แชร์
ตอนที่ 46
สิงห์ถือโอกาสหยอดคำหวาน หญิงสาวออกอาการเขินอาย กับคำพูดส่อแววเกี้ยวพาของชายหนุ่ม มะนาวรู้ดีว่าสิงห์หลงเสน่ห์ของหล่อนเข้าแล้ว
“ชมกันตรงๆ แบบนี้ มะนาวเขินนะคะพี่สิงห์”
แก้มของมะนาวแดงเรื่อขึ้นมาทันที อายจนไม่กล้าสบตาชายหนุ่ม แกล้งทำเป็นเหลือบมองไปยังผืนฟ้า แลเห็นดวงดาวพราวระยับท่ามกลางผืนฟ้าสีดำ ขณะที่สายตาของสิงห์เอาแต่จ้องมองใบหน้าสะสวยของหญิงสาว ตอนที่แสงเทียนสีเหลืองนวล สาดกระทบเสี้ยวหน้าสะสวยของหล่อน
“มะนาวจ๋า... ”
สิงห์เรียกชื่อหญิงสาว มะนาวรู้ว่าเสียงของเขากระเส่าสั่นไปด้วยความต้องการ
“คะ... พี่สิงห์”
หญิงสาวยังไม่คลายจากอาการเขิน
“ถามอะไรสักอย่างได้ไหม”
สิงห์ยังจ้องตาหล่อน
“ค่ะ... ”
“ทำไมถึงชื่อมะนาว... ชื่อมะนาวแสดงว่าเปรี้ยวใช่ไหม”
“อันนี้ก็ไม่รู้สิคะ”
“ถ้าไม่รู้งั้นพี่ขอชิม... เดี๋ยวชิมแล้วจะบอกว่าหวานหรือเปรี้ยว... หรือว่าแซ่บซี้ดแค่ไหน”
สิงห์สวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง หมุนร่างของหล่อนให้หันมาเผชิญหน้า เขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหล่อน มองเห็นแสงจากปลายเทียนสะท้อนวิบวับ วูบไหวอยู่ในดวงตาคมประกายของมะนาว
“อยากจะบอกอะไรคะพี่สิงห์”
“พี่อยากจะบอกว่า... ”
พูดไม่ทันจบ เขาเอื้อมมือไปกุมมือของหญิงสาวแล้วบีบเบาๆ
มือใหญ่ของสิงห์ทาบทับลงบนหลังมือนุ่มๆ ของหล่อน ทำให้มะนาวรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านออกมาจากมือที่บีบกระชับ ก่อนจะสอดนิ้วประสานเข้าด้วยกันแนบแน่น
“พี่สิงห์จะบอกอะไรคะ?”
หญิงสาวพยายามจะชักมือกลับ แต่ชายหนุ่มยื้อเอาไว้
“ถ้ามะนาวเรียนจบแล้วแต่งงานกับพี่นะครับคนดี”
สิงห์เริ่มแผนเซอร์ไพรส์
“พี่สิงห์พูดจริงหรือคะ”
มะนาวตกใจ ดีใจจนรู้สึกได้ว่าหัวใจของตัวเองพองโตขึ้นมาเหมือนลูกโป่งที่สูบลมเข้าไปจนเต็ม หยาดน้ำตาใสๆ เอ่อคลอออกมารอบดวงตา
“จริงที่สุดครับ ไม่มีเหตุผลที่พี่จะโกหกน้องมะนาว เรื่องสำคัญแบบนี้พี่ไม่กล้าพูดเล่นหรอกครับ”
สิงห์ก้มลงจูบหลังมือของมะนาว ก่อนจะล้วงเอาของบางอย่างในกระเป๋าออกมาสวมลงที่นิ้วนางข้างซ้ายของหล่อน
มะนาวมารู้ตัวอีกที ก็ตอนที่แหวนทองอร่าม สวมเข้าที่นิ้วของหล่อน
“พี่สิงห์... ”
มะนาวแหงนมองหน้าเขา หยาดน้ำตาของหล่อนไหลออกมาที่เนินแก้ม ความซาบซึ้งแผ่ซ่านไปทั้งหัวใจ ในค่ำคืนที่ทุกอย่างรอบตัวล้วนเลอเลิศเหมือนฝัน
“พี่ขอหมั้นไว้ก่อน”
สิงห์หอมแก้มหล่อนเสียงดังฟอด
“ขอบคุณค่ะ... ”
