LOGINShare
ตอนที่ 15. . หนีเสือปะหมี/2
Last Updated:
2025-03-02 16:37:57ตอนที่ 15. . หนีเสือปะหมี/2
ด้านหลิวชิวเยว่นั้นใช้แรงที่มีวิ่งหนีเสือสุดกำลัง ร่างอ้วนกลมหนักร่วมสองร้อยจิน พาตัวเองวิ่งหนีไปข้างหน้า จนไม่ได้มองทางว่ายิ่งวิ่งก็ยิ่งเข้าไปในป่าลึก ตัวนางหลงทิศหลงทาง หาทางวิ่งออกจากป่าไม่ได้
" ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยข้าที!"
หลิวชิวเยว่แหกปากร้องขอความช่วยเหลือ แม้จะรู้ว่าในป่านี้ไม่มีผู้คน แต่นางทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว
โฮกกก !
ด้านหลังเจ้าเสือตัวใหญ่ซอยเท้าวิ่งตามเข้ามาใกล้เรื่อยๆ มันส่งเสียงคำราม พร้อมตั้งท่าจะกระโจนเข้าใส่ร่างอ้วนกลมด้านหน้า
โอ๊ย ! ตุ๊บ !
คนเจ้าเนื้อวิ่งไม่ดูทาง สะดุดต้นหญ้าเถาวัลย์จนร่างอ้วนกลมล้มลง ทั้งเจ็บทั้งจุก พยายามจะลุกขึ้นแต่เจ้าเสือร้ายก็เข้ามาใกล้ตัวเสียแล้ว อีกไม่กี่ก้าวมันก็จะขย้ำหัวนาง
"เจ้าเห็นข้าเป็นหมูรึไง ไล่กัดข้าไม่ยอมปล่อย ข้าโมโหแล้วนะ!"
หลิวชิวเยว่มีนิสัยประหลาดอย่างหนึ่ง เมื่อกลัวสุดขีด ก็จะเปลี่ยนเป็นโมโห เมื่อโมโหนางก็ไม่กลัวสิ่งใดอีก ยามนี้นางจนตรอกแล้ว เจ้าเสือนี่คิดจะกินนาง ก็อย่าหวังว่าจะกินได้สบายปาก
โฮกกก!
เจ้าเสือคำรามเสียงดังคล้ายข่มขู่เหยื่อ ดวงตาสีอำพันมองจ้องร่างขาวอวบเขม็ง เตรียมจัดการลิ้มรสชาติเนื้อหวานๆ ตรงหน้า
ทว่า... เหยื่อตัวอวบอ้วนคล้ายแม่หมูตัวใหญ่ กลับไม่ยอมแพ้ หยิบดินแห้งบนพื้นมาปาใส่มัน
"นี่แหนะ ไอ้เสือบ้า ข้าไม่ยอมให้เจ้ากินง่ายๆ หรอก"
เศษดินโดนตามันเต็มๆ ทำให้เจ้าเสือร้องคำรามออกมา เอาหน้าถูกับหลังอุ้งเท้าตัวเองให้หายแสบตา
จังหวะนี้หลิวชิวเยว่รีบลุกขึ้น วิ่งหนีไปทันที พอวิ่งมาสักพักคิดว่าเสือคงไม่ตามมา นางจึงหยุดพักหายใจ
"โอย นึกว่าไม่รอดแล้ว"
ร่างอ้วนๆ แบบนี้ มาวิ่งหนีเสือก็ไม่ต่างจากแม่หมูวิ่งหนีตาย เหงื่อไหลท่วม หอบหายใจแรง หัวใจเต้นรัว จนแทบจะเป็นลม
สวบ สาบ แกรก !
เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น ทำให้หลิวชิวเยว่มองไปรอบตัวอย่างระแวงภัย ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นหมีดำตัวใหญ่กว่านางเป็นสองเท่า กำลังจ้องนางอยู่ ขนบนศีรษะลุกชัน
หนีเสือมาพ้นนึกว่าจะรอด เจอหมีอีกแล้วเหรอเนี่ย
นางนึกหาวิธีเอาตัวรอด ใช่นางต้องแกล้งตาย เห็นหมีต้องแกล้งตาย คราวนี้นางรอดแน่ๆ
หลิวชิวเยว่ทิ้งตัวลงนอนบนพื้น กลั้นหายใจ ตาข้างหนึ่งแอบหรี่ดูเจ้าหมี
ร่างดำทมึนนั้นเห็นนางล้มลง ก็หยุดมองเหมือนกำลังรวบรวมความคิด ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ร่างของนาง จมูกดำชื้นจัดสูดดมบนร่างขาวอวบ เสียงลมหายใจดังใกล้ใบหน้า หลิวชิวเยว่ตัวแข็งทื่อ พยายามกลั้นหายใจไว้ อุ้งเท้าหนาของมันตบๆ ไปตามร่างของนาง เสียงดัง ปุๆ เหมือนตบที่นอนยัดนุ่น
... ไอ้หมีบ้า เมื่อไหร่จะไปสักที ข้าไม่ใช่แป้งซาลาเปานะ มาตบมานวดอยู่ได้...
