แชร์
ตอนที่ 12
“เป็นไงบ้างจ๊ะหนูมะนาว... ชอบบ้านลุงมั้ย”
พ่อเลี้ยงถามหญิงสาว
“ชอบมากค่ะคุณลุง... บ้านกว้างขวางมากค่ะ”
มะนาวตอบด้วยสีหน้าเก็บอาการตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่
“ฉวี... ช่วยพาคุณเดือนกับหนูมะนาวไปดูห้องพักข้างบนให้ที”
เมื่อวานพ่อเลี้ยงเพิ่งสั่งเฟอร์นิเจอร์ชุดใหญ่มาจากในเมือง จัดเตรียมรอเอาไว้ภายในห้องนอนของสองแม่ลูกที่อยู่ชั้นบน
“เอ่อ... พ่อเลี้ยงคะ... เดือนกับลูกขอนอนข้างล่างค่ะ”
เดือนฉายรีบค้าน หล่อนเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัว แค่ได้เข้ามาอาศัยร่วมชายคาก็นับว่าเป็นบุญเหลือเกิน
“ได้ยังไง... ฉันเตรียมห้องเอาไว้แล้วที่ชั้นบน”
พ่อเลี้ยงรีบค้าน
“ไม่ค่ะ... เดือนกับลูกขอนอนข้างล่าง”
เดือนฉายตระหนักอยู่เสมอ ว่าหล่อนกับลูกสาวเข้ามาบ้านหลังนี้ในฐานะ ‘คนรับใช้’ หล่อนจะไม่มีวันตีตนเสมอนายอย่างเด็ดขาด
“นอนข้างบนเถอะ... ฉันเตรียมห้องเอาไว้ให้แล้ว ห้องนอนก็กว้างขวางสะดวกสบายกว่า”
พ่อเลี้ยงคะยั้นคะยอ
“เดือนกับลูกขอนอนที่เรือนคนใช้ค่ะ... คุณท่านได้โปรดอย่าทำให้เดือนหนักใจเลยนะคะ”
เดือนฉายมองหน้าเจ้าของบ้านด้วยสายตาวิงวอน พ่อเลี้ยงมองสบตาหล่อนด้วยความเข้าใจ
“งั้นก็ตามใจ... ฉวีช่วยเตรียมห้องให้เดือนกับหนูมะนาวด้วยนะ”
นายใหญ่ผู้เป็นเจ้าของบ้านหันมากำชับฉวีวรรณ
“ค่ะนาย... ”
สาวใหญ่รับคำด้วยน้ำเสียงนอบน้อม ทว่าไม่ทันจะเดินออกมา เดือนฉายก็ท้วงว่า
“เดือนกับลูกนอนห้องเดียวกันก็ได้นะคะ”
เดือนฉายกล่าวด้วยความเกรงใจ พ่อเลี้ยงได้ยินก็รีบขัด
“ไม่เป็นไร... นอนคนละห้องนั่นแหละดีแล้ว บ้านหลังนี้มีห้องเหลือเฟือ... เลิกเกรงใจฉันเสียทีเถอะเดือน”
พ่อเลี้ยงรีบบอก
“ค่ะท่าน... ”
เดือนฉายรับคำ เดินตามฉวีวรรณเข้ามายังห้องพักที่อยู่ด้านหลังห้องครัว เป็นเรือนคนใช้ผู้หญิง ส่วนเรือนพักของคนงานชายจะอยู่อีกฟาก ใกล้กับคอกม้าที่อยู่ด้านหลัง
ตอนค่ำ
ที่โต๊ะอาหารที่เจ้าของบ้านสั่งให้คนรับใช้ตั้งโต๊ะเอาไว้บริเวณเทอเรสหน้าบ้าน ท่ามกลางสนามหญ้าสีเขียวขจี อยู่ติดกับสวนกุหลาบ เบื้องทิศตะวันตกมีทิวเขาทอดแนวยาวโอบล้อมผืนฟาร์มและไร่องุ่น บรรยากาศภายในฟาร์มตอนใกล้ค่ำช่างเป็นภาพที่งดงามน่าชม
“สิงห์... มากินข้าวด้วยกัน พ่อจะแนะนำให้รู้จักคุณเดือนกับหนูมะนาว”
สายตาของผู้เป็นเจ้าของบ้านเหลือบไปเห็นลูกชายของตนเดินเข้าบ้านมาพอดี หลังจากสิงห์โดดลงจากหลังม้า ส่งเชือกจูงม้าให้กับลุงมั่นที่มายืนรอรับ เพื่อจะพาม้าไปกินน้ำแล้วส่งเข้าคอกเหมือนเช่นทุกวัน
