Share

ตอนที่ 18

          อีกสองวันต่อมา

          ตอนใกล้ค่ำ ภายหลังเสร็จจากช่วยงานครัวป้าฉวี มะนาวออกมาเดินเล่นที่สวนกุหลาบหลังบ้าน

“สวยจัง... ”

มะนาวตื่นตาตื่นใจกับมวลดอกไม้นานาพรรณที่ได้เห็น สายตาทอดมองแปลงกุหลาบสีแดงสะพรั่ง ปลายเท้าน้อยๆ ก้าวย่างไปบนพื้นหญ้าสีเขียวขจี ทอดยาวผ่านแปลงกุหลาบไปถึงสวนหย่อมอีกด้าน ซึ่งบริเวณนั้นเดือนฉายเคยเตือนว่าอย่าเข้าไปวุ่นวายเด็ดขาด ด้วยรู้ว่าพื้นที่ตรงนี้เป็นห้องนอนของลูกชายเจ้าของบ้าน

มะนาวเดินชมสวนหย่อมมาจนสุดปลายทาง ที่มีต้นดอกแก้วทอดแนวยาวเป็นกำแพงกั้นขวาง ระหว่างสวนหย่อมกับพื้นที่ด้านใน

และในขณะที่หญิงสาวกำลังจะเดินกลับออกมาจากพื้นที่ต้องห้าม จู่ๆ หล่อนก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกัน เป็นเสียงอันเกิดจากอุปกรณ์ออกกำลังกาย ทำให้มะนาวรู้ว่าบริเวณนี้เป็นห้องยิมที่สิงห์มักจะลงมาออกกำลังกายตอนค่ำอยู่เป็นประจำ

‘อย่าไปยุ่มย่ามแถวนั้นเชียวนะลูก’

คำพูดของนางเดือนฉายผู้เป็นมารดาดังกึกก้องเข้ามาในหู

หญิงสาวตัดสินใจก้าวออกมา รีบเดินกลับเข้ามาในครัว และพลันนั้นเองที่เหลือบไปเห็นรถเก๋งอัลเมร่าสีแดงแล่นเข้ามาจอดในโรงจอดรถ

“นั่นรถใครคะป้าฉวี”

ด้วยความอยากรู้ มะนาวชะโงกมองผ่านช่องหน้าต่าง เห็นหญิงสาวรูปร่างเซ็กซี่สะดุดตา หล่อนอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีแดงรัดรูปและกางเกงขาสั้น กำลังก้าวลงมาจากรถ

“อ๋อ... นั่นละคุณโรส ผู้หญิงคนล่าสุดของคุณสิงห์”

ป้าฉวีตอบ คำว่า ‘คนล่าสุด’ บอกให้มะนาวรู้ว่าลูกชายเจ้าของบ้านหลังนี้ใช้ผู้หญิงเปลือง

“คุณสิงห์เจ้าชู้มากหรือคะป้าฉวี”

นะนาวทำเสียงอยากรู้

“ที่สุดเลยค่ะ... คุณสิงห์ใช้ผู้หญิงเปลือง”

ป้าฉวีตอบราวกับเป็นเรื่องธรรมดา

“แล้วคุณโรสคนนี้เป็นแฟนคุณสิงห์ใช่ไหมคะป้า”

มะนาวเริ่มซักถามด้วยความอยากรู้

“อย่าเรียกแฟนเลยค่ะ”

“ทำไมล่ะคะ”

“คุณสิงห์ไม่เคยคบใครนาน... ผู้ชายคนนี้เบื่อเร็ว แต่คุณโรสยังอยู่ในช่วงโปรโมชั่นก็เลยมาบ่อย... แต่ถ้าเบื่อเมื่อไร ผู้หญิงพวกนี้ก็จะหายหน้าไปเอง และจะมีหน้าใหม่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาให้คุณสิงห์กินตับตลอด บางทีก็กินกันในห้องอกกำลังกายนั่นแหละค่ะ... อิอิ”