หลิวชิวเยว่ทั้งกลัวทั้งโมโหเจ้าหมี มันวนเวียนสูดดมและเอาอุ้งเท้าตบไปบนร่างนาง ไม่ยอมไปสักที เหมือนจะแกล้งนางให้หัวใจวายตาย
ครู่ต่อมา ในที่สุดเจ้าหมีก็เลิกดม หมดความสนใจร่างอ้วนกลมบนพื้น มันเดินจากไปปล่อยให้หลิวชิวเยว่ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
... เจอหมีให้แกล้งตาย ใช้ได้ผลจริงๆ ...
หลิวชิวเยว่นอนนิ่งพักให้ลมหายใจปกติ จึงยังไม่ลุกขึ้น นั่นทำให้ใครคนหนึ่งที่อยู่บนยอดไม้ รีบลงมาหานาง
"ฮูหยิน ... เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง"
เสียงคุ้นหูทำให้หลิวชิวเยว่หรี่ตาขึ้นมอง แล้วพบกับใบหน้าหล่อเหลาของแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ
"ฮูหยิน เหตุใดเจ้านอนนิ่งเช่นนี้ บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่"
เสิ่นมู่ฉือมองสำรวจร่างที่นอนอยู่ เขาตามเข้ามาในป่า ได้ยินเสียงเสือคำรามและเสียงกรีดร้องของหลิวชิวเยว่ จึงรีบดีดเท้าใช้วิชาตัวเบากระโดดมาตามต้นไม้มองหาร่างของภรรยา แล้วพบว่านางสะดุดล้ม กำลังจะถูกเสือขย้ำ ทว่าหลิวชิวเยว่กลับเอาตัวรอดได้ด้วยการปาดินใส่หน้าเสือ เมื่อนางวิ่งหนีไปอีกครั้งเขาก็รีบตามนางมา ไม่ทันจะลงไปหา นางก็เจอหมีดำเสียก่อน เขาหยุดอยู่บนยอดไม้ แล้วเห็นนางล้มลงไปกองกับพื้น เจ้าหมีเข้ามาดมตัวนาง จึงไม่กล้าผลีผลามเข้าช่วย โชคดีเจ้าหมีผละจากไปโดยไม่ทำอะไรนาง เขาจึงลงจากยอดไม้มาดูนาง
"ข้าสบายดี ..."
หลิวชิวเยว่บอกเสียงแผ่ว ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาของสามีที่กำลังประคองร่างนางให้ลุกขึ้น นึกดีใจที่เขาตามมาช่วยนาง
"ท่านพี่ ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าอยู่ที่นี่"
"หลิงเอ๋อบอกว่าเจ้าเดินเล่นอยู่ท้ายหมู่บ้าน ข้าจึงตามมา ไม่คิดว่าเจ้าจะโชคร้ายถูกเสือไล่ล่า"
เสิ่นมู่ฉือช่วยพยุงหลิวชิวเยว่ให้ลุกขึ้นยืน สายตามองไปยังพื้น ต้นหญ้าถูกร่างหนาหนักทับจนบี้แบนไปหมด
"ขาข้าเจ็บ เมื่อครู่ข้าหกล้ม"
เมื่อลุกขึ้นยืนหลิวชิวเยว่รู้สึกเจ็บขา นางวิ่งหนีเสือจนสะดุดล้ม แต่ยังฝืนวิ่งหนีต่อ ตอนนี้ขาข้างหนึ่งมีอาการเจ็บแปลบๆ
"ข้าจะช่วยประคองเจ้า ค่อยๆ เดินนะ"
เสิ่นมู่ฉือโอบแขนรอบเอวกว้างของภรรยา ช่วงแขนของเขาเกือบโอบไม่ถึงด้านข้างเอวของนาง แม่ทัพหนุ่มแอบลอบถอนหายใจ บังคับตัวเองไม่ให้แสดงสีหน้าอะไรออกมา ประคองร่างกลมของหลิวชิวเยว่เดินไปไม่กี่สิบก้าว ก็ต้องหยุดชะงัก
โฮกกก!