สองแม่ลูกเหลือบมองไปยังร่างสูงใหญ่เกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรของชายหนุ่มสุดหล่อ
แม้ว่าสิงห์จะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าในวันทำงาน หากก็ดูมาดแมนสะดุดตา ในชุดเสื้อเชิ้ตสายสก๊อตและกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม หมวกปีกกว้างที่สวมอยู่บนศีรษะทำให้เขาดูราวกับพระเอกหนังคาวบอยฝรั่งยังไงยังงั้น มะนาวมองลูกชายเจ้าของบ้านด้วยอาการตะลึง สิงห์หล่อมากหัวใจของหล่อนกระตุกวูบตอนมองเขา
“นี่คุณเดือนกับหนูมะนาว”
พ่อเลี้ยงดามพ์กุลีกุจอแนะนำสองแม่ลูก สิงห์จ้องมองมะนาว แวบแรกที่ได้เห็นใบหน้าของหญิงสาว ชายหนุ่มถึงกับตะลึงงันในความสวยของหล่อน ดวงตากลมโตเป็นประกายสุกใสรับกับคิ้วโค้งสวยได้รูป ริมฝีปากสีชมพูดูเอิมอิ่ม เส้นผมสีดำ ยาวสลวย ผิวพรรณขาวผุดผาด
“สวัสดีค่ะคุณสิงห์”
มะนาวกล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพนุ่มนวล สีหน้ายิ้มแย้ม แต่ชายหนุ่มก็มองตอบด้วยสายตาแข็งกระด้างเย็นชา ไว้ท่าที เย่อหยิ่ง แสดงออกชัดเจนด้วยท่าทางไม่รับไมตรีของสองแม่ลูกที่ส่งยิ้มเก้อ
“มากินข้าวด้วยกัน... ”
พ่อเลี้ยงดามพ์เห็นสถานการณ์ไม่ดีจึงรีบผายมือเชื้อเชิญลูกชายให้เข้ามานั่งร่วมวง
“ไม่หิวครับ... ถ้าจะต้องนั่งร่วมวงกับสองแม่ลูกคู่นี้ผมคงกินข้าวไม่ลง”
คำพูดแบบขวานฝ่าซากไม่ถนอมน้ำใจคนของชายหนุ่ม ทำให้สองแม่ลูกสะอึก พูดอะไรไม่ออก ได้แต่หันมองหน้ากัน ไม่คิดว่าจะได้เจอกิริยาวาจาอำมหิตตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน
“ไอ้สิงห์... คำว่ามารยาทน่ะเอ็งรู้จักบ้างมั้ย”
พ่อเลี้ยงดามพ์เหลืออด รีบปรามลูกชายปากร้าย “ผมรู้ว่าควรจะแสดงมารยาทกับใคร... ก็เมื่อวานผมคิดว่าเราคุยกันเข้าใจแล้วเสียอีก... จำไม่ได้หรือครับว่าเมื่อวานผมบอกกับคุณพ่อว่าผู้หญิงสองคนนี้จะมีฐานะเป็นแค่คนใช้เท่านั้น”
รอยยิ้มเหยียด ผุดขึ้นที่ริมฝีปากของสิงห์ ฝากถ้อยคำเชือดเฉือนเอาไว้แล้วก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดีต่อความรู้สึกของสองแม่ลูก
“เดือนเตือนแล้วนะคะ... แต่คุณท่านก็ไม่ฟัง”
เดือนฉายว่า ท่าทางต่อต้านของลูกชายเจ้าของบ้านทำให้หล่อนหน้าเสีย
ก่อนหน้านี้เดือนฉายเคยปฏิเสธที่จะมานั่งร่วมโต๊ะอาหารกับเขา แต่สุดท้ายก็ทนเสียงรบเร้าคะยั้นคะยอไม่ไหว ทำให้ต้องมานั่งร่วมโต๊ะกับพ่อเลี้ยง กลายเป็นภาพที่ขวางหูขวางตาลูกชายเจ้าของบ้านอย่างที่เห็น
บทที่เกี่ยวข้อง
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 13