ป้าฉวีคันปากอยากเล่า

“หมายถึงมีอะไรกันในห้องออกกำลังกายใช่ไหมคะ”

หัวคิ้วของมะนาวชิดเข้าหากัน

“ใช่จ้ะ... บางวันก็กินตับกันในสระว่ายน้ำ บางทีก็ในห้องออกกำลังกายนั่นแหละค่ะ... เมื่อก่อนป้าเห็นบ่อยจนแทบไม่อยากเฉียดไปแถวนั้นเพราะกลัวจะเป็นตากุ้งยิงเข้าสักวัน... คริคริ”

ป้าฉวีพูดราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา มะนาวเข้าใจแล้วว่าเพราะเหตุใดมารดาของหล่อนจึงเอ่ยปากห้ามไม่ให้ไปยุ่มย่ามบริเวณนั้น

วันต่อมา

ตอนสาย เดือนฉายกับพ่อเลี้ยงดามด์พากันเดินออกมาที่เทอเรสหน้าบ้าน ใกล้กับห้องครัวที่มะนาวกำลังช่วยงานครัวป้าฉวีอย่างขะมักเขม้น

“แม่จะไปข้างนอกกับพ่อเลี้ยงนะจ๊ะ... เย็นๆ จะกลับ”

เดือนฉายบอกกับลูกสาว พ่อเลี้ยงดามพ์อยากพาหล่อนออกไปเที่ยวข้างนอก

“ค่ะคุณแม่... ไม่ต้องห่วงค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ ฝากคุณลุงดูแลคุณแม่ด้วยนะคะ”

กล่าวกับมารดาแล้วก็หันไปมองร่างสูงใหญ่ที่เดินตามเข้ามา

“ไม่ต้องห่วงจ้ะ... รับรองว่าลุงจะดูแลแม่หนูเป็นอย่างดี... เดี๋ยวลุงจะซื้อของฝากมาให้นะ”

พ่อเลี้ยงกล่าว จูงมือเดือนฉายเดินมาที่รถเบนซ์คันใหญ่ วันนี้เขาขับรถเอง เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว

สิงห์เพิ่งเสร็จจากออกกำลังกาย และบังเอิญผ่านมาได้ยินที่บิดาของตนพูดกับมะนาว

ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มหลบเข้าหลังเหลี่ยมเสาต้นใหญ่ ยืนแอบฟังจนรู้ว่าวันนี้มะนาวถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว จึงเป็นโอกาสดีที่เขาจะรับน้องให้ร้องคราง

ตอนบ่ายของวันเดียวกันนั้น

“มะนาว”

สิงห์เรียก เสียงเข้มดุของเขาทำให้มะนาวที่กำลังนั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่ที่ม้าหินอ่อนเพลินๆ ถึงกับสะดุ้ง

“คุณสิงห์”

มะนาวตกใจ รีบลุกขึ้นนั่ง ไม่คิดว่าเขาจะเดินเข้ามาตรงนี้ ทั้งที่เป็นพื้นที่ด้านหลังครัว  

ทุกวันนี้มะนาวพยายามอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง ถ้าไม่จำเป็นหล่อนจะไม่ย่างกรายเข้าไปที่เรือนใหญ่ อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ ที่วันนี้ลูกชายเจ้าของบ้านเดินเข้ามาหาหล่อนถึงที่

“ทำไมต้องตกใจ... หน้าตาฉันหน้ากลัวมากหรือยังไงแม่คุณ”

เขาทำเสียงไม่พอใจกับอาการตกใจของหญิงสาว มะนาวรีบปิดหนังสือนิยายที่อ่านอยู่ในมือ

“อ่านหนังสืออะไร”

ตมคมกริบเพ่งมองหนังสือที่หญิงสาวพยายามเอามือปิดบังภาพสุดวาบหวิวบนหน้าปก

“ปะ... เปล่าค่ะ”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status