เสียงคำรามของเสือดังก้องขึ้นอีกครั้ง เจ้าของเสียงปรากฏร่างอยู่ห่างไม่กี่ก้าว ท่าทางของมันดูกราดเกรี้ยว ใบหน้ายังมีเศษดินเปื้อนอยู่บางจุด มันจ้องมองร่างของมนุษย์ทั้งสองดวงตาวาววับ
"แย่แล้ว เสือตัวนั้นมันตามมาอีกแล้ว!"
หลิวชิวเยว่ร้องขึ้นด้วยความตกใจ นึกว่าจะหนีพ้น แต่เจ้าเสือไม่ยอมปล่อยนาง
"ไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้าขึ้นไปหลบบนยอดไม้ ฮึบ! "
เสิ่นมู่ฉือบอกนางให้คลายความกลัว เขาโอบแขนกระชับรอบเอวนาง แล้วดีดเท้าพาร่างเขากับนางเหินลอยขึ้นสู่เบื้องบน
ทว่า... สองร่างลอยสูงขึ้นไปได้เพียงแค่*หนึ่งฉื่อ (33เซ็นติเมตร) ก็ไปต่อไม่ขึ้น ร่วงลงมาอยู่บนพื้นอีกครั้ง
"ข้า... อ่า คงตัวหนักเกินไป"
หลิวชิวเยว่ยิ้มแห้งๆ สบตากับเสิ่นมู่ฉือที่ทำหน้ากระอักกระอ่วน เมื่อวิชาตัวเบาของเขาถูกน้ำหนักตัวของภรรยาทำให้ขายหน้า
"ไม่ต้องวิตก ข้าจะลองอีกครั้ง ฮึบ!"
เสิ่นมู่ฉือรวบรวมพลังปราณดีดเท้า พาสองร่างลอยขึ้นไปอีกรอบ ครั้งนี้เขาทำได้ดีพาตัวเองกับหลิวชิวเยว่ลอยขึ้นไปสูงถึงหนึ่งจั้ง (3.3เมตร) ไปหยุดอยู่บนกิ่งไม้ ความสูงเท่านี้นับว่าปลอดภัยอยู่บ้าง
โฮกกกก!
เจ้าเสือมองดูเหยื่อของมันที่กระโดดไปอยู่บนต้นไม้ด้วยอาการโมโห มันคำรามดังลั่น เดินวนอยู่ใต้ต้นไม้หาทางขึ้น
"มันจะปีนต้นไม้ขึ้นมาได้หรือไม่"
หลิวชิวเยว่มองดูเสือด้วยความกังวล นางกับเสิ่นมู่ฉือขึ้นมาบนต้นไม้ได้แล้ว แต่เสือยังไม่ยอมถอย
"เจ้าเกาะกิ่งไม้ให้แน่นๆ หากไม่ตกลงไปเสือทำอะไรเราไม่ได้แน่"
เสิ่นมู่ฉือคลายวงแขนออกจากรอบเอวของภรรยา เขาดึงมีดสั้นที่เหน็บไว้ข้างเอวมาถือไว้ ประเมินความเป็นไปได้ว่า เขาจะสามารถฆ่าเจ้าเสือตัวนี้ได้ด้วยมีดเล่มนี้หรือไม่
ทันใดนั้นเอง หูก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น
แกรก... แกรก...
เปรี๊ยะ...
โครม !
กิ่งไม้ที่เหยียบอยู่ ส่งเสียงลั่นเปรี๊ยะ ก่อนจะปริแยก ส่งผลให้ส่วนที่รับน้ำหนักไม่ไหวหักร่วงจากต้น ร่างของหลิวชิวเยว่ที่เหยียบตรงส่วนนั้น หล่นลงไปเบื้องล่าง
"ฮูหยิน!"
เสิ่นมู่ฉือยื่นมือหมายจะคว้าจับข้อมือของภรรยาแต่เขาช้าไป สัมผัสได้เพียงปลายนิ้วอวบของนาง ดวงตาเบิกกว้างเมื่อเห็นร่างกลมราวกับลูกขนุนร่วงลงไป
ตุ๊บ !
แอ๊ก !
เสิ่นมู่ฉือหลับตาลง หัวใจร่วงหล่นตามร่างของภรรยา
ฮูหยิน ข้าขอโทษ...