“ผมขอเวลาหน่อย... ให้เวลาลูกชายผมอีกนิดนะครับ ผมเชื่อว่าเวลาจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้น ไอ้สิงห์มันกลัวว่าคุณจะเข้ามาแทนที่นิโคลภรรยาผู้ล่วงลับของผม... คุณคงเข้าใจนะว่าสิงห์เป็นเด็กกำพร้าแม่ ก็เลยออกอาการหวงพ่อออกมาอย่างที่เห็น” พ่อเลี้ยงพยายามอธิบายให้สองแม่ลูกเข้าใจว่าเพราะอะไรสิงห์จึงเป็นแบบนี้ “เดือนเข้าใจคุณสิงห์ค่ะ... แล้วเดือนก็ไม่เคยคิดบังอาจจะเข้ามาแทนที่ภรรยาของพ่อเลี้ยง” หล่อนกล่าวเสียงเศร้า แววตาเจียมเนื้อเจียมตัว “ต่อไปนี้เดือนกับลูกสาวจะกินข้าวในห้องคนใช้นะคะท่าน... เดือนจะพยายามไม่เข้ามาในเรือนใหญ่ นอกเสียจากว่าท่านจะเรียกใช้” เดือนฉายกล่าวพลางหันไปมองหน้ามะนาว บอกให้ลูกสาวรับรู้ตรงกันถึงข้อตกลงนี้ “ฉันขอโทษแทนลูกชาย... ” พ่อเลี้ยงรู้ว่าเดือนฉายกับลูกสาวคงรู้สึกอึดอัดใจไม่น้อย ที่วันแรกก็เจอการต้อนรับแบบจัดหนักจากลูกชายจอมแสบของตน “เดือนไม่ถือสาหรอกค่ะ” “เอางี้นะ... เดี๋ยวฉันจะไปกินข้าวกับเธอและหนูมะนาวที่หลังครัวก็ได้... ดีมั้ย” เจ้าของบ้านกล่าว ดูท่าทางก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงดามพ์ แคร์ความรู้
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 14
“ฮื่อ... ”เดือนฉายครางเสียว แอ่นก้นอดทนให้เขาซุกซนอยู่กับสิ่งสงวน จำยอมให้ลำนิ้วแกร่งกรีดชำแรก กระแทกแทงเข้ามาในความคับแน่น ปล่อยให้เขากระทำตามแต่ใจปรารถนา “เสียว... ”เดือนฉายสะบัดใบหน้า มือข้างหนึ่งของพ่อเลี้ยงดามพ์รีบกดแผ่นหลังของหล่อนเอาไว้ ขณะมืออีกข้างกำลังหยอกล้ออยู่กับความเป็นผู้หญิงของหล่อน ใช้นิ้วโป้งบดขยี้เม็ดเสียว“อู้ว… อ๊า... ซี้ด”เดือนฉายสูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกำลังกินของเผ็ดจัด อดทนกระทั่งความเสียวซ่านลามไหลเข้ามาในช่องท้อง ใบหน้าสะสวยบิดเบะไปด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน ขณะนิ้วหัวแม่มือของพ่อเลี้ยงจอมหื่นยังกดคลึงปุ่มกระสันจนน้ำเสียวแตกซ่านออกมา “อู้ววว… ” พ่อเลี้ยงดามพ์เผลออุทานแล้วจุ๊ปากเบาๆ เมื่อร่องสวาทของแม่ม่ายเริ่มแฉะฉ่ำ ตอบสนองการปลุกเร้าจากลำนิ้วที่เคลื่อนเข้าออกอยู่นานเป็นครู่ “ไม่ไหวแล้ว… ฉันอยากเลียของเธอเหลือเกินเดือนจ๋า” พ่อเลี้ยงสุดจะทานทน ชักนิ้วออกมาแล้วพลิกร่างของหล่อนที่นอนคว่ำหน้า ให้หงายขึ้นจากเตียง กระชากเสื้อชั้นในของหล่อนจนหลุดออกไปจากอก “อู้ว… สวยเหลือเกินเดือนจ๋า” พ่อเลี้ยงดามพ์แทบไม่เชื
