ตอนที่ 10

“กะซวกเลย... อย่าเจ้าเล่ห์นะแม่คุณ ถ้าเธอหลอกกัดของฉัน... สาบานว่าฉันบีบคอเธอตายคามือแน่ๆ”

เดือนฉายสะดุ้ง คำขู่ของเขาทำเอาหล่อนกลัว เสี่ยกำพลเอื้อมมือข้างหนึ่งมากดต้นคอหล่อนลงมาแนบชิดแก่นกาย ด้วยอยากเห็นน้องชายของตัวเอง เข้าไปดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊กอยู่ในอุ้งปากของกระดังงาลนไฟใจจะขาด

          “อ๊า... อู้ว”

เสี่ยกำพลเกร็งบั้นท้าย ในทันทีที่ปลายลิ้นน้อยๆ ของแม่ม่ายแตะต้องลงมาไล้เลียส่วนปลายของน้องชาย บั้นท้ายเกร็ง เด้งกระเด้าขึ้นรับริมฝีปากของหล่อนที่ค่อยๆ ครอบลึกลงมารูดรัดความยาวใหญ่ พยายามเขมือบ แต่ก็เข้าไปได้มากที่สุดเพียงครึ่งลำ

“อูย... เยี่ยมเลย”

เสี่ยกำพลพริ้มตาสยิว มือยังกดคอของเดือนฉายเอาไว้แน่น หล่อนรีบช้อนปลายลิ้นไล้เลียส่วนปลายรอบๆ รอยบาก

อั่กๆ ๆ ๆ ๆ

หล่อนกะซวกดูดสลับแตะไต่ปลายลิ้น เล็มเลียเรื่อยลงมาถึงส่วนโคนแข็ง ฝังอยู่ท่ามกลางดงเส้นขนสีดำ เสี่ยกำพลเป็นผู้ชายขนดกเหลือเกิน  

“อู้ว... น้ำเยิ้มออกมาแล้วค่ะเสี่ย”

เดือนฉายทำทีเป็นตื่นเต้น ตวัดลิ้นแตะต้องลงบนรอยแยกน้อยๆ ของส่วนหัวถอกทู่ น้ำหล่อลื่นเยิ้มย้อยเป็นยางออกมาติดลิ้น

“ดูดเก่งเหลือเกิน... ไม่ต้องย้ายออกไปนะ อยู่ที่นี่เป็นเมียน้อยฉัน เดี๋ยวให้เงินเดือนละห้าพันพอมั้ย”

“น่าสนใจค่ะ”

หล่อนแกล้งตอบให้เสี่ยหื่นตายใจ ทักทายน้องชายของเขาอีกครั้งด้วยปลายลิ้น ปาดเลียหยาดน้ำฉ่ำเยิ้มที่ปริ่มเปียกอยู่ปลายยอดถอกแดง

“อ๊า... เสียวเหลือเกิน”

เสี่ยกำพลครางออกมา เดือนฉายยิ่งได้ใจ ระรัวเลียลิ้นขยี้หัวแดงๆ ของเขาด้วยปลายลิ้นจนสะเด็ดน้ำ ก่อนจะครอบริมฝีปากลงดูดจ๊วบจั๊บอีกครั้ง

เดือนฉายทำอย่างนั้นอยู่นานเป็นครู่ เสี่ยกำพลหน้าบูดหน้าเบ้ หลุบตาลงมองหัวถอกทู่ ที่โดนดูดจนมีน้ำปริ่มออกมาเต้นหมุบๆ ที่รอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ ย้อยเป็นยางติดลิ้นของแม่ม่าย

ลิ้นของเดือนฉายทำให้ช่วงล่างที่ต่ำลงไปจากบั้นเอวของเสี่ยกำพลเกร็งสะท้านลงไปถึงปลายเท้า สะโพกขยับหงึกหงัก กระเด้าขึ้นมาเบาๆ สะกดกลั้นน้ำรักของตัวเองที่กำลังจะระเบิดคาปากของหล่อนอยู่รอมร่อ

“ไม่ไหวแล้ว... ”

คนโดนเลียหน้าบูดหน้าเบี้ยว เขาทรมาน ดุ้นเนื้อปวดหน่วง แข็งจัดจนเห็นเส้นเลือดเป็นริ้ว

“เดี๋ยวสิคะ... กำลังอร่อย”

เดือนฉายไม่ยอมให้เขาขยับ เพราะรู้ว่าถ้าดูดอีกเดี๋ยว เขาคงน้ำแตกคาปากหล่อนอย่างแน่นอน และภายหลังจากน้ำแตก อารมณ์ของผู้ชายจะลดลงชั่วขณะ ตอนนั้นคงไม่มีปัญญาสอดใส่ ด้วยวัยของเสี่ยก็ปูนนี้แล้ว กว่าจะแข็งตัวอีกครั้งต้องใช้เวลา เรื่องนี้เดือนฉายรู้เพราะหล่อนมีประสบการณ์มาแล้ว