///
Related chapters
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 16. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/1
ตอนที่ 16. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/1ในตอนที่กิ่งไม้ปริออกจากลำต้น หลิวชิวเยว่ไม่ทันได้ตั้งตัว นางยื่นมือไปหมายจะคว้ามือของเสิ่นมู่ฉือ แต่ไม่ทันการเสียแล้วเขายื่นมือมาแตะได้เพียงปลายมือของนาง ก่อนที่ร่างอ้วนกลมจะร่วงลงมาพร้อมกับกิ่งไม้เหล่านั้น ข้าต้องตายแน่ๆ !หลิวชิวเยว่หลับตาแน่นรอรับความเจ็บปวดยามร่างกระแทกพื้น แต่นางกลับไม่รู้สึกเจ็บมากมายเท่าใดนัก มีเพียงความจุกเสียดเล็กน้อยเมื่อมีบางสิ่งรองรับร่างหนาหนักของนางเอาไว้ตุ๊บ !แอ๊ก !เสียงหล่นกระแทกดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้อง ของเจ้าเสือตัวใหญ่ ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีของหลิวชิวเยว่หรือเป็นโชคร้ายของเจ้าเสือตัวนั้น ร่างของนางหล่นมาทับมันได้อย่างพอดิบพอดี ด้วยน้ำหนักและความสูงยามดิ่งลงมา ทำให้เจ้าเสือที่อยู่ด้านล่างสิ้นลมไปในทันที " โอ๊ย ท่านพี่ช่วยข้าด้วย"หลิวชิวเยว่จุกจนลุกไม่ขึ้น ได้แต่ส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ ทำให้เสิ่นมู่ฉือที่อยู่บนต้นไม้ได้สติ เขารีบกระโดดลงมาหานาง"ฮูหยิน นี่เจ้า... เจ้าเจ็บตรงไหนบ้าง"เสิ่นมู่ฉือรีบเข้าไปพยุงหลิวชิวเยว่ พานางขยับถอยออกมาจากซากร่างของเจ้าเสือที่สิ้นลมไปแล้ว ด้วยน้ำหนักสองร้อยจินบวกกับแรงกระแทกจ
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 17.ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/2
ตอนที่ 17.ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/2เสิ่นมู่ฉือไม่ฟังคำทัดทาน เขาฝ่าฝนออกจากถ้ำไป ทิ้งให้หลิวชิวเยว่เฝ้ากองไฟเพียงลำพัง "ข้าแค่ท้องร้องนิดเดียว ไม่ได้หิวมากสักหน่อย"หลิวชิวเยว่พึมพำออกมา ขณะล้วงเข้าไปในอกเสื้อ หยิบขวดสุราทำจากทองเหลืองใบเล็กออกมา นางได้เจ้าขวดนี้มาจากหอสุราชิงเหอ ใช้ใส่เหล้าไว้จิบแก้หิว หลังจากค้นพบว่าหากนางจิบสุราอึกเล็กสักอึก ความหิวที่เกิดทุกชั่วยามจะบรรเทาลง กระเพาะของนางจะไม่ปวดบิดทรมานเพราะต้องการอาหาร นางจึงลดปริมาณการกินเหลือสามมื้อได้เหมือนคนปกติ แม่นมฉีเล่าว่า หลิวชิวเยว่มีอาการหิวโหยแบบนี้มาตั้งแต่เกิด ตอนเป็นทารกก็ดื่มนมจากแม่นมถึงสามคนจึงจะอิ่ม พอกินข้าวได้ก็จะหิวทุกหนึ่งชั่วยามยกเว้นตอนนอนหลับ บิดาของนางหาหมอมารักษาก็ค้นไม่พบสาเหตุ หมอหลายคนต่างลงความเห็นว่า กระเพาะของนางย่อยเร็วจึงหิวโหยตลอดเวลาไม่รู้จักอิ่ม "ทำไมไม่กลับมาสักที"นั่งรอจนเติมฟืนไปหลายรอบ เสิ่นมู่ฉือก็ยังไม่กลับมา หลิวชิวเยว่รู้สึกเป็นห่วง จึงลุกขึ้นออกหมายจะออกจะไปดู แล้วก็เห็นเงาร่างเงาหนึ่งผ่านเข้ามา จึงร้องทักด้วยความดีใจ "ท่านพี่ ท่านกลับมาแล้ว เอ๊ะ !"เมื่อร่างนั้นโดนแสงไฟ ดวงต
