สิงห์เริ่มพรมจูบตั้งแต่ข้อเท้า จมูกซุกซนจูบไซ้แตะไต่สำรวจขึ้นมาตามช่วงขาเรียวยาว จนถึงสะโพกกลมกลึง สอดมือสองข้างช้อนสะโพกแล้วเลิกชายกระโปรงลูกไม้สีขาว ขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินหน้าท้องของมะนาวที่ออกอาการแขม่วเกร็ง ซ่านสยิวอย่างเห็นได้ชัด
“โอ้ว... ”
สิงห์ตาวาวกับหนอกเนินรูปสามเหลี่ยมอูมนูน ซ่อนอยู่ภายใต้แพนตี้สีครีมบางๆ
“อุ๊ย... ”
มะนาวเขินอาย พยายามหนีบหน้าขา เอามือลงมาปิดบังของรัก
“ไม่ต้องอายนะครับ พี่อยากดูของมะนาวให้ชัดๆ”
เข่าทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกง้างออกจากกัน ดันขึ้นมาแบะอ้าเป็นรูปตัวเอ็ม หนอกเนินรูปสามเหลี่ยมแอ่นเด้งขึ้นมาเป็นพูงาม
“อู้ว... อวบอูมน่าฟัดเหลือเกิน”
สิงห์จูบไซ้ต้นขาด้านในของหล่อนอย่างหื่นกระหายที่จะได้เชยชม หนวดเคราสาก ปักทิ่มผิวอ่อน ทำเอาหญิงสาวระทดระทวย สะดุ้งคราง
“อ๊อย... เสียวค่ะพี่สิงห์”
หล่อนยิ่งคราง เขายิ่งได้ใจ สิงห์เกลือกใบหน้าซุกไซ้ซอกขาขาวขึ้นมาถึงสะดือ ตอเคราระคายปักทิ่มหน้าท้องแขม่วเกร็ง
“อ๊อย... ”
มะนาวพริ้มตา ร้องคราง มิอาจซ่อนอาการซ่านสยิว หลังจากกางเกงในลายลูกไม้ตัวจิ๋ว ถูกกระชากหลุดปลิวออกไปจากปลายเท้าน้อยๆ ของหล่อน
“อย่าเกร็งนะครับ... ขอพี่เลียนะครับ”
ชายหนุ่มขอไม่อ้อม เหลือบตาขึ้นมองใบหน้าเคอะเขินของหญิงสาว อายจนหนีบหน้าขา สองมือของสิงห์ตะปบลงบนหัวเข่ากลมกลึง ดันให้แบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัวอีกครั้ง ส่งผลให้เนินสวาทอวบอูม ผุดนูนออกมาอวดความงดงามตรงหน้า
“อู้ว... น่ากินเหลือเกิน”
หนุ่มสายเบิร์นกล่าวพร้อมกับใช้สองมือกอบแอ่งเนื้อตรงง่ามขา แบะบีบ ให้หนอกเนินปลิ้นเป็นร่องขึ้นมาจากพุ่มไหมดกดำ โอบล้อมพูงามเอาไว้ ก้มลงจูบไซ้แล้วเฉาะลิ้นเลียรัวๆ ลงกลางร่องเสียงดังซ่วบ
“อ๊อย... ”
หญิงสาวสะดุ้งคราง เนื้อตัวบิดเร่าทรมาน ซ่านสยิว เมื่อสิ่งหวงแหนของหล่อนโดนปลายลิ้นของสิงห์เสียบรัวเข้าใส่อย่างแรง ดุ้นลิ้นตั้งเป็นลำแข็ง กระแทกแทงเย้าหยอก ไชชอนสำรวจทุกซอกกลีบ อึดใจสั้นๆ ต่อมาหยาดน้ำผึ้งหวานก็สาดตามลำลิ้นที่ชักออกมาจากดอกไม้งาม
“อ๊อย... เสียวค่ะพี่สิงห์... อูย... พี่สิงห์เก่งจัง”
พอโดนชมยิ่งได้ใจ สิงห์กระตุกยิ้ม กระหยิ่มใจ รีบลงลิ้นเบิร์นให้ชุดใหญ่ แทบไม่เว้นจังหวะให้หล่อนหายใจ
สะโพกของมะนาวส่ายร่อน แอ่นร่องดีดเด้งรับปลายลิ้น มือเรียวเกาะแขนของชายหนุ่มเอาไว้แน่น
“อร่อยจัง... พี่ชอบสุดๆ”
ริมฝีปากของสิงห์บดเคล้ากลีบงามเร่าร้อน ดูดดุนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานปุ่มเนื้อน้อยๆ ซึ่งเป็นศูนย์รวมของเซลล์ประสาทรับความรู้สึกมากมายมหาศาลก็ปูดพอง แข็งตั้งเป็นตุ่มไตแดงเรื่ออยู่ภายใต้ปลายลิ้นบดขยี้ดุดัน
“ซี้ด... ”
มะนาวพริ้มตาร้องคราง มือที่เกร็งเกาะบ่าเลื่อนขึ้นมาขยุ้มศีรษะของสิงห์แล้วกดลงมาคลุกเคล้าหนอกเนินสวาท
“ไม่ไหวแล้วค่ะ... ฮึ่ก”
มะนาวแทบขาดใจ ไม่คิดว่าดุ้นลิ้นของเขาจะทำให้หล่อนเสียวซ่านทรมานขนาดนี้
“ไหวสิครับ... อย่าเกร็งนะครับ ปล่อยตัวตามสบายให้พี่เลีย”
สิงห์ปลุกปลอบ เสียบปลายลิ้นร้อนๆ อีกทั้งยังสากกระด้างราวกระดาษทราย ค่อยๆ ชอนไช ไล้เลียสำรวจความเป็นผู้หญิงของหล่อนอย่างหิวโหย บางจังหวะก็ตั้งเรียวลิ้นเป็นลำแข็ง แล้วย้ำแยง แทง ทิ่ม แหวกกลีบเป็นจังหวะ
“ฮื่อๆ... พี่สิงห์แกล้งมะนาว”
หญิงสาวปรือตา สองมือขยุ้มศีรษะเขาแน่น ในจังหวะที่ปลายลิ้นของสิงห์ระรัวเลียถี่ยิบไม่ยั้ง มะนาวหายใจติดๆ ขัดๆ เหมือนจะขาดใจ สิงห์ใจร้ายสุดๆ เขาทำให้หล่อนเสียวซ่านทรมานจนเผลอขยับบั้นท้ายลอยร่อนขึ้นรับการจู่โจมด้วยความลืมตัว
“ไม่ไหวแล้วค่ะ... พี่สิงห์... มะนาวไม่ไหว”
ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบ้บอกเขา พยายามผลักศีรษะของชายหนุ่มให้พ้นไปจากง่ามขา
“ถ้าไม่ไหว... พี่ใส่นะ... ”
สิงห์ยิ้มหวาม ขยับออกมาถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อนแล้วโถมลงมากระชากเสื้อผ้าจนหลุดลุ่ยออกไปจากเรือนร่างเอิบอิ่มของมะนาว
ไม่นานทั้งคู่ก็ตกอยู่ในสภาพเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อนไม่ต่างกัน
“จับให้พี่นะครับ... พี่อยากให้มะนาวจับ”
สิงห์เอื้อมมาจับมือของมะนาว รั้งข้อมือที่สั่นน้อยๆ ให้มาลูบคลำแก่นกายยาวใหญ่ ตั้งตระหง่านขึ้นมาเป็นลำแข็ง
“ใหญ่มากค่ะพี่สิงห์”
มะนาวตื่นเต้น สร้างความคุ้นเคยด้วยการลูบคลำความแข็งแกร่งของสิงห์ซึ่งมีขนาดยาวใหญ่ใกล้เคียงท่อนแขนของหล่อน
“ทำไมมันใหญ่โตมโหฬารเหลือเกิน”
มะนาวทำหน้าหวาดกลัว
“ไม่ต้องกลัวครับ พี่มีวิธีจะเข้าไปข้างในโดยไม่ทำให้น้องมะนาวเจ็บ”
สิงห์กระตุกยิ้มย่ามใจ เมื่อเห็นว่ามือของหญิงสาวเริ่มคุ้นชินกับความใหญ่โตของเขา หลังจากรูดชักเบาๆ จนมีน้ำหล่อลื่นปริ่มเปียกออกมาที่ปลายรูสีแดงเข้ม ถอกทู่เหมือนดอกเห็ด
“อูย... ของพี่สิงห์ทั้งแข็งทั้งร้อน... ”
