทีไล่ ครั้นจะวิ่งหนีก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะร่างท้วมใหญ่ของเสี่ยกำพลขวางเอาไว้ ดูท่าเขาคงไม่ยอมให้หล่อนหนีออกไปจากบ้านง่ายๆ“อย่าทำอย่างนี้เลยนะเสี่ย”เสียงของเดือนฉายอ่อนลง หล่อนพยายามทำใจดีสู้เสือ “ไม่ต้องกลัว... ไม่เสียหายอะไรนักหรอก เอ็งก็ไม่ใช่ไม่เคยมาก่อน” สายตาลามกของเสี่ยกำพล จับจ้องอยู่ที่ทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อน เขาชอบผู้หญิงนมใหญ่ ผิวพรรณขาวผ่องอย่างเดือนฉายนี่แหละใช่เลย“ไม่... มันน่าเกลียด”เดือนฉายนิ่ง พยายามจะไม่แสดงอาการหวาดกลัวออ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 7
ขึ้นมาทันที กับภาพของปลายหัวนมสีเนื้ออมชมพู ชี้งอนอยู่ตรงหน้า“โห... น่าดูดเหลือเกิน”เสี่ยหื่นก้มลงมา ด้วยสัญชาตญาณทำให้เดือนฉายพยายามเอี้ยวกายหลบหลีก ส่งผลให้สองเต้าอวบใหญ่ยิ่งส่ายสั่น กระเพื่อมไหวตามจังหวะหัวใจเต้นแรง หารู้ไม่ว่ามันกลับกลายเป็นการยั่วยวนเสี่ยกำพลโดยไม่ตั้งใจ “อ๊า... ”เดือนฉายถึงกับสะดุ้ง เมื่อริมฝีปากของเสี่ยกำพลครอบลงมาประกบหัวนมของหล่อนอย่างแรง“ฮื่อ... ”หล่อนหายใจติดๆ ขัดๆ พร้อมกับเสียงดูดดังจ๊วบและหัวนมที่ปูดพองขึ้นมาตามมาแรงดูด“อ๊อย... อย่า... อย่าทำฉัน”คนโดนดูดนมวิงวอนเสียงอ่อน ในนาทีที่อิสรภาพของหล่อนสูญสิ้นลงแล้ว มือทั้งสองข้างโดนมัดไขว้ล็อคเอาไว้เหนือศีรษะ“อร่อยสุดๆ... ยิ่งดูดยิ่งมัน”สองมือใหญ่ของเสี่ยหื่นกอบกุมสองเต้าอวบใหญ่อย่างโหยหา“อู้ว... หัวนมสวยมาก”สองมือประคองเต้า บีบรวบให้ปลายหัวนมปูดพองเข้ามาชิดกันแล้วตั้งหน้าตั้งตากะซวกดูด ปาดลิ้นขยี้หัวนมสลับไปมาอย่างหิวกระหายเสียงดังซ่วบๆ เดือนฉายได้แต่หลับตา เม้มริมฝีปากแน่น พยายามต่อสู้กับความเสียวซ่านวาบหวามที่เกิดขึ้นมาอย่างอยากจะหักห้าม ยากนักที่จะไม่รู้สึกอะไรกับการการะทำของเสี่ยกำพล“ฮ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 8
นูนอูมล้น มองปราดๆ ดูคล้ายส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ระหว่างซอกขาเบียดชิด ท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ“โห... น้ำเยิ้มแล้วนี่นา”เสี่ยหื่นอุทาน ชอบใจที่รู้ว่าเดือนฉายโดนดูดนมจนน้ำเดิน ยืนยันด้วยน้ำหล่อลื่นเหนียวเยิ้ม เอ่อไหล่ออกมาชุ่มฉ่ำกลีบสวาทอูมแน่นเป็นเนินงาม