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 18. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/3
ตอนที่ 18. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/3ในตอนเช้า กุนซือจ้าวหยุนฟาง หมอจินซีถิง และจางหมิ่กับหลี่ซวน คนสนิททั้งสี่ของเสิ่นมู่ฉือได้พาคนออกตามหาผู้เป็นนาย หลังจากรอมาทั้งคืนแล้วท่านแม่ทัพไม่ได้พาฮูหนินกลับมา ครั้นจะออกตามหาก็เกิดพายุฝนลมแรง จึงต้องรอจนถึงยามเช้าแม่เฒ่าซ่งภรรยาของผู้เฒ่าหยางรู้สึกเสียใจมาก นางนอนไม่หลับทั้งคืน ได้แต่ปรับทุกข์กับแม่หนุ่มฉีและหลิงเอ๋อ ทั้งสองไม่ได้กล่าวโทษแม่เฒ่า ด้วยรู้ว่าเป็นเหตุสุดวิสัย อีกทั้งเมื่อคืนฝนตกหนัก จนทำให้น้ำไหลเข้ามาท่วมหมู่บ้าน ชาวบ้านต่างช่วยกันขนเสบียงหนีน้ำ จึงมีความวุ่นวายจนไม่อาจตามไปค้นหาเจ้านายทั้งสองได้ในคืนนั้น ต้องรอตอนเช้าคนของแม่ทัพจึงพากันขึ้นเขาไปพร้อมผู้เฒ่าหยาง "ฝนตกหนักแบบนี้ เราอาจจะแกะรอยลำบากหน่อย"ผู้เฒ่าหยางเดินนำทางขึ้นเขามาพักใหญ่ ก็ไม่พบกับร่องรอยของแม่ทัพเสิ่นและฮูหยิน เมื่อคืนฝนตกหนักกลบร่องรอยของทั้งสองไปหมด " ข้าว่าพวกเรา แยกย้ายกันค้นหาเถอะ จางหมิ่น หลี่ซวน พวกเจ้าทั้งสอง แยกกันไปค้นหาคนละฝั่ง ข้ากับหมอจินจะไปทางนี้เอง ผู้เฒ่าหยางท่านเฝ้าทางเข้าไว้หากท่านแม่ทัพออกมาจะได้พบตัว"กุนซือจ้าวจัดการวางแผนการค้นหา โ
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 19. คนผู้นี้ช่างแปลกประหลาด/1
ตอนที่ 19. คนผู้นี้ช่างแปลกประหลาด/1 หลิวชิวเย่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวนางนอนอยู่บนเตียงทำมาจากศิลา ขยับตัวลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบๆ พบว่า ห้องที่นางอยู่นั้นมีลักษณะคล้ายโถงถ้ำ ด้านบนมีหินงอกหินย้อยลงมาตามผนัง "ข้าอยู่ที่ไหนเนี่ย โอ้ย ทำไมรู้สึกร้าวระบมไปทั้งตัวแบบนี้"ร่างเจ้าเนื้อของนาง มีอาการปวดระบมทันทีที่ขยับตัว คงจะเกิดจากนางใช้ร่างกายนี้ วิ่งหนีเจ้าเสือและยังตกลงไปทับมันจนตาย แม้ร่างจะอุดมด้วยไขมัน แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เจ็บปวด หลิวชิวเยว่นึกทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ก่อนนางจะหมดสติไปได้ถูกเจ้าหมีดำตัวใหญ่อุ้มพาวิ่งออกมาจากถ้ำ เสิ่นมู่ฉือไล่ติดตามมา เมื่อมาถึงหน้าผาหมีดำก็กระโดดลงมาพร้อมกับพาตัวนางลงมาด้วย แสงสีทองที่ก้นหน้าผาสาดแสงจ้าจนทำให้นางหมดสติลงไป"มันเกิดเรื่องบ้าบออะไรอีกเนี่ย แล้วทำไมข้าถึงมาอยู่ที่นี่"หลิวชิวเยว่ลงจากเตียง มองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นทางออก จึงเดินออกไปจากห้องนั้น นางมองไปภายนอกพบว่าเป็นโถงถ้ำกว้างกว่าโถงถ้ำที่นางนอนอยู่ เมื่อกวาดสายตาไปรอบๆ จึงคิดว่าน่าจะเป็นที่อยู่อาศัยของใครสักคน และคนๆ นั้นอาจจะช่วยชีวิตนางเอาไว้ แต่นางก็ไม่พบร่างของผู้ใดจึง
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 20.คนผู้นี้ช่างแปลกประหลาด/2