มะนาวหมายถึงแท่งเนื้อขรุแข็งที่มือน้อยๆ ของหล่อนกำลังลูบคลำเมามันยิ่งสัมผัสของเขา... หล่อนก็ยิ่งรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ คล้ายกับมีความร้อนผ่าวพลุ่งพล่าน วูบวาบเข้ามาในช่อง ท้องแขม่วเกร็ง ไม่อายที่จะบอกตรงๆ ว่าอยากจนต้องแอบขมิบร่องรัก ร่างกายของหล่อนกระสันหาการสอดใส่จากแก่นกายที่เคยได้พิสูจน์อานุภาพของมันมาแล้ว“พี่มีวิธีที่จะทำให้น้องมะนาวไม่เจ็บ... พี่จะใช้นิ้วก่อน... จากนั้นค่อยใส่ของจริง”คนหื่นกระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหู จากนั้นก็ทาบฝ่ามือเข้ากับกลีบสวาท อูมแน่นราวกับเอาหลังเต่ามาหนีบไว้ที่ง่ามขาสิงห์ค่อยๆ กรีดลำนิ้วกลางซึ่งแกร่งเกร็งไปด้วยข้อเอ็นปูดโปน ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาในรูเนื้อฟิตแน่น เสียบลึกลงมาสนิทแน่นถึงโคนนิ้ว วนคว้านจนมีน้ำหล่อลื่นแตกซ่านออกมาเปียกนิ้ว“อ๊ะ... อูย เสียวเหลือเกินพี่สิงห์”หญิงสาวร้องคราง กลีบสวาทยังเป็นสีชมพูสดสวย เพราะนอกจากของเขา ก็ยังไม่เคยมีสิ่งใดล่วงล้ำเข้ามาก่อน ขมิบตอดตุบๆ ดูดรัดลำนิ้วของชายหนุ่มเป็นจังหวะ“แน่นเหลือเกินค่ะพี่สิงห์... ”หญิงสาวเม้มปากแน่น หลับตาไม่กล้ามองตรงร่องสวาทที่มีนิ้วแข็งเสียบคา“อันนี้แค่นิ้วครับ... ยังไม่ใช่ของจริง... ถ้าเจอขอ
“อูย... แน่นมากค่ะ”มะนาวพริ้มตา“ชอบมั้ย”สิงห์ถาม“อ๊อย... คำถามนี้ไม่ตอบได้ไหมคะ”ใบหน้าของหญิงสาวแดงซ่าน“ถ้าไม่ตอบพี่กระแทกไม่ยั้งนะ”สิงห์ทำเสียงหื่น“งั้นมะนาวไม่ตอบนะคะ... มะนาวอยากให้พี่สิงห์กระแทกค่ะ”“ร้ายนักนะเรา”แบบนี้ต้องจัดหนัก สิงห์ดันเข่าสองข้างของหล่อนแบะอ้าขึ้นมาชิดลำตัว กระแทกดุ้นเนื้อเสียบรัวเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนไม่ยั้งบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆสิงห์ซอยถี่ยิบ สองมือบีบขยำเต้านมอวบใหญ่ ขณะเนื้อกับเนื้อบริเวณกึ่งกลางกายเสียดสีกันแน่นราวจะหลอมรวมร่าง เข่าทั้งสองข้างตั้งชัน เปิดรับลำตัวของชายหนุ่มที่ขยับไม่หยุด“น้องมะนาวรัดพี่แน่นเหลือเกิน... อูย... เสียวสุดๆ”คำพูดที่ได้ยินทำให้ขาทั้งสองข้างของมะนาวขัดกันแน่นอยู่ที่บั้นท้ายของเขา“แน่นมากค่ะ... อูย... ทรมานสุดๆ ค่ะพี่สิงห์”มะนาวเม้มปากแน่น “ทรมานก็กอดพี่สิครับ... กอดแน่นๆ ให้พี่เข้าไปลึกๆ”ได้ยินที่ชายหนุ่มบอก มะนาวเอื้อมมือมาโอบเอวของสิงห์ รัดรั้งให้เขาชำแรกแก่นกายร้อนผ่าวเข้ามาในความคับแน่นของหล่อนอย่างล้ำลึก มิดสุดโคนพวงสวรรค์ ความซ่านเสียวทำให้ลืมสิ้นในความเจ็บ“กระแทกแรงๆ ค่ะ... มะนาวจะถึงแล้ว... อ๊อย...