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 15
พ่อเลี้ยงชมปากคอสั่น ในท่าซึ่งหล่อนหันก้นให้เขา พอแอ่นบั้นท้ายขึ้นเล็กน้อยก็ส่งผลให้พูเนื้ออวบใหญ่เหมือนส้มโอสีชมพูสองกลีบประกบกันแน่น แอ่นทะลักออกมาจากซอกขาด้านหลัง“น่าดูดน่าเลียเหลือเกินเดือนจ๋า”สองมือหยาบใหญ่ ตะปบก้นกอยนุ่มแน่นอย่างแรง ผลักให้ถลำไปข้างหน้าเล็กน้อย แล้วกดใบหน้าเกลือกเข้าหาพูเนื้ออูมย้อย ปลิ้นออกมาเป็นกลีบงาม ฝังใบหน้าเฟ้นฟอนอย่างหิวกระหายตะกละตะกลาม“อร๊ายยย... อูย... ”เดือนฉายสะดุ้ง โดนเลียจนก้นสั่น ขมิบกลีบรับลิ้นของพ่อเลี้ยง เสียบยัดเข้ามารัวๆ ในความฝืดคับของหล่อน“อ๊า... เสียวเหลือเกิน”ดวงตาพริ้มสนิท ริมฝีปากเม้มแน่น เดือนฉายเสียวจนน้ำหล่อนลื่นสาดออกมา สะโพกส่ายร่อนดีดเด้งขึ้นรับศีรษะของพ่อเลี้ยงที่กดเข้ามาสอดลิ้นปาดรัว ดูดเลียของรักของหล่อนจนน้ำทะลักอย่างที่เห็น“พ่อเลี้ยง... เดือนเสียว”ใบหน้าบิดเบ้ทรมาน สองมือของเดือนฉายขยำอยู่กับผ้าปูที่นอนยับยู่ โด่งก้นให้พ่อเลี้ยงยัดลิ้น สอด เสียบ เข้ามาดูดซด กดลิ้นขยี้ บดบี้เม็ดติ่งกระสัน สลับปาดเลียกุหลาบงามของหล่อนอย่างดุดัน“รูเธอสวยเหลือเกิน... ”พ่อเลี้ยงเพ่งมองกลีบสวาทสีชมพูที่บัดนี้เริ่มแดงช้ำ รู้ว่านานมากแล้ว
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 16
ฉายส่ายร่อนเหมือนจะลอยตาม ไม่นานน้ำหล่อลื่นของหล่อนก็หลั่งซ่าน ย้อยเป็นยางออกมาอีกเพราะความซ่านเสียวสุดจะบรรยาย“อูย... ของเธอขมิบแรงดีจังเดือนจ๋าฉันชอบที่สุด”พ่อเลี้ยงพึมพำชมไม่หยุด เป็นอย่างที่เขาคิดเอาไว้ เดือนฉายเป็นผู้หญิงที่เก็บกดความต้องการทางเพศเอาไว้นาน หล่อนว่างเว้นจากเรื่องพวกนี้มานาน ทำให้ร่องสวาทที่ร้างไร้การสอดใส่ กลับมาฟิตแน่นไม่ต่างจากสาวๆหลายปีแล้วที่เรือนร่างงดงามของกระดังงาลนไฟดอกนี้ไม่มีชายใดได้แตะต้องเชยชม ครั้นเมื่อโดนเขาบุกเข้าจู่โจมโลมเล้า ลงลิ้นในจุดอ่อนไหวของร่างกายอย่างดุดัน หล่อนถึงกับดีดดิ้น เด้งสะโพกตอบโต้ได้อย่างดุเด็ดเผ็ดมันอย่างที่เห็น“หงายมาให้ผัวเลียข้างหน้านะจ๊ะเมียจ๋า... ”พ่อเลี้ยงรู้สึกสะใจ ที่ได้ใช้คำพูดมีนัยถึงความเป็นเจ้าของหล่อน บอกพลางพลิกร่างเปลือยเปล่าของเดือนฉายขึ้นมานอนหงาย จัดท่าทางให้เข่าสองข้างของหล่อนตั้งชันอยู่กับขอบเตียง นาทีนี้ไม่ว่าพ่อเลี้ยงจะแตะต้องตรงส่วนไหนของร่างกาย เดือนฉายก็ออกอาการวูบวาบ หวั่นไหว สะทกสะท้านไปหมด“แม่เจ้าโว้ย... หนอกเนินเธอช่างน่าเลียสุดๆ”พ่อเลี้ยงงุดหน้าลงมาจู่โจมร่องสวาท“อ๊อย”สองมือของเดือนฉายเกาะศี