หญิงสาวกราบลงที่อกเขา สิงห์โอบกอดหล่อนด้วยแววตาเปี่ยมรัก เอื้อมคว้าแก้วแชมเปญมาชนกันเบาๆ แล้วยกขึ้นดื่มพร้อมกัน
“เมาหรือยังจ๊ะมะนาวจ๋า”
สิงห์อยากรู้
“มึนนิดๆ แล้วค่ะ... พี่สิงห์จะมอมเหล้ามะนาวหรือคะ”
“ใช่... เดี๋ยวถ้าเมาแล้วพี่จะปล้ำ”
คนหื่นบอกไม่อ้อม ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ใบหน้าสะสวยของหญิงสาวปรากฏริ้วรอยแดงเรื่อของเลือดฝาด ฉีดซ่านอยู่ในกายสาว ในค่ำคืนที่ความใกล้ชิดกับสิงห์บันดาลให้มะนาวรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“เมาแล้วนี่นา... งั้นพี่ปล้ำนะ”
คนหื่นวกเข้าเรื่องบนเตียงจนได้ เอื้อมมือมาทำปูไต่ที่เขนของหล่อน
“พี่สิงห์บ้า”
กำปั้นน้อยๆ ของมะนาวรัวตีอกของเขาเบาๆ สิงห์ได้จังหวะจึงรีบจู่โจม
“ปล้ำจริงๆ นะ... พี่ไม่ได้พูดเล่น”
ชายหนุ่มช้อนร่างเอิบอิ่มของหญิงสาวขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขนกำยำ
“พี่อยากชิมมะนาวที่สุด... จะได้รู้ว่าหวานหรือเปรี้ยว”
สิงห์กระซิบข้างหู หลังจากก้าวยาวๆ พาร่างระทดระทวยในอ้อมแขน มาวางลงบนเตียงนอนนุ่ม ด้วยท่าทางทะนุถนอมสุดรัก
เขาคว้าหมอนมารองไว้ที่พนักหัวเตียง ประคองร่างเอิบอิ่มของหญิงสาวให้เอนหลังลงนอนในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีหมอนรองแผ่นหลัง
“คืนนี้น้องมะนาวน่ากินเหลือเกิน”
ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นมาบนเตียง แววตาวาวโรจน์ไปด้วยเพลิงปรารถนาอันแรงกล้า อยากเชยชมหล่อนใจจะขาด คืนนี้ได้โอกาสต้องจัดหนัก
“คิดถึงพี่มั้ยครับคนดี”
ถามขณะเบียดกายกำยำเข้ามาระหว่างเข่าสองข้างที่ตั้งชัน เปิดรับลำตัวหนาของชายหนุ่ม เบียดแทรกเข้ามาอยู่ตรงกลาง
นาทีนี้ท่าทางของสิงห์ไม่ต่างจากราชสีห์นักล่าที่พร้อมจะฉีกขย้ำเนื้ออันโอชะของกวางน้อยตรงหน้า
“น้องมะนาวผิวสวยเหลือเกิน... ”
บทที่เกี่ยวข้อง
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 47
สิงห์เริ่มพรมจูบตั้งแต่ข้อเท้า จมูกซุกซนจูบไซ้แตะไต่สำรวจขึ้นมาตามช่วงขาเรียวยาว จนถึงสะโพกกลมกลึง สอดมือสองข้างช้อนสะโพกแล้วเลิกชายกระโปรงลูกไม้สีขาว ขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินหน้าท้องของมะนาวที่ออกอาการแขม่วเกร็ง ซ่านสยิวอย่างเห็นได้ชัด“โอ้ว... ”สิงห์ตาวาวกับหนอกเนินรูปสามเหลี่ยมอูมนูน ซ่อนอยู่ภายใต้แพนตี้สีครีมบางๆ“อุ๊ย... ”มะนาวเขินอาย พยายามหนีบหน้าขา เอามือลงมาปิดบังของรัก“ไม่ต้องอายนะครับ พี่อยากดูของมะนาวให้ชัดๆ”เข่าทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกง้างออกจากกัน