ตอนที่ 20.คนผู้นี้ช่างแปลกประหลาด/2อาการของเสิ่นมู่ฉือไม่น่าเป็นห่วง เขาเพียงแค่หลับไปเท่านั้น หลิวชิวเย่จึงปล่อยให้เขานอนอยู่แบบนั้น นางมีความสนใจถ้ำแห่งนี้และเจ้าของถ้ำอย่างหลิวเฝิ่น จึงติดตามเขา ออกมาพูดคุยและเดินดูรอบๆถ้ำหลิวเฝิ่นพานางไปหาเจ้าเสี่ยวเฮย ตอนนี้มัน นอนรักษาตัวอยู่ในที่ถ้ำของมันเอง ก่อนหน้าเสิ่นมู่ฉือซัดมีดสั้นปักไปที่อกของมัน ทำให้มันได้รับบาดเจ็บ โชคดีที่เจ้าหมีหนังหนาจึงไม่โดนจุดสำคัญจนเสียชีวิต แต่ก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย บนหน้าอกของมันถูกพอกด้วยยาสมุนไพร และวางทับด้วยอัญมณีสีเหลืองชนิดเดียวกับที่วางอยู่บนหัวเตียงของเสิ่นมู่ฉือ“ถ้ำแห่งนี้ มีผลึกจันทราอยู่หลายชิ้นคุณสมบัติของมันคือช่วยรักษาบาดแผล ดูดซับพิษ อีกทั้งยังช่วยสะกดสัตว์ร้ายให้สงบลง ตอนที่ข้าเก็บเจ้าเสี่ยวเฮยมา แม่ของมันถูกเสือกัดจนตายเจ้าเสียวเฮยถูกข้าพบเข้าจึงรอดชีวิตมาได้ บนหุบเขาแห่งนี้มีเจ้าเสือร้ายอยู่ตัวหนึ่งมัน อาละวาดกัดกินสัตว์ไปทั่ว ได้ข่าวว่าชาวบ้านที่อยู่ด้านล่างภูเขาก็ไม่กล้าขึ้นมาที่นี่ โชคดีถ้ำของข้ามีผลึกจันทรา ทำให้เจ้าเสือมันไม่กล้าเข้ามา อีกทั้งยังอยู่ใต้หุบผายากต่อการที่มันจะเข้ามาถึง
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่21.. ฝากตัวเป็นศิษย์
ตอนที่21.. ฝากตัวเป็นศิษย์แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด หลิวชิวเยว่คุกเข่าลงต่อหน้าหลิวเฝิ่นทันที"ท่านผู้อาวุโส โปรดรับข้าเป็นศิษย์ของท่านด้วยเถิด""ตกลง ข้าจะรับเจ้าเป็นศิษย์ รีบคำนับ อาจารย์เสียสิ"การฝากตัวเป็นศิษย์ง่ายดายเพียงนี้เชียวหรือ ไม่ต้องมีการทดสอบหรือว่าทำสิ่งใดก่อนหรือ แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน หลิวชิวเยว่ก้มลงคำนับสามครั้งทำความเคารพผู้เป็นอาจารย์ "คำนับท่านอาจารย์ ข้าหลิวชิวเยว่บัดนี้คือศิษย์ของท่านอาจารย์แล้ว ขอท่านอาจารย์โปรดชี้แนะข้าด้วย""ดีมาก เจ้าคือศิษย์คนที่สองของข้า ต่อไปข้าจะถ่ายทอดวิชาทั้งหมดที่ข้ามีให้แก่เจ้า ลุกขึ้นเถอะ"หลิวเฝิ่นแตะไหล่หลิวชิวเยว่ให้ลุกขึ้น เขามองดูลูกศิษย์สาวร่างอ้วนคนนี้ นางมีใบหน้างดงาม น่าเสียดายรูปร่างของนางเจ้าเนื้อเกินไป นางฝากตัวมาเป็นศิษย์ของเขาเพื่อที่จะเรียนรู้การหมักสุราเทพธิดา เพื่อช่วยให้ตัวนางลดน้ำหนักลงให้งดงามเหมือนสตรีทั่วไป คิดแล้วหลิวเฝิ่นก็ลุกขึ้น ไปหยิบตำราในกล่องไม้มาส่งให้หลิวชิวเยว่"นี่คือตำราหมักสุราเก้าร้อยเก้าสิบเก้าชนิด ล้วนเป็นสุราวิเศษมีสรรพคุณสามารถรักษาโรค เพิ่มพูนพลังลมปราณ อีกทั้งยังช่วยให้คนที่ดื่มมีสุขภาพแข็ง
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 22 . ความลับของแม่ทัพเสิ่น/1