ค่อยๆ สอดนิ้วแหวกกลีบเข้ามาในความหนึบแน่นของพูเนื้อแม่มายที่ไม่ได้เปิดรับผู้ชายคนไหนมานาน“อ๊อย... ”เดือนฉายคราง นิ้วแข็งสอดเสียบเข้ามา ทำเอาเสียวซ่าน แต่ละเปลาะปมของข้อนิ้วปูดโปนวนคว้าน ทำให้ร่องสวาทขมิบหมุบๆ ด้วยปฏิกิริยาตอบโต้อัตโนมัติ“เอ็งอยากโดนกระแทกแล้วใช่ไหม”เสี่ยกำพลก้มลงดูดนมขณะขยับนิ้วสอดกระแทกเข้าๆ ออกมา อยู่ในร่องสวาทขมิบรัด น้ำเสียวสาดพุ่งออกมาชุ่มนิ้ว เขารู้ว่าหล่อนมีอารมณ์ อาการตอบสนองแบบนี้จะนำไปสู่การร่วมเพศในที่สุด“ไม่ไหวแล้ว... ข้าอยากเสียบเอ็งเหลือเกิน”เสี่ยหื่นใช้นิ้วนำทางอยู่อึดในสั้นๆ แล้วรีบขยับออกมา ทำท่าว่าจะถอดกางเกง แต่เดือนฉายห้ามเอาไว้“ฉันยังไม่พร้อมจ้ะ... อย่าใจร้อนสิจ๊ะเสี่ยจ๋า... ขืนบุ่มม่ามกระแทกเข้ามาฉันเจ็บแน่ๆ นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้ทำแบบนี้”เดือนฉายทำหน้าอิดออดเพื่อถ่วงเวลา“โห... นานแค่ไ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 9
“อยากจ้ะ... แต่อย่าเพิ่งนะจ๊ะ เลียให้อีกนิดนะจ๊ะ... ตอนใส่จะได้ไม่เจ็บ”เดือนฉายใช้มารยาถ่วงเวลา“ได้สิจ๊ะ... ”เสี่ยกำพลตอบพลางสอดลิ้นแหวกกลีบสวาทแล้วปาดเลียลิ้นขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวยาวของร่องเนื้อสีชมพูอย่างตะกละตะกลาม สอดสองมือช้อนสะโพก ยกหนอกเนินสวาทขึ้นมาดูดซดเสียงดังซ่วดๆ“อูย... ”เดือนฉายสะดุ้งคราง เผลอขมิบกลีบเสียวดูดรัดลำนิ้วและลิ้นของเสี่ยกำพลที่สลับกันเสียบแทงเข้ามารัวๆ“อ๊อย… ซี้ด... อูย”แม่ม่ายสะดุ้งเฮือกเหมือนจะขาดใจ ร้องครางครวญออกมาด้วยความเสียวซ่านทรมาน เมื่อเสี่ยกำพลตั้งปลายลิ้นเป็นลำ แล้วทิ่มย้ำๆ ลงในรอยแยกของกลีบสวาท ปาดขึ้นมาบดขยี้ กดย้ำเม็ดเสียวของหล่อนจนแดงเรื่อ“อร๊าย... อูย... ”เดือนฉายเสียวซ่าน อารมณ์กระเจิดกระเจิงจนต้องขมิบร่องสวาท ดูดรัดลำลิ้นของเสี่ยกำพลที่ยังคงชอนไชเข้าออกเป็นจังหวะถี่ยิบฉั่วๆ ๆ ๆ ๆ ๆเสียงลิ้นเฉาะเลียลงกลางกลีบสวาทชุ่มลื่นของเดือนฉาย ขณะมืออีกข้างของเสี่ยกำพลเอื้อมขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้าด้วยท่าทางตะลึงพรึงเพริดในความอวบใหญ่ อีกทั้งร่องสวาทของแม่มายคนนี้ก็ยังฟิตแน่น ราวกับว่ากลับมาเป็นสาวอีกครั้ง เพราะช่องทางแห่งความสุขของเดือนฉายไม่ได้ใช้งา
บทล่าสุด