“ได้ครับ... ผัวจัดให้”พูดจบก็กดแก่นกายสีน้ำตาลคล้ำเข้าใส่กายสาวไม่ยั้งบลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆบั้นท้ายของสิงห์เริ่มขยับโยก กระเด้าอย่างต่อเนื่องยาวนานความอึดและทนของชายหนุ่ม ทำเอาดวงตาของมะนาวเบิกโพลงไปชั่วขณะ ด้วยความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย จากนั้นสติของหล่อนก็ขาดผึง ซ่านเสียวมากจนอธิบายไม่ถูก“อ๊า... ฮึ่ก... อ๊ายยยย... มะนาวเป็นอะไรไม่รู้”หญิงสาวไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ว่ายังไง แต่สิงห์รู้“ปลดปล่อยออกมาจ้ะ... ปล่อยออกมาที่รัก”มือทั้งสองข้างของมะนาวกจิกเกร็งอยู่กับแผ่นหลังของสิงห์ ในเสี้ยวขณะที่ความเสียวพลุ่งพล่านเข้ามาในช่องท้องของหล่อน“อ๊าคคคค... ”สิงห์คำราม ขณะกดท่อนเอ็นเข้าใส่ช่องทางรักของคนใต้ร่างหน่วงหนักอีกระลอกใหญ่ๆ ส่งผลให้ความเสียวซ่านเพิ่มพูนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่องสวาทของมะนาวตอดแรง ขึ้นทุกที สิงห์รับรู้ได้ด้วยเลือดในกายที่เต้นรับกันระรัว“อ๊ะ... อ๊า... ”ภายในอุ้งเชิงกรานของมะนาวบีบรัดตัวแรงขึ้น สิงห์รีบสอดแขนโอบแผ่นหลังแอ่นระแน้ พร้อมกับรั้งลำตัวน้อยๆ ของหญิงสาวให้ขยับขึ้นมานั่งหันหน้าคร่อมแก่นกายใหญ่โตของตนที่ยังเสียบแน่น“อ๊า... ”มะนาวทั้งจุกทั้งเสียว สิงห์เกลือกใบหน้าจ
สุดแค้นแสนพิศวาสผู้เขียน : กาสะลองนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*ที่บ้านไม้หลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางฟาร์มโคนมและไร่องุ่นบนเนื้อที่หลายร้อยไร่ในจังหวัดเชียงราย“สิงห์... แกพอจะมีเวลาคุยกับพ่อสักเดี๋ยวมั้ย”พ่อเลี้ยง ‘ดามพ์’ เอ่ยกับ ‘สิงห์’ ผู้เป็นลูกชายที่กำลังยกแก้วกาแฟดำขึ้นดื่ม ก่อนจะคว้าหมวกคาวบอยสีน้ำตาลปีกกว้างที่แขวนเอาไว้ข้างฝาผนังบ้าน มาสวมลงบนศีรษะ กำลังจะออกไปตรวจงานในไร่ในฟาร์มเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นกิจวัตร“มีอะไรครับพ่อ”ชายหนุ่มหรี่ตามองหน้าบิดาด้วยสีหน้าและแววตาครุ่นคิด เดาว่าคงจะเป็นธุระสำคัญอะไรสักอย่าง เพราะปกติพ่อเลี้ยงดามพ์มักจะตื่นสาย แต่วันนี้กลับเห็นนายใหญ่ของบ้านลงมานั่งดื่มกาแฟอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้านตั้งแต่เช้าตรู่“พ่อจะบอกกับแกว่าพรุ่งนี้จะมีผ