ตอนที่ 22 . ความลับของแม่ทัพเสิ่น/1เสิ่นมู่ฉือรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เขามองไปรอบกายด้วยความแปลกใจ เมื่อพบว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ตอนที่เขากระโดดตามเจ้าหมีลงมา แสงจ้านั้นทำให้เขาหมดสติไป คิดว่าตัวเองคงตกเขากระแทกพื้นตายไปแล้วแน่นอน "นี่ข้ายังไม่ตายหรือ แล้วข้าอยู่ที่ใดกัน"เขาขยับลุกจากเตียง ก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็รู้สึกวิงเวียนขึ้นมา ทรุดตัวลงกับพื้นอีกครั้ง แล้วก็เห็นร่างอ้วนกลมคุ้นตาของหลิวชิวเยว่เข้ามาประคองเขาเอาไว้"ท่านพี่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง"หลังจากหลิวชิวเยว่คารวะหลิวเฝิ่นเป็นอาจารย์แล้ว นางก็ตามผู้เป็นอาจารย์ไปสำรวจรอบๆ ถ้ำ หลิวเฝิ่นได้มอบตำราการหมักสุราให้นางไปศึกษา จากนั้นก็ปล่อยให้นางกลับมาดูแลเสิ่นมู่ฉือ นางกลับมาถึงก็พบว่าเขาฟื้นขึ้นมาพอดี"ฮูหยิน นี่เจ้าปลอดภัยดี แล้วเจ้าหมีตัวนั้นล่ะ ที่นี่คือที่ใดกัน เหตุใดเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้"เสิ่นมู่ฉือยิงคำถามเป็นชุดราวกับยิงลูกธนู "ที่นี่คือถ้ำใต้ผาที่เราตกลงมา ท่านผู้อาวุโสเจ้าของถ้ำได้ช่วยเราทั้งสองเอาไว้ ท่านพี่ขึ้นไปนอนพักผ่อนเสียก่อน เดี๋ยวข้าจะนำยามาให้ท่านดื่ม"หลิวชิวเยว่ประคองเสิ่นมู่ฉือไปนอนบนเตียงอีกครั้ง นางยังไม่ได้เ
Last Updated : 2025-03-02สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 23.ความลับของแม่ทัพเสิ่น/2
ตอนที่ 23.ความลับของแม่ทัพเสิ่น/2"ท่านเป็นคนเผ่าจินสวงอย่างนั้นหรือ"เสิ่นมู่ฉือตกตะลึง ไม่คิดว่าหลิวเฝิ่นจะเกี่ยวข้องกับเผ่าจินสวง อีกฝ่ายพยักหน้ารับ"เจ้ามีสายเลือดของคนเผ่าจินสวง จากพ่อหรือแม่กันล่ะ"จากที่เคยตรวจร่างกายของแม่ทัพหนุ่มก่อนหน้า หลิวเฝิ่นไม่พบสัญลักษณ์ประจำของเผ่าจินสวงบนตัวเขา นอกจากร่องรอยของสายเลือดที่ส่งกลิ่นเฉพาะตัว ให้คนในเผ่าได้กลิ่นและรับรู้ว่าเป็นพวกเดียวกัน บ่งบอกว่าเขาอาจจะมีสายเลือดของคนเผ่าจินสวงเพียงครึ่งหนึ่ง หรือสักเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น "ท่านปู่ของข้าเป็นชาวเผ่าจินสวง ท่านแต่งงานกับท่านย่าของข้าและให้กำเนิดท่านพ่อ"ปู่ของเสิ่นมู่ฉือเป็นชาวเผ่าจินสวง เขาแต่งงานกับสตรีชิงเป่ย ให้กำเนิดบุตรชายเพียงคนเดียวคือบิดาของเสิ่นมู่ฉือ "ตอนนี้ท่านปู่กับบิดาของเจ้ายังอยู่หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือส่ายหน้า กำหมัดแน่นซ่อนความสะเทือนใจไว้ภายใต้ท่าทางนิ่งสงบ"คนเผ่าจินสวงหากแต่งงานกับสตรีเผ่าอื่นจะมีบุตรได้เพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะสายเลือดของเราเมื่อตั้งครรภ์ บุตรจะทำให้ผู้เป็นมารดาอ่อนแอ"หลิวเฝิ่นเข้าใจเสิ่นมู่ฉือดี ด้วยเหตุนี้ทำให้ท่านย่าและมารดาของเขามีอายุสั้นลง คนเผ่า
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)
ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2
ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1
ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2
ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1
ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3
ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2
ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2"เชิญทุกท่านดื่มอวยพรให้ผู้นำเผ่าเยว่เซียนของพวกเรา"หญิงรับใช้ยกถาดใส่จอกสุราแจกจ่ายให้หัวหน้าเผ่าทั้งห้า เมื่อพวกเขารับจอกสุรามาถือไว้ ก็เอ่ยอวยพรขึ้นพร้อมกัน"พวกเราขออวยพรให้ท่านผู้นำ จงเป็นผู้นำของพวกเราตราบนานเท่านาน"ทุกคนเอ่ยจบก็ยกสุราขึ้นดื่ม เมื่อสุราไหลผ่านเข้าไปในคอทันใดนั้นเอง!คนทั้งห้าก็ทรุดลงกับพื้น นอนสิ้นเรี่ยวแรงทันที "นี่เจ้าให้พวกข้าดื่มอะไร"หูซินซินหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางเป็นสตรีเพียงคนเดียวในกลุ่มผู้นำเผ่าทั้งห้า อีกสี่คนมีสภาพไม่ต่างกัน ผู้นำเผ่าอาชานอนแผ่หรากับพื้น ผู้นำเผ่ากระทิงพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็หงายท้องล้มลงไปจนหัวแตกเลือดอาบ ผู้นำเผ่าอินทรีย์และเผ่าวานรขยับตัวไม่ได้นอนหายใจรวยรินบนพื้น "หึ พวกเจ้าถูกพิษสกัดลมปราณของข้าแล้ว พิษชนิดนี้จะทำให้พวกเจ้าสิ้นเรี่ยวแรง หากไม่ได้ยาถอนพิษก็จะอ่อนแรงจนค่อยๆ ตายไปภายในเจ็ดวัน"ราชครูฉางตี้แสยะยิ้ม มองผู้นำทั้งห้าเผ่าอย่างคนเหนือกว่า แผนการของหม่าจิ้นครั้งนี้ ทำให้เขาไม่ต้องเปลืองแรงเกลี้ยกล่อมพวกผู้นำทั้งห้า เขารังเกียจพวกชั้นต่ำเหล่านี้มาตลอด ผู้นำเผ่าเยว่เซียนก
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1
ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1จวนราชครูเผ่าเยว่เซียน...ฉางตี้ราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียนเมื่อรู้ว่า ผู้นำเผ่าเยว่เซียนได้หายตัวไปพร้อมกับแม่นมฉินและหมอหลวง ก็สั่งการให้ทหารค้นหาคนทั้งสามทั่วเมืองหลวง "พวกเราส่งคนไปค้นหาจนทั่วแล้วขอรับ แต่ไม่พบตัว ตอนนี้กำลังระดมพลค้นหาไปยังเมืองต่างๆ ทั้งห้าเมือง"นายกองหม่าจิ้นเผ่าอาชา ได้รับคำสั่งจากราชครูให้นำกำลังค้นหาผู้นำเผ่าอย่างลับๆ แต่เขาไม่พบเจอนางจึงต้องขยายการค้นหาเป็นวงกว้างขึ้น"แม่นมฉินกับหมอหลวงเป็นแค่ตาแก่ยายแก่ ใช้ความสามารถอันใดพาผู้นำเผ่าหลบหนีไปได้ ต้องมีคนอื่นให้ความช่วยเหลืออยู่แน่"ราชครูฉางตี้รู้สึกโมโหนัก ที่ตนเองดูแคลนตาแก่ยายแก่ทั้งสอง ว่าไม่มีปัญญาทำสิ่งใดได้ ตอนนี้รู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว "ท่านราชครูอย่าวิตกไปขอรับ ผู้นำเผ่าถูกพิษบุปผานิทรา มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ ต่อให้หลบหนีไปได้ ครบหนึ่งเดือนพิษกำเริบก็ต้องตายอยู่ดี"หม่าจิ้นเคยเห็นคนถูกพิษบุปผานิทรา หากไม่ได้กินยาถอนพิษภายในหนึ่งเดือน ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ผู้นำเผ่าถูกยาพิษชนิดนี้เล่นงานมีหรือจะรอดชีวิตไปได้ง่ายๆ"ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่ไว้วางใจ วันพรุ่งนี้ผู้
สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา