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 17
เชิงการบีบรัดรุนแรง ส่งสัญญาณว่าจวนเจียนจะถึงสวรรค์อยู่รอมร่อ“เดือนจ๋า... อีกนิดนะจ๊ะ รอผัวด้วย”พ่อเลี้ยงกำลังเสียว ไม่ต่างจากแม่ม่ายที่โดนกระแทกจนเคลิ้ม เนื้อตัวของหล่อนสั่นเทิ้ม ตัวอ่อนตัวงอ มือจิกเกร็งเกาะแขนของพ่อเลี้ยงเอาไว้แน่น แอ่นหนอกเนินสวาทรับท่อนเอ็นอวบใหญ่ของเขา กระเด้าเข้ามาอย่างดุดัน“มาตรงนี้นะครับ... ผัวขอกระแทกข้างหลัง”ครู่ต่อมาเดือนฉายก็ร้องลั่น เสียงของหล่อนดังลั่นออกมาจากห้องนอน หลังจากพ่อเลี้ยงรวบร่างอ่อนระทวยของหล่อนมาจัดท่าทางให้คุกเข่าโก้งโค้งที่ขอบเตียง สอดแขนข้างหนึ่งรัดเอว รั้งให้สะโพกกระดกโด่งจนได้ระดับที่จะสอดใส่ กดดุ้นเอ็นดำมะเมื่อมยาวใหญ่ เข้ากับรอยแยก ปลิ้นเป็นร่องออกมาจากซอกขาทางด้านหลัง กระแทกแรงจนเต้านมของเดือนฉายกระเพื่อมไหวตามแรงกระเด้า “อ๊า... ”เดือนฉายเม้มปากแน่น “มันเหลือเกินเมียจ๋า”พ่อเลี้ยงพึมพำ มือสอดรัดเอวหล่อน รั้งสะโพกให้กลีบเนื้ออูมแน่นปลิ้นเป็นร่องออกมาจากซอกขาทางด้านหลัง รับดุ้นเอ็นยาวใหญ่กระเด้าฝังเข้าใส่เป็นจังหวะ“ฮึ่ก... อ๊า... โอ้ว... ”เดือนฉายยังเม้มริมฝีปากแน่น กัดฟันแอ่นก้นรับแรงปะทะ กล้ามท้องของพ่อเลี้
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 18
อีกสองวันต่อมา ตอนใกล้ค่ำ ภายหลังเสร็จจากช่วยงานครัวป้าฉวี มะนาวออกมาเดินเล่นที่สวนกุหลาบหลังบ้าน“สวยจัง... ”มะนาวตื่นตาตื่นใจกับมวลดอกไม้นานาพรรณที่ได้เห็น สายตาทอดมองแปลงกุหลาบสีแดงสะพรั่ง ปลายเท้าน้อยๆ ก้าวย่างไปบนพื้นหญ้าสีเขียวขจี ทอดยาวผ่านแปลงกุหลาบไปถึงสวนหย่อมอีกด้าน ซึ่งบริเวณนั้นเดือนฉายเคยเตือนว่าอย่าเข้าไปวุ่นวายเด็ดขาด ด้วยรู้ว่าพื้นที่ตรงนี้เป็นห้องนอนของลูกชายเจ้าของบ้านมะนาวเดินชมสวนหย่อมมาจนสุดปลายทาง ที่มีต้นดอกแก้วทอดแนวยาวเป็นกำแพงกั้นขวาง ระหว่างสวนหย่อมกับพื้นที่ด้านในและในขณะที่หญิงสาวกำลังจะเดินกลับออกมาจากพื้นที่ต้องห้าม จู่ๆ หล่อนก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกัน เป็นเสียงอันเกิดจากอุปกรณ์ออกกำลังกาย ทำให้มะนาวรู้ว่าบริเวณนี้เป็นห้องยิมที่สิงห์มักจะลงมาออกกำลังกายตอนค่ำอยู่เป็นประจำ‘อย่าไปยุ่มย่ามแถวนั้นเชียวนะลูก’คำพูดของนางเดือนฉายผู้เป็นมารดาดังกึกก้องเข้ามาในหูหญิงสาวตัดสินใจก้าวออกมา รีบเดินกลับเข้ามาในครัว และพลันนั้นเองที่เหลือบไปเห็นรถเก๋งอัลเมร่าสีแดงแล่นเข้ามาจอดในโรงจอดรถ“นั่นรถใครคะป้าฉวี”ด้วยความอยากรู้ มะนาวชะโงกมองผ่านช่อ