“พี่ผ่านๆ มาเอ็งอยากได้อะไรพ่อก็ตามใจตลอด... คราวนี้เอ็งจะตามใจพ่อบ้างไม่ได้หรือไงวะไอ้สิงห์”คนเป็นบิดาเสียงอ่อนลง เหมือนรู้ว่าไม่ควรใช้ไม้แข็งกับลูกชายผู้เอาแต่ใจคนนี้“โถ... พูดขนาดนี้แสดงว่าคุณพ่อคงอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาก งั้นผมคงขัดอะไรไม่ได้ ถ้าอยากเอากันนักก็ตามสบายเถอะครับ”สิงห์ทำหน้าเอือมระอา คำพูดที่ได้ยินสะกิดใจผู้เป็นบิดาเข้าอย่างจังพ่อเลี้ยงดามพ์ไม่ปฏิเสธว่าเขาอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมียใจจะขาด ก็เพราะว่าเมื่อในอดีตเขาไม่อาจสมหวังในความรักกับหล่อน แต่ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว“โอเค... พ่อจะถือว่าได้คุยเรื่องนี้กับแกแล้ว... และแกห้ามมีปัญหาทีหลังนะโว้ย”พ่อเลี้ยงดามพ์รีบสรุปแบบมัดมือชก ยกไปป์ยาเส้นขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศ “งั้นผมขอถามตรงๆ... คุณพ่อจะให้สองแม่ลูกมาอยู่บ้านเราในฐานะอะไรครับ?”สิงห์ยังติดใจ จึงยิงคำถามแทงใจดำบิดาเข้าอย่างจัง พ่อเลี้ยงดามพ์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เขายอมรับว่าครั้งหนึ่งเคยแอบรักผู้หญิงที่ชื่อ ‘เดือนฉาย’ คนนี้จนแทบคลั่ง หล่อนเป็น ‘รักแรก’ ที่เขาไม่เคยลืมเลือนจนกระทั่งวันนี้เพราะว่าเมื่อในอดีตดามพ์กับเพื่อนรักที่ชื่อ ‘วิชิต’
กำพร้าขาดแม่ จึงได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างตามใจจากพ่อดามพ์เลี้ยงดูสิงห์อย่างผู้ชายดูแลผู้ชาย สิงห์จึงไม่ได้รับการกล่อมเกลานิสัยจากมารดาที่มีด้านอ่อนโยนนุ่มนวลต่างจากบิดาดามพ์รักและตามใจลูกชายคนนี้ราวกับไข่ในหิน ในโลกนี้นอกจากเดือนกับดาว ก็ไม่มีอะไรที่สิงห์เอ่ยปากแล้วจะไม่ได้ เขาเลี้ยงดูลูกชายอย่างตามใจ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะดามพ์ตระหนักดีว่าสิงห์เป็นเด็กขาดแม่นอกจากความรักแล้วสิ่งเดียวที่พ่อเลี้ยงดามพ์พอจะชดเชยให้ลูกได้ ก็คือทรัพย์สินเงินทองที่สั่งสมมาทั้งชีวิตจนร่ำรวยเข้าขั้นมหาเศรษฐีอยู่ทุกวันนี้พ่อเลี้ยงดามพ์คว้าโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ในระยะเอื้อมคว้าขึ้นมาโทรหาเดือนฉาย ผู้หญิงที่เขากำลังคิดถึง“เดือน... ”เสียงทุ้มแต่มีกังวานหวาน กรอกไปสู่แม่มายผู้อยู่ปลายสาย“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”เสียงหวานของเดือนฉาย ตอบกลับมาหาหนุ่มใหญ่เจ้าของฟาร์มที่อยู่ต้นสายตอนนี้หล่อนกับมะนาวผู้เป็นลูกสาวกำลังอาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเก่า ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนลิ้นจี่ เป็นบ้านที่เสี่ยกำพลนายจ้างเก่าของสามี เมตตาให้เข้ามาพักอาศัยชั่วคราวเพราะว่าภายหลังจากวิชิตสามีของเดือนฉายเสียชีวิต สองแม่ลูกก็ไร้ที่ซุกหัวนอน ห้อ
