Share

ตอนที่ 6

ไหนๆ ก็จะไปแล้ว... ขอจัดหนักก่อนลาสักครั้งเถอะวะนังเดือน”

“อย่าทำบ้าๆ นะเสี่ย”

เดือนฉายจ้องมองไปที่ประตู แต่เสี่ยหื่นรีบขยับมาขวางเอาไว้

          “ไม่นะเสี่ย หลีกไปนะ”

เดือนฉายเริ่มสังเกตเห็นท่าไม่ดี บ้านหลังนี้อยู่ลึกเข้ามาถึงท้ายซอยกลางสวนลิ้นจี่ ไม่มีบ้านหลังอื่นในบริเวณใกล้เคียง ถ้าเสี่ยกำพลลงมือปลุกปล้ำ หล่อนคงหมดโอกาสร้องขอความช่วยเหลือ เพราะคิดว่าคงจะไม่มีใครได้ยิน

          “สนุกกันนะเดือนจ๋า... เอ็งมันน่าเอาเหลือเกิน ทั้งขาวทั้งสวย”

          เสี่ยหื่นกระตุกยิ้ม ถอดเสื้อแล้วสืบเท้าเข้ามาหาหล่อน เดือนฉายสูดหายใจแรง พยายามคิดหาทางหนีทีไล่ ครั้นจะวิ่งหนีก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะร่างท้วมใหญ่ของเสี่ยกำพลขวางเอาไว้ ดูท่าเขาคงไม่ยอมให้หล่อนหนีออกไปจากบ้านง่ายๆ

“อย่าทำอย่างนี้เลยนะเสี่ย”

เสียงของเดือนฉายอ่อนลง หล่อนพยายามทำใจดีสู้เสือ 

“ไม่ต้องกลัว... ไม่เสียหายอะไรนักหรอก เอ็งก็ไม่ใช่ไม่เคยมาก่อน”  

สายตาลามกของเสี่ยกำพล จับจ้องอยู่ที่ทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อน เขาชอบผู้หญิงนมใหญ่ ผิวพรรณขาวผ่องอย่างเดือนฉายนี่แหละใช่เลย

“ไม่... มันน่าเกลียด”

เดือนฉายนิ่ง พยายามจะไม่แสดงอาการหวาดกลัวออกมา

“เถอะน่ะ... เดี๋ยวเองจะติดใจ ข้าสัญญาว่าจะเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับของเราสองคน”

เสี่ยกำพลหว่านล้อม ขณะเดินไปปิดประตู จากนั้นก็ตรงรี่เข้ามาปลุกปล้ำจูบฟัด กอดรัดเรือนร่างที่ยังเอิบอิ่มน่าชม จูบแก้ม บีบนมและไซ้ซอกคอของเดือนฉายอย่างโหยหา

“ฮื่อๆ... อย่า... ไม่เอานะเสี่ย”

หล่อนพยายามดิ้นรนขัดขืน กำปั้นน้อยๆ ทุบรัวอยู่

กับอกของเสี่ยหื่นที่รวบร่างเอิบอิ่มของหล่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนเตียงนอนภายในห้อง

“ไม่นะเสี่ย... อย่าทำฉัน”

เดือนฉายยังคงดิ้นรน ฝ่ามือเล็กๆ ทั้งสองข้างทุบตีพัลวันที่ไหล่และอกของชายวัยกลางคน เขาขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวหล่อนหมายขยี้สวาท

“ขอดูดนมหน่อย นมเอ็งใหญ่ยังกับแม่ลูกอ่อน... อูย... เห็นแล้วอยาก”

เสี่ยกำพลพยายามจะเลิกชายเสื้อคอกระเช้าของเดือนฉาย หล่อนเอามือปัดป้อง

“ถ้าไม่ยอมดีๆ... แสดงว่าชอบให้ปล้ำใช่ไหม... ได้เลยเดี๋ยวจัดให้”

อาการดิ้นรนขัดขืนของแม่มาย ทำให้เสี่ยกำพลต้องหันไปคว้าเสื้อของตัวเอง เอามามัดมือหล่อน

“ไม่นะ... อย่าทำฉันเลยนะเสี่ย... สงสารฉันเถอะเสี่ย... ฮือๆ”

เดือนฉายร้องไห้ แม้พยายามดิ้นรนอย่างถึงที่สุด หากเรี่ยวแรงของผู้หญิงหรือจะสู้แรงผู้ชายหื่น เสี่ยกำพลจู่โจมเร็วมาก สุดท้ายมือทั้งสองข้างของเดือนฉายก็ถูกรวบขึ้นไปล็อคเอาไว้กับโครงเหล็กพนักหัวเตียง

“ไม่ต้องกลัว... เดี๋ยวเอ็งจะมีความสุข”

เสี่ยกำพลเอื้อมมือขึ้นมาลูบสองเต้าอวบใหญ่ บีบขยำอย่างแรงด้วยความสะใจ ค่อยๆ ทาบลำตัวหนาลงมาระหว่างง่ามขาที่ถูกง้างให้อ้ากว้าง

เดือนฉายหลับตา ตอนที่พุงใหญ่ๆ เบียดเข้ามาชนกับง่ามขาของหล่อน แรงโถมทับจากร่างกายอันใหญ่โตของเสี่ยกำพลที่ตัวใหญ่มากจนเกือบจะเรียกได้ว่าอ้วน ทำให้หล่อนรู้สึกอึดอัด หนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออก

“เสี่ยอย่าทำฉันเลยนะ... ”

เสียงร้องของเดือนฉายดังขึ้นพร้อมๆ กับชายเสื้อคอกระเช้าที่โดนเลิกขึ้นมากองไว้เหนือทรวงอก ส่งผลให้สองเต้าอวบใหญ่ พุดเผยขึ้นมาอวดความอะร้าอร่าม

“โห… นมหรือวะนี่... แม่เจ้าโว้ยใหญ่สุดๆ”

ดวงตาของเสี่ยหื่นแทบถลนออกมาจากเบ้า เพราะเท่าที่ผ่านๆ มาแกเคยแอบมองในตอนที่มันซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า ครั้นเมื่อได้เห็นชัดเจนเต็มตา ก็ถึงกับตะลึง

“โอ้ว... นมเอ็งสวยเหลือเกิน”

เสี่ยกำพลตวัดลิ้นเลียริมฝีปากอยากดูด จากนั้นสองมือหยาบใหญ่ก็ทาบลงมาไล้ลูบทรวงอกหยุ่นนุ่ม ขยำหนั่นเนื้อตรงหน้าด้วยความอยากเชยชม บีบเคล้นหัวนมจนปูดพองขึ้นมาจากวงป้านลานหัวนม ที่ยังเป็นสีชมพูสวย ก็เพราะว่าผิวพรรณของเดือนฉายนั้นขาวมาก

“เสี่ยอย่า... ไม่นะ”

สีหน้านั้นซีดเผือด เดือนฉายพยายามขืนกายหนี ทำให้สองเต้าสั่นกระเพื่อม อวบใหญ่จนล้นออกมาข้างลำตัว ทำเอาคนที่จ้องมองตาถลน รู้สึกปากคอแห้งผาก

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status