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 19
มะนาวส่ายหน้า“อย่าบอกนะว่าหนังสือโป๊”“ไม่ใช่ค่ะ... แค่นินาย” “ถ้านิยายทำไมต้องซ่อน... ขอดูหน่อย” ปากบอกว่าขอ แต่กลับปรี่เข้ามาแย่งหนังสือในมือของหล่อนอย่างไร้มารยาท “ว้าว... นิยายอะไรเนี่ย ปกวาบหวิวสุดๆ ชอบผู้ชายบึกๆ ใช่ไหม” สิงห์มองภาพพระเอกนิยายสุดล่ำกล้ามบึก กำลังตระกองกอดนางเอกในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยสุดเซ็กซี่ “ก็แค่นิยายโรมานส์” มะนาวพยายามจะแย่งหนังสือกลับมา แต่คนชอบแกล้งไม่ยอมให้ “อ่านหนังสือพวกนี้แล้วมีอารมณ์มั้ย” สิงห์หรี่ตามองหน้าหญิงสาว มะนาวสวมเสื้อยืดบางๆ พอลมพัดมาเนื้อผ้าก็แนบเน้นเรือนร่าง เห็นสองเต้าอวบใหญ่ ทำเอาชายหนุ่มใจเต้นระทึก เผลอมองสำรวจเรียวขาขาว เพราะว่ามะนาวนุ่งกางเกงขาสั้นชิดง่ามขา “มานั่งอ่านหนังสือ การงานทำเสร็จหมดแล้วหรือแม่คุณ” เขาทำเสียงดุ“มะนาวช่วยงานป้าฉวีเสร็จแล้วค่ะพี่สิงห์”มะนาวเผลอเรียกเขาว่าพี่“ไม่ต้องเรียกพี่... ฉันไม่ใช่พี่ชายเธอ”“ขอโทษค่ะ”มะนาวหน้าเสีย “งั้นแสดงว่าตอนนี้ว่างใช่ไหม” แผนเจ้าเล่ห์ผุดวาบขึ้นในหัวของสิงห์
สุดแค้นแสนพิศวาส ตอนที่ 20
ถามขณะสายตาจับจ้องแก่นกายของตัวเอง“ไม่ค่ะ”มะนาวส่ายหน้า“ปากแข็ง... อย่าชักช้า อมให้ฉัน... เอาใส่ในปาก... เดี๋ยวนี้”สิ่งที่เห็นทำให้หญิงสาวเกิดอาการมือสั่น“ไม่เคยทำค่ะ”หล่อนสายหน้า“ยากที่ไหน... อมแล้วก็ดูดเลียเหมือนกินไอติม”สิงห์พูดเหมือนเป็นเรื่องง่าย มะนาวเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าหื่นของเขาแวบหนึ่ง มือยังลูบสัมผัสอยู่กับแก่นกายแข็งกระด้าง ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดโอบล้อมลำ เห็นเป็นเส้นปูขึ้นมาเหมือนรากไม้“เร็วสิ... ”เสียงดุของเจ้าของแท่งเอ็น ทำให้หญิงสาวยกมือข้างหนึ่งขึ้นกรีดช่อผมที่ร่วงลงมาบดบังใบหน้า จากนั้นก็ก้มลงครอบริมฝีปากกับส่วนปลายสีแดงก่ำ ถอกถูกทู่เหมือนดอกเห็ด ทั้งทูดทั้งเลียจนมีน้ำหล่อลื่นปริ่มเล็ดออกมาจากรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ“ซี้ด... อูย... ”สิงห์หน้าบูดหน้าเบี้ยว สองมือขยุ้มศีรษะของมะนาวเอาไว้แน่น กดให้ครอบริมฝีปากกะซวกลึกลงไปในความใหญ่โตของดุ้นเนื้ออุ่นๆ นั้นทีละนิด“ไม่ไหวค่ะ... ”มะนาวคลายท่อนเนื้อออกมา ส่ายหน้าบอกเขา รู้สึกคล้ายจะอาเจียน เพราะอมได้เพียงครึ่งดุ้น ก็รู้สึกถึงความคับแน่นอยู่ในปาก ถ้าหากเขาบังคับด้วยการกดศีรษะหล่อน มันคงเสียบลึกเข้ามาถึงคอหอย“โอเค...
บทล่าสุด