ดันขึ้นมาแบะอ้าเป็นรูปตัวเอ็ม หนอกเนินรูปสามเหลี่ยมแอ่นเด้งขึ้นมาเป็นพูงาม“อู้ว... อวบอูมน่าฟัดเหลือเกิน”สิงห์จูบไซ้ต้นขาด้านในของหล่อนอย่างหื่นกระหายที่จะได้เชยชม หนวดเคราสาก ปักทิ่มผิวอ่อน ทำเอาหญิงสาวระทดระทวย สะดุ้งคราง“อ๊อย... เสียวค่ะพี่สิงห์”หล่อนยิ่งคราง เขายิ่งได้ใจ สิงห์เกลือกใบหน้าซุกไซ้ซอกขาขาวขึ้นมาถึงสะดือ ตอเคราระคายปักทิ่มหน้าท้องแขม่วเกร็ง“อ๊อย... ”มะนาวพริ้มตา ร้องคราง มิอาจซ่อนอาการซ่านสยิว หลังจากกางเกงในลายลูกไม้ตัวจิ๋ว ถูกกระชากหลุดปลิวออกไปจากปลายเท้าน้อยๆ ของหล่อน“อย่าเกร็งนะครับ... ขอพี่เลียนะค
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 48
มะนาวหมายถึงแท่งเนื้อขรุแข็งที่มือน้อยๆ ของหล่อนกำลังลูบคลำเมามันยิ่งสัมผัสของเขา... หล่อนก็ยิ่งรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ คล้ายกับมีความร้อนผ่าวพลุ่งพล่าน วูบวาบเข้ามาในช่อง ท้องแขม่วเกร็ง ไม่อายที่จะบอกตรงๆ ว่าอยากจนต้องแอบขมิบร่องรัก ร่างกายของหล่อนกระสันหาการสอดใส่จากแก่นกายที่เคยได้พิสูจน์อานุภาพของมันมาแล้ว“พี่มีวิธีที่จะทำให้น้องมะนาวไม่เจ็บ... พี่จะใช้นิ้วก่อน... จากนั้นค่อยใส่ของจริง”คนหื่นกระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหู จากนั้นก็ทาบฝ่ามือเข้ากับกลีบสวาท อูมแน่นราวกับเอาหลังเต่ามาหนีบไว้ที่ง่ามขาสิงห์ค่อยๆ กรีดลำนิ้วกลางซึ่งแกร่งเกร็งไปด้วยข้อเอ็นปูดโปน ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาในรูเนื้อฟิตแน่น เสียบลึกลงมาสนิทแน่นถึงโคนนิ้ว วนคว้านจนมีน้ำหล่อลื่นแตกซ่านออกมาเปียกนิ้ว“อ๊ะ... อูย เสียวเหลือเกินพี่สิงห์”หญิงสาวร้องคราง กลีบสวาทยังเป็นสีชมพูสดสวย เพราะนอกจากของเขา ก็ยังไม่เคยมีสิ่งใดล่วงล้ำเข้ามาก่อน ขมิบตอดตุบๆ ดูดรัดลำนิ้วของชายหนุ่มเป็นจังหวะ“แน่นเหลือเกินค่ะพี่สิงห์... ”หญิงสาวเม้มปากแน่น หลับตาไม่กล้ามองตรงร่องสวาทที่มีนิ้วแข็งเสียบคา“อันนี้แค่นิ้วครับ... ยังไม่ใช่ของจริง... ถ้าเจอขอ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 49
“อูย... แน่นมากค่ะ”มะนาวพริ้มตา“ชอบมั้ย”สิงห์ถาม“อ๊อย... คำถามนี้ไม่ตอบได้ไหมคะ”ใบหน้าของหญิงสาวแดงซ่าน“ถ้าไม่ตอบพี่กระแทกไม่ยั้งนะ”สิงห์ทำเสียงหื่น“งั้นมะนาวไม่ตอบนะคะ... มะนาวอยากให้พี่สิงห์กระแทกค่ะ”“ร้ายนักนะเรา”แบบนี้ต้องจัดหนัก สิงห์ดันเข่าสองข้างของหล่อนแบะอ้าขึ้นมาชิดลำตัว กระแทกดุ้นเนื้อเสียบรัวเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนไม่ยั้งบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆสิงห์ซอยถี่ยิบ สองมือบีบขยำเต้านมอวบใหญ่ ขณะเนื้อกับเนื้อบริเวณกึ่งกลางกายเสียดสีกันแน่นราวจะหลอมรวมร่าง เข่าทั้งสองข้างตั้งชัน เปิดรับลำตัวของชายหนุ่มที่ขยับไม่หยุด“น้องมะนาวรัดพี่แน่นเหลือเกิน... อูย... เสียวสุดๆ”คำพูดที่ได้ยินทำให้ขาทั้งสองข้างของมะนาวขัดกันแน่นอยู่ที่บั้นท้ายของเขา“แน่นมากค่ะ... อูย... ทรมานสุดๆ ค่ะพี่สิงห์”มะนาวเม้มปากแน่น “ทรมานก็กอดพี่สิครับ... กอดแน่นๆ ให้พี่เข้าไปลึกๆ”ได้ยินที่ชายหนุ่มบอก มะนาวเอื้อมมือมาโอบเอวของสิงห์ รัดรั้งให้เขาชำแรกแก่นกายร้อนผ่าวเข้ามาในความคับแน่นของหล่อนอย่างล้ำลึก มิดสุดโคนพวงสวรรค์ ความซ่านเสียวทำให้ลืมสิ้นในความเจ็บ“กระแทกแรงๆ ค่ะ... มะนาวจะถึงแล้ว... อ๊อย...
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 50
“ได้ครับ... ผัวจัดให้”พูดจบก็กดแก่นกายสีน้ำตาลคล้ำเข้าใส่กายสาวไม่ยั้งบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆบั้นท้ายของสิงห์เริ่มขยับโยก กระเด้าอย่างต่อเนื่องยาวนานความอึดและทนของชายหนุ่ม ทำเอาดวงตาของมะนาวเบิกโพลงไปชั่วขณะ ด้วยความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย จากนั้นสติของหล่อนก็ขาดผึง ซ่านเสียวมากจนอธิบายไม่ถูก“อ๊า... ฮึ่ก... อ๊ายยยย... มะนาวเป็นอะไรไม่รู้”หญิงสาวไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ว่ายังไง แต่สิงห์รู้“ปลดปล่อยออกมาจ้ะ... ปล่อยออกมาที่รัก”มือทั้งสองข้างของมะนาวกจิกเกร็งอยู่กับแผ่นหลังของสิงห์ ในเสี้ยวขณะที่ความเสียวพลุ่งพล่านเข้ามาในช่องท้องของหล่อน“อ๊าคคคค... ”สิงห์คำราม ขณะกดท่อนเอ็นเข้าใส่ช่องทางรักของคนใต้ร่างหน่วงหนักอีกระลอกใหญ่ๆ ส่งผลให้ความเสียวซ่านเพิ่มพูนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่องสวาทของมะนาวตอดแรง ขึ้นทุกที สิงห์รับรู้ได้ด้วยเลือดในกายที่เต้นรับกันระรัว“อ๊ะ... อ๊า... ”ภายในอุ้งเชิงกรานของมะนาวบีบรัดตัวแรงขึ้น สิงห์รีบสอดแขนโอบแผ่นหลังแอ่นระแน้ พร้อมกับรั้งลำตัวน้อยๆ ของหญิงสาวให้ขยับขึ้นมานั่งหันหน้าคร่อมแก่นกายใหญ่โตของตนที่ยังเสียบแน่น“อ๊า... ”มะนาวทั้งจุกทั้งเสียว สิงห์เกลือกใบหน้าจ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 1