“อ๊า... ”

ริมฝีปากครอบดูดลงมาอย่างเร่าร้อน

“ไหวแล้ว... ขอผัวกระแทกสักทีเถอะเมียจ๋า”

          วินาทีต่อมา แม่ม่ายใจหายวาบ ทุกอย่างผิดไปจากแผน เสี่ยกำพลขยับลงมาทาบทับหล่อน เอาหมอนรองหลังเดือนฉาย มือทั้งสองข้างสอดเข้าใต้สะโพกแล้วดันเข่าสองข้างของหล่อนแบะอ้าขึ้นมาขนานกับลำตัว ความเป็นผู้หญิงเปิดเปลือยแบะอ้าออกมาอวดสายตากระหาย

          “ผัวจะกระแทกให้นะจ๊ะเมียจ๋า”

เสี่ยกำพลจับอาวุธประจำกายของตัวเองขึ้นมารูดเบาๆ เพื่ออุ่นเครื่อง

“โอ้ว... ”

เดือนฉายยกมือขึ้นปิดปากกับความยาวใหญ่ที่ได้เห็น หล่อนมองอย่างหวาดๆ วาบหนึ่งในความคิดก็อยากให้เขาสอดใส่ให้รู้แล้วรู้รอด ทำให้เสร็จๆ แล้วแยกกันไปคงไม่มีใครรู้ เพราะลึกๆ ภายในใจของหล่อนก็ยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่ามีความ ‘อยาก’ เพราะเก็บกดความต้องการทางเพศเอาไว้นาน

แต่วูบหนึ่งที่สามารถดึงสติกลับคืนมาจนเอาชนะความเสียวซ่าน สำนึกส่วนดีที่ร้องเตือนร่ำๆ ว่าหากจะต้องร่วมเพศกับผู้ชายสักคนเพียงเพราะความ ‘อยาก’ หรือแค่มีความ ‘เงี่ยน’ เป็นแรงพลักดันอันมืดดำ ทำแบบนี้มันง่าย และหล่อนจะต่างอะไรกับผู้หญิงสำส่อนแพศยาที่สมสู่กับผู้ชายไม่เลือกหน้า

‘ไม่... ไม่นะ... ไม่... ’

ศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงสั่งให้หล่อนปฏิเสธราคะอันมืดดำ ทั้งที่เกือบจะปล่อยให้ทุกอย่างเลยตามเลยอยู่แล้วเชียว

และในขณะที่ร่างหนาของเสี่ยกำพลขยับเข้ามาคุกเข่าระหว่างง่ามขา จับดุ้นเอ็นยาวใหญ่เข้ามาจ่อ เสียดสีเมือกลื่นกับปากโพรงสวาทของหล่อน

“เบาๆ นะคะเสี่ย”

หล่อนยิ้มยั่ว แกล้งทำยินยอม เสี่ยหื่นได้ใจ ค่อยๆ ไถถูส่วนหัวถอกแดงกับรอยแยกเพื่อจะสอดใส่

และในจังหวะที่แกกำลังจะขยับบั้นท้ายกระเด้าเข้ามา มือข้างหนึ่งของเดือนฉายก็ล้วงลูบพวงสวรรค์แล้วบีบเต็มแรงเพื่อที่จะหยุดเขา

“อ๊าคคค... ”

คนโดนบีบกล่องดวงใจร้องลั่นหน้าเขียว ได้ทีเดือนฉายก็ยกเท้าถีบอกของเสี่ยหื่นจนหงายหลังลงไปนอนหน้าเขียว ร้องโอดโอยอยู่กับพื้น

“พอกันที... ไอ้หื่น ถ้าเสี่ยขืนมายุ่มย่ามกับฉันอีกฉันจะไปฟ้องเมียเสี่ยว่าเกิดอะไรขึ้น”

เดือนฉายกราดเสียงด่าด้วยความโกรธ ขู่เอาไว้แล้วรีบคว้าเสื้อมาใส่ เอาผ้าถุงมาสวม ก้าวยาวๆ ไปถอดกลอนประตู จากนั้นก็วิ่งออกมาจากบ้านโดยไม่หันกลับไปมองไอ้เสี่ยหื่นที่โดนบีบพวงสวรรค์เข้าอย่างจัง ถึงกับวิ่งตามไม่ไหว ได้แต่นอนหน้าบูดหน้าเบี้ยว ร้องโอดโอยอยู่กับพื้นดูน่าเวทนา