“ขอบใจจ้ะลูก เดี๋ยวแม่ห่อขนมอีกสักพักแล้วค่อยกิน... ” เดือนฉายกำลังทำข้าวต้มมัด ตั้งใจจะเอาไปขายตอนเช้ามืดของวันพรุ่งนี้มะนาวมองผู้เป็นมารดาอย่างนึกชื่นชมในความขยัน แลเห็นใบตองสีเขียว ตัดเอามาจากดงกล้วยน้ำว้า ขึ้นหนาแน่นอยู่ริมคลอง วางทับซ้อนกันเป็นกอง มือเรียวคลี่ใบตองออกมาเช็ดทีละใบ ช้าๆ อย่างชำนิชำนาญมะนาวมองมารดาทำงานแล้วก็นึกสงสาร มือนั้นช่างนุ่มนวล ผิวพรรณก็บอบบางเกินกว่าจะมาหยิบจับงานพวกนี้ “เหนื่อยไหมคะแม่”หญิงสาวสังเกตเห็นที่ด้านหลังใบหูของมารดา ใต้ตีนผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังศีรษะ มีหยาดเหงื่อซึมออกมาเป็นสาย“มีบ้าง... แต่แม่ทนได้จ้ะ”เดือนฉายยิ้มสู้ให้ลูกสาว มีบ้างที่รู้สึกท้อ แต่หล่อนก็ไม่เคยถอย“ถ้าไปอยู่บ้านพ่อเลี้ยงดามพ์แม่ก็จะไม่ต้องลำบากแบบนี้”มะนาววาดหวังถึงชีวิตที่ดีกว่า ชีวิตใหม่ที่รออยู่ข้างหน้า “แต่อยู่ที่นั่นเราสองคนแม่ลูกก็ต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว... เรายังไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง” มะนาวเตือนลูกสาว น้ำเสียงของหล่อนมีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะไม่รู้ว่าสายตาของคนในบ้านหลังนั้นจะมองหล่อนกับลูกสาวยังไง
“อันที่จริงเธอกับลูกจะอยู่ที่นี่ตลอดไปก็ได้นะ ฉันไม่ว่าอะไร... ถ้า... ”ไม่ทันพูดจบประโยค เสี่ยใหญ่ก็หยุด ทว่าสายตาหวามที่มองมาอย่างสำรวจตรวจค้น ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของแม่มาย ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ทรวงอกอวบใหญ่ ทำให้เดือนฉายพอจะเดาได้ว่าเสี่ยกำพลต้องการอะไรจากหล่อน น้อยคนนักที่จะช่วยเหลือหล่อนโดยไม่หวังผลตอบแทน“ตอนนี้ดึกมากแล้วนะจ๊ะ เสี่ยกลับไปก่อนเถอะ ลูกสาวฉันไม่อยู่ เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นเข้ามันน่าเกลียด”เดือนฉายรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย“ลูกสาวไปไหน”เสี่ยกำพลหรี่ตาหูผึ่งขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตอนนี้เดือนฉายอยู่บ้านคนเดียว“ฉันมีธุระอยากจะคุยกับเธอสักครู่... เข้ามาคุยกันในบ้านดีกว่า”แผนขยี้สวาทกระดังงาลนไฟ ผุดขึ้นในหัวของเสี่ยกำพลจอมหื่น “คุยตรงนี้ได้ไหมจ๊ะ... ” เดือนฉายรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล “ทำไม... รังเกียจฉันมากนักหรือ” เสี่ยกำพลหันขวับมามองหล่อน ด้วยสีหน้าและแววตาไม่พอใจ“ไม่เกี่ยวกับว่ารังเกียจหรือไม่รังเกียจหรอกจ้ะ มันเป็นเรื่องของความเหมาะสม ตอนนี้ลูกสาวฉันก็ไม่อยู่”เดือนฉายกล่าวให้คิด รู้สึกกลัวเพราะฝนที่ตั้งเค้ามาตั้งแต่ตอนหัวค่