สุดแค้นแสนพิศวาสผู้เขียน : กาสะลองนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*ที่บ้านไม้หลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางฟาร์มโคนมและไร่องุ่นบนเนื้อที่หลายร้อยไร่ในจังหวัดเชียงราย“สิงห์... แกพอจะมีเวลาคุยกับพ่อสักเดี๋ยวมั้ย”พ่อเลี้ยง ‘ดามพ์’ เอ่ยกับ ‘สิงห์’ ผู้เป็นลูกชายที่กำลังยกแก้วกาแฟดำขึ้นดื่ม ก่อนจะคว้าหมวกคาวบอยสีน้ำตาลปีกกว้างที่แขวนเอาไว้ข้างฝาผนังบ้าน มาสวมลงบนศีรษะ กำลังจะออกไปตรวจงานในไร่ในฟาร์มเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นกิจวัตร“มีอะไรครับพ่อ”ชายหนุ่มหรี่ตามองหน้าบิดาด้วยสีหน้าและแววตาครุ่นคิด เดาว่าคงจะเป็นธุระสำคัญอะไรสักอย่าง เพราะปกติพ่อเลี้ยงดามพ์มักจะตื่นสาย แต่วันนี้กลับเห็นนายใหญ่ของบ้านลงมานั่งดื่มกาแฟอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้านตั้งแต่เช้าตรู่“พ่อจะบอกกับแกว่าพรุ่งนี้จะมีผ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 2
“พี่ผ่านๆ มาเอ็งอยากได้อะไรพ่อก็ตามใจตลอด... คราวนี้เอ็งจะตามใจพ่อบ้างไม่ได้หรือไงวะไอ้สิงห์”คนเป็นบิดาเสียงอ่อนลง เหมือนรู้ว่าไม่ควรใช้ไม้แข็งกับลูกชายผู้เอาแต่ใจคนนี้“โถ... พูดขนาดนี้แสดงว่าคุณพ่อคงอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาก งั้นผมคงขัดอะไรไม่ได้ ถ้าอยากเอากันนักก็ตามสบายเถอะครับ”สิงห์ทำหน้าเอือมระอา คำพูดที่ได้ยินสะกิดใจผู้เป็นบิดาเข้าอย่างจังพ่อเลี้ยงดามพ์ไม่ปฏิเสธว่าเขาอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมียใจจะขาด ก็เพราะว่าเมื่อในอดีตเขาไม่อาจสมหวังในความรักกับหล่อน แต่ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว“โอเค... พ่อจะถือว่าได้คุยเรื่องนี้กับแกแล้ว... และแกห้ามมีปัญหาทีหลังนะโว้ย”พ่อเลี้ยงดามพ์รีบสรุปแบบมัดมือชก ยกไปป์ยาเส้นขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศ “งั้นผมขอถามตรงๆ... คุณพ่อจะให้สองแม่ลูกมาอยู่บ้านเราในฐานะอะไรครับ?”สิงห์ยังติดใจ จึงยิงคำถามแทงใจดำบิดาเข้าอย่างจัง พ่อเลี้ยงดามพ์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เขายอมรับว่าครั้งหนึ่งเคยแอบรักผู้หญิงที่ชื่อ ‘เดือนฉาย’ คนนี้จนแทบคลั่ง หล่อนเป็น ‘รักแรก’ ที่เขาไม่เคยลืมเลือนจนกระทั่งวันนี้เพราะว่าเมื่อในอดีตดามพ์กับเพื่อนรักที่ชื่อ ‘วิชิต’
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 3
กำพร้าขาดแม่ จึงได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างตามใจจากพ่อดามพ์เลี้ยงดูสิงห์อย่างผู้ชายดูแลผู้ชาย สิงห์จึงไม่ได้รับการกล่อมเกลานิสัยจากมารดาที่มีด้านอ่อนโยนนุ่มนวลต่างจากบิดาดามพ์รักและตามใจลูกชายคนนี้ราวกับไข่ในหิน ในโลกนี้นอกจากเดือนกับดาว ก็ไม่มีอะไรที่สิงห์เอ่ยปากแล้วจะไม่ได้ เขาเลี้ยงดูลูกชายอย่างตามใจ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะดามพ์ตระหนักดีว่าสิงห์เป็นเด็กขาดแม่นอกจากความรักแล้วสิ่งเดียวที่พ่อเลี้ยงดามพ์พอจะชดเชยให้ลูกได้ ก็คือทรัพย์สินเงินทองที่สั่งสมมาทั้งชีวิตจนร่ำรวยเข้าขั้นมหาเศรษฐีอยู่ทุกวันนี้พ่อเลี้ยงดามพ์คว้าโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ในระยะเอื้อมคว้าขึ้นมาโทรหาเดือนฉาย ผู้หญิงที่เขากำลังคิดถึง“เดือน... ”เสียงทุ้มแต่มีกังวานหวาน กรอกไปสู่แม่มายผู้อยู่ปลายสาย“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”เสียงหวานของเดือนฉาย ตอบกลับมาหาหนุ่มใหญ่เจ้าของฟาร์มที่อยู่ต้นสายตอนนี้หล่อนกับมะนาวผู้เป็นลูกสาวกำลังอาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเก่า ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนลิ้นจี่ เป็นบ้านที่เสี่ยกำพลนายจ้างเก่าของสามี เมตตาให้เข้ามาพักอาศัยชั่วคราวเพราะว่าภายหลังจากวิชิตสามีของเดือนฉายเสียชีวิต สองแม่ลูกก็ไร้ที่ซุกหัวนอน ห้อ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 4
“ขอบใจจ้ะลูก เดี๋ยวแม่ห่อขนมอีกสักพักแล้วค่อยกิน... ” เดือนฉายกำลังทำข้าวต้มมัด ตั้งใจจะเอาไปขายตอนเช้ามืดของวันพรุ่งนี้มะนาวมองผู้เป็นมารดาอย่างนึกชื่นชมในความขยัน แลเห็นใบตองสีเขียว ตัดเอามาจากดงกล้วยน้ำว้า ขึ้นหนาแน่นอยู่ริมคลอง วางทับซ้อนกันเป็นกอง มือเรียวคลี่ใบตองออกมาเช็ดทีละใบ ช้าๆ อย่างชำนิชำนาญมะนาวมองมารดาทำงานแล้วก็นึกสงสาร มือนั้นช่างนุ่มนวล ผิวพรรณก็บอบบางเกินกว่าจะมาหยิบจับงานพวกนี้ “เหนื่อยไหมคะแม่”หญิงสาวสังเกตเห็นที่ด้านหลังใบหูของมารดา ใต้ตีนผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังศีรษะ มีหยาดเหงื่อซึมออกมาเป็นสาย“มีบ้าง... แต่แม่ทนได้จ้ะ”เดือนฉายยิ้มสู้ให้ลูกสาว มีบ้างที่รู้สึกท้อ แต่หล่อนก็ไม่เคยถอย“ถ้าไปอยู่บ้านพ่อเลี้ยงดามพ์แม่ก็จะไม่ต้องลำบากแบบนี้”มะนาววาดหวังถึงชีวิตที่ดีกว่า ชีวิตใหม่ที่รออยู่ข้างหน้า “แต่อยู่ที่นั่นเราสองคนแม่ลูกก็ต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว... เรายังไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง” มะนาวเตือนลูกสาว น้ำเสียงของหล่อนมีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะไม่รู้ว่าสายตาของคนในบ้านหลังนั้นจะมองหล่อนกับลูกสาวยังไง
บทล่าสุด
